Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W uzasadnieniu wskazał, że pozwana K. Z. (1) zawarła umowę kredytu rozwojowego indeksowanego kursem franka szwajcarskiego. (...)W roku 2010 pozwana na skutek zmiany kursu franka szwajcarskiego utraciła zdolność do dokonywania spłaty kredytu. (...)W ocenie Sądu pozwana K. Z. (1) przy zawieraniu z powodowym bankiem umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej franka szwajcarskiego (CHF) nie posiadała statusu konsumenta. (...)Reasumując, należało zatem ocenić zawartą w dniu 29 czerwca 2009 r. umowę kredytu indeksowanego do waluty obcej franka szwajcarskiego za nieważną.

Zdaniem pozwanego, strony zawarły umowę kredytu denominowanego, będącą w istocie umową, w której suma zobowiązania jest określona w walucie obcej, a świadczenia wykonywane są w złotych i rozliczane kursem kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego. (...)Podpisanie umowy kredytowej było poprzedzone wnioskiem wspólników spółki cywilnej z 12 czerwca 2008 r. o przyznanie kredytu w kwocie 8 mln złotych we frankach szwajcarskich. (...)Wyjaśnił, że to co stało się z frankiem szwajcarskim po 2009 roku było nie do przewidzenia w 2002 r. i kolejnych latach. (...)Wskazał, że informował, iż będzie to kurs z rynku międzybankowego i podniósł, że to co stało się z frankiem szwajcarskim po 2009 roku było nie do przewidzenia w 2002 r. i kolejnych latach (k. 754-756).

Uzasadniając pozew strona powodowa wskazała, że przysługuje jej wymagalna wierzytelność pieniężna w stosunku do E. G. , powstała na tle realizacji umowy Kredytu Rozwojowego indeksowanego kursem franka szwajcarskiego nr (...) z dnia 20 października 2009 roku. (...)Sąd Okręgowy ustalił w sprawie następujący stan faktyczny: W dniu 20 października 2011 r. pomiędzy (...) S.A. Spółka Akcyjna Oddział w Polsce i E. G. została zawarta umowa kredytu rozwojowego nr (...) indeksowanego kursem CHF (franka szwajcarskiego). (...)Umowy kredytowe oznaczone jako Umowy kredytu rozwojowego denominowane i indeksowane kursem CHF nie były przejęte przez (...) S.A. (k.550 i nast. – uchwały , k.557 i nast.– plan podziału z załącznikami). (...)(...)wynikającego z zawartej umowy o kredyt numer (...) , przy zastosowaniu średniego kursu NBP waluty frank szwajcarski z dnia wymagalności roszczenia, z uwzględnieniem wymagalności poszczególnych rat i innych należności banku.

Kwota kredytu została powiązana z walutą franka szwajcarskiego wg jednostronnie ustalanego kursu franka w tabeli kursów banku, warunki umowy nie były znane w chwili zawierania umowy. (...)Cały warunek umowny powiązujący kredyt z walutą franka szwajcarskiego stanowił conditio sine qua non umowy łączącej strony, a pomiędzy stronami przecież nie doszło do żadnych uzgodnień co do kwoty kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Postanowienia umowy powiązujące kredyt z walutą franka szwajcarskiego abstrahując od kwestii sposobu ustalania kursów waluty franka szwajcarskiego nie mogą być pominięte. (...)Zgodnie z § 7 ust. 4 wysokość kredytu wyrażoną we frankach szwajcarskich przy uruchomieniu kredytu określa się jako sumę wszystkich uruchomionych transz kredytu wyrażonych we frankach szwajcarskich.

W tym zakresie pozwana zastrzegła sobie pełną dowolność w zakresie ustalenia ceny sprzedaży franka szwajcarskiego nie wskazując żadnych szczegółowych zasad co do sposobu jej ustalenia. (...)Wysokość zadłużenia powodów wynika obecnie wyłącznie z faktu wzrostu rynkowego kursu franka szwajcarskiego, za co strona pozwana nie ponosi odpowiedzialności, bowiem wzrost ten miał charakter powszechny. (...)Przed podjęciem decyzji o kredycie analizowali oferty różnych banków oferujące kredyt we frankach i w złotówkach. Decyzję o wyborze kredytu podjęli z uwagi na niższą ratę spłaty kredytu we frankach niż w złotówkach oraz na podstawie informacji pochodzącej od pracownika pozwanego banku, że CHF jest walutą stabilną, wahania kursu są nieznaczne oraz że kredyt we frankach zawsze będzie tańszy niż w złotówkach.

Sąd ocenił, że postanowienia umowy przyznające bankowi prawo do jednostronnego wyznaczania salda kredytu i regulowania wysokości rat kredytu poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursów kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego wykraczają poza swobodę umów wyrażoną(...)(...)Umowa kredytu hipotecznego zawarta przez strony była umową kredytu tzw. denominowanego. (...)W tym czasie nie istniały żadne obiektywne okoliczności, pozwalające uznać, że kurs franka szwajcarskiego gwałtownie wzrośnie. (...)Bank nie zakładał przy tym skokowego wzrostu kursu franka szwajcarskiego, ani też nie miał wpływu na ten kurs.

Pracownik przedstawił im ofertę kredytu w złotówkach oraz kredytu we frankach. (...)Pracownik banku informował ich, że rata kredytu może się wahać w zależności od kursu franka szwajcarskiego, ale wahania te są niewielkie ponieważ jest to stabilna waluta. (...)Po podpisaniu umowy powodowie otrzymywali harmonogram spłaty w ratach wyrażonych we frankach szwajcarskich. (...)W tym czasie nie istniały żadne obiektywne okoliczności, pozwalające uznać, że kurs franka szwajcarskiego gwałtownie wzrośnie.

Umowa kredytu hipotecznego zawarta pomiędzy powodami i pozwanym była umową kredytu tzw. denominowanego. (...)Sięgnięcie do takich informacji oznaczałoby co najmniej wskazanie kredytobiorcy, że w ciągu kilku lat przed zawarciem umowy kurs franka szwajcarskiego nie był stabilny. (...)Mechanizm ustalania przez pozwanego kursu franka szwajcarskiego przewidziany w umowie kredytu hipotecznego zawartej między stronami pozostawiał pozwanemu swobodę w ustalaniu tego kursu dla potrzeb przeliczenia zarówno kwoty kredytu jak i rat kapitałowo –odsetkowych z waluty obcej na walutę polską. (...)(...)miał swobodę w ustalaniu kursu franka szwajcarskiego dla potrzeb przeliczenia kwoty kredytu oraz kwoty rat kapitałowo –odsetkowych na walutę polską, niedozwolony charakter tej części klauzuli denominacyjnej jest wystarczający do wyeliminowania z umowy całości mechanizmu denominacji.