Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Za takim stanowiskiem przemawia fakt, że środki we franku szwajcarskim nigdy nie zostały zaksięgowane na koncie powodów, zaś podany do obsługi umowy rachunek bankowy był rachunkiem złotówkowym. (...)Kredyt we franku szwajcarskim był dużo tańszy – miesięczna rata była o około tysiąc złotych niższa. Powoda poinformowano, że kredyt jest oparty o franka szwajcarskiego, jednak będzie wypłacony w złotówkach. (...)(...)wartości pozostawać miał kurs waluty szwajcarskiej do waluty polskiej. 7 W niniejszej sprawie strony zawarły umowę kredytu denominowanego.

Jego zdaniem Bank dochodzi roszczeń na podstawie umowy o kredyt hipoteczny w walucie polskiej denominowany do waluty obcej franka szwajcarskiego. (...)Na powyższe postanowienia pozwani nie mieli żadnego wpływu, ani informacji, jak kurs franka szwajcarskiego jest ustalany w Tabeli kursów (...) S.A. Pracownik Banku przedstawiający ofertę sugerował kredyt we franku szwajcarskim jako korzystny. Wymienione postanowienia dotyczące przeliczania kwoty kredytu, a następnie rat, dowodzą przyznania sobie przez powodowy Bank jednostronnego uprawnienia do określenia wysokości kursu kupna í sprzedaży franka szwajcarskiego. (...)W broszurze zawarto też wykres- symulację wzrostu raty kredytu przy wzroście kursu franka i stopy procentowej.

Wobec tego strony umówiły się na zawarcie umowy kredytu złotowego, w której frank szwajcarski stanowił miernik wartości i służył do określenia wysokości kwot, do których wypłaty bądź spłaty były zobowiązane strony umowy. (...)Bank jako instytucja finansowa dysponuje profesjonalną wiedzą na temat funkcjonowania rynku walutowego, pozycji franka szwajcarskiego, istotnych wskaźników makro- i mikroekonomicznych wpływających na kurs złotego do innych walut. (...)Tymczasem w przypadku kredytu denominowanego płacą oni dodatkowo różnicę między ówczesnym a obecnym kursem franka, co szczególnie niekorzystnie kształtuje ich sytuację. (...)(...)i negocjacyjną, aby doprowadzić konsumentów do zawarcia umowy, która dawała Bankowi duże szanse na uzyskanie dodatkowych zysków przez zapewnienie sobie, oprócz oprocentowania kredytu, także korzyści wynikających z nieuchronnego wzrostu kursu franka szwajcarskiego w relacji do złotego.

(...)o ustalenie nieważności umowy o kredyt mieszkaniowy (...) z dnia 3 sierpnia 2010 roku, będący kredytem denominowanym, waloryzowanym kursem franka szwajcarskiego. (...)(...)(...)Zgodnie z umową między stronami waluta kredytu została określona jako franki szwajcarskie, a kwota na 430.277,17 CHF (§ 1 ust. 2 c.s.u.). (...)Waluta i kwota kredytu wyrażone są we frankach szwajcarskich.

(...)konsumenta z pozwanym bankiem umowę kredytu hipotecznego indeksowanego kursem franka szwajcarskiego, której treść zawierała niedozwolone postanowienia umowne – dotyczące waloryzacji (indeksacji) kwoty kredytu kursem waluty szwajcarskiej oraz przesłanek zmiany wysokości oprocentowania. (...)K. P. zawarł z (...) Bank Spółką Akcyjną w W. umowę nr (...) o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych (...) waloryzowany kursem franka szwajcarskiego. (...)Z kolei w §1 ust. 3 umowy wskazano, że walutą waloryzacji będzie frank szwajcarski. (...)Nie ma podstaw do przyjęcia, podpisanie przez strony aneksu do umowy kredytu umożliwiającego powodowi spłatę kredytu w walucie szwajcarskiej stanowiło konwalidację wyżej opisanej klauzuli waloryzacyjnej.

Powyższe rozstrzygnięcie zostało oparte na ustaleniu, że powódka zawarła z pozwanym w dniu 20 września 2006 r. umowę o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych (...) , waloryzowany kursem franka szwajcarskiego. (...)Przed zawarciem umowy powódka złożyła oświadczenie o świadomym wyborze kredytu denominowanego w walucie obcej, z uwzględnieniem możliwości ponoszenia ryzyka zmiany stopy procentowej, polegającej na tym, że w wyniku niekorzystnej zmiany stopy procentowej może ulec zwiększeniu rata kredytu. (...)Stosownie zaś do brzmienia przepisu art. 76 pkt 1 cytowanej ustawy Z. oprocentowania kredytu określa umowa kredytu, z tym że w razie stosowania stopy zmiennej należy określić w umowie kredytowej warunki zmiany stopy procentowej kredytu. (...)Oznacza to, iż bank zobowiązuje się do wydania określonej sumy pieniężnej, a kredytobiorca do wykorzystanej sumy kredytu i zapłacenia odsetek kapitałowych.

Z doświadczenia pozwanych wynikało, że w przypadku franka szwajcarskiego różnice kursowe wynosiły od dwóch do pięciu procent. (...)A. F. i B. F. mieli w banku (...) zarówno rachunek złotowy, jak i walutowy we frankach szwajcarskich. (...)Na rynku kredytów walutowych funkcjonują dwa typy produktów: - kredyt we frankach spłacany we frankach, oraz - kredyt we frankach spłacany w złotówkach, tzn. indeksowany kursem franka szwajcarskiego. (...)W tej sprawie mamy do czynienia z pierwszym rodzajem kredytu, ponieważ pozwani zaciągnęli kredyt we frankach, który w momencie wypłaty został jedynie przewalutowany na złotówki, i mieli go spłacać we frankach.

Zgodnie z § 5 ust. 4 umowy, w przypadku wypłaty kredytu w walucie polskiej, stosowano kurs kupna dla dewiz według kursu kupna franka zgodnie z Tabelą kursów obowiązującą w Banku. (...)W symulacji rat kredytu złotowego rata była radykalnie wyższa niż przy kredycie we frankach. (...)Wymogów tych nie spełniało samo pouczenie o możliwości wzrostu kursu franka szwajcarskiego i w efekcie - wzrostu raty kredytu zawarte w zapisach umowy oraz w przedstawionej pozwanym informacji o ryzyku kursowym. (...)Po tym, jak okazało się, że dochody pozwanych są zbyt niskie, aby mogli oni otrzymać kredyt w PLN, pracownicy powodowego banku nakłonili ich do zawarcia umowy opiewającej na franki szwajcarskie.