Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Przestrzegane były prawa obu stron, nie ma podstaw do uznania, że naruszono zasadę równouprawnienia stron. (...)SA 27/16 była stosowana i przestrzegana, co wskazano wyżej – czy prawa materialnego (por. wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 13 grudnia 2017 r., I ACa 1278/17, Lex nr 2505786). (...)Chodzi o te normy o charakterze bezwzględnie wiążącym, które wyrażają i chronią podstawowe dla systemu prawa wartości, które można byłoby uznać za dostateczne granice autonomii woli stron. (...)Zgodnie z § 5.1 Regulaminu Sądu Arbitrażowego zespół orzekający rozstrzygał spór według ogólnych reguł prawa najściślej związanego ze stosunkiem prawnym, którego spór dotyczy.

(...)11c ust. 3 ustawy - Prawo energetyczne oraz art. 11d ust. 3 ustawy - Prawo energetyczne nie stanowią samoistnej podstawy(...)2 pkt 2 ustawy - Prawo energetyczne , nie uwzględniony wszakże w treści art. 56 ust. 1 pkt 3a ustawy - Prawo energetyczne . (...)Kary pieniężne, wymierzane na podstawie ustawy Prawo energetyczne , stanowią rodzaj sankcji administracyjno-karnej. (...)M. Swora, Z. Muras, Prawo energetyczne, tom II, Komentarz do art. 12-72, Warszawa 2016, s. 883). (...)Nie przekonuje teza odwołania, że stopień szkodliwości czynu jest znikomy, a podmiot zaprzestał naruszania prawa, co miałoby przemawiać za zastosowaniem art. 56 ust. 6a ustawy Prawo energetyczne .

Jak wskazano powyżej, podstawą nałożenia na powoda kary pieniężnej może być naruszenie przez niego przepisów art. 11, 11c ust. 3 i 11d ust. 3 Prawa energetycznego . (...)Powód powinien zatem prowadzić działalność w taki sposób, aby nie naruszać przepisów prawa. (...)W ocenie Sądu, również zarzut naruszenia art. 11 ust. 1 ustawy z 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców nie zasługiwał na uwzględnienie. (...)Nałożona na powoda kara finansowa odpowiada przepisom prawa, a jej wysokość gwarantuje osiągnięcie prewencyjnych i represyjnych celów.

W tym miejscu odnosząc się do zarzutów podniesionych w odwołaniu należy wskazać, że w prawie administracyjnym brak jest jednolitej oraz precyzyjnej regulacji prawa międzyczasowego, które określałoby precyzyjnie zasady, jakie należy stosować w przypadku zmiany przepisów prawa. Zasady te ustalane są w orzecznictwie i doktrynie prawa administracyjnego na bazie utrwalonych reguł intertemporalnych innych dziedzin prawa, w szczególności prawa cywilnego oraz prawa karnego, jak również w oparciu o wskazówki wypracowane przez Trybunał Konstytucyjny. Początkowo w orzecznictwie wiodła prym zasada bezpośredniego skutku prawa nowego, z czasem jednakże odmówiono jej absolutnego charakteru określając wypadki, w których zastosowanie znajduje prawo dotychczasowe. (...)

Dyrektywa Rady z dnia 13.06.1990 r. nie przyznaje praw podmiotom w sposób oczywisty i bezwarunkowy, nie doszło w procesie stanowienia prawa polskiego do jakiegokolwiek naruszenia przepisów(...)(...)(...)czy transportem tym jest transport lotniczy), okoliczność, wysokość i termin pobierania przedpłat oraz wysokość rocznego przychodu. (...)Rozpatrując niniejszą sprawę Sąd zważył także, że zasady odpowiedzialności odszkodowawczej państw członkowskich za naruszenie prawa wspólnotowego zostały wywiedzione przez orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości, nie zostając ujęte wprost w przepisach prawa pierwotnego wspólnot europejskich. (...)Tym samym, treść tych praw jest określona w wystarczający sposób.

Pełnił zawodową służbę wojskową w jednostce lotniczej w strukturach (...) . (...)Czynność materialnoprawna dokonana bez zgody, o której mowa w art. 101 § 3 k.r.o. , jest bezwzględnie nieważna, jako sprzeczna z prawem, tj. art. 58 § 1 k.c. (...)Również z treści art. 47 Konstytucji RP wynika prawo do ochrony życia rodzinnego, a samo umiejscowienie tego przepisu wskazuje na jego szczególnie doniosłe znaczenie. Spowodowanie śmierci osoby najbliższej, jaką jest ojciec, stanowi naruszenie dobra osobistego dzieci w postaci prawa do życia w pełnej rodzinie.

Każdej osobie fizycznej, niezależnie od jej wcześniejszego postępowania, przysługuje bowiem prawo ochrony czci. (...)Stosownie do art. 38 ustawy z 26 stycznia 1984 roku prawo prasowe (Dz.U. nr 5, poz. 24 z późn. zm.), dalej jako: „pr.pras.” odpowiedzialność cywilną za naruszenie prawa spowodowane opublikowaniem materiału prasowego ponoszą(...)(...)Zarzut naruszenia przepisów prawa procesowego tylko wtedy może zostać uznany za skuteczny, gdy wskazane naruszenie cechuje się kauzalnością. (...)Przepisy prawa przewidują bowiem kumulatywną ochronę dóbr osobistych poszkodowanego, naruszonych w wyniku opublikowania materiału prasowego, na podstawie przepisów prawa prasowego lub przepisów Kodeksu cywilnego , przy czym wybór konkretnego środka prawnego zależy od woli powoda.

Teza orzeczenia: Przepisy art. 64 kc i 1047 kpc nie stanowią samodzielnej podstawy do ustalenia obowiązku złożenia przez kogokolwiek oświadczenia woli. Przesłanki tego obowiązku wyznaczają przepisy prawa materialnego.

W dniu 15 lutego 2010 roku zmarł tragicznie W. N. ponosząc śmierć w wypadku lotniczym w miejscowości W. (...) w(...)(...)Sposób rozumienia prawa nie powinien być przedmiotem dowodu. (...)Do majątku spadkowego zmarłego W. N. weszło roszczenie o przeniesienie prawa własności nieruchomości. (...)W. N. przysługiwało bowiem roszczenie w stosunku do matki A. N. o przeniesienie prawa własności całej nieruchomości.