Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Mając na uwadze treść wyroku Trybunału Konstytucyjnego należy uznać, iż przepisów powołanych w sentencji wyroku nie można zastosować do kierowców wykonujących przewozy w transporcie międzynarodowym. Kierowca pracujący w transporcie międzynarodowym nie może zatem oprzeć swojego roszczenia jedynie na przepisach zawartych w sentencji wyroku Trybunału, gdyż roszczenie takie nie będzie zasługiwało na ochronę prawną. (...)Odniesienie do cytowanego Rozporządzenia w kontekście kierowców w transporcie międzynarodowym jest oparte na art. 2 p. 7 oraz art. 21a ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (Dz. (...)W odniesieniu do kierowców wykonujących przewozy w transporcie międzynarodowym należy stwierdzić, że ich zadaniem służbowym jest wykonywanie przewozu osób lub rzeczy, przebywanie w podróży jest zatem treścią obowiązku służbowego, a nie środkiem do jego wykonania.

(...)sądu wykonania zobowiązania,zaś przy umowie międzynarodowego przewozu właściwość Sadu wynika z art. 31 Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) z dnia 19 maja 1956 r. ( Dz.U. z 1995r. (...)(...)1 lit. b K. umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) z dnia 19 maja 1956 r. ( Dz.U. z 1995r. (...)(...)sądu na podstawie K. umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) z dnia 19 maja 1956 r. ( Dz.U. z 1995r.

Mając na uwadze okoliczności dokonania kluczowych dla niniejszego postępowania przewozów towarów zauważyć należy, iż w niniejszej sprawie zastosowanie znajdą przepisy Konwencji międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) sporządzonej(...)Opisywany w pozwie przewóz odbył się na trasie międzynarodowej Polska – Niemcy, przy czym obydwa kraje są sygnatariuszami Konwencji. (...)Zgodnie, bowiem z art. 1 ust. 3 Prawa Przewozowego , przepisy tej ustawy stosuje się do przewozów międzynarodowych, jeżeli umowa międzynarodowa nie stanowi inaczej.

Powódka domaga się od pozwanej zapłaty w związku z realizacją umowy przewozu międzynarodowego . (...)Za podstawę prawną orzekania w niniejszej sprawie należało przyjąć konwencję o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) z dnia 19 maja 1956 r. (Dz.U. 1962 Nr 49, poz. 238 - dalej konwencja CMR). (...)Sama ustawa prawo przewozowe stanowi w art. 1 ust. 3 , iż jej przepisy stosuje się do przewozów międzynarodowych, jeżeli umowa międzynarodowa nie stanowi inaczej.

(...)rozporządzenie nr 44/2001) i konwencjach międzynarodowych, dotyczących spraw, o których mowa: zwłaszcza konwencji lugańskiej, jak również innych konwencji dotyczących jurysdykcji. (...)Postanowienia rozporządzenia nr 1215/2012 i konwencji lugańskich przewidują możliwość umowy prorogacyjnej także w formie ustnej, potwierdzonej pisemnie, w formie, która odpowiada praktyce między stronami, a ponadto - w handlu międzynarodowym - w formie odpowiadającej zwyczajowi(...)(...)W międzynarodowym transporcie drogowym za spełnienie wymogu co do formy umowy prorogacyjnej - przynajmniej w odniesieniu do przewoźników pochodzących z niektórych krajów - należałoby uznać uzgodnienia za pomocą e-maili, komunikatorów internetowych lub faksu. Tak czy inaczej, sposób zawarcia i forma umowy prorogacyjnej nie mogą budzić wątpliwości co do zamiaru stron w tym zakresie ( vide: D. A. , K. W. , Komentarz do zalart.31 konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) W(...)

(...)A. I. i norm prawa międzynarodowego, w szczególności wyrażających się w art. 14 ust. 6 oraz art. 9 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych(...)(...)Zarzucając obrazę prawa materialnego (pkt.1 apelacji), to jest przepisu art.555 kpk i art. 5 kc w kontekście naruszenia norm prawa międzynarodowego, pełnomocnik w istocie zakwestionował ocenę(...)(...)Prezentując ten pogląd autor środka odwoławczego odwołuje się do norm prawa międzynarodowego regulujących prawo do odszkodowania dla osób bezprawnie pozbawionych wolności, prawomocnie skazanych, a potem uniewinnionych, nie dostrzegając jednak, że A. I. nigdy nie była prawomocnie skazana.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny: Pozwany W. P. nawiązał współpracę z T. M. Ł. , J. Ł. , Spółką jawną (zwaną dalej przewoźnikiem), której zlecał przewozy w transporcie międzynarodowym. Pozwany otrzymał od Transport K. B. .V. zlecenie na przewóz towaru w transporcie międzynarodowym, z Niemiec do Holandii, w dniu 22 lipca 2019r. (...)(...), a z uwagi na międzynarodowy charakter przewozu (Niemcy- Holandia) zastosowanie znalazły przepisy konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) z 19 maja 1956 r. (Dz.U. 1962 Nr 49 poz. 238).

(...)zostali skierowani w ramach współpracy międzynarodowej lub w których byli zatrudnieni za zgodą właściwych władz polskich. Zdaniem Sądu sama treść umowy o pracę wskazuje, że Z. B. był do niej skierowany w ramach współpracy międzynarodowej. (...)na podstawie przywołanej powyżej umowy międzynarodowej, to zbędne jest prowadzenie dalszego postępowania dowodowego w celu ustalenia przez jaki podmiot został tam skierowany. Sąd miał bowiem na uwadze, że warunkiem koniecznym zawarcia takiej umowy o pracę było skierowanie go do tej pracy w ramach współpracy międzynarodowej.