Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Zgodnie z § 5 ust. 4 umowy, w przypadku wypłaty kredytu w walucie polskiej, stosowano kurs kupna dla dewiz według kursu kupna franka zgodnie z Tabelą kursów obowiązującą w Banku. (...)W symulacji rat kredytu złotowego rata była radykalnie wyższa niż przy kredycie we frankach. (...)Wymogów tych nie spełniało samo pouczenie o możliwości wzrostu kursu franka szwajcarskiego i w efekcie - wzrostu raty kredytu zawarte w zapisach umowy oraz w przedstawionej pozwanym informacji o ryzyku kursowym. (...)Po tym, jak okazało się, że dochody pozwanych są zbyt niskie, aby mogli oni otrzymać kredyt w PLN, pracownicy powodowego banku nakłonili ich do zawarcia umowy opiewającej na franki szwajcarskie.

Jednak saldo zadłużenia, a więc kwota podlegająca zwrotowi, miała być wyrażona we frankach szwajcarskich, po przeliczeniu według kursu wskazanego w aktualnej Tabeli banku. (...)Nie istniała również w ocenie Sądu I instancji podstawa do uwzględnienia żądania w zakresie obejmującym wyrażoną w złotych równowartość kwot, które powodowie spełnili we frankach szwajcarskich. Przedmiotem nienależnego świadczenia była kwota wyrażona we frankach szwajcarskich. (...)W wyroku z dnia 14 lipca 2017 r. (sygn. akt II CSK 803/16) Sąd ten wskazał, iż Ustalenie kursu spłaty kredytu udzielonego we frankach szwajcarskich może nastąpić na podstawie przepisów ustawy z 28 kwietnia 1936 r. - Prawo wekslowe (t. j.

Odnosząc się do treści przywołanych powyżej oświadczeń kredytobiorców Sąd Okręgowy wskazał, że zasadnymi są zarzuty powodów, iż w istocie nie zostali w sposób wyczerpujący poinformowani o ryzyku wynikającym z faktu zaciągnięcia kredytu we frankach szwajcarskich (CHF). (...)Bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego. (...)Podnieść trzeba bowiem, że umowa kredytu nie określała szczegółowego sposobu ustalania kursu franka szwajcarskiego, przez co powodowie byli zdani na arbitralne decyzje Banku w tej kwestii. (...)Euro, dolar amerykański, frank szwajcarski, funt brytyjski i jen japoński i stosowanie innego wskaźnika do ww. walut jest zabronione.

Kwota kredytu została nominowana do franka szwajcarskiego, wg kursu kupna walut dla CHF, obowiązującego w Banku w dniu uruchomienia całości kredytu lub jego poszczególnych transz – w przypadku wypłaty kredytu w transzach (§ 2 ust. 1). (...)Powodowie składając zeznania nie byli nawet w stanie określić, ile wynosiła rata kredytu z umowy, której dotyczy niniejsze postępowanie przed i po wzroście kursu franka szwajcarskiego, kiedy przestali całkowicie spłacać raty kredytowe z tytułu tej umowy, ani też ile rat pozostało im do spłaty. (...)Powodowie w toku postępowania nie wykazali, że kursy kupna CHF ustalone przez Bank w dniu uruchomienia poszczególnych transz kredytu były nieprawidłowe, w szczególności aby kurs franka szwajcarskiego ustalony przez Bank odbiegał do aktualnego kursu tej waluty ukształtowanego przez rynek walutowy. (...)Wzrost kursu franka szwajcarskiego jest wynikiem oddziaływania zwykłych czynników ekonomicznych, a pozwany nie miał możliwości określenia jego ostatecznej wartości.

Z doświadczenia pozwanych wynikało, że w przypadku franka szwajcarskiego różnice kursowe wynosiły od dwóch do pięciu procent. (...)A. F. i B. F. mieli w banku (...) zarówno rachunek złotowy, jak i walutowy we frankach szwajcarskich. (...)Na rynku kredytów walutowych funkcjonują dwa typy produktów: - kredyt we frankach spłacany we frankach, oraz - kredyt we frankach spłacany w złotówkach, tzn. indeksowany kursem franka szwajcarskiego. (...)W tej sprawie mamy do czynienia z pierwszym rodzajem kredytu, ponieważ pozwani zaciągnęli kredyt we frankach, który w momencie wypłaty został jedynie przewalutowany na złotówki, i mieli go spłacać we frankach.

(...)o ustalenie nieważności umowy o kredyt mieszkaniowy (...) z dnia 3 sierpnia 2010 roku, będący kredytem denominowanym, waloryzowanym kursem franka szwajcarskiego. (...)(...)(...)Zgodnie z umową między stronami waluta kredytu została określona jako franki szwajcarskie, a kwota na 430.277,17 CHF (§ 1 ust. 2 c.s.u.). (...)Waluta i kwota kredytu wyrażone są we frankach szwajcarskich.

Podanie kwoty zadłużenia we frankach szwajcarskich nie oznacza bowiem, że konsument wiedział do czego jest zobowiązany. (...)Pozwany przekazał powodom kwotę w złotych polskich stanowiącą równowartość określonej ilości franków szwajcarskich. Wartość ta była ustalona w odniesieniu do ceny franka szwajcarskiego obowiązującej w (...) w dniu wypłaty kredytu. (...)Wartość kredytu wyrażona została we frankach szwajcarskich, natomiast wypłata kwoty kredytu nastąpiła w złotych polskich.

(...)w sprzeczności z umową, że kredyt został udzielony w złotych, podczas(...)(...)Przed zawarciem umowy pracownik banku wskazywał na korzyści wynikające z zawarcia umowy kredytu waloryzowanego w (...) , zapewniał powodów, że frank szwajcarski jest walutą stabilną i bezpieczną, a wahania kursowe nie są wyższe niż 30 %. (...)Podkreślić należy, iż zawarcie spornej umowy miało miejsce w 2008r., w czasie kiedy świadomość ogółu społeczeństwa w przedmiocie zasad udzielania kredytów denominowanych i waloryzowanych oraz stosowanych w nich mechanizmów związanych ze zmianami kursów walut była znikoma. (...)Tym samym nie ma także podstaw do zastąpienia w oparciu o art. 56 kc zastosowanych w umowie mechanizmów waloryzacyjnych mechanizmami opierającymi się o obiektywne wskaźniki waloryzacyjne w postaci kursów kupna sprzedaży franka szwajcarskiego, ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski.