Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Strony ustaliły nadto, że w przypadku nieprzestrzegania przez pozwanego jednego z postanowień ugody powód zachowa prawo do bezzwłocznego wszczęcia postępowania sądowego celem odzyskania pozostałej kwoty oraz dodatkowej kary umownej w kwocie 20 000 Euro. (...)Niezasadne są więc zawarte w apelacji pozwanego zarzuty naruszenia prawa materialnego – art. 58 § 3 k.c. oraz art. 483 § 1 i art. 484 § 1 k.c. W świetle prawa polskiego zasadą jest dążenie do utrzymania skuteczności (mocy obowiązującej) czynności prawnej, choćby niektóre jej elementy dotknięte były nieważnością. (...)Klauzula kary umownej nie stanowi więc zasadniczego elementu zawartego przez strony kontraktu, w szczególności nie wpływa bezpośrednio na jego zasadniczą treść, to jest zakres praw i obowiązków stron wynikających z umowy.

Teza orzeczenia: obwinionego uznano za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu

Chcieliśmy to wyjaśnić od razu, weszliśmy za bramę, a panowie sobie już poszli w stronę szkoły lotniczej.” Sąd zważył, co następuje:(...)(...)Co do zasady takie działanie narusza, co najmniej dwie zasady określone w ustawie Prawo o ruchu drogowym . (...)Obwinionemu W. T. zarzucono popełnienie wykroczenia z art. 97 kw w zw. z art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym . (...)Prawo o ruchu drogowym zabrania się zatrzymania pojazdu na przejeździe kolejowym, na przejeździe tramwajowym, na skrzyżowaniu oraz w odległości mniejszej niż 10 m od przejazdu lub skrzyżowania.

Dalej Sąd ustalił również, że pierwotne wpisy prawa własności zostały dokonane w oparciu o wymienione akty własności ziemi. (...)A. B. , w oparciu o tę samą dokumentację geodezyjno- kartograficzną powstałą w wyniku przeprowadzonych uwłaszczeń; - naruszenie prawa procesowego, które miało istotny wpływ(...)(...)Odnosząc się w pierwszym rzędzie do podniesionych zarzutów dotyczących naruszeń przepisów prawa procesowego, to jest błędnych ustaleń faktycznych oraz dowolnej oceny materiału dowodowego wskazać należy, że Sąd I instancji dokonał swoich ustaleń na podstawie przeprowadzonych dowodów. (...)Jej twierdzenia co do daty powstania ogrodzenia nie mogą być wiarygodne, albowiem porównanie ich ze zdjęciami lotniczymi wskazanego obszaru w sposób jednoznaczny nie potwierdza tych zeznań.

Jako podstawę prawną swoich roszczeń wskazali art.129 ust. 2 i art. 136 ust. 2 ustawy Prawo o ochronie środowiska, w związku z art. 140 k.c. i 144 k.c. /k.4 i 7/. (...)Jako jego podstawę prawną wskazali art.129 ust. 2 oraz 136 ust.2 i ust.3 ustawy Prawo o ochronie środowiska. (...)W myśl ust.4 tego przepisu z roszczeniem, o którym mowa w ust. 1-3, można wystąpić w okresie 2 lat od dnia wejścia w życie rozporządzenia lub aktu prawa miejscowego powodującego ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości. (...)Powodowie, jako małżeństwo są współwłaścicielami nieruchomości na prawach ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, czyli bezudziałowo wobec czego należało na ich rzecz zasądzić solidarnie w/w kwotę odszkodowania.

W dniu 5 stycznia 2011 r. zarejestrował się zresztą w Powiatowym Urzędzie Pracy w B. jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku. (...)Sąd rozważył, co następuje: Odwołanie od decyzji ZUS Oddział w T. z dnia 9 lipca 2014 r., w świetle ustalonego stanu faktycznego i obowiązujących przepisów prawa, zasługiwało na uwzględnienie. (...)Nieznajomość prawa nikogo nie tłumaczy. (...)Uwzględniając powyższe, na mocy powołanych przepisów prawa i art. 477 14 § 2 k.p.c. , Sąd orzekł, jak w sentencji wyroku.

Domagał się zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów biletów lotniczych związanych z czterem przylotami powoda z Holandii, nadto wnosił o zwrot kosztów zastępstwa prawnego. (...)Według biegłego do prawidłowego wykonania podłogi potrzebne byłoby około 30% ilości nowych desek, o wartości około 3758 złotych, a całkowity koszt naprawy określił na 6140 złotych (opinia k.73 akt sprawy), a więc prawie połowę wartości dzieła. (...)Powodowi służyło prawo do skutecznego odstąpienia od umowy z pozwanym. (...)Gdyby tak było, co Sąd wykluczył jako irracjonalne, to stosownie do treści art. 640 k.c. pozwany miał prawo wyznaczyć powodowi termin z zagrożeniem, że po jego upływie od umowy odstąpi, a nie wykonywać wadliwie dzieło.

Teza orzeczenia: Wniesienie pozwu do sądu, podobnie jak zgłoszenie roszczeń osobie obowiązanej do ich realizacji, pozwala na zachowanie terminu zawitego z art. 129 ust. 4 prawa ochrony środowiska.

Hałas lotniczy ma powodować duże uciążliwości w korzystaniu z nieruchomości. (...)Przywołuje przy tym art. 136 ust. 3 ustawy prawa ochrony środowiska . (...)Prawo budowlane i przepisami wykonawczymi do tej ustawy. (...)Konieczną przesłanką odpowiedzialności odszkodowawczej z art. 129 prawa ochrony środowiska jest szkoda, której źródłem jest rozporządzenie lub akt prawa miejscowego powodujący ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości.

Prawo użytkowania wieczystego podlega bowiem ochronie takiej, jak prawo własności, co wynika z ukształtowania treści prawa użytkowania wieczystego ( art. 233 k.c. ) analogicznie jak treści prawa własności ( art. 140 k.c.(...)i użytkownik wieczysty wykonują swe prawo „z wyłączeniem innych osób”. (...)Kolejno Sąd Okręgowy zauważył, że prawo użytkowania wieczystego przysługiwało także w 1/2 części L. B. . (...)Sąd miał na uwadze, że powódka dochodziła praw, które wynikają z przysługującego jej użytkowania wieczystego nieruchomości. (...)Zawarty w apelacji zarzut błędnego ustalenia, że strony łączyła umowa użyczenia dotyczy w istocie prawa materialnego i jest bezzasadny.