Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Pracownik banku tłumaczył powodom, że kurs franka szwajcarskiego to „wewnętrzny przelicznik” banku, określany(...)innego mniejsza, ale i tak kredyt powiązany z frankiem szwajcarskim opłaca się bardziej niż kredyt w złotych niepowiązany z walutą obcą. Pracownik banku zapewniał powodów o stabilności kursu franka szwajcarskiego, jednak nie zaprezentował ani historycznych kursów tej waluty, ani symulacji wzrostu salda lub raty kredytu przy konkretnym wzroście kursu franka szwajcarskiego (zeznania powodów). (...)(...)sprawy, strony pierwotnie zawarły umowę kredytu w złotych, niepowiązanego z walutą(...)nr 2” dokonały zmiany rodzaju kredytu na kredyt powiązany z frankiem szwajcarskim (co prawda wbrew literalnej treści „Aneksu nr 2”, nie był to kredyt denominowany, tylko indeksowany, ale różnica ta(...)(...)Nawet przecież, jeśli kredytobiorca może spłacać kredyt bezpośrednio we franku szwajcarskim (i nawet gdyby miał taką możliwość od momentu zawarcia umowy kredytu), to – zarabiając w(...)celu dokonania spłaty musi pozyskać franka szwajcarskiego, czy to po kursie rynkowym,(...)

Na uzasadnienie podał, że jest stroną stosunku prawnego kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)Z ustalonego stanu faktycznego nie wynika, aby powód miał faktyczną możliwość wpływu na ich treść, tj. miał możliwość wynegocjowania tych postanowień o innej treści, a zatem że faktycznie mógł wynegocjować kredyt denominowany we franku szwajcarskim wypłacony we franku szwajcarskim. (...)Bardzo znaczna zmiana kursu franka szwajcarskiego do złotówki nastąpiła już po zawarciu umowy kredytu i wypłacie kredytu powodowi. (...)Taka zaś zachodzi sytuacja w realiach niniejszej sprawie skoro wypłata kredytu następowała po kursie zbliżonym do 2,04 złotych za 1 franka szwajcarskiego, a w chwili obecnej kurs ten waha się około 4,6 złotego za 1 franka szwajcarskiego.

W przedmiotowej sprawie została zawarta umowa o kredyt, formalnie nazwanym denominowanym kursem franka szwajcarskiego CHF, przy czym w umowie wskazano, że kredyt „jest udzielany w złotych”. (...)(...)Kurs franka, w oparciu o który obliczono podlegający wypłacie na rzecz kredytobiorców kredyt, wynosił 2,41 (umowa z 5.1.2007) i 2,24 (umowa z 27.03.2008)zł za jednego franka szwajcarskiego. (...)Bardzo znaczna zmiana kursu franka szwajcarskiego do złotówki nastąpiła już po zawarciu umowy kredytu i wypłacie kredytu kredytobiorcom.

Doradca kredytowy przedstawiający ofertę kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego udzielanego przez powyższy bank zapewnił K. K. , że jest to rozwiązanie najkorzystniejsze dla kredytobiorców, z uwagi na to iż frank szwajcarski jest stabilną walutą. (...)W praktyce mianem kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego określa się kredyt, którego kwota wyrażona jest w(...)następuje w złotówkach w odniesieniu do rat wyrażonych w CHF stosownie do kursu tej waluty z dnia spłaty. (...)W umowie zawartej przez strony polega ono na samodzielnym ustaleniu przez bank kursów franka szwajcarskiego, które będą stanowiły podstawę do ustalenia wysokości świadczeń stron. (...)Pomiędzy stronami nie został ustalony czynnik wpływający na wysokość zobowiązania tj. kurs franka szwajcarskiego.

Waluta i kwota kredytu wyrażone są we frankach szwajcarskich. (...)Otóż celem wprowadzenia mechanizmu waloryzacji do umowy kredytu było odniesienie wartości świadczeń stron do miernika innego niż złoty polski, w tym wypadku do waluty zagranicznej – franka szwajcarskiego. Sama waloryzacja do franka szwajcarskiego, jako indywidualnie uzgodniona między stronami, nie może być kwestionowana. (...)Po drugie, sąd nie podziela poglądu, by bank – kredytodawca mógł dowolnie ustalać wysokość kursu kupna franka szwajcarskiego.

Teza orzeczenia: Przesłanki ważności umowy kredytu.

Kredyt spłacany był w złotych poprzez ściągnięcie z konta bankowego równowartości w złotych polskich oznaczonej w harmonogramie spłat kwoty franków szwajcarskich. (...)Zatem w omawianej sprawie strony zawarły umowę, mocą której bank przekazał do dyspozycji powodów nieokreśloną kwotę złotych polskich stanowiących równowartość określonych w umowie franków szwajcarskich. (...)Zgodnie z umową strona powodowa miała spłacać kredyt w złotych według ceny sprzedaży franka szwajcarskiego obowiązującej w banku w dniu wpłacenia konkretnej raty. (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich.

Powód miał spłacać kredyt w złotych według ceny sprzedaży franka szwajcarskiego, obowiązującej w Banku w dniu wpłacenia danej raty. Dopiero po zawarciu porozumienia co do płatności wprost we frankach szwajcarskich, powód uiszczał tytułem spłaty kwotę we frankach szwajcarskich, bez zastosowania przeliczenia na złote polskie według Tabeli kursów Banku. (...)Podkreślił, że z uwagi na wyrażenie wartości kredytu we franku szwajcarskim, przy jednoczesnej wypłacie kredytu i ustaleniu wysokości rat w złotych polskich, kredytobiorca nigdy nie spłaca nominalnej wartości kredytu. (...)Odmiennie ocenił jednak żądanie powoda zapłaty uiszczonych przez niego franków szwajcarskich.

Pracownik pozwanego - L. S. zaoferował im kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego na spłatę kredytu w (...) SA oraz na koszty wykończenia domu. (...)Wskazał, że kwota kredytu w złotych będzie przeliczona na franki szwajcarskie i raty kredytu będą wyrażone we frankach. (...)Natomiast zeznania te potwierdziły niektóre istotne okoliczności, zwłaszcza, że wzór umowy i kurs franka szwajcarskiego do wypłaty kredytu nie podlegały negocjacjom. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki.