Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Jako podstawę prawną swoich roszczeń wskazała art. 136 ust. 3 ustawy Prawo o ochronie środowiska, oraz art. 129 ust. 2 ustawy Prawo o ochronie środowiska jak również art. 435 k.c. /k. 5/. (...)Jako jego podstawę prawną wskazała art.129 ust. 2 oraz 136 ust. 3 ustawy Prawo o ochronie środowiska. (...)W myśl ust.4 tego przepisu z roszczeniem, o którym mowa w ust. 1-3, można wystąpić w okresie 2 lat od dnia wejścia w życie rozporządzenia lub aktu prawa miejscowego powodującego ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości. (...)Dopóki obszar ograniczonego użytkowania istnieje, dopuszczalna jest w jego obrębie możliwość emisji hałasu w stopniu ponadnormatywnym, a natężenie ruchu lotniczego w przyszłości może emisję hałasu potęgować.

Jako podstawę prawną swoich roszczeń powodowie wskazali art. 129 ust. 2 ustawy Prawo o ochronie środowiska w związku z art. 136 ust. 3 ustawy Prawo o ochronie środowiska /k.8/. (...)Jako jego podstawę prawną wskazali art.129 ust. 2 i art. 136 ust. 3 ustawy Prawo o ochronie środowiska. (...)W myśl ust.4 tego przepisu z roszczeniem, o którym mowa w ust. 1-3, można wystąpić w okresie 2 lat od dnia wejścia w życie rozporządzenia lub aktu prawa miejscowego powodującego ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości. (...)(...)stopniu ponadnormatywnym, a natężenie ruchu lotniczego w przyszłości może emisję hałasu potęgować.

Umowa gwarantowała powodowi prawo do płatnego urlopu wypoczynkowego, zaś w przypadku rozwiązania umowy prawo do ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop. (...)Umowa przewidywała także możliwość rozwiązania jej przez pozwanego bez wypowiedzenia w przypadku zawinionego naruszenia przez powoda jej postanowień lub przepisów prawa związanych z działalnością pozwanego. (...)Zgodnie z § 11 przedmiotowej umowy powodowi przysługuje prawo do jednorazowego odszkodowania w przypadku bezzasadnego wypowiedzenia umowy. (...)Kwoty te są w ocenie Sądu zasadne, udowodnione i zgodne z obowiązującymi przepisami prawa.

Jako podstawę prawną swoich roszczeń powodowie wskazali art. 129 ust. 2 ustawy Prawo o ochronie środowiska w związku z art. 435 k.c. i art. 322- 325 ustawy Prawo o ochronie środowiska /k.6- 7/. (...)Jako jego podstawę prawną wskazali art.129 ust. 2 ustawy Prawo o ochronie środowiska. (...)W myśl ust.4 tego przepisu z roszczeniem, o którym mowa w ust. 1-3, można wystąpić w okresie 2 lat od dnia wejścia w życie rozporządzenia lub aktu prawa miejscowego powodującego ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości. (...)(...)stopniu ponadnormatywnym, a natężenie ruchu lotniczego w przyszłości może emisję hałasu potęgować.

Jako podstawę prawną swoich roszczeń powodowie wskazali art. 129 ust. 2 ustawy Prawo o ochronie środowiska w związku z art. 136 ust. 3 ustawy Prawo o ochronie środowiska, oraz akt 435 k.c. /k.4 i 5/. (...)Jako jego podstawę prawną wskazali art.129 ust. 2 i art. 136 ust. 3 ustawy Prawo o ochronie środowiska. (...)Obowiązek znoszenia hałasu jest oczywistym ograniczeniem prawa własności, bowiem powodowie pozbawieni zostali możliwości prawnie skutecznej ochrony swych dóbr osobistych naruszanych przez przekraczający normy hałas emitowany przez pozwanego teraz, lub w przyszłości, czyli muszą ten hałas znosić. (...)(...)stopniu ponadnormatywnym, a natężenie ruchu lotniczego w przyszłości może emisję hałasu potęgować.

Z nadesłanej fotokopii rezerwacji linii lotniczej R. wynikało bowiem, że obwiniony do kraju miał wrócić już w dniu 02 maja 2016 r., a więc ponad 2 tygodnie przed terminem rozprawy. (...)Skorzystał z prawa do odmowy składania wyjaśnień. (...)Swoim zachowaniem wyczerpał znamiona z art. 86 § 1 kw w zw. z art. 23 ust. 1 pkt 3 ustawy Prawo o ruchu drogowym . (...)Przy wymiarze kary Sąd miał na względzie wysoki stopień szkodliwości społecznej czynu obwinionego, zagrożenie dla innych użytkowników drogi, ignorowanie przez obwinionego elementarnych zasad obowiązujących w ustawie Prawo o ruchu drogowym oraz jego uprzednią karalność.

Teza orzeczenia: Zmarnowany urlop

Cena powyższa obejmowała koszty zakwaterowania trzech osób we wskazanym hotelu w pokoju typu (...) Standard + AD wraz z wyżywieniem (...) , bilety lotnicze w dwie strony ( K. – A. – K. ) oraz koszty ubezpieczenia. (...)(...)sanatorium w związku z nieotrzymaniem prawa wjazdu do Maroka, pobytu w samolocie przez 9 godzin bez jedzenia i picia - jako wyolbrzymione i sprzeczne z zasadami doświadczenia życiowego. (...)Powódkę I. K. łączyła z pozwanym umowa o świadczenie usług turystycznych, przy czym prawa i obowiązki stron tej umowy regulowały dodatkowo ogólne warunki uczestnictwa oraz dane zawarte w ofercie katalogowej pozwanego z „Ważnymi informacjami dla turystów”. (...)Przepis ten nie wskazuje wprawdzie wprost możliwości żądania zadośćuczynienia za utratę przyjemności z wakacji, jednakże zgodnie z unijnym prawem turysta ma prawo żądać od organizatora wyjazdu wynagrodzenia za naruszenie prawa do niezakłóconego wypoczynku.

Ustawa z dnia 15 listopada 1984 roku prawo przewozowe (tj. (...)U. Z 2017 r., poz. 1983 ze zm.) reguluje przewóz osób i rzeczy, wykonywany odpłatnie na podstawie umowy, przez uprawnionych do tego przewoźników, z wyjątkiem transportu morskiego, lotniczego i konnego. (...)Na podstawie art. 62 ustawy prawo przewozowe przewoźnik odpowiada za szkodę, jaką podróżny poniósł wskutek przedwczesnego odjazdu środka transportowego ( ust. 1 ). (...)W ocenie Sądu pozwany ponosi odpowiedzialność względem powoda na podstawie cytowanego wyżej art. 62 ust. 2 ustawy prawo przewozowe za szkodę, jaką powód poniósł w związku z opóźnieniem autobusu linii (...) .