Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W placówce pozwanej jej pracownik zaproponował powodowi kredyt hipoteczny denominowany do franka szwajcarskiego, prezentując to rozwiązanie jako korzystne i bezpieczne. (...)Pozwany Bank udzielił powodom kredytu w wysokości 186.306.47 franków szwajcarskich (§ 2 ust. 1 (...) ). (...)Kredyt został uruchomiony w transzach i(...)(...)Należy bowiem mieć na uwadze, iż sprawy dotyczące oceny abuzywności klauzul umów kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego (również niniejsze postępowanie) mają co do zasady charakter schematyczny i powtarzalny.

Dzięki zawarciu tej umowy powódka negocjowała później wysokość kursu nabycia waluty w celu uzyskania jak najkorzystniejszego przeliczenia przyznanej kwoty kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Wskazać należy, że pomimo odwołania się do waluty frank szwajcarski, umowa ta nie przewidywała oddania do dyspozycji kredytobiorcy kwoty we frankach szwajcarskich ani zwrotu kredytu w tej walucie, zaś kredyt był wypłacony i spłacany w złotych polskich . (...)Natomiast jeżeli się do nich nie zastosuje, to nie będzie możliwe ustalenie, w jaki sposób bank zrealizować ma polecenie wypłaty kwoty w złotych polskich, skoro uzgodniona w umowie kwota kredytu wyrażona jest we frankach szwajcarskich. (...)(...)na podstawie kwot ustalonych we frankach szwajcarskich, jak i postanowienia służące przeprowadzeniu(...)

Kredyt został udzielony w kwocie 33.000 CHF (franków szwajcarskich). (...)Tam doradca klienta przedstawił im warunki kredytów hipotecznych w złotówkach oraz denominowanego do franka szwajcarskiego. (...)Zatem umowa w żaden sposób nie ograniczała swobody Banku w określaniu kursów kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego w tabeli kursów. (...)Z przedmiotowej umowy wynika, że zmienne oprocentowanie pożyczki miało być obliczane na podstawie wskaźnika LIBOR 3M, właściwego dla franków szwajcarskich.

Powodowie spłacali i nadal spłacają kredyt w walucie CHF. Na początku wykonywania umowy powód kupował franki w pozwanym banku, w latach 2014-2016r kupował franku w kantorze z internetowym, następnie wrócił do kupowania franków w pozwanym banku gdyż tak było wygodniej i bezpieczniej. (...)Powodom znana była od początku kwota wysokości zobowiązania wyrażonego w walucie obcej (franku szwajcarskim). (...)Powodowie spłacali i spłacają kredyt bezpośrednio w walucie CHF. Na początku wykonywania umowy powód kupował franki w pozwanym banku, w latach 2014-2016r kupował franku w kantorze z internetowym, następnie wrócił do kupowania franków w pozwanym banku gdyż tak było wygodniej i bezpieczniej. (...)Dokonując oceny spornej umowy należy zauważyć, że ustalenie umowne polegające na wyrażeniu kwoty kredytu we franku szwajcarskim stanowi postanowienie określające główne świadczenia stron.

Zatem w żaden sposób nie ograniczała swobody Banku w określaniu kursu franka szwajcarskiego. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Jej postanowienia dotyczą jedynie sposobu określania kursu franka szwajcarskiego, jako waluty indeksacji przy wypłacie kredytu i spłacie rat. (...)W świetle jej postanowień Bank ryzykował stratę znacznej części kapitału kredytu w przypadku szybkiego i radykalnego spadku wartości franka szwajcarskiego w stosunku do złotego.

Doradca nie wyjaśniał, w jaki sposób bank ustala kursy waluty frank szwajcarski na potrzeby przeliczeń walutowych w umowach kredytów powiązanych z kursem franka szwajcarskiego ( p rzesłuchanie powodów A. G. i J. G. – k. 815-816v.). (...)Postanowienia przedmiotowych umów kredytu dotyczące mechanizmu waloryzacji kredytu kursem franka szwajcarskiego (zasad przeliczeń walutowych) nie były przedmiotem negocjacji pomiędzy stronami. (...)Mimo odwołania się w umowach kredytu do waluty frank szwajcarski, umowy nie przewidywały oddania do dyspozycji kredytobiorcy kwoty we frankach szwajcarskich ani zwrotu kredytu w tej walucie, a kredyty były wypłacone i spłacane w złotych polskich. (...)Umowy kredytu nie przewidywały wypłaty kwoty kredytu we frankach szwajcarskich, ani nie dawały kredytobiorcom możliwości dokonywania spłaty rat kredytowych bezpośrednio w tej walucie.

Teza orzeczenia: kwota kredytu może zostać uznana za postanowienie niedozwolone

Ponadto pozwany bank nie oferował kredytów wypłacanych we frankach. (...)Należy zatem zastanowić się, w jaki sposób zostaje obliczona umieszczona w umowie kredytu kwota we frankach szwajcarskich. (...)Jak już wskazano wcześniej konstrukcja kredytu denominowanego dopuszczała możliwość uzyskania przez kredytobiorcę kwoty niższej niż wnioskowana – w sytuacji obniżenia się kursu franka do złotego. (...)Samo zastosowanie kursu kupna do ustalenia kwoty kredytu we frankach trudno uznać za niekorzystne dla konsumenta.

Wnioski te motywowała wzrostem kursu franka szwajcarskiego, jak też niepowodzeniem swoich zamierzeń inwestycyjnych. (...)Sąd Okręgowy zaznaczył także, że powódka zawarła z pozwanym umowę pożyczki i umowy kredytu nominowanego w walucie obcej – franku szwajcarskim, od początku zatem zależnej od zmiany kursu franka szwajcarskiego. (...)Powódka nadto faktycznie dokonywała spłat należności z tytułu pożyczki i kredytu we frankach szwajcarskich. (...)W niniejszej sprawie powódka zawarła z pozwaną umowę kredytu denominowanego w walucie obcej – franku szwajcarskim, gdzie kwota kredytu od początku została wskazana w umowie w walucie (...) , a więc od początku zależnej od zmiany kursu franka szwajcarskiego, z czego powinna zdawać sobie sprawę.