Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Teza orzeczenia: zasądza

Prawo przewozowe (Dz.U. z 2012 r. poz. 1173 j.t.), który brzmi, iż ustawa reguluje przewóz osób i rzeczy, wykonywany odpłatnie na podstawie umowy, przez uprawnionych do tego przewoźników, z wyjątkiem transportu morskiego, lotniczego i konnego. (...)Do przeciwnika natomiast należy wykazanie okoliczności niweczących to prawo lub uniemożliwiających jego powstanie (OSNP 1998/18/537). (...)W przypadku opóźnienia w płatności wierzyciel nabywa prawo do rekompensaty od dłużnika kosztów odzyskiwania należności stanowiącej równowartość kwoty 40 euro. (...)Przyjąć zatem należy, że roszczenie z tytułu prawa do rekompensaty należy łączyć z jedną transakcją handlową w rozumieniu art. 4 ust. 1 u.t.z.

W odwołaniu od przedmiotowej decyzji, powód A. H. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...) z siedzibą w miejscowości N. zaskarżył decyzję zarzucając jej naruszenie przepisów art. 56 ust. 3 i ust. 6a ustawy prawo energetyczne . (...)Za prawidłowe Sąd uznał zastosowanie przez Prezesa URE art. 56 ust. 1 pkt 12 ustawy prawo energetyczne zgodnie z którym karze pieniężnej podlega ten, kto nie przestrzega obowiązków wynikających z koncesji. (...)Nie można również nie zgodzić się z Prezesem Urzędu, że Przedsiębiorca w sposób świadomy prowadził działalność niezgodnie z zapisami w decyzji koncesyjnej i przepisami prawa. (...)Postawa powoda, w tym okoliczność, iż nie był on dotychczas karany oraz zaprzestanie przez niego naruszenia prawa, prowadzi do wniosku, że ustalona przez Prezesa URE wysokość kary pieniężnej jest nieadekwatna i przemawia za obniżeniem kary pieniężnej.

Sytuacja ta niekorzystnie wpływa na ceny znajdujących się na tym terenie nieruchomości, a ich właściciele nie mogą z nich korzystać w pełnym zakresie oraz zmuszeni są do znoszenia immisji powodowanych przez ruch lotniczy. (...)Przepis ten stosuje się przy tym odpowiednio, na podstawie § 143 wspomnianego rozporządzenia, do aktów prawa miejscowego. (...)Zgodnie z art. 47 ust. 2 tej ustawy, akty prawa miejscowego wydane na podstawie przepisów(...)do czasu wydania nowych aktów prawa miejscowego przez organy przejmujące zadania i kompetencje (k. 29-32 - uzasadnienie). (...)(...)art. 129 ust. 4 ustawy Prawo ochrony środowiska stanowi termin zawity, w którym żądania z art. 129 ust. 1 - 3 ustawy Prawo ochrony środowiska muszą zostać zgłoszone obowiązanemu do ich realizacji w celu zachowania prawa dochodzenia tych roszczeń przed sądem”.

Sytuacja ta niekorzystnie wpływa na ceny znajdujących się na tym terenie nieruchomości, a ich właściciele nie mogą z nich korzystać w pełnym zakresie oraz zmuszeni są do znoszenia immisji powodowanych przez ruch lotniczy. (...)Przepis ten stosuje się przy tym odpowiednio, na podstawie § 143 wspomnianego rozporządzenia, do aktów prawa miejscowego. (...)Zgodnie z art. 47 ust. 2 tej ustawy, akty prawa miejscowego wydane na podstawie przepisów(...)do czasu wydania nowych aktów prawa miejscowego przez organy przejmujące zadania i kompetencje (k. 29-32 - uzasadnienie). (...)(...)art. 129 ust. 4 ustawy Prawo ochrony środowiska stanowi termin zawity, w którym żądania z art. 129 ust. 1 - 3 ustawy Prawo ochrony środowiska muszą zostać zgłoszone obowiązanemu do ich realizacji w celu zachowania prawa dochodzenia tych roszczeń przed sądem”.

Sytuacja ta niekorzystnie wpływa na ceny znajdujących się na tym terenie nieruchomości, a ich właściciele nie mogą z nich korzystać w pełnym zakresie oraz zmuszeni są do znoszenia immisji powodowanych przez ruch lotniczy. (...)Przepis ten stosuje się przy tym odpowiednio, na podstawie § 143 wspomnianego rozporządzenia, do aktów prawa miejscowego. (...)Zgodnie z art. 47 ust. 2 tej ustawy, akty prawa miejscowego wydane na podstawie przepisów(...)do czasu wydania nowych aktów prawa miejscowego przez organy przejmujące zadania i kompetencje (k. 29-32 - uzasadnienie). (...)(...)art. 129 ust. 4 ustawy Prawo ochrony środowiska stanowi termin zawity, w którym żądania z art. 129 ust. 1 - 3 ustawy Prawo ochrony środowiska muszą zostać zgłoszone obowiązanemu do ich realizacji w celu zachowania prawa dochodzenia tych roszczeń przed sądem”.

Podsumowując, powództwo zasługiwało prawie w całości na uwzględnienie, bowiem znajdowało swoje oparcie w art. 129 ust. 2 ustawy z 27 kwietnia 2001 roku - Prawo ochrony środowiska zw. z art. 361 § 2 k.c. (...)Dlatego też biegły określił spadek poprzez odniesienie wartości bez uwzględnienia ograniczeń i z uwzględnieniem ograniczeń, przyjmując, że konieczność znoszenia hałasu lotniczego powoduje zmniejszenie popytu na lokalu mieszkalne, a tym samym zmniejsza ich wartość rynkową. (...)W odbiorze bowiem potencjalnych nabywców, akt prawa miejscowego o utworzeniu obszaru ograniczonego użytkowania, otwierający, przynajmniej potencjalnie, legalną drogę do zwiększenia operacji lotniczych, wpływa na zmniejszenie wartości nieruchomości. (...)Powyższe oznacza również, że nie sposób dopatrzyć się naruszenia prawa materialnego w postaci art. 129 ustawy - prawo ochrony środowiska, który jest podstawą dochodzenia roszczeń w przedmiotowej sprawie w zw. z art. 363 § 1 k.c.

Prawo ochrony środowiska . (...)Ustawodawca wyszedł z założenia, że ryzyko szkód związanych z działalnością uciążliwą dla otoczenia, w tym przypadku portu lotniczego, powinien ponosić podmiot, który taką działalność podejmuje dla własnej korzyści. Zgodnie więc z tymi przepisami przesłanką odpowiedzialności jest wejście w życie rozporządzenia lub aktu prawa miejscowego, które powoduje ograniczenie sposobu(...)wieczystego i innych podmiotów mających prawa do nieruchomości i związek przyczynowy(...)(...)Konieczną przesłanką odpowiedzialności odszkodowawczej jest więc szkoda, której źródłem jest rozporządzenie lub akt prawa miejscowego powodujący ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości.

A. G. wniósł odwołanie od powyższej decyzji argumentując, że spełnia wszystkie niezbędne przesłanki do nabycia prawa do emerytury. (...)A. G. domagał się zaliczenia mu do stażu pracy w warunkach szczególnych okresu służby w jednostce lotniczej nr (...) w S. w Batalionie Samochodowo-Transportowym jako kierowca samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony. (...)Pomiędzy 1970, a 1971 rokiem zrobił prawo jazdy na wszystkie kategorie pojazdów. (...)Pojęcia „pracownik”, ”stosunek pracy” czy „zatrudnienie” nie mogą być interpretowane na użytek prawa ubezpieczeń społecznych inaczej niż interpretuje je akt prawny określający prawa i obowiązku pracowników i pracodawców, czyli wspomniany kodeks.