Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 kwietnia 2014 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Danuta Malec

Protokolant: apl. adw. Sylwia Winiarska

po rozpoznaniu w dniu 2 kwietnia 2014 r. na rozprawie w W.

sprawy A. O.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

o rentę socjalną

na skutek odwołania A. O.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

z dnia 29 marca 2013 roku, znak: (...) – SER – (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje A. O. prawo do renty socjalnej od dnia 1 kwietnia 2013 r. do dnia 28 lutego 2015r.

Sygn. akt. VII U 1058/13

UZASADNIENIE

A. O. w dniu 29.04.2013r. wniosła odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. nr (...)-SER- (...) z dnia 29.03.2013r., na podstawie której organ rentowy odmówił jej prawa do renty socjalnej.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. w dniu 16.05.2013r. wniósł odpowiedź na odwołanie, w której wniósł o oddalenie odwołania. W uzasadnieniu podał, że w toku postępowania ubezpieczona została skierowana na badania do lekarza orzecznika ZUS, który orzeczeniem z dnia 11.03.2013r. nie stwierdził u badanej całkowitej niezdolności do pracy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

A. O. pobierała z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. rentę socjalną od dnia 1.01.2007r., ostatnio przyznaną do dnia 31.03.2013r. (k. 13, 31 a.r.)

W dniu 05.02.2013r. odwołująca złożyła wniosek o ponowne ustalenie prawa do renty. (k. 47 a.r.)

W toku postępowania ubezpieczona została skierowana na badania do lekarza orzecznika ZUS, który orzeczeniem z dnia 11.03.2013r. nie stwierdził u badanej całkowitej niezdolności do pracy. Opierając się na powyższym orzeczeniu, decyzją z dnia 29.03.2013r. organ rentowy odmówił A. O. prawa do renty socjalnej. (k. 51, 53 a.r.)

Ubezpieczono wniosła odwołanie od wymienionej decyzji, które jest przedmiotem niniejszej sprawy.

Sąd Okręgowy wydał w dniu 13.06.2013r. postanowienie, w którym dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych lekarzy specjalistów ortopedy i neurologa, celem ustalenia, czy wnioskodawczyni jest całkowicie niezdolna do pracy zarobkowej oraz czy jest to niezdolność trwała czy okresowa, a jeżeli okresowa to na jaki okres oraz czy naruszenie sprawności organizmu powstało:

- przed ukończeniem 18 roku życia,

- w trakcie nauki w szkole wyższej przed ukończeniem 25 roku życia,

- w trakcie studiów doktorancki lub aspirantury naukowej. (k. 7)

Z punktu widzenia neurologicznego odwołująca się nie jest całkowicie niezdolna do pracy. Stwierdza się u niej okresowy zespół bólowy kręgosłupa szyjnego, piersiowego i lędźwiowo- krzyżowego, stan po operacji skoliozy piersiowej, niedorozwój umysłowy lekki. Stwierdzone schorzenia wymagają dalszego leczenia i rehabilitacji w okresach zaostrzeń dolegliwości i mogą być leczone w ramach czasowej niezdolności do pracy. Przy obecnym stopniu zaawansowania i nasileniu objawów nie powodują znaczącego trwałego upośledzenia funkcji organizmu, nie powodują trwałej niezdolności do pracy. (opinia biegłego neurologa k. 18)

Z powodu schorzeń ortopedycznych odwołująca się jest całkowicie niezdolna do pracy zarobkowej. Niezdolność istnieje nadal, jest okresowa - na okres 2 lat tj. do lutego 2015r. Za początkową należy przyjąć datę 20.02.2002r., czyli przed ukończeniem 18 roku życia. W 2002r. była dwukrotnie hospitalizowana w Katedrze i Klinice (...). Pierwszy raz leczona była zachowawczo, w celu przygotowania do operacji. Drugi raz przeszła operację stabilizacji kręgosłupa. W okresie od operacji w 2002r. do wystąpienia powikłania w postaci destabilizacji i uszkodzenia stabilizatora C-D w 2006r. odwołująca się lepiej funkcjonowała. Dlatego zrozumiałe jest, że do kolejnego orzekania w 2007r. była przyznana częściowa niezdolność do pracy. Od orzeczenia w lutym 2007r., co wynika z dokumentacji medycznej zgromadzonej przez ZUS, stan narządu ruchu odwołującej się uniemożliwiał jej normalne funkcjonowanie i w związku z tym niemożność uzyskania zdolności do pracy zarobkowej.

Niezdolność do pracy u odwołującej się ma charakter okresowy, a to z uwagi na młody wiek odwołującej się i coraz bardziej dostępne lepsze możliwości terapeutyczne w medycynie. Dlatego zasadne jest przyznanie świadczenia na dwa lata od okresu wygaśnięcia świadczenia rentowego ZUS tj. do lutego 2015r. (opinia biegłego ortopedy k. 31- 38)

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 czerwca 2003r. o rencie socjalnej (Dz. U. z dnia 1 sierpnia 2003r., nr 135, poz. 1268 ze zm.) świadczenie to przysługuje osobie pełnoletniej całkowicie niezdolnej do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało:

1.  przed ukończeniem 18 roku życia;

2.  w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej – przed ukończeniem 25 roku życia,

3.  w trakcie studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej.

Dla dokonania oceny rzeczywistego stanu zdrowia odwołującej A. O., Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych w zakresie neurologii oraz ortopedii.

Sąd przyjął opinie biegłych, odwołując się do zasady swobodnej oceny dowodów i uznając słuszność twierdzenia odwołującej, że opinia biegłego z zakresu neurologii nie odnosi się do wszystkich schorzeń odwołującej. W zaistniałym stanie faktycznym (z uwagi na dominujące schorzenie ortopedyczne wnioskodawczyni) zasadnym było oparcie się na opinii biegłego sądowego lekarza specjalisty ortopedy. Sporządzona przez biegłego z zakresu ortopedii opinia jest merytoryczna, kompetentna, logiczna, a postawione w niej wnioski są prawidłowo uzasadnione. Jej sporządzenie było poprzedzone badaniem odwołującej oraz zapoznaniem się przez biegłego sądowego z dokumentacją lekarską i aktami sprawy. Opinia jest kompletna, należycie uzasadniona, w tym również poprzez odwołanie się do dostarczonej dokumentacji medycznej stwierdzającej przebieg choroby oraz leczenia.

Z opinii biegłego sądowego w zakresie ortopedii wynika jednoznacznie, że zostały spełnione wymogi określone w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 czerwca 2003r. o rencie socjalnej, warunkujące przyznanie dochodzonego świadczenia.

Należy podkreślić, iż przesłanką nabycia prawa do renty socjalnej jest ustalenie całkowitej niezdolności do pracy wnioskodawcy. Opinia biegłego ortopedy jednoznacznie wskazuje na to, że odwołująca się jest nadal (po dniu 31.03.2013r.) osobą całkowicie niezdolną do wykonywania pracy i niezdolność ta powstała przed ukończeniem przez nią 18 roku życia.

Sąd Okręgowy podziela stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w wyroku z dnia 16 września 2009r., w którym wskazał, że nie ma uzasadnienia wniosek o powołanie kolejnego biegłego jedynie w sytuacji, gdy już złożona opinia jest niekorzystna dla strony. Wykazywanie okoliczności, uzasadniających powołanie kolejnego biegłego pozostaje w gestii strony. To strona winna wykazać się niezbędna aktywnością i wykazać błędy, sprzeczności lub inne wady w opiniach biegłych, które dyskwalifikują istniejące opinie ewentualnie uzasadniają powołanie dodatkowych opinii (IUK 102/09), czym wykazała się odwołująca.

Sąd Okręgowy podziela także stanowisko Sądu Najwyższego z dnia 15 października 1999r., w którym Sąd Najwyższy ustalił, iż wyjaśnienie okoliczności spornych jako przyczyna pominięcia dowodu (art. 217 par. 2 kpc) ma miejsce, gdy zostały one już udowodnione zgodnie z twierdzeniem strony zgłaszającej wniosek. Zgłoszenie dowodów może być natomiast ocenione jako zmierzające do zwłoki, wówczas gdy teza dowodowa jest nieistotna dla rozstrzygnięcia lub proponowany środek jest nieprzydatny do jej udowodnienia (I PKN 316/99, OSNP 2001/5/151).

Wobec powyższego Sąd Okręgowy oddalił wniosek organu rentowego o powołanie innego biegłego ortopedy uznając, że okoliczności sprawy zostały już dostatecznie wyjaśnione. Argumentacja organu rentowego sprowadza się w istocie rzeczy do zakwestionowania opinii biegłego ortopedy, korzystnej dla wnioskodawczyni, bez powołania zarzutów dotyczących opinii ortopedy, a z powołaniem się na treść opinii biegłego neurologa.

Odnośnie ustalenia terminu od jakiego Sąd uznał za zasadne przyznanie odwołującej prawa do renty socjalnej na podstawie art. 129 pkt. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Skarżąca pobierała rentę socjalną do dnia 31.03.2013r., a zatem zasadnym jest przyznanie świadczenia od dnia 1.04.2013r. Jednocześnie Sąd przychylił się do stanowiska biegłego w zakresie ortopedii i przyznał świadczenie do dnia 28.02.2015r.

Wobec powyższego Sąd orzekł jak w sentencji wyroku, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c.