Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Wprowadzenie do polskiego porządku prawnego skargi na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki było skutkiem przyjętych przez państwo polskie zobowiązań międzynarodowych i orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw(...)Obowiązek przestrzegania przyjętych zobowiązań międzynarodowych i zapewnienia obywatelom ochrony w celu ich dochodzenia spoczywa na państwie jako takim. (...)Odpowiednie organy władzy państwowej organizujące działanie wymiaru sprawiedliwości winny mieć na uwadze, że sędzia mający na biegu kilkaset spraw w referacie, nie będzie w stanie zapewnić dochowania terminów z przyjętych zobowiązań międzynarodowych i wprowadzonych uregulowań krajowych.

Na powyższe rozstrzygnięcie nie ma wpływu kwestia ujęcia nieruchomości w wykazie nieruchomości objętych międzynarodowymi umowami o uregulowaniu roszczeń finansowych. (...)Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 9 kwietnia 1968 r. o dokonywaniu w księgach wieczystych wpisów na rzecz Skarbu Państwa w oparciu o międzynarodowe umowy o uregulowaniu roszczeń finansowych (t.j. (...)(...)nieruchomości lub prawa na podstawie międzynarodowej umowy o uregulowaniu wzajemnych roszczeń finansowych.

Można też dodać, że przepisy te są również wyłączone w takim zakresie, jaki jest odmiennie uregulowany przez umowę międzynarodową. (...)Przepisy kodeksowe będą miały zastosowanie dopiero wtedy, gdy dana kwestia nie jest uregulowana prawem unijnym lub postanowieniami dwu- lub wielostronnych konwencji międzynarodowych, których Polska jest stroną (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 30 czerwca 2017 r. (...)W literaturze przyjmuje się, że miejsce zwykłego pobytu „jest to miejsce, w którym znajduje się centrum egzystencji, a więc główny punkt (ośrodek) więzi danej osoby (M. Pazdan, Prawo prywatne międzynarodowe, Warszawa 2009, s. 52).

M. Ś. (2) dodała, że jej małżonek wykonuje pracę kierowcy międzynarodowego i w związku z tym jest zmuszona do wychowywania i opieki nad dzieckiem w wieku przedszkolnym. (...)Mąż wnioskodawczyni pracuje jako kierowca międzynarodowy i z tego tytułu często podróżuje, pracując w systemie 3 tygodnie pracy poza granicami kraju, 1 tydzień pobyt w kraju. (...)Obowiązki te w głównej mierze spoczywały na wnioskodawczyni z racji charakteru pracy jej małżonka, będącego kierowcą międzynarodowym.

W uzasadnieniu uchwały Sąd Najwyższy podkreślił, że dotychczasowa judykatura w kwestii uznawania za zapewnienie kierowcom zatrudnionym w transporcie międzynarodowym bezpłatnego noclegu w kabinach samochodowych w trakcie odbywania zagranicznych podróży służbowych była rozbieżna. (...)Oceny wpływu wyroku Trybunału na prawo kierowców w transporcie międzynarodowym do wynagrodzenia w związku z podróżą służbową i jego wysokości, w tym do zwrotu kosztów noclegów w razie ich niezapewnienia, podjął się Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 21 lutego 2017 r. w sprawie o sygn. akt I PK 300/15. (...)Wymaga to każdorazowo odrębnego uzasadnienia i istnienia porównywalnie silnych innych wartości konstytucyjnych, czy też poszukiwania faktorów wynikających z prawa międzynarodowego ( art. 9 Konstytucji RP(...)(...)(...)prawo pracownika (kierowcy w transporcie międzynarodowym) do uzyskania zwrotu kosztów noclegu, jeżeli pracodawca nie zapewnił wykonującemu pracę możliwości bezpłatnego noclegu.

Uzasadniając swoje stanowisko powódka wskazała, iż współpracowała z pozwaną wykonując dla niej dwa zlecenia międzynarodowego transportu ładunku, szczegółowo opisane, za które pozwana nie zapłaciła (pozew k. 3-4v.). (...)Sąd ustalił następujący stan faktyczny: Strony prowadzą działalność gospodarczą, której przedmiotem jest między innymi transport drogowy towarów, w tym transport międzynarodowy. (bezsporne) Na podstawie zlecenia nr (...) pozwana zleciła powódce przewiezienie towaru. (...)W sprawie bezsporne było, że strony sporu łączyła umowa przewozu międzynarodowego w rozumieniu art. 1 Konwencji(...)

W celu uregulowania kwestii międzynarodowego dochodzenia alimentów na rzecz dzieci i innych członków rodziny dnia 28 września 2020 r. Wielka Brytania ratyfikowała Konwencję haską z 23 listopada 2007 r. o międzynarodowym dochodzeniu alimentów na rzecz dzieci i innych członków rodziny, której stroną jest także Polska. (...)Konwencja ta jednak nie ma zastosowania do spraw związanych z obowiązkiem alimentacyjnym (art. 2 ust. 2 lit. b Konwencji) Wobec braku uregulowania kwestii jurysdykcji przez stosowne umowy międzynarodowe, w niniejszej sprawie znajdzie zastosowanie prawo krajowe.

W niniejszej sprawie mieliśmy do czynienia z przewozem międzynarodowym. W odniesieniu do przewozu międzynarodowego stosuje się przede wszystkim umowy międzynarodowe, których Polska jest stroną, przy czym w transporcie drogowym jest to wspomniana wyżej Konwencja genewska z dnia 19 maja 1956 roku o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (Konwencja CMR). Zgodnie z art. 1 ust. 3 ustawy Prawo przewozowe przepisy tej ustawy stosuje się do przewozów międzynarodowych, jeżeli umowa międzynarodowa nie stanowi inaczej. (...)Należy w tym miejscu dodatkowo wskazać, że zgodnie z art. 4 Konwencji genewskiej z dnia 19 maja 1956 roku o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (Konwencji CMR) dowodem zawarcia umowy przewozu jest list przewozowy.