Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Sąd Okręgowy podkreślił, że sporna umowa kredytu nie jest umową o kredyt denominowany do CHF lub kredyt indeksowany w rozumieniu art. 69 ust 2 pkt 4a i ust 3 ustawy prawo bankowe . (...)Trafnie przyjęto, że to powód składał wniosek kredytowy na udzielenie kredytu w walucie frank szwajcarski i samodzielnie wybrał tę walutę jako walutę zobowiązania. (...)(...)powoda i pozostałe dowody co do oceny możliwości majątkowych i finansowych powoda, przekładających się na zdolność kredytową do wzięcia kredytu w złotówkach i we frankach szwajcarskich i wyciągnięcia błędnych wniosków co do faktycznej oceny zdolności kredytowej stanowi(...)(...)Stosownie do treści art. 3 prawa dewizowego z 2007 r. ograniczenia w obrocie dewizowym nie dotyczą czynności prawnych dokonywanych z udziałem banków Podsumowując należy podkreślić, że powód zawarł umowę kredytową, w której określono walutę kredytu – frank szwajcarski.

Tam doradca klienta przedstawił im propozycję kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego, jako najkorzystniejszą w ofercie Banku. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Jej postanowienia dotyczyły jedynie sposobu określania kursu franka szwajcarskiego, jako waluty indeksacji przy wypłacie kredytu i spłacie rat. (...)Możliwe było całkowicie odmienne ukształtowanie sposobu określania kursu franka szwajcarskiego na potrzeby wykonywania umowy bez zmiany jej istoty jako kredytu indeksowanego do waluty obcej.

Początkowo, chciała zaciągnąć kredyt w złotówkach ale pracownicy pozwanego banku zaoferowali jej kredyt we frankach szwajcarskich i zapewnili, że wysokość rat będzie mniejsza niż w kredycie złotówkowym. (...)Kredytobiorca zobowiązany był do spłaty należności związanych z udzielonym kredytem na prowadzone przez bank konto kredytobiorcy we frankach szwajcarskich (§ 6 ust. 1 i 2 umowy). (...)Sporna umowa stanowi kredyt denominowany we franku szwajcarskim, gdyż kwota kredytu została wyrażona w umowie w walucie CHF. W ocenie Sądu powódka posiada interes prawny w rozumieniu art. 189 k.p.c. w żądaniu ustalenia nieważności umowy. (...)(...)faktycznie umowa nie przewidywała oddania do dyspozycji kredytobiorcy kwoty we frankach szwajcarskich ani zwrotu kredytu w tej walucie.

Pracownik banku przekonywał powodów, że kredyt we frankach szwajcarskich jest korzystną ofertą, zaś frank szwajcarski jest stabilną walutą. (...)W okresie przed oraz po zawarciu umowy kredytu, dochodziło do znaczących zmian kursu franka szwajcarskiego w relacji do złotego polskiego. (...)(...)przyjęciu, że w przypadku umowy kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego walutą kredytu jest złoty, V. naruszenie art.(...)na dokonaniu błędnej wykładni umowy kredytu, polegającej na niezasadnym przyjęciu, że(...), poprzez uznanie, że umowa kredytu zawarta przez strony w dniu(...)(...)Dz.U. Nr 72, poz. 665), którego pozwany upatruje w niezasadnym przyjęciu, że w przypadku umowy kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego walutą kredytu jest złoty.

Powód pamięta też, że informowano go, że przeliczenie złotówki na franka dokonywane będzie przez pozwaną. (...)Osobom zainteresowanym zaciągnięciem kredytu we franku szwajcarskim przedstawiano zawsze symulację spłaty kredytu udzielonego w złotówce i we franku. (...)Dodał, że powodowie zasłaniają się niepamięcią, bądź powołują na pełne zaufanie, jakie mieli do pracowników pozwanej we wszystkich kwestiach,(...)miał na temat możliwości spłaty kredytu bezpośrednio we franku, opłacalności takiego rozwiązania i skutków wzrostu kursu franka. (...)Dodał, że powodowie dokonali wyboru kredytu denominowanego do CHF spośród innych możliwości przedstawianych(...)także nieuzasadnionym przekonaniem powoda, co do ograniczonej możliwości zmiany kursu franka.

Na tym tle wskazano, iż nie może budzić wątpliwości, iż sporna Umowa stanowi umowę kredytu denominowanego do waluty obcej, franka szwajcarskiego. (...)Bank musiał więc być gotowy by świadczyć w wykonaniu Umowy kwoty bezpośrednio we frankach szwajcarskich, a jedynie na mocy dodatkowego porozumienia stron, do obrotu tego ostatecznie nie doszło. (...)Odsetki umowne wyliczane są zatem we frankach (w określonym przedziale czasowym - od kwoty faktycznego zadłużenia - pozostającego do spłaty kapitału) i jedynie przeliczane(...)nie zapewni odpowiednich środków we frankach szwajcarskich na rachunku walutowym przypisanym do Umowy. (...)(...)wynika, aby powodowie zostali „zmuszeni” do zawarcia umowy kredytowej denominowanej kursem franka szwajcarskiego tj. aby nie posiadali zdolności kredytowej dla zaciągnięcia kredytu złotowego jak to niejednokrotnie bywało w okresie „boomu” na rynku kredytów hipotecznych.

(...)spełnionego w wykonaniu umowy o kredyt denominowany do waluty obcej ( franka szwajcarskiego), powołując się na jej nieważność, będącą konsekwencją zastosowania niedozwolonych postanowień umownych, dotyczących zasad przeliczania kwoty kredytu na walutę polską. (...)Na jej podstawie pozwany bank zobowiązał się postawić do dyspozycji kredytobiorców kwotę 14 620 CHF ( franków szwajcarskich ) z przeznaczeniem na zakup spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego przy ul. (...) w T. ( § 2 ). (...)Świadczenia obu stron zostały w umowie określone jako równowartość w złotych polskich wskazanych sum, wyrażonych we frankach szwajcarskich. (...)Obie te kwoty zostały bowiem określone jako równowartość określonej sumy franków szwajcarskich.

Uzasadniając żądanie pozwu powód podniósł, iż w dniu 19 sierpnia 2008 roku razem z A. P. zawarli z poprzednikiem prawnym pozwanego banku umowę o kredyt hipoteczny indeksowany do waluty obcej franka szwajcarskiego na kwotę 274.401,70 zł. (...)Strony umówiły się, że kredyt będzie indeksowany do waluty obcej - franka szwajcarskiego. (...)W dniu 15 grudnia 2013 roku strony zawarły aneks nr (...) do umowy, na podstawie którego spłata kredytu mogła następować w walucie, do której kredyt był indeksowany, tj. we franku szwajcarskim (aneks do umowy k. 39-42, zarządzenie nr (...) k. 212-214, zarządzenie nr (...) k. 215). (...)Tym samym pozwany nie był uprawniony do przeliczenia kwoty kredytu udzielonego w/w kredytobiorcom wedle przyjętego przez siebie kursu kupna franka szwajcarskiego, a następnie do pobierania z rachunku powodów rat(...)przyjętego przez siebie kursu sprzedaży franka szwajcarskiego.