Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 08 lutego 2016 roku Starosta (...) wniósł o orzeczenie przepadku na rzecz Powiatu (...) samochodu osobowego marki S. (...) nr rej. (...) stanowiącego własność uczestnika postępowania Ł. F..

Na uzasadnienie wniosku wnioskodawca wskazał, że wyżej wymieniony samochód został usunięty z drogi publicznej w dniu 10 lipca 2015r. na parking w B. prowadzony przez M. K.. Usunięcie pojazdu nastąpiło na postawie art. 130a ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku Prawo o ruchu drogowym (kierowanie pojazdem bez uprawnień). Jak wynika z informacji uzyskanych przez wnioskodawcę od Policji, właścicielem przedmiotowego pojazdu jest uczestnik postępowania. Zaznaczono, że w dniu 13 listopada 2015 roku Starosta (...) powiadomił właściciela pojazdu – Ł. F. o usunięciu samochodu na parking strzeżony wzywając go do odbioru pojazdu z pouczeniem o skutkach nieodebrania go w terminie. Zaznaczono, że do złożenia wniosku samochód nie został odebrany z parkingu przez jego właściciela.

Z art. 610 ⁶ § 1, 2 i 3 i z art. 610 ⁷ § 1 i 2 k.p.c. wynika, że w sprawach o przepadek pojazdów właściwy jest sąd miejsca, z którego usunięto pojazd. Przepadek orzeka się na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym i pojazdy podlegają przepadkowi na rzecz powiatu. Sprawy o przepadek pojazdów rozpoznawane są na posiedzeniu niejawnym, chyba że sąd postanowi inaczej. Postępowanie wyznaczane jest na wniosek starosty, który może domagać się w jednym wniosku orzeczenia przepadku pojazdów usuniętych w tych samych okolicznościach faktycznych, jeżeli ponadto sąd jest właściwy dla każdej sprawy.

W art. 130a ust. 10 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku Prawo o ruchu drogowym wskazano, że starosta w stosunku do pojazdu usuniętego z drogi, w przypadkach określonych w ust. 1 lub 2, występuje do sądu z wnioskiem o orzeczenie jego przepadku na rzecz powiatu, jeżeli prawidłowo powiadomiony właściciel lub osoba uprawniona nie odebrała pojazdu w terminie 3 miesięcy od dnia jego usunięcia. Powiadomienie zawiera pouczenie o skutkach nieodebrania pojazdu. W ust. 10a powyższego przepisu wskazano, że starosta występuje z wnioskiem, o którym mowa w ust. 10, nie wcześniej niż przed upływem 30 dni od dnia powiadomienia. Zgodnie z ust. 10c omawianego przepisu ust. 10 nie stosuje się, gdy okoliczności wskazują, że nieodebranie pojazdu nastąpiło z przyczyn niezależnych od właściciela lub osoby uprawnionej. Natomiast w ust. 10e stwierdzono, że w sprawach o przepadek pojazdu sąd stwierdza, czy zostały spełnione wszystkie przesłanki niezbędne do orzeczenia przepadku, w szczególności, czy usunięcie pojazdu było zasadne i czy w poszukiwaniu osoby uprawnionej do jego odbioru, dołożono należytej staranności oraz czy orzeczenie przepadku nie będzie sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

W ocenie Sądu wniosek należy oddalić.

Z ustaleń Sądu wynika, że uczestnik postępowania Ł. F. nie został skutecznie i prawidłowo zawiadomiony o usunięciu pojazdu. Z załączników do wniosku wynika, że z dniem 13 listopada 2015 roku sporządzono zawiadomienie o usunięciu pojazdu i wezwanie do jego odbioru z pouczeniem o skutkach nieodebrania pojazdu. Powyższe pismo wysłano na adres (...)-(...) B. ul. ul. (...). Przesyłkę dwukrotnie awizowano.

Odebranie przesyłki pod wskazanym wyżej adresem przez uczestnika postępowania Ł. F. w czasie gdy ją wysłano nie było możliwe. Z zaświadczenia z systemu Informatycznego Sądów PESEL-SAD wynika, że Ł. F. został wymeldowany w trybie administracyjnym z adresu B. ul. (...) w z dniem 18 listopada 2015 roku, a więc kilka dni po sporządzeniu zawiadomienia. W okresie od dnia 27 listopada 2015 roku do dnia 02 grudnia 2015 roku wyznaczonym w drugim awizo przez doręczyciela uczestnik był już wymeldowany i nie miał możliwości odebrać przesyłki. Pierwsze awizo nie zostało wprawdzie załączone do wniosku, ale skoro uczestnik został wymeldowany w trybie administracyjnym to oznacza, iż nie przebywał pod omawianym adresem jeszcze przed wymeldowaniem.

Nadto zaznaczyć należy, że z informacji Komisariatu Policji w B. załączonej do wniosku wynika jednoznacznie, że uczestnik Ł. F. w dniu 15 lipca 2015 roku odebrał swój samochód ze strzeżonego parkingu usunięty z drogi w dniu 10 lipca 2015 roku i że w okresie późniejszym (w dniu 15 lipca 2015 roku) ponownie zatrzymano pojazd uczestnikowi. Wniosek złożony w niniejszej sprawie dotyczy usunięcia z drogi pojazdu w dniu 10 lipca 2015 roku podobnie jak załączona do niego dyspozycja usunięcia pojazdu (nr (...)). Skoro uczestnik odebrał samochód zatrzymany w dniu 10 lipca 2015 roku nie można dokonać przepadku pojazdu w oparciu o wskazane we wniosku okoliczności i załączone do niego dokumenty. Do wniosku nie załączono natomiast dokumentacji dotyczącej usunięcia pojazdu w okresie późniejszym, tj. w dniu 15 lipca 2015r. (dyspozycja usunięcia pojazdu nr (...)). Powtórne zawiadomienie o odebraniu przesyłki z dnia 27 listopada 2015 roku (k. 6 akt) dotyczy zapewne usunięcia pojazdu w dniu 15 lipca 2015 roku, jak już wyżej wskazano zawiadomienie to nie może być uznane za skuteczne.

Mając na uwadze powyższe Sąd doszedł do przekonania, że brak jest podstaw do orzeczenia przepadku pojazdu i w związku z powyższym orzeczono jak na wstępie.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

(...)

(...)