Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Podkreślić też należy, że przepis art. 395 § 1 zd. 1 k.c. określający istotne elementy kontraktowego prawa odstąpienia ma charakter iuris cogentis, stąd też nie jest dopuszczalne wyłączenie przez strony oznaczenia terminu (tak w Systemie Prawa Prywatnego, Prawo zobowiązań - część ogólna, tom 5 pod. (...)Brak jednego z koniecznych elementów umownego zastrzeżenia prawa odstąpienia, tj. wskazania terminu, w ciągu którego można skorzystać z prawa odstąpienia, powoduje nieważność zastrzeżenia prawa odstąpienia - art. 58 § 3 k.c. co słusznie zresztą zauważył Sąd Rejonowy w swoim uzasadnieniu. (...)Tzw. klauzula legis commissoriae z art. 492 k.c. jest szczególnym rodzajem umownego prawa odstąpienia. (...)Ponadto z innych przyczyn niż to podnosił apelant doszło do naruszenia art. 492 k.c. , ponieważ przepis ten nie zawiera ustawowego prawa odstąpienia od umowy bez wymogu wyznaczenia terminu w jakim prawo odstąpienia powinno być wykonane.

Kwestią sporną pozostawało ustalenie, czy pozwany wymierzył powodowi karę upominania w sposób zgodny z przepisami prawa, jak również czy istniały uzasadnione podstawy do wymierzenia przedmiotowej kary porządkowej. W pierwszej kolejności należało zbadać, czy pozwany nałożył na powoda karę upomnienia w sposób zgodny z przepisami prawa. (...)Wynikające z art. 108 k.p. środki, jakie pracodawca może zastosować wobec pracownika stanowią zamknięty katalog kar w prawie pracy. (...)Jeśli zastosowanie kary nastąpi z naruszeniem przepisów prawa, pracownik może w ciągu 7 dni od zawiadomienia go o nałożeniu kary złożyć sprzeciw.

Powyższe uchybienie nie stanowi jednak naruszenia przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy pozwanego, w tym sensie, że normy te nie mają zastosowania do środków transportu lotniczego oraz maszyn podlegających przepisom obowiązującym w jednostkach podległych Ministrowi Obrony Narodowej. (...)P. A. miał dobry kontakt z ojcem i widywał się z nim prawie codziennie. (...)Pozwana Spółka nie kwestionowała rozstrzygnięcia Sądu I instancji, podnosząc, że jest ono zgodne z prawem i sprawiedliwe. (...)Z tych powodów Sąd Apelacyjny doszedł do przekonania, że sporny wyrok Sądu I instancji jest słuszny i znajduje oparcie w obowiązujących przepisach prawa.

Jeżeli umowa wykazuje wspólne cechy dla umowy o pracę i umowy prawa cywilnego z jednakowym ich nasileniem, o jej typie (rodzaju) decyduje zgodny zamiar stron i cel umowy, który może być wyrażony także w jej nazwie (por. wyrok SN z dnia 18 czerwca 1998 r., I PKN 191/98, OSNAPiUS 1999/14/449). Kwalifikacja umowy o świadczenie usług jako umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej budzi w praktyce trudności, gdyż przepisy prawa pracy nie wskazują przedmiotowo istotnych elementów umowy o pracę, a legalna definicja stosunku pracy określa jedynie podstawowe jego cechy pojęciowe. (...)(...)umowy o pracę i umowy prawa cywilnego z jednakowym ich nasileniem (wyrok SN z dnia 14 czerwca 1998 r., I PKN 191/98, OSNAPiUS 1999/14/449). (...)Powód był z mocy prawa zwolniony od ponoszenia kosztów sądowych, w związku z czym zaistniała konieczność orzeczenia o nich w wyroku.

(...)I (...) ), a system prawa cywilnego i podatkowego powinien być(...)(...)W judykaturze dopuszczono możliwość uwzględnienia w wydatkach w rozumieniu art. 98 § 3 k.p.c. w przypadku znacznej odległości do siedziby Sądu kosztów transportu lotniczego (tak Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 20 kwietnia 2011 r. sygn. akt I CZ 22/11). W realiach analizowanej sprawy z uwagi na znaczną odległość kancelarii pełnomocnika powódki do siedziby Sądu możliwe było skorzystanie z transportu lotniczego. (...)W konsekwencji powódce należy się zwrot opłat pobranych sprzecznie z prawem.

Mimo odejścia z wojska, powód pozostał aktywny, podjął nową pracę, w pełni odnajduje się w relacjach rodzinnych w żoną i dwójką dzieci urodzonych już po utracie ojca w katastrofie lotniczej. (...)Poczucie więzi rodzinnych pomiędzy bliskimi niewątpliwie stanowi przedmiot regulacji prawa cywilnego. Przedmiotem regulacji zawartej w prawie rodzinnym są wewnętrzne stosunki panujące w rodzinie. (...)W każdym człowieku tkwi bowiem prawo do więzi rodzinnych z najbliższymi.

Prawo do życia w rodzinie i utrzymania tego rodzaju więzi stanowi dobro osobiste członków rodziny i podlega ochronie na podstawie art. 23 i art. 24 k.c. (...)Na wstępie oceny zarzutu naruszenia przepisów prawa materialnego podnieść należy, że Sąd Okręgowy ustalił prawidłowy stan faktyczny, który Sąd Apelacyjny podziela w całości i przyjmuje za własny. Ustalenia te są miarodajne do oceny, czy doszło do naruszenia przepisów prawa materialnego. (...)Dlatego też nie można kierować się wysokością wypłat zadośćuczynienia dla rodzin ofiar katastrofy (...) , czy katastrofy lotniczej spod M. (do czego odwołuje się apelacja powódek).

Zaskarżonej decyzji odwołujący się zarzucił naruszenie prawa materialnego, a w szczególności niezgodność wydanej decyzji z art. 15 ust. 2 pkt 2c , wynikającego z art. 15a ustawy z dnia 10 grudnia 1993 roku o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. (...)Zdaniem Sądu przedmiotowe rozporządzenie w sposób nieuprawniony - przekraczający uprawnienia ustawodawcze - ogranicza zagwarantowane przez ustawę prawo żołnierzy do uzyskania procentowego zwiększenia świadczenia. (...)Z przedłożonych do akt sprawy dokumentów w postaci rozkazów dziennych wynika, że w okresie 2006 - 2012 T. K. przepracował nie mniej niż 12 dni w danym roku kalendarzowym i nabył prawo do wzrostu emerytury wojskowej o 1 % podstawy wymiaru. (...)Nadto dowódca wskazał, że wnioskodawca nabył prawo do wzrostu emerytury wojskowej o 1 % podstawy wymiaru.