Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Artykuł 23 k.c. stanowi, że dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa,(...)(...)(...)sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska.

Powód wskazywał, że dochodzi ochrony dóbr osobistych w postaci prawa do prywatności oraz tajemnicy korespondencji. Na początku poczynić należy uwagę, że tajemnica korespondencji jako dobro osobiste została wpisana wprost do otwartego katalogu z art. 23 k.c. (...)Do strefy prywatności zaliczana bywa wielokrotnie w doktrynie m.in. poufność lub tajemnica negocjacji, która związana jest również z tajemnicą korespondencji (zob. wyrok Sądu Najwyższego z 31 stycznia 2018 r. (...)Na podstawie tych artykułów możemy stwierdzić, że prawo do prywatności oraz tajemnica korespondencji (tajemnica rozmowy) stanowią dobra osobiste.

Teza orzeczenia: Wymagalność roszczenia posiadacza w dobrej wierze o zwrot nakładów zarówno koniecznych, jak i użytecznych oraz zbytkownych przesuwa się na chwilę wydania rzeczy właścicielowi.

(...)to okoliczność pozwany zachowywał w tajemnicy, a w trakcie procesu zmarł nadto powód B. H. (2) , a kosztami procesu zostały obciążone solidarnie jego dzieci nawet małoletnie i studentka oraz powódka.

Art. 17 ustawy o CBA dotyczy dopuszczalnego przez ustawę wkraczania w sferę konstytucyjnie gwarantowanej wolności i ochrony tajemnicy komunikowania się, która może być wprawdzie ograniczona, ale jedynie przez ustawę i tylko w sposób w niej określony ( art. 49 Konstytucji RP ). (...)Są one bowiem szczególnie ważkie dla określenia zakresu, w jakim ma nastąpić dopuszczone przez prawo, legalne wkroczenie w sferę wolności i ochrony tajemnicy komunikowania się. (...)(...)w konstytucyjnie gwarantowaną wolność i tajemnicę komunikowania się (art.17 ust.1, ust. 3 in principio, ust.7 pkt 3 i ust. 13 ustawy o CBA).

Apelujący podniósł przy tym, że członek zarządu dysponuje wiedzą odnośnie wszelkich aspektów działalności spółki, posiada dostęp do informacji i tajemnic handlowych, podjęcie działalności u podmiotów konkurencyjnych stwarza realne ryzyko wyrządzenia szkody dotychczasowemu pracodawcy. Pracodawca w niniejszym przypadku przewidział, że okres jednego roku będzie wystraczający do uchronienia spółki przed potencjalną szkodą wyrządzoną wskutek ujawnienia informacji, tajemnic i strategii przez odwołanych członków zarządu. (...)(...)dostęp do istotnych informacji oraz tajemnic handlowych, produkcyjnych, technologicznych, inwestycyjnych i organizacyjnych zakresu prowadzenia przedsiębiorstwa stoczniowego, byli zobowiązani chronić je w okresie karencyjnym po ustaniu zatrudnienia. (...)(...)dostęp do istotnych informacji lub tajemnic handlowych, produkcyjnych, technologicznych, inwestycyjnych i(...)

Zobowiązała się również do zachowania tajemnicy służbowej wobec pozwanej firmy.

(...)sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska, pozostają pod ochroną prawa cywilnego niezależnie od ochrony przewidzianej w innych przepisach.

(...)w postaci wykorzystania informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa powoda dotyczących produktu w(...)ust. 2 porozumienia o zachowaniu tajemnicy informacji poufnych z dnia 16(...)(...)Przed zawarciem umowy w dniu 16 maja 2012 r. strony zawarły porozumienie o zachowaniu tajemnicy wszelkich informacji przekazanych przez powoda(...)(...)W uzasadnieniu swego stanowiska podała, że nie dopuściła się złamania porozumienia o zachowaniu w tajemnicy informacji poufnych, wskutek ujawnienia tychże informacji osobom nieuprawnionym, czy osobom trzecim. (...)Jednakże celem zawarcia tejże klauzuli (odnośnie kary umownej) było dodatkowe obwarowanie karą czynu złamania tajemnicy, co wiązało się z naruszeniem zasad ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, a to naruszenie – co zostało wyżej omówione – nie zostało w ogóle rozpoznane.