Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Wskazał, że był ubezpieczycielem (...) Spółki z o.o. i wypłacił jej dochodzoną kwotę za utracony towar i koszty dodatkowe i że jest uprawniony do roszczenia zwrotnego wobec pozwanego jako przewoźnika w transporcie międzynarodowym, na podstawie art. 17 Konwencji(...)(...)W tak ustalonym stanie faktycznym, odwołując się do wskazanej przez powoda podstawy prawnej roszczenia – art. 828 § 1 k.c. i art. 17 ust. 1 Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego (CMR) Sąd Okręgowy(...)(...)Powód natomiast sprostał swemu obowiązkowi wykazując na podstawie zlecenia transportowego, że pozwany był przewoźnikiem w transporcie międzynarodowym. (...)W konsekwencji powyższego Sąd drugiej instancji uznał, że ostatecznie doszło ostatecznie do prawidłowej wykładni treści umowy w zakresie relewantnym w sprawie, albowiem okoliczność wykonywania transportu międzynarodowego także nie została skutecznie podważona.

SSO Magdalena Kurc-Mazurkiewicz UZASADNIENIE Pismem procesowym z dnia 24 sierpnia 2015 r. powód cofnął w całości skargę o uchylenie wyroku Stałego Niezależnego Międzynarodowego Sądu Arbitrażowego (...) w W. z dnia 19 grudnia 2014 r. i wniósł o zwrot opłaty od skargi.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż zawarł ze stroną pozwaną umowę ubezpieczenia OC P. (...) w (...) Międzynarodowym polisa nr (...) . (...)Strony zawierające aneks do Polisy nr (...) dokonały modyfikacji § 11 ust. 4 OWU OC przewoźnika w ruchu międzynarodowym na korzyść ubezpieczającego. Wynika to z § 16 OWU OC przewoźnika w ruchu międzynarodowym. (...)Na ich podstawie mogą być zawierane umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej przewoźnika drogowego w ruchu międzynarodowym.

(...)z Konstytucją , ratyfikowaną umową międzynarodową lub ustawą, na podstawie którego zostało wydane orzeczenie ”.

We wniesionym środku zaskarżenia apelujący zarzucił wyrokowi: 1 naruszenie prawa materialnego, tj. art. 25 ust. 2b w zw. z art. 23 ust. 1, 2 i 3 Konwencji, o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) i(...)(...)Niezasadnym jest zarzut naruszenia art. 25 ust. 2b w zw. z art. 23 ust. 1, 2 i 3 Konwencji, o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR). W niniejszej sprawie strony łączy umowa przewozu, do której zastosowanie mają przepisy Konwencji z dnia 19 maja 1956 r. o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (Dz. (...)Wobec powyższego zarzut naruszenia art. 25 ust. 2b w zw. z art. 23 ust. 1, 2 i 3 Konwencji, o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) nie zasługiwał na uwzględnienie.

Natomiast w myśl art. 401 1 k.p.c. można żądać wznowienia postępowania również w wypadku, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją , ratyfikowaną umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego zostało wydane orzeczenie. (...)Zaskarżone postanowienie nie zostało wydane w oparciu o akt normatywny uznany przez Trybunał Konstytucyjny za niezgodny z Konstytucją RP , umową międzynarodową po ratyfikacji albo ustawą. (...)Natomiast z art. 401 1 k.p.c. wynika, że można żądać wznowienia postępowania również w wypadku, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją , ratyfikowaną umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego zostało wydane orzeczenie. (...)z Konstytucją , ratyfikowaną umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego zostało wydane zaskarżone orzeczenie.

Konwencja o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) sporządzonej w Genewie w dniu 19 maja 1956 roku (Dz. (...)Do Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) sporządzonej w Genewie w dniu 19 maja 1956 roku (Dz. (...)Wprawdzie Konwencja o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) sporządzona w G. w dniu 19 maja 1956 roku (Dz. (...)Zgodnie z art. 32 Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) sporządzonej w Genewie w dniu 19 maja 1956 roku (Dz.

Nie posiadają jednak uprawnienia, by samodzielnie stwierdzić niezgodność przepisu ustawy z umową międzynarodową lub z Konstytucją RP . (...)Następstwem powyższego pozostaje kompetencja Trybunału Konstytucyjnego do badania zgodności umów międzynarodowych z tymże najwyższym aktem prawnym. (...)(...)między stosowanym bezpośrednio prawem organizacji międzynarodowej lub wynikającym z ratyfikowanej umowy międzynarodowej, a prawem krajowym, pierwszeństwo ma prawo stanowione przez tę organizację międzynarodową lub wynikające z ratyfikowanej umowy międzynarodowej. (...)Zasada pierwszeństwa równa się zastąpieniu treści normatywnych wynikających z ustawy regulacją prawną ustanowioną przez organizację międzynarodową.