Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W myśl art. 401 , można żądać wznowienia postępowania również w wypadku, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją ratyfikowaną umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego zostało wydane orzeczenie.

Sąd ustalił, co następuje: (...) Spółka Cywilna P. P. , A. T. z siedzibą w M. przy ul. (...) prowadzi działalność transportową, w tym świadczy usługi z zakresu przewozów międzynarodowych (wydruki z Centralnej Ewidencji i(...)(...)Ubezpieczony wykonuje przewozy międzynarodowe, w związku z tym 25%(...)(...)(...)w charakterze kierowcy w transporcie międzynarodowym na okres od 1 lutego 2018r. do 31 stycznia 2019r. (...)(...)w charakterze kierowcy w transporcie międzynarodowym.

Uzasadniając żądanie powód wskazał na przekazane mu przez pozwanego w dniu 28.11.2011r. dwa zlecenia spedycyjne w międzynarodowym transporcie drogowym. (...)Na wstępie wskazał, że roszczenie strony powodowej wynikało z realizacji dwóch zleceń z dnia 28 listopada 2011r. na wykonanie przewozu towarów w międzynarodowym transporcie drogowym. (...)W konsekwencji umowa stron podlegała rozpatrzeniu z perspektywy przepisów Konwencji z dnia 19 maja 1956 r. o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów CMR (Dz. (...)(...)maja 1956 r. o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów CMR (Dz.U. z 1962r., Nr 49, poz. 238).

(...)zwrócenia się do Departamentu Współpracy Międzynarodowej i Praw Człowieka w Ministerstwie Sprawiedliwości – i czynności te można przeprowadzić w trakcie postępowania sądowego, bez spowodowania znacznych trudności.

Stosownie do treści art. 401 1 kpc można żądać wznowienia postępowania również w wypadku, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją , ratyfikowaną umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego zostało wydane orzeczenie.

Teza orzeczenia: Zastrzeżenie kary umownej stosunkach dotyczących międzynarodowego przewodu drogowego towarów stanowi naruszeniem przepisów Konwencji, szczególności art. 23 ust. 5 i art. 41 Konwencji CMR. Prowadzi bowiem do przeniesienia ciężaru dowodu istnienia i wysokości szkody na przewoźnika, co w świetle art. 41 ust. 2 Konwencji CMR skutkuje nieważnością (...)

Wyrokowi zarzucił: 1 obrazę art. 26 w zw. z art. 41 Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu towarów (CMR) poprzez uznanie,(...)(...)Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów ( CMR) Dz.U. z 1962 r. nr 49 poz. 238), które znajdują zastosowanie w niniejszej sprawie. (...)Konwencja CMR w sposób szczegółowy reguluje prawa i obowiązki stron umowy międzynarodowego przewozu towarów, w tym także zasady odpowiedzialności za niewłaściwe wykonanie przewozu ( art. 17 i nast. (...)(...)Zastrzeżenie kary umownej stosunkach dotyczących międzynarodowego przewodu drogowego towarów stanowi naruszeniem(...)

Teza orzeczenia: Sędzia krajowy ma obowiązek stosowania praw podstawowych UE z pierwszeństwem ich stosowania przed prawem krajowym w tym krajową Konstytucją. Traktat o Unii Europejskiej w art.6 ust.3 nie pozwala państwom członkowskim na odstąpienie od wykonywania zobowiązań wynikających z prawa Unii Europejskiej nawet pod pretekstem ochrony tożsamości (...)

Mogą ten porządek oceniać z punktu widzenia pryncypiów konstytucyjnych i prawa międzynarodowego. (...)Z kolei z uwagi na treść art.9 i art.91 Konstytucji sądy są uprawnione do oceny zgodności ustaw z zawartymi umowami międzynarodowymi. (...)Należy wskazać, iż termin „godność człowieka” ujęto w wielu aktach prawa międzynarodowego. (...)Zgodnie z art.9 i art.91 krajowej Konstytucji Rzeczpospolita przestrzega wiążącego ją prawa międzynarodowego.

Sąd zważył, co następuje: Przewóz na gruncie przedmiotowej sprawy, na podstawie art. 1 Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) sporządzonej w G. dnia 19 maja 1956 r. (Dz.U.1962.49.238 zał. (...)Zgodnie z art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. prawo przewozowe (Dz.U.2015.915 j.t.) przepisy ustawy stosuje się do przewozów międzynarodowych, jeżeli umowa międzynarodowa nie stanowi inaczej. (...)Odnosząc się do pozostałych, zarzutów wskazać należy, że co do zasady przewóz stosownie do art. 3 Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) sporządzonej w G. dnia 19 maja 1956 r. nie ma charakteru osobistego.