Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Powódka przed zdarzeniem z dnia 18 stycznia 2007 r. była osobą zdrową i aktywną zawodowo – prowadziła sklep odzieżowy oraz zajmowała się sprzedażą biletów lotniczych i autokarowych. (...)Sąd stwierdził, że nie uwzględnił przedłożonych dokumentów prywatnych, które nie zostały uwierzytelnione w sposób prawem przewidziany, w tym umowy zlecenia z kwietnia 2010 r. ze S. Z. ani umowy z E. Z. . (...)Lakoniczne uzasadnienie w tym zakresie Sądu pierwszej instancji nie odpowiada zasadzie, iż konstrukcja nadużycia prawa jest dopuszczalna wyjątkowo i musi być, zgodnie z poglądem wyrażonym przez Sąd Najwyższy, dokładnie uzasadniona. Nie sposób bowiem doszukać się nadużycia prawa w wytoczeniu powództwa o zapłatę odszkodowania i zadośćuczynienia przeciwko sprawcy szkody przez osobę, która na skutek wypadku doznała poważnego uszczerbku na zdrowiu, który z dużym prawdopodobieństwem będzie powodował pogłębienie się dolegliwości.

Teza orzeczenia: Skoro powód nie wykazał istnienia wad tkwiących w rzeczy w chwili wydania pojazdu, wobec czego sprzedawca - pozwany, nie jest odpowiedzialny z tytułu rękojmi za wady fizyczne.

Zanim jednak Sąd przejdzie do szczegółowego omówienia podstaw rozstrzygnięcia, zasadnym jest powołanie regulacji prawnej dotyczącej sprzedaży oraz praw i obowiązków stron tej czynności prawnej na tle rękojmi. (...)To oznacza, że kupujący, mając oczywiście prawo zbadania nabytej rzeczy, nie jest obciążony prawnym obowiązkiem czujności ani szczególnego badania rzeczy. (...)Tylko z takimi faktami bowiem normy prawa materialnego wiążą w swych hipotezach określone konsekwencje prawne ( zob. (...)Podkreślić przy tym trzeba, że istnieje instytucja prawa cywilnego jak zabezpieczenie dowodu, zatem nie było przeszkód, aby przed sprzedażą silnika, biegły sądowy przeprowadził jego badanie.

Wszelkie działania Sądu z urzędu mogłyby być poczytane jako naruszające zasadę równych praw stron, gdyż w istocie rzeczy prowadziłyby do faworyzowania jednej ze stron procesu na niekorzyść drugiej. (...)W związku z powyższym, zmiana danej umowy - także z mocą wsteczną - będzie dopuszczalna o tyle, o ile zmiana taka nie będzie sprzeczna z ustawą (tj. przepisami prawa powszechnie obowiązującego), właściwością (naturą) łączącego strony stosunku, ani też zasadami współżycia społecznego. W przypadku oceny dopuszczalności aneksowania umowy z mocą wsteczną przez pryzmat braku sprzeczności z przepisami prawa (ustawą) należy uznać taki zabieg za dopuszczalny, jeżeli przepisy regulujące dany stosunek prawny nie zakazują dokonywania określonej zmiany umowy z mocą wsteczną. (...)V ACa 842/15; Infor.pl, Prawo spółek – dr Mariusz Rypina).

(...)wypłacanego członkom rodzin ofiar katastrof lotniczych, tj. katastrofy (...) i katastrofy samolotu wojskowego (...) . (...)Praw. 2006, nr 6, s. 315). (...)W tej sytuacji nieistotny dla rozstrzygnięcia sprawy jest zarzut naruszenia prawa procesowego odnoszący się do prawidłowości ustalenia wysokości dochodów każdego z małżonków, zaś apelacja powoda w tej części podlega oddaleniu. (...)W ocenie Sądu Apelacyjnego pozwany spełnił roszczenie powoda w całości, albowiem nie przysługuje mu prawo do żądania zwrotu wydatkowanej kwoty w dowolnej wysokości, a jedynie kwoty przeciętnej, która w niniejszej sprawie wynosiła 7.000 zł.

Zdaniem Sądu pierwszej instancji powód w dacie orzekania nie utracił legitymacji czynnej mimo, że w toku sporu, w styczniu 2018 roku doszło do utraty przez niego prawa własności nieruchomości działek nr (...) . (...)Biegła w postępowaniu sądowym powtórzyła założenia z opinii opracowanej na poczet postępowania wywłaszczeniowego, otrzymując prawie identyczny rezultat. (...)Korzystanie z nieruchomości w dotychczasowy sposób" w rozumieniu art. 36 ust. 1 u.p.z.p. oznacza każdy zgodny z prawem dotychczasowy sposób używania nieruchomości w określonym celu (wyrok SN z dnia 22 listopada 2013r. (...)Tu należy zauważyć, że odpowiedzialność strony pozwanej, to odpowiedzialność za tzw, szkodę legalną a więc odpowiedzialność za działania zgodne z prawem, tj za skutki ograniczenia sposobu korzystania z gruntu , wynikające z aktu prawa miejscowego.

M. L. (2) regularnie wspierał rodzinę finansowo, zaś plany podjęcia zatrudnienia w porcie lotniczym w G. pozwalają przypuszczać, że w dalszym ciągu wspierałby rodzinę materialnie, w tym powoda M. L. (1) . (...)Wskutek śmierci i zerwania więzi powód stracił motywację i chęci do jakiejkolwiek aktywności, odstąpił od decyzji obrony pracy magisterskiej i w efekcie nie ukończył studiów, prawie całkowicie wycofał się z relacji społecznych, wyalienował i zamknął w świecie swoich przeżyć. (...)Jednocześnie, zarzut naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. , sformułowany przez pozwaną ściśle wiąże się z zarzucanym przez nią naruszeniami prawa materialnego, wobec czego w bardziej szczegółowym zakresie zostaną one omówione łącznie. (...)Konkludując przedstawione wyżej rozważania Sąd Apelacyjny doszedł do przekonania, że zaskarżone orzeczenie w całości odpowiada prawu i dlatego oddalił apelację jako bezzasadną na podstawie art. 385 k.p.c.

Wtedy, w 2012r. zaplanowano stworzenie systemu operacji lotniczych, służącego do przetwarzania różnego rodzaju danych, pozwalających na usprawnienie wyszukiwania najefektywniejszych i najtańszych połączeń. (...)W niniejszej sprawie wypowiedzenie było uzasadnione, ale jednocześnie niezgodne z przepisami prawa w szczególności art. 30 § 4 k.p. stanowiącym o właściwym sposobie uzasadniania wypowiedzenia. (...)Na zasadzie ( art. 98 § 1 k.p.c. strona przegrywająca sprawę ma obowiązek zwrócenia wygrywającemu przeciwnikowi poniesionych przez niego kosztów niezbędnych do celowego dochodzenia praw lub celowej obrony (por. uzasadnienie postanowienia SN z 11.03.2011r., II CZ 104/10, LEX nr 784918). (...)Zasądzając należność pracownika w sprawach z zakresu prawa pracy, sąd z urzędu nada wyrokowi przy jego wydaniu rygor natychmiastowej wykonalności w części nie przekraczającej pełnego jednomiesięcznego wynagrodzenia pracownika.

Ponadto powódka wniosła o zasądzenie od pozwanej kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł. (...)Nie przedstawiały one jednak faktycznego czasu pracy pracowników sklepu, lecz rozliczały ich czas tylko pod kątem wynikających z przepisów prawa pracy. (...)Pierwsza grupa przyczyn nie budzi wątpliwości, obejmując takie zdarzenia jak powódź, pożar, trzęsienie ziemi, katastrofy ekologiczne, drogowe, kolejowe lub lotnicze, a także wszelkiego rodzaju awarie maszyn i urządzeń. (...)Wydatek ten nie jest zatem kosztem niezbędnym do celowego dochodzenia praw i celowej obronny i jako taki, nawet jeżeli został poniesiony, nie podlega zwrotowi w trybie art. 98 k.p.c.