Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Zgodnie z art. 4 Konwencji sporządzonej w Genewie w dniu 19 maja 1956 r. o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) i protokołu podpisania (dalej Konwencja) dowodem zawarcia umowy przewozu jest list przewozowy. (...)Nieprawidłowość wypełnienia międzynarodowego listu przewozowego polegała na tym, iż w polu nr 4 CMR, tj. w polu w którym należy wpisać miejsce i datę załadowania, zostało wpisane: „ S. Polen, 01.09.2014”. (...)Natomiast w przedmiotowym międzynarodowym liście przewozowym została podana informacja, że załadunku dokonano w S. , w Polsce, a nadawcą jest spółka niemiecka. (...)M. R. (2) , pracownika (...) musiała ponieść koszt międzynarodowych połączeń telefonicznych, uwierzytelnionego tłumaczenia dokumentu i wreszcie miała unieruchomiony przez kilka dni pojazd.

Sporne też było czy wypłacone pozwanemu należności z tytułu wykonywania zadań w transporcie międzynarodowym podlegały ochronie jak wynagrodzenie za pracę. (...)Przepisy te natomiast nie regulują uprawnień kierowców do świadczeń majątko­wych należnych z racji wykonywania zadań w transporcie międzynarodowym. Stosownie do art. 10 cytowanej dyrektywy 2002/15/WE państwa członkowskie mają prawo korzyst­niej uregulować warunki wynagrodzenia pracowników transportu międzynarodowego. (...)Powód ustalił te należności w formie ryczałtu za każdy dzień wykonywania zadania w transporcie krajowym i międzynarodowym.

J. M. (poprzednio G. ) zawarła z (...) S. A. w S. umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej przewoźnika drogowego w ruchu międzynarodowym. (...)Sąd I instancji wskazał, że J. M. zawarła z E. H. umowę odpowiedzialności cywilnej przewoźnika drogowego w ruchu międzynarodowym. (...)Stroną umowy z nadawcą pozostaje wyłącznie pierwszy przewoźnik ( K. W. , Umowa międzynarodowego przewozu drogowego towarów na podstawie CMR, LEX 2013, nr (...) ). (...)Strony zawarły umowę, której przedmiotem i zakresem było OC przewoźnika drogowego w ruchu międzynarodowym rozszerzony o przewóz AGD, RTV audio i sprzęt komputerowy.

Powód został zatrudniony na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego w ruchu międzynarodowym. (...)Powód wskazał, że w spornym okresie stale i nieprzerwanie wykonywał pracę w szczególnych warunkach na stanowisku kierowcy cysterny w ruchu międzynarodowym. (...)Powód zatrudniony został na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego w ruchu międzynarodowym w pełnym wymiarze czasu pracy. (...)Przed wyjazdem w trasę każdy z kierowców otrzymywał międzynarodowy list przewozowy CRM, w którym oznaczony był przewożony produkt (w tym oznaczano numer produktu według klasyfikacji towarów niebezpiecznych).

Wskazał, że bezsporny był fakt, iż strony łączyła umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej przewoźnika w ruchu międzynarodowym. (...)W przedmiotowej sprawie strona powodowa dochodziła zapłaty odszkodowania od pozwanego jako ubezpieczyciela w związku z łączącą strony umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej przewoźnika w ruchu międzynarodowym. (...)Powyższa sprawa dotyczy bowiem odpowiedzialności ubezpieczyciela, za szkodę poniesioną przez przewoźnika, a nie odpowiedzialności przewoźnika wobec drugiej strony umowy przewozu międzynarodowego. Zgodnie z art. 17 ust. 1 i 2 Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów, sporządzonej w G. dnia 19 maja 1956 r. (Dz.

Z tego punktu widzenia obowiązywanie tej przeszkody jest niezależne od tego, czy uwzględniono ją w kontekście konkretnej umowy międzynarodowej”. (...)Z art. 55 ust. 3 Konstytucji wynika, że ograniczenia te nie mają zastosowania do ekstradycji mającej nastąpić na wniosek sądowego organu międzynarodowego powołanego na podstawie ratyfikowanej przez Polskę umowy międzynarodowej, w związku z objętą jurysdykcją(...)Przepis ten odnosi się do przekazania obywatela polskiego międzynarodowym trybunałom karnym i jest tu irrelewantny. (...)Nie każde bowiem pominięcie w umowie międzynarodowej uprawnia państwo, będące jej stroną, do stosowania norm prawa wewnętrznego w kwestii nieuregulowanej.

(...)wykonywał jako kierowca w ruchu międzynarodowym w okresie zatrudnienia u pozwanej wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 13 października 2014 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenie od pozwanej na jego rzecz kosztów procesu. (...)(...)kierowcy samochodu ciężarowego w transporcie międzynarodowym, w pełnym wymiarze czasu pracy, ostatnio za wynagrodzeniem, którego wysokość odpowiadała najniższemu wynagrodzeniu za pracę. (...)Bezspornym pozostawało bowiem zarówno to, że powód, zatrudniony przez pozwaną na stanowisku kierowcy w ruchu międzynarodowym, podczas podróży służbowych spędzał noclegi w kabinach samochodów. (...)Trybunał uznał że art. 21a ustawy o czasie pracy kierowców, odsyłając do zasad ogólnych przewidzianych w kodeksie pracy – tj. art. 77 5 § 3-5 k.p. , nie uwzględnia specyfiki wykonywania zawodu kierowcy w transporcie międzynarodowym.

Pozwany zakwestionował również podstawę prawną roszczenia powoda wskazując, iż powód błędnie wywodzi swoje roszczenie z przepisów kodeksu cywilnego , gdzie faktycznie zastosowanie winny mieć przepisy prawa międzynarodowego. Powołując się na treść art. 35 pkt 3 Konwencji Narodów Zjednoczonych o umowach międzynarodowej sprzedaży towarów z dnia 11 kwietnia 1980 r. wskazał, iż powód bezzasadnie powołuje się na brak zgodności towarów z umową. (...)W ocenie Sądu Rejonowego zbędne było czynienie rozważań na gruncie podniesionych przez pozwanego zarzutów dotyczących zastosowania w sprawie prawa międzynarodowego oraz nieważności umowy. (...)Następnie, odnosząc się do przywołanej przez skarżącego Konwencji Narodów Zjednoczonych o umowach międzynarodowej sprzedaży towarów z dnia 11 kwietnia 1980 r. w art. 6 wskazano, iż strony mogą wyłączyć jej zastosowanie.