Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Jednocześnie powódka wskazała, że brak jest podstaw do kwalifikowania zawartej umowy kredytu denominowanego jako instrumentu finansowego. (...)Z okoliczności sprawy, a przede wszystkim treści spornej umowy wynika, że udzielony kredyt miał charakter gotówkowy i został udzielony w walucie obcej – franku szwajcarskim. (...)Nie ulega wątpliwości, że na mocy spornej umowy pozwany otrzymał określoną sumę franków szwajcarskich, które spożytkował na realizację projektu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. (...)Odnośnie powództwa wzajemnego, mając na względzie dotychczasowe rozważania, a w szczególności fakt uznania, że kredyt zawarty na mocy spornej umowy jest kredytem we frankach szwajcarskich, Sąd uznał je za w całości niezasadne.

Powódka zrozumiała, że dostaje zwykły kredyt tylko we frankach, nie dociekała dlaczego w umowie wpisane są franki. (...)Przedmiotowy kredyt miał charakter kredytu denominowanego, z treści umowy wynika bowiem jednoznacznie, że przedmiotem kredytu była kwota 121.280 CHF (franków szwajcarskich). (...)Co oczywiste, powódka mogła zasilać rachunek walutowy frankami szwajcarskimi nabywanymi u dowolnego sprzedawcy – niekoniecznie pozwanego banku. (...)Istota problemu powódki polega na tym, że od czasu zawarcia umowy kurs złotego w stosunku do franka szwajcarskiego uległ znaczącej zmianie, co jest okolicznością powszechnie znaną.

Z żadnego postanowienia umowy czy regulaminu nie wynikał sposób tworzenia tych kursów czy też możliwość spłaty kredytu bezpośrednio we franku szwajcarskim. (...)Zwrócono także uwagę na możliwość spłaty kredytu bezpośrednio we franku szwajcarskim od lipca 2009 roku. (...)W trackie rozmów poinformowano S. P. i D. P. , iż posiadają zdolność kredytową jedynie do uzyskania kredytu w którym kwota do wypłaty wyrażona była we frankach szwajcarskich. (...)Spłata kredytu w CHF i ustawa „antyspreadowa” Pozwany zwracał uwagę, iż powodowie mogli od 2009 roku dokonywać spłat kredytu we frankach szwajcarskich ( k. 121 – 121v ).

Kredyt był denominowany do franka szwajcarskiego. (...)Bank od kwoty udzielonego kredytu pobrał jednorazowo bezzwrotną opłatę przygotowawczą w wysokości 295,22 franków szwajcarskich. (...)W przypadku kredytu złotowego denominowanego do franka szwajcarskiego, o jednoznaczności można byłoby mówić jedynie wówczas, gdyby umowa określała wysokość udzielonego kredytu w dniu jej zawarcia. (...)Po wyeliminowaniu postanowień o denominacji kredytu, w tym postanowień o sposobie przeliczania kwoty kredytu wyrażonej we frankach szwajcarskich na złote polskie, a następnie salda kredytu wyrażonego we frankach szwajcarskich na złote polskie celem ustalenia(...)

Aneks nr (...) do umowy zawarto na wniosek powodów, gdy pojawiła się możliwość spłaty kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Nie przedstawiono im jednak oferty kredytu w złotych, a tylko we frankach szwajcarskich. (...)Kwota kredytu została wyrażona we frankach szwajcarskich 65 380 CHF (§ 2 ust. 1 umowy). (...)Powodowie nie chcieli uzyskać franków szwajcarskich.

Teza orzeczenia: Stwierdzając abuzywność klauzul umownych w zawarte umowie kredytowej zważyć należy, że bez nich nie mogą one dalej wiązać stron - art.385(1) § 2 kc nie może być w tym przypadku stosowany.

Powodom nie przedstawiono danych historycznych dotyczących kursu franka szwajcarskiego. Zostali zapewnieni o stabilności waluty franka szwajcarskiego. (...)Powodowie nadal spłacają kredyt w walucie kredytu – CHF. Powód samodzielnie dokonuje zakupu franka szwajcarskiego i wpłaca na rachunek prowadzony w CHF określoną ilość franka szwajcarskiego. (...)C-186/16 w odniesieniu do kredytu denominowanego).

Teza orzeczenia: I zasądza od pozwanego solidarnie na rzecz powodów kwotę 48468,27 zł ( czterdzieści osiem tysięcy czterysta sześćdziesiąt osiem złotych dwadzieścia siedem groszy ) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 25 listopada 2022 r. do dnia zapłaty; II zasądza od pozwanego solidarnie na rzecz powodów kwotę 4617,00 zł ( cztery tysiące sześćset (...)

T. M. i K. M. zdecydowali się na kredyt we frankach szwajcarskich, gdyż był korzystniejszy od kredytu złotówkowego; nie byli świadomi, że kurs tej waluty może wzrosnąć. (...)Zawarta przez strony umowa w ogóle nie przewidywała możliwości oddania do dyspozycji kredytobiorcy kwoty kredytu wskazanej w umowie we frankach szwajcarskich ani też możliwości zwrotu kredytu w tej walucie. (...)W związku z zawarciem umowy kredytu pozwany Bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania – na gruncie zawartej umowy – wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego. (...)Okoliczność, że powodowie wiedzieli, że kredyt będzie denominowany do kursu (...) ( franka szwajcarskiego ) nie oznacza, że godzili się na to, że kurs ten będzie ustalany samodzielnie przez pozwany Bank, według aktualnej Tabeli kursów banku.

Kredyt był denominowany we frankach szwajcarskich, a został wypłacony i był spłacany w złotych polskich. (...)Pracownik banku zaproponował powodom kredyt złotowy i kredyt waloryzowany frankiem szwajcarskim, przy czym ten ostatni był korzystniejszy ze względu na znacznie niższą ratę. (...)Powodom nie została wyjaśniona rola franka szwajcarskiego w umowie. (...)Jej istotą było bowiem udzielenie kredytu denominowanego ( indeksowanego ) do franka szwajcarskiego.