Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Zakwestionowali wartość salda kredytu wyrażonego we frankach szwajcarskich z uwagi na wyliczenie jej w oparciu o zapisy umowne, dotyczące obowiązku spłaty kredytu według kursu średniego franka szwajcarskiego stosowanego przez Narodowy Bank Polski. (...)Powodowie mieli przy tym możliwości zmiany waluty, do której indeksowany jest kredyt w okresie kredytowania oraz możliwość spłaty kredytu frankiem szwajcarskim. (...)A. S. poinformował Bank, że jest zainteresowany kredytem na kwotę 950 – 990.000 zł denominowanym we franku szwajcarskim, obejmującą cenę lokalu, koszty wykończenia lokalu oraz refinansowanie kredytu mieszkaniowego. (...)Umowę tę należało zatem kwalifikować jako umowę kredytu waloryzowaną kursem franka szwajcarskiego.

Tam doradczyni klienta B. K. (obecnie B. ) przedstawiła im propozycję kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego. (...)Powodowie zdecydowali się na zaproponowany im kredyt denominowany do franka szwajcarskiego i złożyli wniosek kredytowy. (...)Zeznania świadka posłużyły także do ustalenia, że wzór umowy i kurs franka szwajcarskiego do wypłaty kredytu nie były negocjowane. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki.

Niemniej jednak, jednostronnie uprawnia on stronę pozwaną do dowolnego kształtowania kursu franka szwajcarskiego. (...)Podała, że kredyt wypłacony został we frankach szwajcarskich. (...)Obecnie kredyt spłacany jest przez jej ojca bezpośrednio we frankach szwajcarskich. (...)Kredyt denominowany w CHF, był powódce reklamowany przez pracowników Banku jako stabilny ze względu na względnie stały kurs franka szwajcarskiego.

Sprawdził on ich zdolność kredytową i okazało się, że sami jej nie mają, natomiast razem z I. i L. R. mają zdolność na kredyt denominowany do franka szwajcarskiego. (...)Zeznania świadka posłużyły także do ustalenia, że wzór umowy i kurs franka szwajcarskiego do wypłaty kredytu nie były negocjowane. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Za pomocą klauzuli denominacyjnej powodowie zostali w sposób nieuzasadniony obciążeni całością ryzyka deprecjacji franka szwajcarskiego w okresie do wypłaty kredytu oraz całością ryzyka aprecjacji franka szwajcarskiego w okresie spłaty kredytu.

Zawarcie umowy o kredyt zostało poprzedzone spotkaniami, podczas których stronie powodowej zarekomendowano zawarcie kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego (CHF), nie przedstawiając symulacji tego kredytu z jasnymi, zrozumiałymi informacjami. (...)Zapewniano ich nadto, że kurs walutowy franka szwajcarskiego jest bardzo stabilny. (...)Natomiast w niniejszej sprawie kredyt zgodnie z umową musiał być wypłacony w złotych polskich, choć był wyrażony we frankach szwajcarskich. (...)W przypadku kredytu złotowego denominowanego do franka szwajcarskiego, o jednoznaczności można byłoby mówić jedynie wówczas, gdyby umowa określała wysokość udzielonego kredytu w dniu jej zawarcia.

Notoryjnym jest, że kredyty denominowane we franku szwajcarskim i indeksowane do franka szwajcarskiego stanowiły ówcześnie szeroko reklamowany i dystrybuowany produkt bankowy. (...)(...)innych kredytobiorców, którzy w przypadku kredytów denominowanych do franka szwajcarskiego banki udzielały kredytu w tej walucie, jednak jego(...)(...)Powodowie wiedzieli również, jaka będzie wysokość salda kredytu we franku szwajcarskim. (...)Oznacza to, że bankowi została pozostawiona zupełna dowolność w zakresie wyboru kryteriów ustalania kursu franka szwajcarskiego w swoich tabelach kursowych, a przez to kształtowania wysokości zobowiązań klientów, których kredyt jest denominowany we franku szwajcarskim.

W związku z tym pracownik pozwanego zaoferował im kredyt denominowany do franka szwajcarskiego. (...)Pracownik wskazał też, że kredyt denominowany jest wypłacany i spłacany w złotych a powiązanie z frankiem szwajcarskim jest potrzebne Bankowi tylko do celów wewnętrznych. (...)Powodowie zdecydowali się na zaproponowany im kredyt denominowany do franka szwajcarskiego, w związku z czym złożyli wniosek kredytowy i uzyskali pozytywną decyzję kredytową. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki.

Dowiedzieli się, że nie mają zdolności kredytowej na potrzebną im kwotę kredytu w złotych, jednak zaproponowano im kredyt denominowany do franka szwajcarskiego, jako korzystną alternatywę. (...)Zeznania świadków posłużyły także do ustalenia, że wzór umowy i kurs franka szwajcarskiego do wypłaty kredytu nie były negocjowane. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Za pomocą klauzuli denominacyjnej powodowie zostali w sposób nieuzasadniony obciążeni całością ryzyka deprecjacji franka szwajcarskiego w okresie do uruchomienia kredytu oraz całością ryzyka aprecjacji franka szwajcarskiego przez cały okres spłaty kredytu.