Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)dyplomatycznych, urzędach konsularnych i misjach międzynarodowych. (...)(...)misjach, misjach specjalnych lub instytucjach międzynarodowych, chyba że umowy międzynarodowe stanowią inaczej. Wynika stąd, że jedynie ratyfikowana umowa międzynarodowa, jako prawo nadrzędne, może wykluczyć zastosowanie polskich przepisów w tym zakresie.

(...)niezgodny z Konstytucją , umową międzynarodową lub ustawą ( art. 401 1 k.p.c. i art. 399 § 1 i 2 k.p.c. ).

W takim wypadku zastosowanie miała ustawa z 4 lutego 2011 roku prawo prywatne międzynarodowe (tj. (...)Zgodnie z art. 66 a prawa prywatnego międzynarodowego : prawo właściwe dla spraw(...)(...)Z kolei art. 75 ust. 1 przedmiotowego Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 650/2012 stanowi, że: niniejsze rozporządzenie nie stanowi przeszkody dla stosowania konwencji międzynarodowych, których stroną, w chwili przyjęcia(...)(...)(...)art. 66 a prawa prywatnego międzynarodowego ) określi które prawo winno mieć zastosowanie do dziedziczenia ustawowego (zastosowanie postanowień konwencji dotyczy wyłącznie formalnej ważności testamentów) i odpowiednio do tego prawa określi krąg spadkobierców ustawowych.

Teza orzeczenia: za sprzeczne z podstawowymi zasadami porządku prawnego Rzeczypospolitej Polskiej, w rozumieniu art. 1146 par. 1 pkt 7 k.p.c., należałoby uznać orzeczenie, którego - wbrew jego funkcji - nie można by było zrealizować w drodze przymusu państwowego, ze względu na to, że nie nadaje się do odkodowania przez organ egzekucyjny

Sąd miał też dopuścić się obrazy art. 227 k.p.c. w zw. z art. 52 ust. 5 przywołanej wyżej umowy międzynarodowej przez jego niezastosowanie i niezwrócenie się z prośbą o udzielenie wyjaśnień dotyczących metodologii obliczania alimentów.

Zgodnie z art. 399 § 2 k.p.c. można żądać wznowienia postępowania zakończonego postanowieniem, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją , ratyfikowaną umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego zostało wydane orzeczenie ( art. 401 1 k.p.c. ).

(...)nazwie „Regulamin świadczenia krajowych i międzynarodowych usług kurierskich”: 1. (...) oraz(...)(...)Jako dowód powód załączył do pozwu przedmiotowy Regulamin świadczenia krajowych i międzynarodowych usług kurierskich. (...)Pozwany posługuje się w obrocie z konsumentami wzorcem umownym o nazwie „Regulamin świadczenia krajowych i międzynarodowych usług kurierskich” zawierającym następujące postanowienia:(...)(...)W tym stanie faktycznym Sad Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył, co następuje: W pierwszej kolejności należy się odnieść do kwestii stosowania przez pozwanego Regulaminu świadczenia krajowych i międzynarodowych usług kurierskich.

(...)misjach, misjach specjalnych lub instytucjach międzynarodowych, chyba że umowy międzynarodowe stanowią inaczej. (...)(...)misjach, misjach specjalnych lub instytucjach międzynarodowych, chyba że umowy międzynarodowe stanowią inaczej.

(...)ustawy stosuje się do przewozów międzynarodowych, jeżeli umowa międzynarodowa nie stanowi inaczej (ust. 3). Zważyć przy tym należy, iż Rzeczpospolita Polska pozostaje sygnatariuszem konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) sporządzonej w G. w dniu 19 maja 1956 r. (Dz.U. z 1962 r., Nr 49, poz. 238 ze zm.). (...)Ponieważ w niniejszej sprawie powód nie był ani nadawcą ani odbiorcą towaru (okoliczności tych nie wykazał), nie ma legitymacji do dochodzenia roszczeń odszkodowawczych od pozwanego, nawet jeśli przyjąć, że był on jako podwykonawca, przewoźnikiem w międzynarodowym przewozie towarów.