Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Umowa przewidywała przeliczanie kwoty kredytu ze złotych na franki szwajcarskie oraz rat z franków szwajcarskich na złote po kursach ustalanych przez Bank. (...)Tam doradczyni klienta przedstawiła im ofertę dwóch kredytów: jednego w złotych i drugiego indeksowanego do franka szwajcarskiego. Odnośnie do tego drugiego rodzaju kredytu doradczyni wyjaśniła im, że jest on powiązany z frankiem szwajcarskim i dzięki temu jest niżej oprocentowany. (...)Powodowie zdecydowali się na zaproponowany im kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego z uwagi na niższą ratę i w związku z tym złożyli wniosek kredytowy.

Tam doradczyni klienta przedstawiła mu ofertę kredytu w złotych i kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego, przy czym zarekomendowała ten drugi, z uwagi na niższą ratę. (...)Powód zdecydował się na zaproponowany mu kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego i złożył wniosek kredytowy. (...)Zatem w żaden sposób nie ograniczała swobody Banku w określaniu kursu franka szwajcarskiego. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki.

Pośrednik nie przedstawiała powodom ofert kredytów w innych walutach poza frankiem szwajcarskim. (...)Jednak do franka szwajcarskiego przekonała go niższa rata spłaty i fakt, że kwota kredytu zostanie powodom wypłacona w złotówkach, a tylko rata za dany miesiąc będzie przeliczana we frankach szwajcarskich według, jak sądził, kursu średniego(...)(...)Obecność franka szwajcarskiego w umowie rozumiała w ten sposób, że dzięki temu będzie niższa rata kredytu. (...)W dacie zawarcia umowy bank zobowiązał się przekazać do dyspozycji powodów kwotę odpowiadającą wysokości kredytu wskazanej w umowie we frankach szwajcarskich, ale nieokreśloną w złotych.

Przy zawieraniu umowy nie otrzymali wyczerpujących informacji o ryzykach związanych z kredytem w zakresie kursu walut, nie byli świadomi istnienia , jak się okazuje ogromnego, wahania kursu franka szwajcarskiego. (...)Udali się do pośrednika kredytowego, który przedstawił im ofertę trzech banków i wszystkie propozycje były związane z kredytem walutowym w euro i we frankach szwajcarskich., nie dostali propozycji kredytu złotówkowego. (...)Świadek w dokładny i wyczerpujący sposób opisał praktyki stosowane przez bank, a także całą procedurę związaną z zawarciem między klientem a bankiem umów kredytowych indeksowanych do waluty franka szwajcarskiego. (...)Zatem umowa w żaden sposób nie ograniczała swobody Banku w określaniu kursu franka szwajcarskiego w tabeli kursów.

(...)pomocy której powód przeliczył saldo kredytu waluty franka szwajcarskiego na złoty polski spowodowało w okresie obowiązywania umowy wzrost salda zadłużenia proporcjonalnie do wzrostu kursu franka szwajcarskiego i ostatecznie wpływało na wysokość zobowiązania pozwanej. (...)Dowód: historia operacji na kontrakcie kredytowym – k.117 - 122 Po zawarciu umowy kredytu konsolidacyjnego dochodziło do znacznych różnic kursu franka szwajcarskiego do złotego polskiego. (...)Mimo zawarcia postanowienia w § 5 ust.3 pkt 1 umowy z 6 listopada 2006 r., kredyt nie został wypłacony pozwanej we frankach szwajcarskich, choć częściowo finansować miał zaciągnięte uprzednio przez pozwaną kredyty wyrażone również we frankach szwajcarskich. (...)Spłata raty stanowiła jedynie operację księgową przeliczenia raty we frankach szwajcarskich na złotówki.

(...)ponieważ pozwani zawarli umowę o kredyt walutowy, w której wartość kredytu wyrażona jest we frankach szwajcarskich, a nie umowę o kredyt denominowany czy indeksowany do franka szwajcarskiego. (...)Pozwani od początku mieli możliwość wypłaty i spłaty kredytów we frankach szwajcarskich. (...)Ponadto przedmiotową umowę zawarto walucie franka szwajcarskiego, a spłata kredytu od początku kredytowania miała następować z rachunku walutowego kredytobiorców walucie kredytu tj. we franku szwajcarskim (pkt 8.8 umowy kredytu). (...)Podstawową formą wypłaty kredytu była wypłata kredytu w walucie kredytu, czyli we frankach szwajcarskich (CHF).

Powodowie zdecydowali się na zaoferowany im kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego i złożyli wniosek kredytowy. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Jej postanowienia dotyczą jedynie sposobu ustalania kursu franka szwajcarskiego, jako waluty indeksacji przy wypłacie kredytu i spłacie rat. (...)Strata taka mogła jednak nastąpić tylko w przypadku szybkiego i radykalnego spadku wartości franka szwajcarskiego w stosunku do złotego.

Pośrednik zaoferował im jedynie kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego w Banku (...) SA . (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Jej postanowienia dotyczą jedynie sposobu ustalania kursu franka szwajcarskiego, jako waluty indeksacji przy wypłacie kredytu i spłacie rat. (...)Strata taka mogła jednak nastąpić tylko w przypadku szybkiego i radykalnego spadku wartości franka szwajcarskiego w stosunku do złotego.