Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Teza orzeczenia: Przesłanki ważności kredytu bankowego.

Zatem w omawianej sprawie strony zawarły umowę, mocą której bank przekazał do dyspozycji powodów nieokreśloną kwotę złotych polskich stanowiących równowartość określonych w umowie franków szwajcarskich. (...)Zgodnie z umową, strona powodowa miała spłacać kredyt w złotych według ceny sprzedaży franka szwajcarskiego obowiązującej w banku w dniu wpłacenia konkretnej raty. (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich. (...)(...)o ile umowy indeksowane (waloryzowane) frankiem szwajcarskim nadają się niekiedy do utrzymania w mocy po eliminacji(...)złotowe – choć z kwotą kredytu wskazaną w walucie obcej, to(...)

Skarżący nie podważył także skutecznie zeznań powoda w kwestii zapewnienia go o stabilności kursu franka szwajcarskiego. (...)Bez znaczenia dla kwestii abuzywności postanowień dotyczących przeliczania kursów walut był fakt, że w momencie zawierania umowy uzyskanie kredytu we franku szwajcarskim było korzystniejsze niż w polskim złotym. (...)W kwestii jednoznacznego określenia kwoty kredytu udzielonego powodom zgodzić można się jedynie z tym, że w istocie w umowie wyraźnie określono sumę kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Dokonując spłaty w złotówkach, kredytobiorcy nie wiedzieli, o ile pomniejszeniu ulegnie saldo kredytu wyrażone we frankach szwajcarskich.

W uzasadnieniu powódka podała, że wraz z R. K. , jako konsument zawarła z poprzednikiem prawnym pozwanego umowę o kredyt hipoteczny denominowany do waluty CHF (franka szwajcarskiego). (...)Oświadczył, że tak gwałtowny wzrost franka nie był możliwy do przewidzenia, a klient mógł negocjować np. marżę kredytu, czy prowizję banku. (...)Trybunał, odnosząc się bezpośrednio do umowy kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego, wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Podsumowując, zawarcie umowy kredytu denominowanego do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego było zgodne z polskim prawem(...)miał wpływu, czyli wzrost kursu franka szwajcarskiego, nie mogą być uznane jako sprzeczne z dobrymi obyczajami.

W związku z tym M. Ł. i A. Ł. zgłosili się do Banku (...) S.A. gdzie otrzymali ofertę kredytu denominowanego we franku szwajcarskim na powyższe cele. (...)Mimo odwołania się w umowie do waluty CHF umowa nie przewidywała oddania do dyspozycji kredytobiorcy kwoty we frankach szwajcarskich ani zwrotu kredytu w tej walucie, a według umowy kredyt powinien być wypłacony i spłacany w złotych polskich. (...)Umowa kredytu nie przewidywała wypłaty kwoty kredytu we frankach szwajcarskich, ani nie dawała kredytobiorcy możliwości dokonywania spłaty rat kredytowych bezpośrednio w tej walucie (do czasu zawarcia aneksu). (...)Jeśli zaś nieznany jest kurs po jakim kwota kredytu wyrażona we franku szwajcarskim ma zostać wypłacona, to nie można ustalić jaką kwotę kredytu należy wypłacić kredytobiorcy.

Mimo odwołania się w umowie do waluty franka szwajcarskiego, umowa nie przewidywała oddania do dyspozycji kredytobiorcy kwoty we frankach szwajcarskich ani zwrotu kredytu w tej walucie – kredyt wypłacony i spłacany był w złotych polskich. (...)Podniósł, że przedmiotowy kredyt jest kredytem walutowym oraz że wzięcie kredytu we franku szwajcarskim dawało niemal stuprocentową gwarancję niskich stóp procentowych przez cały okres kredytowania. (...)W pozwanym Banku poinformowano ją, że posiada zdolność kredytową w przypadku kredytu, udzielonego na podstawie umowy kredytu denominowanego do waluty franka szwajcarskiego. (...)Powódka w oparciu o treść umowy sądziła, że kredyt zostanie wypłacony we frankach szwajcarskich.

Kredytobiorcy podnieśli, że nigdy nie otrzymali żadnej wypłaty we frankach szwajcarskich. (...)Pracownik banku poinformował klientów, że nie mają zdolności na kredyt w walucie PLN i zaproponował zaciągnięcie kredytu denominowanego do waluty CHF. I. P. była bardzo zdziwiona, że nie posiada zdolności na kredyt w złotówkach, a posiada zdolność na kredyt denominowany we franku szwajcarskim. (...)Nie wiedzieli, że saldo kredytu może rosnąć w przypadku wzrostu kursu franka szwajcarskiego mimo regularnej spłaty kredytu. (...)Kredytobiorcy nigdy nie otrzymali bowiem od banku kwoty we frankach szwajcarskich, która została wskazana w umowie.

Strona pozwana zarzuciła, że powodowie mieli od początku możliwość spłaty kredytu we franku szwajcarskim, do której indeksowany był kredyt i nie wykazali, że nie mogli skorzystać z możliwości spłaty kredytu bezpośrednio z rachunku walutowego w walucie franka szwajcarskiego. (...)Bank udzielił powodom kredytu indeksowanego do waluty franka szwajcarskiego. (...)Strona pozwana sprzeciwiła się również przekształceniu umowy indeksowanej do franka szwajcarskiego ze stopą procentową właściwą dla tej waluty w umowę indeksowaną do złotych polskich, lecz nadal podlegającą niższej stopie oprocentowania LIBOR -odpowiedniej dla franka szwajcarskiego. (...)Stopy referencyjne dla kredytów złotowych wynosiły 3,95 %, a dla kredytów indeksowanych kursem franka szwajcarskiego 0,17 %.

Zdaniem powodów nie są oni związani postanowieniami umownymi, które odnosiły się do uruchomienia kwoty kredytu za pośrednictwem franka szwajcarskiego w myśl art. 385 1 § 1 i 2 k.c. (...)Zaznaczono przy tym, że umowa przewidywała wyłącznie spłatę kredytu w walucie kredytu, tj. we frankach szwajcarskich. (...)Jak już zostało to uprzednio podniesione przez Sąd, przedmiotowy kredyt nie został udzielony we frankach szwajcarskich, lecz w złotych. (...)Powodowie wskazywali, że nie są związani postanowieniami umownymi, które odnosiły się do uruchomienia kwoty kredytu za pośrednictwem kursu franka szwajcarskiego.