Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 maja 2018 roku

Sąd Rejonowy w Bełchatowie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Robert Sobczak

Protokolant: sekr. Katarzyna Kaczmarek

przy udziale Rej Prokuratora---------------------

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 maja 2018 roku

sprawy przeciwko Ł. W. urodzonemu (...) w L., synowi H. i L. z domu M.,

oskarżonemu o to, że:

w dniu 18 lipca 2017 roku w miejscowości R., woj. (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem M. B. w postaci pieniędzy na kwotę 660,00 PLN w ten sposób, że za pośrednictwem internetowego serwisu ogłoszeniowego (...) (...) oferował do sprzedaży towar w postaci konsoli m-ki S. (...) wraz z grą (...) za który otrzymał od wymienionej zapłatę z góry ceny tego towaru w kwocie 660,00 PLN, wpłaconą przelewem bankowym na konto nr (...), czym wprowadził zamawiającą w błąd co do zamiaru wydania tego towaru; działając na szkodę M. B., przy czym czynu tego dopuścił się w okresie 5 lat po odbyciu kary co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności na podstawie prawomocnego wyroku sądu za przestępstwo podobne z winy umyślnej,

tj. o czyn z art. 286 §1 kk w zw. z art. 64 §1 kk w zw. z art. 12 kk

1) oskarżonego Ł. W. uznaje za winnego dokonania zarzucanego mu czynu wypełniającego dyspozycję art. 286 §1 kk w zw. z art. 64 §1 kk z tą zmianą w opisie czynu, że w miejsce zwrotu ,, na podstawie prawomocnego wyroku sądu za przestępstwo podobne z winy umyślnej’ przyjmuje zwrot ,,orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne prawomocnym wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w (...) wydanym w dniu 16 stycznia 2013 roku w sprawie sygn. akt II K 905/12” i na podstawie art. 286 §1 kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

2) na podstawie art. 46§1 kk orzeka od oskarżonego Ł. W. na rzecz pokrzywdzonej M. B. kwotę 660 (sześćset sześćdziesiąt) złotych tytułem obowiązku naprawienia wyrządzonej szkody przestępstwem;

3) zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokat G. T. kwotę 420 (czterysta dwadzieścia) złotych z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu oraz kwotę 96,60 ( dziewięćdziesiąt sześć pięćdziesiąt) złotych z tytułu podatku VAT;

4) zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych, które przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt II K 92/18

UZASADNIENIE

Ł. W. został oskarżony o to, że w dniu 18 lipca 2017 roku w miejscowości R., woj. (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem M. B. w postaci pieniędzy na kwotę 660,00 PLN w ten sposób, że za pośrednictwem internetowego serwisu ogłoszeniowego (...) oferował do sprzedaży towar w postaci konsoli m-ki S. (...) wraz z grą (...) za który otrzymał od wymienionej zapłatę z góry ceny tego towaru w kwocie 660,00 PLN, wpłaconą przelewem bankowym na konto nr (...), czym wprowadził zamawiającą w błąd co do zamiaru wydania tego towaru; działając na szkodę M. B., przy czym czynu tego dopuścił się w okresie 5 lat po odbyciu kary co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności na podstawie prawomocnego wyroku sądu za przestępstwo podobne z winy umyślnej,

tj. o czyn z art. 286 §1 kk w zw. z art. 64 §1 kk w zw. z art. 12 kk

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

M. B. zainteresowała się ogłoszeniem o sprzedaży konsoli do gier P. S. wraz z grą (...), które znalazł jej mąż na portalu ogłoszeniowym (...) Cena za urządzenie wynosiła 660 złotych. M. B. skontaktowała się ze sprzedającym Ł. W. na numer (...) w dniu 17 lipca 2017 roku celem potwierdzenia, czy oferta jest aktualna. Później prowadziła z nim rozmowy za pośrednictwem wiadomości (...). Uzgodnili sposób przesyłki oraz metodę zapłaty. Pokrzywdzona miała dokonać przelewu pieniędzy na rachunek bankowy o numerze (...). W dniu 18 lipca 2017 roku wykonała przelew na kwotę 660 złotych na wymienione konto ze swojego rachunku bankowego. Oskarżony poinformował M. B., że wysyłka konsoli nastąpi niezwłocznie po zaksięgowaniu pieniędzy na jego koncie. W dniu 19 lipca 2017 roku około godziny 03:30 oskarżony poinformował pokrzywdzoną, że pieniądze wpłynęły na jego konto. Kiedy po kilku dniach paczka nie dotarła, M. B. w dniu 27 lipca 2017 roku skontaktowała się ze sprzedającym za pośrednictwem wiadomości (...), by podał jej numer przesyłki. Ł. W. tłumaczył, że paczka jeszcze raz zostanie wysłana przesyłką priorytetową. Wtedy M. B. zorientowała się, że najprawdopodobniej została oszukana.

/dowód: wyjaśnienia oskarżonego Ł. W. k 105 odw. w zw. z k. 63, zeznania świadka M. B. k. 106 w zw. z k. 2 odw. od słów „w dniu” do k. 3 do słów „ukarania go”, kserokopia przelewu k.5 korespondencja mailowa k. 6-7, notatka urzędowa k. 9/

Ustalono, iż posiadaczem rachunku bankowego o numerze (...) jest Ł. W. zamieszkujący pod adresem ul. (...), (...)-(...) L.. Do kontaktu w banku podał on numer (...). Oskarżony był jedynym dysponentem wskazanego wyżej rachunku.

/dowód: pismo z banku k. 23/

Ł. W. w serwisie ogłoszeniowym (...) oferował do sprzedaży w tym samym okresie laptopa, konsolę do gier (...), gry na konsole (...) oraz (...).

/dowód: pismo (...) k. 65-66/

Wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w (...) z dnia 16 stycznia 2013 roku wydanym w sprawie o sygn. akt II K 905/12 Ł. W. został skazany z czyn z art. 286 § 1 kk na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od dnia 01 lipca 2013 roku do dnia 01 marca 2014 roku

/ dowód: odpis wyroku zaocznego SR w (...) k. 54-54odw./

Ł. W. ma (...) lat, posiada podstawowe wykształcenie, jest kawalerem. Na utrzymaniu ma jedno dziecko w wieku 1 roku, na które płaci alimenty w kwocie 600 złotych miesięcznie. Zatrudniony jest w firmie (...) jako pracownik (...) z wynagrodzeniem miesięcznym w kwocie 2700 złotych netto, był uprzednio karany w tym za czyny z art. 286 § 1 kk.

/ dowód: wyjaśnienia oskarżonego k. 105 odw., k. 62-62 odw., odpisy wyroków k. 41, k. 53-55/

Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że wystawił na sprzedaż tę konsolę, ale w rzeczywistości jej nie miał. Dostęp do Internetu miał z kafejki internetowej w L.. Potrzebował pieniędzy na życie, do uregulowania miał także alimenty. Podniósł, że żałuje swojego zachowania. Chciał zwrócić pieniądze pokrzywdzonej ale pracę zaczął dopiero od końca 2017 roku.

( dowód: wyjaśnienia oskarżonego k. 105 odw., k. 63)

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

W niniejszej sprawie stan faktyczny jest bezsporny. Oskarżony przyznał się do dokonania zarzucanego mu czynu. Sąd dał wiarę jego wyjaśnieniom, które korespondowały z zeznaniami złożonymi przez pokrzywdzoną M. B., które są logiczne, spójne i zasługują na wiarę. Poza tym dokumentacja zgromadzona w sprawie w postaci pism z portalu (...), z banku, w którym posiadał rachunek oskarżony, a także ustalenia poczynione przez funkcjonariuszy w trakcie dochodzenia wprost wskazywały na sprawstwo Ł. W.. Wymienione dokumenty stanowiły wiarygodne źródło dowodowe w sprawie.

Uprzednią karalność oskarżonego Sąd ustalił w oparciu o odpisy prawomocnych orzeczeń sądowych, sporządzone zostały bowiem przez uprawnione osoby i nie były kwestionowane przez strony w toku postępowania.

Analizując zebrany materiał dowodowy nie ma wątpliwości, że oskarżony jest sprawcą zarzucanego mu czynu. Przypisany oskarżonemu czyn miał charakter zawiniony. W ustalonym stanie faktycznym Ł. W. mógł zachować się zgodnie z obowiązującym porządkiem prawnym i nie zachodziły żadne okoliczności, które wyłączałyby jego winę, gdyż jest on osobą pełnoletnią i poczytalną. Ponadto czyn, którego się dopuścił był bezprawny.

Działaniem swoim oskarżony Ł. W. wypełnił dyspozycję art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, gdyż że w dniu 18 lipca 2017 roku w miejscowości R., woj. (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem M. B. w postaci pieniędzy na kwotę 660,00 PLN w ten sposób, że za pośrednictwem internetowego serwisu ogłoszeniowego (...) oferował do sprzedaży towar w postaci konsoli m-ki S. (...) wraz z grą (...), za który otrzymał od wymienionej zapłatę z góry ceny tego towaru w kwocie 660,00 PLN, wpłaconą przelewem bankowym na konto nr (...), czym wprowadził zamawiającą w błąd co do zamiaru wydania tego towaru; działając na szkodę M. B., przy czym czynu tego dopuścił się w okresie 5 lat po odbyciu kary co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne prawomocnym wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w (...) wydanym w dniu 16 stycznia 2013 roku w sprawie sygn. akt II K 905/12.

Czyn z art. 286 § 1 kk jest przestępstwem umyślnym zaliczanym do tzw. celowościowej odmiany przestępstw kierunkowych. Sprawca, podejmując działanie, musi mieć wyobrażenie pożądanej dla niego sytuacji, która stanowić ma rezultat jego zachowania. Takie ujęcie znamion strony podmiotowej wyklucza możliwość popełnienia oszustwa z zamiarem wynikowym (ewentualnym). Charakterystyczny dla strony podmiotowej zamiar bezpośredni powinien obejmować zarówno cel działania sprawcy, jak i sam sposób działania zmierzającego do zrealizowania tego celu. Sprawca musi chcieć użyć takiego właśnie sposobu działania, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i cel ten musi stanowić punkt odniesienia przy realizowaniu każdego ze znamion przedmiotowych przestępstwa. Elementy przedmiotowe muszą mieścić się w świadomości sprawcy i muszą być objęte jego wolą . Sprawca nie tylko musi chcieć uzyskać korzyść majątkową, lecz musi także chcieć w tym celu użyć określonego sposobu działania lub zaniechania. Oszustwo z punktu widzenia znamion strony podmiotowej może być bowiem popełnione wyłącznie z zamiarem bezpośrednim, szczególnie zabarwionym (kierunkowym - dolus coloratus), obejmującym zarówno cel, jak i sposób działania sprawcy (wyrok SN z 22 listopada 1973 r., III KR 278/73, OSNPG 1974, nr 7, poz. 81). Taki właśnie zamiar występował u Ł. W.. Zamieszczając w serwisie aukcyjnym (...) ofertę sprzedaży konsoli do gier wprowadził w błąd pokrzywdzoną co do zamiaru zrealizowania sprzedaży zakupionej przez nią na portalu (...) przedmiotu. Oskarżony otrzymał zapłatę na konto, jednak nie miał zamiaru wywiązać się z umowy i przesłać zakupionego przedmiotu (nawet nim nie dysponował). Wskutek tego szkodę poniosła M. B.. Działał przy tym w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Oskarżony dopuścił się więc omawianego przestępstwa umyślnie, w zamiarze bezpośrednim jego popełnienia. Nie budziło wątpliwości, że celem oskarżonego było wyłącznie uzyskanie „łatwych” pieniędzy od kupującej pod pretekstem, iż wypełni warunki umowy.

Ponadto Ł. W. przypisanego czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa określonych w art. 64 § 1 kk. Oskarżony bowiem był uprzednio skazany wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w (...) z dnia 16 stycznia 2013 roku w sprawie sygn. akt II K 905/12 za czyn z art. 286 § 1 kk na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od dnia 01 lipca 2013 roku do dnia 01 marca 2014 roku. Natomiast przestępstwa w niniejszej sprawie dopuścił się w dniu 18 lipca 2017 roku tj. w okresie przed upływem 5 lat po odbyciu kary w wymiarze 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne.

Sad natomiast wyeliminował z podstawy skazania art. 12 kk, gdyż z ustalonego stanu faktycznego nie wynika, aby oskarżony działał w ramach czynu ciągłego.

Sąd uznał, że czyn oskarżonego charakteryzuje się wysokim stopniem społecznej szkodliwości. Oskarżony chciał naruszyć jedną z podstawowych reguł obowiązujących w stosunkach społecznych – poszanowanie cudzej własności. Jego działanie nie było spontaniczne czy przypadkowe, ale wcześniej przemyślane i zaplanowane.

Przy wymiarze kary Sąd wziął pod uwagę jako okoliczność łagodzącą fakt, że oskarżony przyznał się do zarzucanego mu czynu i złożył szczere wyjaśnienia. Zachowanie i postawa oskarżonego wskazują, że zrozumiał on naganność czynu będącego przedmiotem niniejszego postępowania jak i swojego dotychczasowego życia.

Jako okoliczności obciążające Sąd potraktował wielokrotną karalność oskarżonego za przestępstwa - w tym za czyn z art. 286 § 1 kk oraz okoliczność, że Ł. W. zaczął traktować popełnienie przestępstw jako źródło zdobycia „łatwych” pieniędzy, za które mógł spełnić swoje zobowiązania i uzyskać środki finansowe na życie.

Mając powyższe okoliczności na uwadze Sąd na podstawie art. 286 § 1 kk wymierzył oskarżonemu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 46 § 1 kk Sąd orzekł od oskarżonego Ł. W. na rzecz pokrzywdzonej M. B. kwotę 660 złotych tytułem obowiązku naprawienia szkody.

Orzeczona oskarżonemu kara jest adekwatna do czynu, którego się dopuścił i powinna spełnić swe cele w zakresie obu prewencji.

O wynagrodzeniu za obronę oskarżonego wykonywaną z urzędu orzeczono w oparciu o przepisy wynikające z § 4 ust 3 w zw. z 17 ust 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03.10.2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu ( Dz. U. z 2016 r.poz.1714) i zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adw. G. T. kwotę 420 złotych tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu oraz kwotę 96,60 złotych tytułem podatku VAT.

Uznając, że uiszczenie kosztów sądowych byłoby obecnie dla oskarżonego zbyt uciążliwe ze względu na prognozowany pobyt w zakładzie karnym, brak majątku i obowiązek alimentacyjny, z mocy art. 624 § 1 kpk Sąd zwolnił go z tego obowiązku.