Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Analiza zdolności kredytowej i potrzeb powoda jako przyszłego kredytobiorcy wskazywała, iż najlepszą ofertą kredytową dla powoda będzie zaciągnięcie kredytu w walucie obcej, tj. franku szwajcarskim. (...)Zawierając umowę kredytu z dnia 13 grudnia 2007 r. powód nie posiadał świadomości w zakresie faktycznego ryzyka wiążącego się z wahaniami kursu franka szwajcarskiego i ich wpływem na wysokość kolejnych rat kapitałowo-odsetkowych kredytu. (...)Zapewniał powoda o stabilności franka szwajcarskiego jako waluty. (...)Sąd nie ustalił, jak to zdaje się sugerować skarżący, że powód nie miał świadomości możliwości wzrostu kursu franka szwajcarskiego.

Uprzedzając odniesienie się do zarzutów apelacji należy stwierdzić, że trafnie Sąd I instancji stwierdził, iż powódka zawarła z pozwanym umowę o kredyt denominowany do franka szwajcarskiego (CHF). Kwota kredytu w umowie była wyrażona we franku szwajcarskim – 110.112 CHF (§ 1 ust. 1 umowy) i została wypłacona powódce w złotych przy zastosowaniu kursu kupna waluty obowiązującego w banku w chwili wypłaty (§ 37 ust. 1 Regulaminu). (...)Można więc przyjąć, co do zasady, że umowa kredytu indeksowanego oraz denominowanego, która została powiązana z walutą franka szwajcarskiego, nie narusza istoty umowy kredytowej i mieści się w jej ramach konstrukcyjnych. (...)Już z powyższych przyczyn postanowienia umowy dotyczące denominacji kredytu do waluty obcej w postaci franka szwajcarskiego stanowiły klauzulę niedozwoloną (abuzywną), a więc niewiążącą powódkę z uwagi na treść przepisu art. 385 1 § 1 k.c.

Od decyzji powodów zależały jedynie takie elementy jakie można była zaznaczyć we wniosku o kredyt (m.in. cel kredytu, waluta kredytu, długość kredytowania, system spłat rat,(...)wskazano powodom, że ich zdolność do zaciągnięcia kredytu w złotych jest znaczenie niższa niż we franku szwajcarskim. (...)Analiza zapisów dotyczących indeksacji nie pozwala zaś na stwierdzenie, że sposób przeliczenia kwoty udzielonego kredytu na frank szwajcarski oraz franka szwajcarskiego na złoty polski, w szczególności kurs waluty, w jakim miały być spłacane raty kredytu, został określony w sposób jednoznaczny. (...)Istotą kredytu denominowanego w walucie obcej, jak i kredytu indeksowanego do waluty obcej jest ryzyko zmiany kursu waluty, które w przypadku deprecjacji waluty krajowej w stosunku do waluty kredytu w sposób nieograniczony obciąża kredytobiorcę. (...)Nie można zatem zgodzić się ze stanowiskiem pozwanego, że umowa nadal może być wykonywana przy zastosowaniu kursu średniego NBP franka szwajcarskiego na podstawie art. 358 § 2 k.c.

Po analizie ich sytuacji finansowej uzyskali oni informację, że w kredycie złotówkowym mogą uzyskać około 270.000 zł, a w kredycie waloryzowanym do franka szwajcarskiego – około 350.000 zł. (...)Pozwani zaczęli korzystać z możliwości spłaty rat we frankach szwajcarskich od marca 2013 r. (...)Przed zawarciem przez powodów umowy kredytu doradca klienta przedstawiał ofertę kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego jako korzystniejszą w stosunku do pozostałych ofert. (...)W sprawie została zawarta umowa o kredyt, indeksowany kursem franka szwajcarskiego (...) .

Uiszczali raty kredytu w złotych polskich, w wysokości zależnej od kursu sprzedaży franka szwajcarskiego, publikowanego w tabeli kursowej banku. (...)Pracownik banku nie przedstawił powodom symulacji kształtowania się kursu franka szwajcarskiego w okresie obowiązywania umowy kredytu. (...)Dla wielu kredytobiorców właśnie ta cecha kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego stanowiła największe zaskoczenie. (...)Sposób ustalania kursu franka szwajcarskiego w tabeli banku wpływał bezpośrednio na wysokość zobowiązania powodów.

(...)w ogóle chciał udzielić powódkom kredytu hipotecznego z długoletnim okresem spłaty – i to jedynie kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)Z zestawienia tego wynikało, przy ówczesnym poziomie kursu franka szwajcarskiego i ówczesnym poziomie stopy procentowej, że przykładowa rata kapitałowo – odsetkowa (wyrażona w PLN) kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego wyniesie 1.032,91 zł. (...)Zarówno umowy kredytowe indeksowane do franka szwajcarskiego, jak i znajdujące do nich zastosowanie regulaminy winny być dla konsumentów przejrzyste i zrozumiałe. (...)Podkreślenia wymaga przy tym fakt, że powódki formalnie wnioskowały o udzielenie kredytu we franku szwajcarskim, ponieważ nie miały oni zdolności kredytowej do zawarcia umowy o kredyt złotówkowy.

Powiązanie kredytu z frankiem szwajcarskim powodowie traktowali jako formę rozliczenia międzybankowego. Dopiero w wyniku informacji medialnych powód podjął się spłacania rat kredytu bezpośrednio w franku szwajcarskim, co przynosiło mu istotne oszczędności i nie wymagało aneksu do umowy kredytu. (...)W przypadku kalkulatorów G. Banku, w czasie zawierania spornej umowy kredytu, przedstawiały one aktualne dane dotyczące franka szwajcarskiego, który był mało zmienny. (...)Wbrew potocznemu poglądowi nie można było też przyjmować ani prognozować stabilności kursu franka szwajcarskiego.

Z ustaleń Sądu wynika, że w dniu 14 listopada 2007 r. powódka jako kredytobiorca i poprzednik prawny pozwanego zawarli Umowę, stanowiącą umowę kredytu hipotecznego indeksowanego do waluty franka szwajcarskiego (CHF). (...)Z ustaleń Sądu wynika, że pozwany nie przedstawił powódce żadnej informacji o kształtowaniu się kursów franka szwajcarskiego w przeszłości, o zakresie wahań kursowych. (...)Pozwany stosował niewspółmierny do rynku walutowego kurs waluty franka szwajcarskiego, który ustalał w dowolny sposób. (...)Wbrew stanowisku pozwanego nie można było w realiach sprawy przyjmować ani prognozować stabilności kursu franka szwajcarskiego.