Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Konsekwencją tych zdarzeń było ograniczenie dostępności samolotu (...) o znakach rejestracyjnych (...) (mającego planowo wykonać przedmiotowy rejs) dla innych zaplanowanych w tym dniu operacji lotniczych. (...)Skarżąca zarzuciła Sądowi Rejonowemu naruszenie prawa materialnego, tj. art. 5 yst. 1 lit c ppkt iiii rozporządzenia WE nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady oraz naruszenie przepisów prawa procesowego, tj. art. 233 k.p.c. (...)Wskazać należy, że opóźnienie (odwołanie) lotu nie rodzi po stronie pasażerów prawa do odszkodowania, jeżeli przewoźnik lotniczy jest w stanie dowieść, że(...)poza zakresem skutecznej kontroli przewoźnika lotniczego (zob. (...)Opóźnienie w tym wypadku wynika jedynie z takiej a nie innej organizacji i funkcjonowania przewoźnika lotniczego.

Teza orzeczenia: ukaranie

W § 5 zarządzenia nr (...) jako sankcję naruszenia wymienionych w nim przepisów porządkowych wskazano art. 210 ust. 1 pkt 5a ustawy Prawo lotnicze . (...)W wydanym orzeczeniu Trybunał uznał, iż art. 210 ust. 1 pkt 5 Prawa lotniczego jest niezgodny z art. 42 ust. 1 Konstytucji . (...)Zgodność obowiązującego obecnie art. 210 ust. 1 pkt 5a ustawy Prawo lotnicze z Ustawą Zasadniczą była również przedmiotem prac Trybunału Konstytucyjnego. (...)Wykroczenie z art. 210 ust. 1 pkt 5a ustawy Prawo lotnicze zagrożone jest karą grzywny.

Prawo lotnicze , dlatego też do czasu przeprowadzenia obligatoryjnego postępowania reklamacyjnego w oparciu o ten przepis zachodzi czasowa niedopuszczalność drogi sądowej, a tym samym koniecznym było odrzucenie pozwu na podstawie art. 199 § 1 pkt 1 k.p.c. (...)Mając na uwadze powyższe, nie sposób uznać tego wezwania za reklamację, o której mowa w art. 205c ust. 1 ustawy Prawo lotnicze , co oznacza, że strona powodowa nie wyczerpała postępowania przedsądowego, albowiem nie wystąpiła do pozwanego z obligatoryjną, ustawową reklamacją. (...)Przepis art. 205c ust. 3 Prawa lotniczego w zakresie formy złożenia reklamacji odsyła natomiast do przepisów Kodeksu cywilnego o formie czynności prawnej i wymaga formy pisemnej lub elektronicznej. (...)W rozpoznawanym stanie faktycznym powód, jako profesjonalista, wprost żądał od pozwanego zapłaty w terminie, który sam wyznaczył abstrahując od wymogów przewidzianych w treści art. 205c ust. 1 Prawa lotniczego .

Swobodna ocena dowodów uwzględnia wymagania prawa procesowego, reguły logicznego myślenia oraz doświadczenie życiowe. (...)Wnioski wywiedzione przez Sąd Rejonowy są logiczne, spójne i wynikają z odpowiedniego stosowania prawa. (...)Zarzuty naruszenia prawa materialnego w ocenie Sądu Okręgowego okazały się również niezasadne. (...)Z motywu 20 rozporządzenia nr 261/2004 wynika, że pasażer powinien zostać w pełni poinformowany o jego prawach, tak aby mógł on skutecznie z nich skorzystać.

W uzasadnieniu żądania pozwu powódka wskazała, że w dniu 13 listopada 2015 r. podróżowała liniami lotniczymi pozwanego z portu lotniczego w A. do portu lotniczego w W. przez F. . (...)(...)sposób, że do celów stosowania prawa do odszkodowania, pasażerów opóźnionych lotów należy traktować tak jak pasażerów odwołanych lotów oraz, że mogą oni powoływać się na prawo do odszkodowania przewidziane w art.(...)po pierwotnie przewidzianej przez przewoźnika lotniczego godzinie przylotu. (...)Odnosząc się do zarzutu pozwanego stwierdzić należy, że opóźnienie w przylocie lub jego odwołanie nie kreuje po stronie pasażerów prawa do odszkodowania, jeżeli przewoźnik lotniczy jest w stanie dowieść, że(...)poza zakresem skutecznej kontroli przewoźnika lotniczego. (...)Stanowiłoby to wyraz niedopuszczalnego rozciągnięcia zakresu stosowania przepisów prawa prywatnego na obszar stosunków prawnych charakteryzujących się odmiennymi cechami, zawierających również elementy regulacji praw i obowiązków określonych zbiorowości.

Sąd Okręgowy ograniczył uzasadnienie wyroku do wyjaśnienia jego podstawy prawnej z przytoczeniem przepisów prawa. (...)Wskazane naruszenie może być wytykane Sądowi w ramach zarzutów dotyczących naruszenia prawa procesowego i w taki też sposób skarżący kwestionował owe ustalenia. (...)Inny sposób funkcjonowania trudno uznać za racjonalny i zabezpieczający pasażerów przed ryzykiem nie tylko opóźnień lotniczych. (...)Pierwszy z przywołanych przepisów stanowi, iż w przypadku odwołania lotu, pasażerowie, których to odwołanie dotyczy, mają prawo do odszkodowania od obsługującego przewoźnika lotniczego, zgodnie z przywołanym wyżej art. 7 Rozporządzenia, który określa wysokość zryczałtowanego odszkodowania.

Teza orzeczenia: strajk pilotów jest nadzwyczajną okolicznością, której nie można było uniknąć.

Zgodnie z jego treścią obsługujący przewoźnik lotniczy nie jest zobowiązany do wypłaty rekompensaty przewidzianej w art. 7, jeżeli może dowieść, że odwołanie jest spowodowane zaistnieniem nadzwyczajnych okoliczności, których nie można było uniknąć pomimo podjęcia wszelkich racjonalnych środków. (...)(...)nr 1486631 ma gruncie przewozów lotniczych pojęcie "nadzwyczajnych okoliczności" oznacza zdarzenie, które nie dotyczy normalnej działalności wykonywanej przez przewoźnika lotniczego i nie poddaje się jego skutecznej kontroli, ze względu na swój charakter lub źródło. Jako nadzwyczajne okoliczności mogą być traktowane tylko takie okoliczności, które nie znajdują się pod kontrolą przewoźnika lotniczego, bez względu na ich charakter i wagę. (...)Oczywiście szeroko ujęte prawo do strajku jako fundament praw pracowniczych podlega tylko niewielkim ograniczeniom na gruncie ustawodawstw europejskich.

Teza orzeczenia: grzywna 200 zł + koszty 130 zł

W § 5 zarządzenia nr (...) jako sankcję naruszenia wymienionych w nim przepisów porządkowych wskazano art. 210 ust. 1 pkt 5a Ustawy Prawo Lotnicze . (...)W wydanym orzeczeniu Trybunał uznał, iż art. 210 ust. 1 pkt 5 prawa lotniczego jest niezgodny z art. 42 ust. 1 Konstytucji . (...)Zgodność obowiązującego obecnie art. 210 ust. 1 pkt. 5a Ustawy Prawo Lotnicze z Ustawą Zasadniczą była również przedmiotem prac Trybunału Konstytucyjnego. (...)Oznacza to, że art. 210 ust. 1 pkt 5a w zw. z art. 83a ust. 2 Ustawy Prawo Lotnicze jest zgodny z art. 2 Konstytucji w aspekcie wynikającej z niego zasady prawidłowej legislacji.