Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 30 października 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu – III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSA Iwona Niewiadowska-Patzer
Protokolant:	st.sekr.sądowy Alicja Karkut

po rozpoznaniu w dniu 30 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku I. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P.

o rentę rodzinną

na skutek zażalenia wnioskodawczyni I. S.

na postanowienie Sądu Okręgowego w Poznaniu

z dnia 15 lipca 2013 r. sygn. akt VII U 534/12

p o s t a n a w i a :

o d d a l i ć zażalenie.

SSA Iwona Niewiadowska-Patzer

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 15 lipca 2013r. Sąd Okręgowy oddalił wniosek odwołującej I. S. o ustanowienie pełnomocnika z urzędu. W uzasadnieniu Sąd I instancji powołując art. 117 § 1, 2 i 5 k.p.c. wskazał, że co prawda sytuacja majątkowa odwołującej jest trudna, jednak w niniejszej sprawie nie ma potrzeby reprezentowania odwołującej przez pełnomocnika z urzędu, bowiem sprawa nie jest skomplikowana pod względem prawnym.

W zażaleniu na powyższe postanowienie odwołująca wniosła o jego zmianę i przyznanie pełnomocnika z urzędu. Skarżąca argumentowała, że nie ma wiedzy prawniczej, dlatego nie potrafi sobie samodzielnie poradzić z prowadzeniem niniejszej sprawy. Wskazywała również, że jest osobą całkowicie niezdolną do pracy i ma prawo do renty socjalnej.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie jest bezzasadne.

Zgodnie z art. 117 § 1, 2 i 5 k.p.c. przyznanie pełnomocnika procesowego z urzędu jest możliwe przy łącznym spełnieniu dwóch przesłanek określonych w tych przepisach, tj. niemożności pokrycia wynagrodzenia pełnomocnika bez uszczerbku dla utrzymania koniecznego strony oraz potrzeby udziału adwokata lub radcy prawnego w sprawie.

Zdaniem Sądu Apelacyjnego rację ma Sąd I instancji, że co prawda sytuacja materialna odwołującej jest trudna, to jednak nie ma podstaw do ustalenia, aby udział profesjonalnego pełnomocnika procesowego był potrzebny do prawidłowego rozpoznania niniejszej sprawy – w myśl art. 117 § 5 k.p.c. O konieczności ustanowienia adwokata lub radcy prawnego rozstrzyga bowiem nie tylko możność pokrycia jego wynagrodzenia przez stronę, ale także potrzeba udziału w sprawie fachowego pełnomocnika procesowego. Potrzeba taka będzie zachodziła w szczególności, gdy strona wykazuje nieporadność w prowadzeniu swojej sprawy lub gdy sprawa jest skomplikowana pod względem prawnym bądź faktycznym, albo strona jest pozbawiona wolności.

Sąd Apelacyjny uznał, że odwołująca nie jest osobą nieporadną, bowiem aktywnie uczestniczy w procesie składając pisma procesowe, formułując zarzuty i wnioski. Z tych względów uzasadnione jest twierdzenie, że sama potrafi sobie poradzić z prowadzeniem niniejszej sprawy i nie jest osobą nieporadną. Nie zachodzi również podstawa do uznania, że sprawa będąca przedmiotem rozstrzygnięcia Sądu I instancji jest sprawą szczególnie skomplikowaną i zawiłą pod względem faktycznym, czy prawnym. Istotne jest, że w sprawach o rentę sąd ubezpieczeń społecznych w toku postępowania dowodowego podejmuje wiele czynności z urzędu, m.in. dopuszczając dowody z opinii biegłych sądowych na okoliczność stanu zdrowia strony - tak jak w niniejszej sprawie. Sąd Okręgowy na obecnym etapie postępowania przeprowadził już postępowanie dowodowe, dopuszczając dowody z opinii biegłych różnych specjalności medycznych, a odwołująca - w przypadku kwestionowania tych opinii - miała możliwość złożenia zastrzeżeń do opinii albo wniosku o uzupełnienie opinii w określonym zakresie lub wniosku o powołanie innego biegłego, uzasadniając takie stanowisko. Powyższe zostanie ocenione przez Sąd rozpoznający niniejszą sprawę.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Apelacyjny na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. orzekł jak w postanowieniu.

SSA Iwona Niewiadowska-Patzer