Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 530/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Wołominie z dnia 22 marca 2021 r. sygn. akt. II K 1151/19

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

K. O.

Dochód uzyskany przez oskarżonego

Dane z systemu e-P.

k. 69

2.

K. O.

Oskarżony jest osobą uprzednio karaną

Karta karna

k. 73

3.

K. O.

Oskarżony nie figuruje w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego

Informacja o wpisach w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego

k. 71

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

Informacja z systemu e - (...)

dokument urzędowy w sposób jednoznaczny stanowi podstawę do dokonania ustaleń co do dochodu uzyskanego przez oskarżonego

2.

Karta karna

dokument urzędowy w sposób jednoznaczny stanowi podstawę do dokonania ustaleń co do uprzedniej karalności oskarżonego

3.

Informacja o wpisach w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego

dokument urzędowy w sposób jednoznaczny stanowi podstawę do dokonania ustaleń co do naruszania przez oskarżonego przepisów ruchu drogowego

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Apelacja prokuratora :

Prokurator zarzucił wyrokowi błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia mający wpływ na jego treść w postaci uznania, że wina oskarżonego i społeczna szkodliwość zarzucanego mu czynu nie są znaczne, co w konsekwencji doprowadziło do warunkowego umorzenia postępowania karnego wobec oskarżonego, podczas gdy materiał dowodowy wskazuje, że oskarżony naruszył rażąco przepisy ruchu drogowego i stworzył zagrożenie dla siebie oraz dla innych uczestników ruchu poruszając się samochodem osobowym po drodze publicznej w terenie zabudowanym, przewożąc w sposób niezgodny z przepisami ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r.- Prawo o ruchu drogowym trzech dodatkowych pasażerów, będąc w stanie nietrzeźwości tj. przy stężeniu alkoholu etylowego w wydychanym powietrzu wynoszącym 0,32 mg/l o godzinie 03:25 i 0,28 mg/l o godzinie 03:42, co nakazuje uznanie, że oskarżony swoim zachowaniem rażąco naruszył podstawowego zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, a w konsekwencji uznanie, że wina i społeczna szkodliwość czynu zarzucanego oskarżonemu nie był znaczny.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ustosunkowanie się do zarzutu prokuratora jest przedwczesne wobec stwierdzenia okoliczności, które musiały skutkować uchyleniem zaskarżonego wyroku i przekazaniem sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Wniesienie apelacji i zainicjowane w ten sposób postępowanie odwoławcze doprowadziło do ponownej oceny prawidłowości ustaleń faktycznych w sprawie i w konsekwencji doprowadziło do uchylenia wydanego przez Sąd Rejonowy wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Wołominie. Prokurator w swojej apelacji co prawda podnosił jedynie zarzuty błędu w ustaleniach faktycznych poprzez uznanie, iż czyn zarzucany oskarżonemu nie cechuje się znaczną społeczną szkodliwością. Skarżący nie kwestionował zastosowania warunkowego umorzenia postępowania z uwagi na uprzednią karalność oskarżonego, jednak Sąd odwoławczy, zgodnie z art. 167 k.p.k., miał obowiązek zweryfikować tą przesłankę. Wskazać w pierwszej kolejności należy, iż co prawda w dacie wydania wyroku przez Sąd Rejonowy oskarżony nie był osobą karaną za przestępstwo umyślne - co wynika wprost z karty karnej- k.74 i warunkowe umorzenie postępowania karnego wobec niego było dopuszczalne. Jednak wskazać należy, iż na etapie wydawania wyroku przez sąd odwoławczy oskarżony był już osobą karaną za przestępstwo umyślne – co z kolei doprowadziło do sytuacji w której zachodzi brak możliwości warunkowego umorzenia postępowania wobec oskarżonego i konieczność przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu.

W chwili orzekania przez Sąd Okręgowy tj. w dniu 25 stycznia 2022 r. oskarżony był skazany prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim w sprawie o sygn. akt II K 515/20 za przestępstwo z art. 158 § 1 k.k. co doprowadziło do konieczności uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Wołominie, który przy ponownym jej rozpoznaniu weźmie pod uwagę uprzednią karalność oskarżonego.

Jak wskazuje orzecznictwo Sądu Najwyższego: „ Wprawdzie w apelacji nie kwestionowano dopuszczalności zastosowania warunkowego umorzenia postępowania przez pryzmat uprzedniej karalności oskarżonego, to jednak nie zwalniało to Sądu odwoławczego z obowiązku weryfikacji tej przesłanki (art. 167 k.p.k.). Zgodnie z § 309 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2019 r. - Regulamin urzędowania sądów powszechnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1141), kierownik sekretariatu lub upoważniony pracownik informuje sędziego referenta, że dane z Krajowego Rejestru Karnego znajdujące się w aktach sprawy pochodzą sprzed 6 miesięcy. Wiąże się to z potrzebą dysponowania przez sąd aktualnymi danymi o karalności oskarżonego, a obowiązek ustalenia takich danych z urzędu wynika z art. 213 § 1 k.p.k. ” (Wyrok SN z 23.09.2020 r., I KK 123/20, LEX nr 3208614.)

Z uwagi na uprzednią karalność oskarżonego nie jest możliwe warunkowe umorzenie postępowania w stosunku do niego. „Warunek uprzedniej niekaralności za przestępstwo umyślne ma charakter bezwzględny i nie zależy od stanu wiedzy sądu rozpoznającego sprawę” (wyrok SN z 1.02.2011 r., IV KK 406/10, LEX nr 725081); z kolei w świetle wyroku SN z 18.03.2009 r., V KK 18/09, Prok. i Pr.-wkł. 2009/10, poz. 4: „Przepis art. 66 § 1 k.k. wymienia przesłanki warunkowego umorzenia postępowania, a jedną z nich jest ustalenie, iż sprawca nie był uprzednio karany za jakiekolwiek przestępstwo umyślne, bez względu na jego podobieństwo do aktualnie rozpoznawanego czynu i bez względu na rodzaj wcześniej wymierzonej kary.” (wyrok SN z 30.03.2017 r., III KK 408/16, LEX nr 2300157); „Podstawowym warunkiem zastosowania instytucji probacyjnej jest to, by sprawca w dacie wyrokowania był osobą niekaraną za przestępstwo umyślne” (wyrok SN z 21.09.2020 r., III KK 199/20, Legalis nr 2473318).” (P. Kozłowska-Kalisz [w:] Kodeks karny. Komentarz aktualizowany, red. M. Mozgawa, LEX/el. 2021, art. 66.).

Wyłączenie z art. 454 § 1 kpk (na skutek nowelizacji obowiązującej od 5 października 2019 r.) warunkowego umorzenia postępowania wywołuje pytanie o możliwość reformatoryjnego orzekania przez sąd odwoławczy na niekorzyść oskarżonego, gdy wyrok warunkowo umarzający postępowanie został wydany na posiedzeniu na wniosek oskarżonego lub z urzędu (art. 339 § 1 pkt 2), a od tego wyroku apelację wniósł oskarżyciel publiczny, domagając się skazania. Przed wspomnianą nowelizacją, niezależnie od forum orzekania o warunkowym umorzeniu postępowania, tj. na posiedzeniu czy na rozprawie, niedopuszczalne było skazanie w instancji odwoławczej. Obecnie nie ma już tej przeszkody, jednak powstaje wątpliwość, czy dopuszczalność skazania w instancji odwoławczej odnosi się także do sytuacji, gdy wyrok warunkowo umarzający postępowanie został wydany na posiedzeniu, a więc bez przeprowadzenia postępowania dowodowego. Wykładnia systemowa prowadzi do stwierdzenia, że dopuszczalność rozpoznania sprawy co do istoty na posiedzeniu i wydanie w tym trybie wyroku skazującego zostały ściśle określone w ustawie. Jeżeli zatem w takim szczególnym trybie nie wydano wyroku skazującego, tylko rozpoznano sprawę w innym szczególnym trybie, tu warunkowego umorzenia postępowania, to także sąd odwoławczy, rozpoznając apelację, nie może skazać oskarżonego. Należy bowiem zauważyć, że skazanie po raz pierwszy w instancji odwoławczej wiąże się z rozpoznaniem sprawy na rozprawie, a nie na posiedzeniu. W konsekwencji należy przyjąć, że w omawianym tu układzie procesowym zachodzi podstawa do uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania, o której mowa w art. 437 § 2 in fine, tj. konieczność przeprowadzenia na rozprawie przewodu sądowego nie tylko na nowo, ale w ogóle, co jest wymagane do skazania (patrz komentarz do art. 454 kpk pod redakcją D. Ś..

Wniosek

1.  Skazanie oskarżonego K. O. za zarzucony mu czyn wyczerpujący znamiona występku określonego w art. 178a § 1 k.k. i wymierzenie mu kary grzywny w wymiarze 100 (sto) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych;

2.  Orzeczenie wobec K. O. na podstawie art. 42 § 2 k.k. zakazu prowadzenia pojazdów samochodowych w rozumieniu ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku Prawo o ruchu drogowym na okres 3 (trzech) lat;

3.  Orzeczenie wobec K. O. na podstawie art. 43a § 2 k.k. świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości 5000 (pięć tysięcy) złotych.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek prokuratora nie mógł zostać uwzględniony, gdyż zaskarżony wyrok warunkowo umarzający postępowanie został wydany na posiedzeniu, bez przeprowadzenia rozprawy.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Karalność oskarżonego za przestępstwo umyślne

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Z aktualnych danych o karalności oskarżonego wynika, że wyrokiem Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim z dnia 9 lipca 2021 r. w sprawie II K 515/20 został on skazany za przestępstwo z art. 158 § 1 kk w zb. z art. 193 kk w zw. z art. 11 § 2 kk na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☒ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Przytoczona powyżej argumentacja nie pozwala na uznanie wyroku warunkowo umarzającego postępowanie karne w stosunku do oskarżonego za prawidłowy, co przy uwzględnieniu reguły ne peius, prowadzić musi do uchylenia przedmiotowego orzeczenia i przekazania sprawy Sądowi Rejonowemu w Wołominie do ponownego rozpoznania, gdyż zaskarżony wyrok został wydany na posiedzeniu i nie przeprowadzono postępowania dowodowego.

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☒ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

.

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Sąd Rejonowy powinien dokonać wszechstronnej i wnikliwej analizy zgromadzonego materiału dowodowego w sposób zgodny z zasadami logiki i doświadczenia życiowego biorąc pod uwagę uprzednią karalność oskarżonego.

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego w Wołominie z dnia 22 marca 2021 r. sygn. akt. II K 1151/19

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów