Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Teza orzeczenia: zdobycie kwalifikacji zawodowych a ustanie obowiązku alimentacyjnego

Bilet lotniczy został zakupiony przez jej matkę A. N. (2) ( art. 230 k.p.c. – okoliczność przyznana). (...)XII uchwały Pełnego Składu Izby Cywilnej SN z dnia 9 czerwca 1976 r. - OSNCP 1976, z. 9, poz. 184; teza IV wytycznych SN z dnia 16 grudnia 1987 r. w zakresie wykładni prawa i praktyki sądowej w sprawach o alimenty - OSNCP 1988, poz. 42; orz.

Teza orzeczenia: "podkreślić należy, że ustalenie kwoty zadośćuczynienia wymaga zbadania okoliczności konkretnego wypadku. Ustawodawca nie wskazując kryteriów kwoty odpowiedniej dał wyraz pozostawienia tej kwestii w ramach władzy sędziowskiej. Ta wymusza natomiast na Sądzie indywidualne zbadanie sprawy, wymagające uwzględnienia indywidualnych właściwości (...)

Powód F. B. został przetransportowany transportem lotniczym z miejsca zdarzenia do Wojewódzkiego Szpital (...) w O. . (...)W przedmiotowej prawie także nie można stawiać znaku równości między zachowaniem się podnoszącego i opuszczającego ładowacz w który wyposażony był ciągnik, a zachowaniem powoda który próbował pomoc synowi poprzez odłączenie przyczepy do ciągnika.

Teza orzeczenia: 1) podwyższa alimenty od pozwanego D.J. na rzecz jego małoletniego syna T.J. ur. (...) roku z kwoty 2000 złotych miesięcznie ustalonej wyrokiem tutejszego Sądu z dnia 15 czerwca 2018 r. sygn. akt VI RC 51/18 do kwoty po 2300 ( dwa tysiące trzysta ) złotych miesięcznie płatne z góry do 10 dnia każdego miesiąca do rąk matki I.J. z (...)

Jest uczniem drugiej klasy technikum lotniczego na kierunku technik informatyk. (...)Zgodnie z utrwaloną doktryną dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami, i to zarówno wtedy, gdy żyją z nimi wspólnie jak i wtedy, gdy żyją oddzielnie.

Dowody te wespół z przedłożonymi przez powódkę biletami lotniczymi potwierdzają tylko, że wyjazd powódki wraz z córką W. do Anglii miał miejsce, nie jak sugerował pozwany we wrześniu 2008r., lecz w lipcu 2009r. (...)Wydatkując kwotę 9.436,26 zł i zastrzegając jednocześnie w tytule przelewu, że jest to pomoc zwrotna, powódka miała prawo traktować całą wydatkowaną kwotę w wysokości 9.436,26 zł jako pożyczkę i oczekiwać jej zwrotu ze strony pozwanego, o czym zresztą miała być zapewniana.

Zgodnie z art. 8 k.p. nie można czynić ze swego prawa użytku, który byłby sprzeczny ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego prawa lub zasadami współżycia społecznego. (...)Konstrukcja nadużycia prawa włącza do procesu stosowania norm prawa reguły pozaprawne. (...)Odesłanie do klauzul generalnych ma zapewnić elastyczność w stosowaniu prawa. (...)Pierwsza grupa przyczyn nie budzi wątpliwości, obejmując takie zdarzenia jak powódź, pożar, trzęsienie ziemi, katastrofy ekologiczne, drogowe, kolejowe lub lotnicze, a także wszelkiego rodzaju awarie maszyn i urządzeń.

Katalog sytuacji uzasadniających wprowadzenie ograniczeń wskazanych w art. 11 ustawy – Prawo energetyczne (dalej jako: p.e.) został zawarty w art. 11 ust. 1 tej ustawy. (...)Jak wskazano powyżej, podstawą nałożenia na powoda kary pieniężnej może być naruszenie przez niego przepisów art. 11, 11c ust. 3 i 11d ust. 3 Prawa energetycznego . (...)Powód powinien zatem prowadzić działalność w taki sposób, aby nie naruszać przepisów prawa. (...)Nałożona na powoda kara finansowa odpowiada przepisom prawa, a jej wysokość gwarantuje osiągnięcie prewencyjnych i represyjnych celów.

Katalog sytuacji uzasadniających wprowadzenie ograniczeń wskazanych w art. 11 ustawy – Prawo energetyczne (dalej jako: p.e.) został zawarty w art. 11 ust. 1 tej ustawy. (...)Jak wskazano powyżej, podstawą nałożenia na powoda kary pieniężnej może być naruszenie przez niego przepisów art. 11, 11c ust. 3 i 11d ust. 3 Prawa energetycznego . (...)Powód powinien zatem prowadzić działalność w taki sposób, aby nie naruszać przepisów prawa. (...)Nałożona na powoda kara finansowa odpowiada przepisom prawa, a jej wysokość gwarantuje osiągnięcie prewencyjnych i represyjnych celów.

Odwołanie od tej decyzji wniosła D. S. , domagając się jej zmiany poprzez przyznanie jej prawa do emerytury. (...)Decyzją z dnia 25 stycznia 2016 r. (...) Oddział T. odmówił D. S. przyznania prawa do emerytury. (...)Telefonistki wypisywały również wszystkie listy polecone, lotnicze oraz zagraniczne – wpisywane były one w oddzielne karty . (...)Każdy z pracowników wówczas miał prawo zdecydować czy chce pracować na poczcie czy w telekomunikacji.