Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Teza orzeczenia: Przesłanki ważności umowy kredytu

Umowa ta nie określa kwoty kredytu - środkami oddanymi jej do dyspozycji były złote polskie, a to nie suma złotych została wskazana w umowie, lecz franków szwajcarskich, ponadto kurs waluty, po którym miało nastąpić przeliczenie do wypłaty, nie był znany w chwili zawarcia umowy. (...)Zgodnie z umową, strona powodowa miała spłacać kredyt w złotych według ceny sprzedaży franka szwajcarskiego obowiązującej w banku w dniu wpłacenia konkretnej raty. (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich. (...)(...)o ile umowy indeksowane (waloryzowane) frankiem szwajcarskim nadają się niekiedy do utrzymania w mocy po eliminacji(...)złotowe – choć z kwotą kredytu wskazaną w walucie obcej, to(...)

Od 1 marca 2012 r. spłacali kredyt we frankach szwajcarskich. (...)Powodowie podnieśli także, że w przypadku obu umów zwrócili się do pozwanego o kredyt w złotych, a on zaproponował im kredyt denominowany do franków szwajcarskich. (...)Powodowie zdecydowali się na zaproponowany przez pozwanego kredyt denominowany do franka szwajcarskiego. (...)Powód udał się w tym celu do (...) oddziału pozwanego, gdzie E. F. przedstawiła mu aktualną ofertę kredytu mieszkaniowego denominowanego do franka szwajcarskiego.

Nie wyjaśniła jednak specyfiki kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim, ani też mechanizmu przewalutowania. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Możliwe było całkowicie odmienne ukształtowanie sposobu określania kursu franka szwajcarskiego na potrzeby wykonywania umowy bez zmiany jej istoty jako kredytu denominowanego do waluty obcej. (...)Nieuczciwości klauzuli tabel kursowych nie zmieniało to, że we wzorze umowy kredytu denominowanego pozwany przewidywał możliwość spłaty kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich.

Bank udzielający kredytu nie kupił franków szwajcarskich, by następnie je zwracać. (...)Pozwana zastrzegła sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego poprzez wyznaczenie w tabeli kursowej kursu sprzedaży franka szwajcarskiego. (...)Kredyt jest denominowany we frankach szwajcarskich (dalej: CHF). (...)Powód świadomie zdecydował się na kredyt denominowany we frankach szwajcarskich, ponieważ kredyt w złotówkach był oprocentowany wyżej (k. 596).

Doradca klienta wyjaśnił powodowi, że kredyt powiązany z frankiem szwajcarskim jest wypłacany i spłacany w złotych oraz, że wysokość jego raty i salda zadłużenia wyrażonych w złotych zależy od kursu franka szwajcarskiego. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Jej postanowienia dotyczyły jedynie sposobu określania kursu franka szwajcarskiego, jako waluty indeksacji przy wypłacie kredytu i spłacie rat. (...)Strata taka mogła jednak nastąpić tylko w przypadku szybkiego i radykalnego spadku wartości franka szwajcarskiego w stosunku do złotego.

R. P. (1) zawarł z bankiem (...) SA umowę o kredyt mieszkaniowy na kwotę 1.203.397 franków szwajcarskich na okres od 13.08.2007r. do 31.07.2025r. (...)Spłata miała następować w 336 ratach miesięcznych w wysokości 3.582 franków szwajcarskich w ostatnim dniu roboczym miesiąca. (...)Bank co miesiąc przekazywał pozwanemu pismo z informacją o wysokości raty kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Bank wezwał pozwanych do zapłaty kwoty 830.470,06 franków szwajcarskich ( wezwanie k 39-40).

Przy czym tutaj rzeczywiście w tej umowie bank nie określa wysokości tej, ile to będzie we frankach szwajcarskich. (...)To zgodnie z tym aneksem już mógł kupować sobie te franku w kantorach i mógł prowadzić ten rachunek w walucie obcej, w tym wypadku we frankach szwajcarskich. (...)Przy czym bank zażądał natychmiastowej spłaty 223.544,90 franka szwajcarskiego. (...)(...)się powiada, bo dopóki kurs franka szwajcarskiego nie przekraczał grubo 4 złotych, to sytuacja finansowa osób wpłacających kredyt we frankach szwajcarskich wcale nie jest dużo gorsza niż osób spłacających kredyt w złotówkach.

Zapewniła, że nie muszą się obawiać powiązania kredytu z frankiem szwajcarskim. Powodowie zdecydowali się na zaproponowany im kredyt denominowany do franka szwajcarskiego i złożyli wniosek kredytowy. (...)Zeznania świadka posłużyły także do ustalenia, że wzór umowy i kurs franka szwajcarskiego do wypłaty kredytu nie były negocjowane. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki.