Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 sierpnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy Wydział I Cywilny

w składzie :

Przewodniczący SSO Elżbieta Jęczmień

Protokolant Agnieszka Borejko

po rozpoznaniu w dniu 7 sierpnia 2015 roku w Świdnicy

sprawy z powództwa (...) Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W.

przeciwko G. K.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego G. K. na rzecz strony powodowej (...) Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W. kwotę 144. 419, 34 zł (słownie: sto czterdzieści cztery tysiące czterysta dziewiętnaście złotych 34/100 ) z ustawowymi odsetkami od dnia 27 sierpnia 2014 roku do dnia zapłaty;

II.  postępowanie co do zapłaty kwoty 1.083, 86 zł umarza;

III.  zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 10.643 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 2210/14

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. wniósł o zasądzenie od pozwanego G. K. kwoty 145.503,20 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 1 lipca 2014 roku do dnia zapłaty, zasądzenie na rzecz powoda kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego, oraz zwrotu uiszczonej opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu strona powodowa podniosła, iż pozwanego, oraz (...) Bank S.A. łączyła umowa bankowa na podstawie której pozwany otrzymał określone środki pieniężne zobowiązując się do ich zwrotu wraz z odsetkami i w określonym terminie. Pozwany nie wywiązał się z przyjętego na siebie zobowiązania, nie regulując na rzecz Banku płatności w sposób przewidziany w umowie. Z uwagi na naruszenie zawartej umowy Bank wypowiedział umowę pozwanemu. Wobec wypowiedzenia umowa uległa rozwiązaniu, co doprowadziło do powstania wymagalności całej kwoty niespłaconego przez pozwanego kapitału wraz z kwotą odsetek umownych. 27 września 2013 roku Bank zawarł z (...) Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. umowę przelewu wierzytelności, cedując na jego rzecz całość praw i obowiązków wynikających z umowy zawartej przez pozwanego z wierzycielem pierwotnym. Na dochodzoną pozwem kwotę składa się suma niespłaconej należności głównej (kapitału) w wysokości 33.442,96 zł, a także skapitalizowane odsetki karne za opóźnienie w spełnieniu świadczenia 112.060,24 zł naliczane do dnia poprzedzającego złożenie pozwu od zadłużenia przeterminowanego według ustalonej w umowie stopy procentowej przy czym odsetki umowne i odsetki karne naliczane były w wysokości nie wyższej, niż odsetki maksymalne, o których mowa w art. 359§2 ^{( 1)} k.c., które na dzień wniesienia pozwu wynosiły 16% w skali roku.

W piśmie procesowym z 7 stycznia 2015 roku strona powodowa cofnęła pozew o kwotę 1.083,86 zł z tytułu odsetek i dochodzi roszczenia z tego tytułu w wysokości 144.419,34 zł.

Pozwany G. K. na rozprawie w dniu 7 sierpnia 2015 roku przed Sądem Okręgowym w Świdnicy podniósł, iż będzie spłacał dochodzoną pozwem kwotę po tym, gdy spłaci należności publiczne.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

3 kwietnia 2003 roku pozwany G. K. i J. K. zawarli z (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. umowę o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych (...) waloryzowany kursem (...). W umowie zostało zawarte między innymi, że w przypadku, gdy pozwany w terminie określonym w umowie nie dokona spłaty raty Bank może wypowiedzieć umowę.

(...) Bank S.A. 16 czerwca 2005 roku wystawił Bankowy Tytuł Egzekucyjny Nr (...) przeciwko pozwanemu G. K. i J. K.. Zobowiązanie pieniężne wynikało z umowy o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych M., gdzie na dzień wystawienia należność główna wymagalna wynosiła 145.380,30 zł, odsetki umowne w wysokości 7,7% naliczone od dnia 10 stycznia 2005 roku do dnia 16 czerwca 2005 roku w kwocie 2.426,01 zł, od roszczenia w kwocie 147.806,31 zł (...) Bankowi przysługiwały odsetki ustawowe od dnia 17 maja 2005 roku do dnia całkowitej spłaty długu. Sąd Rejonowy w Kłodzku 21 lipca 2005 roku, w sprawie sygn. akt I Co 1298/05, nadał klauzulę wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu Nr (...) wydanemu przez (...) Bank S.A. w Ł. na mocy którego dłużnicy: J. K. i pozwany G. K. powinni wierzycielowi (...) Bankowi S.A. w Ł. zapłacić solidarnie kwotę 147.806,31 z odsetkami ustawowymi od dnia 17 maja 2005 roku, z ograniczeniem odpowiedzialności do kwoty 327.400 zł, oraz kosztami postępowania w kwocie 980,10 zł, w tym kosztami zastępstwa prawnego w kwocie 60 zł.

Dowód: umowa nr (...) z 3 kwietnia 2003 roku o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych (...) waloryzowany kursem (...) k. 23 – 31,

Bankowy Tytuł Egzekucyjny Nr (...) z 16 czerwca 2005 roku k. 32,

postanowienie Sądu Rejonowego w Kłodzku z 21 lipca 2005 roku wydane w sprawie sygn. akt I Co 1298/15 k. 33 – 34.

(...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. 27 września 2013 roku zawarła ze stroną powodową (...) Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym z siedzibą w W. umowę przelewu wierzytelności. Wśród przelanych wierzytelności była wierzytelność pozwanego G. K. wynikająca z umowy kredytu zawartej 3 kwietnia 2003 roku.

Pismem z 3 września 2014 roku strona powodowa wezwała pozwanego G. K. do zapłaty całej wymagalnej kwoty 154.238,87 zł w nieprzekraczalnym terminie do 18 września 2014 roku. Zadłużenie na dzień 3 września 2014 roku wynosiło łącznie 154.238,87 zł i obejmowało: 145.503,20 zł tytułem kapitału, 3.316,67 zł tytułem odsetek, 5.419 zł tytułem kosztów.

Dowód: umowa przelewu wierzytelności z 27 września 2003 roku k. 60 – 65,

ostateczne przedegzekucyjne wezwanie do zapłaty z 3 września 2014 roku k. 39.

Sąd zważył:

Zdaniem Sądu powództwo zasługuje na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie nie ulega żadnej wątpliwości, że pozwany G. K. zawarł 3 kwietnia 2003 roku z (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. umowę o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych (...) waloryzowany kursem (...). Pozwany potwierdził swoje zadłużenie wynikające z powyższej umowy.

Kredyt bankowy definiowany jest jako stosunek ekonomiczny pomiędzy bankiem a kredytobiorcą, którego istota polega na dostarczeniu przez bank określonej kwoty środków pieniężnych kredytobiorcy, pod warunkiem jej późniejszego zwrotu wraz z wynagrodzeniem dla banku (odsetki, prowizja, opłaty manipulacyjne). Ustawa z 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe (Dz. U. tekst jedn. z 2015 roku poz. 128) w art. 69 definiuje umowę kredytu i tak zgodnie z ustępem 1 tego przepisu przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. Zgodnie z ustępem 2 umowa kredytu powinna być zawarta na piśmie i spełniać określone warunki. Kredyt cechuje między innymi: odpłatność – kredytobiorca zobowiązany jest do zapłaty odsetek i ewentualnej prowizji dla banku i zwrotność – co do zasady kwota środków pieniężnych podlega zwrotowi. Obowiązek zwrotu kredytu przez kredytobiorcę jest jego podstawowym obowiązkiem wymienionym w art. 69 ust. 1 prawa bankowego i oddaje istotę umowy kredytu. Obok korzystania z kredytu i zwrotu składającej się na niego kwoty, art. 69 ust. 1 prawa bankowego nakłada na kredytobiorcę obowiązek zapłaty odsetek kapitałowych. Odsetki są świadczeniem ubocznym, z reguły realizowanym w tych samych przedmiotach co świadczenie główne i w wysokości obliczonej wedle stopy procentowej i czasu potencjalnego korzystania z przedmiotów objętych świadczeniem głównym.

W niniejszej sprawie - co niewątpliwe - pozwany zawarł umowę o kredyt hipoteczny z (...) Bank S.A. z siedzibą w W.. Pozwany kredytu nie spłacił i na jego zadłużenie składa się suma niespłaconej należności głównej (kapitału) w wysokości 33.442,96 zł, a także skapitalizowane odsetki karne za opóźnienie w spełnieniu świadczenia 112.060,24 zł naliczane do dnia poprzedzającego złożenie pozwu od zadłużenia przeterminowanego według ustalonej w umowie stopy procentowej przy czym odsetki umowne i odsetki karne naliczanej były w wysokości nie wyższej, niż odsetki maksymalne, o których mowa w art. 359§2 ¹ k.c., które na dzień wniesienia pozwu wynosiły 16% w skali roku. (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. przelała wierzytelność na rzecz strony powodowej. Zgodnie z art. 509 § 1 kc wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. W myśl § 2 wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Artykuł 512 kc stanowi, że dopóki zbywca nie zawiadomił dłużnika o przelewie, spełnienie świadczenia do rąk poprzedniego wierzyciela ma skutek względem nabywcy, chyba że w chwili spełnienia świadczenia dłużnik wiedział o przelewie. Przepis ten stosuje się odpowiednio do innych czynności prawnych dokonanych między dłużnikiem a poprzednim wierzycielem.

W niniejszej sprawie Sąd rozważał możliwość dochodzenia przez stronę powodową roszczenia na podstawie art. 788 § 1 kpc jeżeli uprawnienie lub obowiązek po powstaniu tytułu egzekucyjnego lub w toku sprawy przed wydaniem tytułu przeszły na inną osobę, sąd nada klauzulę wykonalności na rzecz lub przeciwko tej osobie, gdy przejście to będzie wykazane dokumentem urzędowym lub prywatnym z podpisem urzędowo poświadczonym. W niniejszej sprawie, co niewątpliwe poprzednik prawny strony powodowej to jest (...) Bank S.A. posiadał bankowy tytuł egzekucyjny wraz z nadaną przez Sąd klauzulą wykonalności na wierzytelność dochodzoną niniejszym pozwem. Jednakże Sąd miał na uwadze argumentację przywołaną przez Sąd Najwyższy w uchwale z 2 kwietnia 2004 roku, III CZP 9/04, opubl. OSNC 2005/6/98, a mianowicie to, że bankowy tytuł egzekucyjny stanowi ustawowy przywilej banków, polegający na ułatwianiu im dochodzenia swoich wierzytelności wynikających z dokonywanych czynności bankowych, chodzi tu o przywilej kwalifikowany i wyjątkowy, ponieważ dochodzenie wierzytelności cywilnoprawnych następuje z reguły przy zastosowaniu sądowego postępowania rozpoznawczego. W tej sytuacji nie mogą mieć decydującego znaczenia podnoszone niekiedy argumenty zmierzające do usprawiedliwienia możliwości nadawania na podstawie art. 788 § 1 k.p.c. klauzuli wykonalności bankowym tytułom egzekucyjnym na rzecz nabywców od banków wierzytelności stwierdzonych takimi tytułami. Z przedstawionych względów Sąd Najwyższy przyjął, że niedopuszczalne jest nadanie na podstawie art. 788 § 1 k.p.c. klauzuli wykonalności na rzecz niebędącego bankiem nabywcy wierzytelności objętej bankowym tytułem egzekucyjnym, także po zaopatrzeniu go w sądową klauzulę wykonalności.

Sąd uznał roszczenie strony powodowej za uzasadnione i w oparciu o cytowane wyżej przepisy zasądził od pozwanego G. K. na rzecz strony powodowej (...) Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. kwotę 144.419,34 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 27 sierpnia 2014 roku do dnia zapłaty. Podkreślić należy, że jeżeli termin spełnienia świadczenia nie jest oznaczony, ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania (art. 455 kc). Strona powodowa domagała się odsetek od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, a skoro pozew do Sądu Rejonowego w Kłodzku wpłynął 27 sierpnia 2014 roku odsetki należne są stronie powodowej od pozwanego od tego dnia do dnia zapłaty.

Strona powodowa cofnęła pozew co do kwoty 1.083,86 zł. Sąd stwierdzając, iż cofnięcia żądania w tym zakresie jest zgodne z prawem, zasadami współżycia społecznego i nie zmierza do obejścia prawa, uznał cofnięcia za dopuszczalne i na podstawie art. 355 § 1 kpc w zw. z art. 203 § 1 kpc umorzył postępowanie w części cofniętego powództwa – co do zapłaty kwoty 1.083,86 zł.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 kpc zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). W myśl § 3 do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony.