Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Teza orzeczenia: Sędzia krajowy ma obowiązek stosowania praw podstawowych UE z pierwszeństwem ich stosowania przed prawem krajowym w tym krajową Konstytucją. Traktat o Unii Europejskiej w art.6 ust.3 nie pozwala państwom członkowskim na odstąpienie od wykonywania zobowiązań wynikających z prawa Unii Europejskiej nawet pod pretekstem ochrony tożsamości (...)

Mogą ten porządek oceniać z punktu widzenia pryncypiów konstytucyjnych i prawa międzynarodowego. (...)Z kolei z uwagi na treść art.9 i art.91 Konstytucji sądy są uprawnione do oceny zgodności ustaw z zawartymi umowami międzynarodowymi. (...)Należy wskazać, iż termin „godność człowieka” ujęto w wielu aktach prawa międzynarodowego. (...)Zgodnie z art.9 i art.91 krajowej Konstytucji Rzeczpospolita przestrzega wiążącego ją prawa międzynarodowego.

Odnosi się to również do wypadku, gdy prawomocne orzeczenie lub ostateczna decyzja zostały wydane na podstawie aktu normatywnego niezgodnego z Konstytucją , ratyfikowaną umową międzynarodową lub ustawą.

Dotyczy to wyłącznie sytuacji, gdy postanowienie zostało oparte na akcie normatywnym, w stosunku do którego Trybunał Konstytucyjny orzekł o jego niezgodności z Konstytucją RP , ratyfikowaną umową międzynarodową lub z ustawą.

(...)ustawy stosuje się do przewozów międzynarodowych, jeżeli umowa międzynarodowa nie stanowi inaczej (ust. 3). Zważyć przy tym należy, iż Rzeczpospolita Polska pozostaje sygnatariuszem konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) sporządzonej w G. w dniu 19 maja 1956 r. (Dz.U. z 1962 r., Nr 49, poz. 238 ze zm.). (...)Ponieważ w niniejszej sprawie powód nie był ani nadawcą ani odbiorcą towaru (okoliczności tych nie wykazał), nie ma legitymacji do dochodzenia roszczeń odszkodowawczych od pozwanego, nawet jeśli przyjąć, że był on jako podwykonawca, przewoźnikiem w międzynarodowym przewozie towarów.

Wszystkie przewozy w niniejszej sprawie podlegają przepisom Konwencji z dnia 19 maja 1956 r. o umowie międzynarodowego przewozu drogowego (CMR) (Dz. (...)Zgodnie z art. 1 tejże umowy międzynarodowej, stosuje się ją do wszelkiej(...)(...)(...)majątku) (tak W. , Umowa międzynarodowego przewozu drogowego towarów na podstawie CMR, LEX 2013). (...)Trzeba przy tym zauważyć, że zastosowanie przepisów krajowych doprowadziłoby w istocie do modyfikacji przepisów konwencji, co jest niedopuszczalne w świetle prymatu umowy międzynarodowej nad ustawą.

Zgodnie z art. 399 § 2 k.p.c. można żądać wznowienia postępowania zakończonego postanowieniem, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją , ratyfikowaną umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego zostało wydane orzeczenie ( art. 401 1 k.p.c. ).

W trakcie tego postępowania, sukcesywnie – w miarę wykonywania niezbędnych czynności odnośnie podejrzanych, zatrudnionych w poszczególnych oddziałach Międzynarodowego Funduszu (...) z siedzibą we(...)

Odnosi się to również do wypadku, gdy prawomocne orzeczenie lub ostateczna decyzja zostały wydane na podstawie aktu normatywnego niezgodnego z Konstytucją , ratyfikowaną umową międzynarodową lub ustawą.