Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Decyzją z 22.12.2017r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie art. 114 ust.1 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych po rozpoznaniu wniosku z 27.11.2017r. odmówił Z. K. przeliczenia emerytury, wyjaśniając, że w przypadku wnioskodawczyni nie pojawiły się nowe okoliczności ani dowody pozwalające na ponowne ustalenie wysokości emerytury, którą przeliczono decyzją z 24.08.2017r. i jednocześnie poinformował, że do ustalenia świadczenia przyjęto wszystkie wskazane okresy zatrudnienia oraz, że wobec nieudokumentowanych okresów przyjęto minimalne wynagrodzenia, stwierdzając w konkluzji, że wobec powyższego kwota świadczenia nie uległa zmianie /decyzja k. 289 akt ZUS/.

Ubezpieczona, uznając powyższą decyzję za krzywdzącą, wniosła od niej odwołanie, argumentując, że złożyła do organu rentowego podanie z prośbą o wskazanie przez ZUS, jakie powinna dostarczyć dokumenty i gdzie winna się po nie zgłosić, na które nie dostała żadnej odpowiedzi, a zamiast tego Zakład wydał zakwestionowaną decyzję. Zaakcentowała, że pracę rozpoczęła mając 17 lat. Wniosła o ponowne zweryfikowanie złożonych przez nią dotychczas dokumentów, dodając, że dorabiała do emerytury do lipca 2017r. W konkluzji zarzuciła, że nie zgadza się z wyliczeniem ZUS-u wysokości jej emerytury i wniosła o przeliczenie jej świadczenia z uwzględnieniem złożonych dokumentów /odwołanie k. 2/.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS I Oddział w Ł. wniósł o jego oddalenie, podtrzymując w całości dotychczasowe stanowisko w sprawie /odpowiedź na odwołanie k. 9/.

W piśmie procesowym z dn. 4.05.2018r. wnioskodawczyni zarzuciła, że jej emerytura od początku była błędnie wyliczona przez ZUS, który nie uwzględnił zapisów w złożonej organowi rentowemu legitymacji ubezpieczeniowej przez co został skrócony faktyczny staż zatrudnienia odwołującej. Zaakcentowała, że zarzut ten dotyczy całego okresu, gdy było jej wypłacane świadczenie emerytalne, gdyż kolejne decyzje do chwili obecnej powielają ten błąd i tylko nieznacznie go skorygowano w ostatniej decyzji. Negowała jednocześnie poprawność dokonanej przez ZUS korekty, argumentując, że nigdy nie miała miejsca nieusprawiedliwiona nieobecność w pracy. Wyjaśniła, że wszystkie dokumenty świadczące o okresie jej pracy znajdują się w ZUS, a problem sprowadza się do braku udokumentowania kwot wynagrodzeń z niektórych zakładów pracy, w których po upływie okresu przechowywania zniszczono dokumenty kadrowe. Zaznaczyła, że pracę rozpoczęła w 1967r. gdy była niepełnoletnia, wskazując, że nie znajduje to odzwierciedlenia w przyjętym przez ZUS jej stażu pracy. Zarzuciła, że w zaskarżonej decyzji nie uwzględniono pełnego czasookresu jej zatrudnienia. Wskazała, że ZUS ogółem od 20.05.1967r. do czasu przejścia przez nią na emeryturę uwzględnił decyzją z 18.02.2004r. okresy składkowe w ilości 26 lat, 4 miesięcy, 10 dni, tj. 316 miesięcy i okresy nieskładkowe w ilości 1 roku, 2 dni, tj. 12 miesięcy, co razem dało 27 lat, 4 miesiące i 12 dni, natomiast w rzeczywistości jej okres zatrudnienia wynosi do 31.12.2003r. 12880 dni, tj. 35 lat, 3 miesiące i 15 dni licząc miesiąc za 30 dni a rok za 365 dni. Konkludowała, że różnica jest bardzo znaczna, gdyż nie uwzględniono jej 8 lat pracy - abstrahując od sposobu rozliczenia czy były to okresy składkowe czy nieskładkowe. Zaakcentowała, że złożyła 2 legitymacje ubezpieczeniowe, z których wynika ilość przepracowanego przez nią stażu pracy, dodając, że pomijając same wynagrodzenia, staż ten zawsze powinien być zachowany. Dalej wskazała, że w decyzji z 16.03.2011r. ZUS zaliczył jej okresy składkowe w ilości 27 lat, 7 miesięcy i 10 dni, tj. 331 miesięcy, a nieskładkowe w ilości 4 miesięcy i 8 dni oraz z tytułu sprawowania opieki nad dzieckiem 9 miesięcy i 23 dni, co razem dało staż pracy w ilości 28 lat, 11 miesięcy i 11 dni, dodając, że nadal brakuje 7-8 lat pracy, wskazując, że brak urlopu macierzyńskiego. Zarzuciła, że ZUS błędnie do ustalenia kapitału początkowego nie uwzględnił okresu 9-13.03.1981r. z uwagi na to, że rzekomo nie była w tym okresie opłacona składka na ubezpieczenie z powodu nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy, negując, że powyższe miało miejsce. Argumentowała, że na dzień 29.11.2005r. jej minimalny staż pracy w ilości 35 lat, 4 miesięcy i 4 dni po odjęciu 1 roku, 2 miesięcy i 1 dnia, wynosi 34 lata, 2 miesiące okresów składkowych począwszy od grudnia 2005r. a tymczasem we wszystkich decyzjach ZUS przyjęto zaniżony staż jej zatrudnienia 27 lub 28 pełnych lat pracy.

Ponadto zarzuciła, że do podstawy wyliczeń nie uwzględnia się także danych ze świadectw pracy odnoszących się do wysokości stawki godzinowej oraz oprocentowania tej stawki dodatkową premią w wysokości 30%. Wskazała, że zarzut ten dotyczy Zakładów (...), gdzie zgodnie z umową o pracę od 14.09.1976r.:

- stawka godzinowa wynosiła 8,50zł oraz należna była premia do 30% za wykonanie zadań więc za pracę przez 8 godzin dzienna stawka wynosiła 68zł i obowiązywała do dnia zakończenia okresu próbnego a dalej umowa o pracę,

- do 15.05.1978r. zwiększono jej stawkę do 8,70zł za godzinę pracy co dało dniówkę za 8 godzin pracy w wysokości 69,60zł,

- następnie stawka została zwiększona 8.08.1978r. na 10zł za godzinę plus 30% premii co dało dniówkę za 8 godzin pracy w wysokości 80zł,

- później zwiększono stawkę 1.10.1978r. do 11,50zł za godzinę plus 20% co dało dniówkę za 8 godzin pracy w wysokości 92 zł,

- od 1.10.1979r. stawkę zwiększono do 14,50zł za godzinę plus premia 22% co dało dniówkę za 8 godz. pracy w wysokości 116zł.

W konkluzji wniosła o przeliczenie jej emerytury z uwzględnieniem dokumentów poświadczających w/w stawki godzinowe.

Jednocześnie wniosła o uwzględnienie w nowym przeliczeniu jej świadczenia na podstawie załączonych dokumentów wynagrodzenia dodatkowego oskładkowanego dotyczącego zatrudnienia w latach: 2014r., 2016r. i 2017r. w (...) Oddziale Okręgowym PCK w Ł. i okresu zatrudnienia 1.04.2016r. – 4.07.2017r. w K. Chrześcijaństwa B. w Ł. /pismo procesowe wnioskodawczyni k.16 –18/.

Na rozprawie w dn. 16.05.2018r. strony podtrzymały dotychczasowe stanowiska /e-prot. z 16.05.2018r.: 00:02:20, pismo ZUS k. 39/.

W dn. 6.06.2018r. wnioskodawczyni złożyła pismo procesowe, w którym zarzuciła, że ZUS wyliczając jej emeryturę nie uwzględnił złożonych przez nią dokumentów, z których wynika, że zakłady pracy odprowadzały składki na ubezpieczenia społeczne, akcentując, że dopiero pismem z 13.02.2018r. ZUS wykazał jej staż pracy w ilości 33 lat, 8 miesięcy i 7 dni okresów składkowych oraz w ilości 2 lat, 10 miesięcy i 34 dni okresów nieskładkowych, mimo iż na podstawie złożonych organowi dokumentów Zakład mógł prawidłowo określić łączny okres zatrudnienia. Zarzuciła, że ZUS nie skorygował błędu od chwili jego powstania i nie wyrównał jej emerytury do wysokości należnego świadczenia – nie wyliczył i nie wypłacił różnicy, jaka przez błąd ZUS powstała w poszczególnych miesiącach wypłaty emerytury. Wniosła o: 1) przedstawienie ponownego rozliczenia jej emerytury z wykazaniem wszystkich wyliczeń i przeliczeń, okresów pracy itp., 2) określenie poszczególnych okresów, w których otrzymywała zaniżoną emeryturę z podaniem kwoty zaniżenia, 3) zasądzenie obowiązku wypłaty przez ZUS niedopłaconych w poszczególnych miesiącach kwot emerytur wraz z odsetkami w wysokości odsetek pobieranych przez ZUS od płatników składek za brak terminowej wpłaty od dnia powstania błędnego rozliczenia do chwili obecnej, 4) uwzględnienie w rozliczeniu jej emerytury: a) zaświadczenia o wysokości wynagrodzenia w okresie pracy 6.01.1986r.-1.07.1986r. w (...) S.A. (poprzednio (...) S.A.), wyjaśniając, że zaświadczenie otrzymała dopiero w maju 2018r. w wyniku długich poszukiwań pracodawcy, b) danych z wyroku Sądu Rejonowego dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi z dn. 15.02.2005r., sygn. XI P 2197/04, przeciwko (...) Zespołowi (...) w Ł. w zasądzonej na jej rzecz kwocie 3483,96zł, jako należność za wykonaną pracę /pismo procesowe wnioskodawczyni z 6.06.2018r. k. 44/

W piśmie procesowym z dn. 10.07.2018r. ZUS podtrzymał stanowisko w sprawie, że świadczenie wnioskodawczyni zostało wyliczone w sposób prawidłowy. W uzasadnieniu Zakład podał, że odwołującej uwzględniono staż pracy w ilości 33 lat, 8 miesięcy i 7 dni okresów składkowych oraz 2 lat 10 miesięcy i 11 dni okresów nieskładkowych w następujących okresach: 20.05.1967r.-05.10.1968r. Spółdzielnia Pracy Usług i (...), 15.03.1969r.-14.04.1969r. Spółdzielnia Pracy im. (...), 28.04.1969r.-20.09.1969r. Przedsiębiorstwo (...), 2.10.1969r.-21.04.1971r. Zakłady (...) S.A., opieka nad dzieckiem 22.04.1971r.-4.08.1971r., 5.08.1971r.-13.10.1971r. (...) S.A., opieka nad dzieckiem 14.10.1971r.-16.01.1972r., 17.01.1972r.-28.11.1972r. Hurtownia (...). Elektrotechnicznych w Ł., opieka nad dzieckiem 29.11.1972r.-5.01.1973r., 25.09.1974r.-28.10.1974r. Spółdzielnia pracy (...) w Ł. – chałupnik, opieka nad dzieckiem 29.10.1974r.-29.11.1974r., 15.01.1975r.-22.04.1975r. Centrala R. w Ł., 23.04.1975r.-7.02.1976r. Spółdzielnia Pracy (...) chałupnik, 17.02.1976r.-17.05.1976r., 14.09.1976r.-31.05.1980r. Zakłady (...) w Ł., 3.09.1980r.-8.03.1981r., 14.03.1981r.-28.03.1981r. Wojewódzka Kolumna (...) Sanitarnego w Ł., 1.10.1982r.-31.10.1991r. (...) Przedsiębiorstwo (...), 6.01.1986r.-1.07.1986r. (...) S.A. 1/2 etatu, 13.12.1991r.-19.08.1992r. PUP zasiłek dla bezrobotnych, 20.08.1992r.-29.11.2005r. (...) Psychiatryczny ZOZ w Ł. (zwolnienia lekarskie: 15.10.1992r.-20.10.1992r., 8.04.1993r.-20.04.1993r.,17.05.1993r.-31.05.1993r., 16.09.1993r.-23.09.1993r.; 2.10.1994r.-8.10.1994r., 9.02.1995r.-23.02.1995r., 12.06.1995r.-19.06.1995r., 22.04.1996r.-30.04.1996r., 5.08.1996r.-12.08.1996r., 10.10.1996r.-25.10.1996r.; 2.11.1998r.-9.11.1998r., 17.12.1998r.-8.01.1999r., 11.01.1999r.-25.01.1999r., 31.01.2000r.-29.02.2000r., 1.03.2000r.-14.03.2000r., 13.06.2000r.-22.06.2000r., 4.12.2000r.-18.12.2000r.,15.03.2001r.-17.04.2001r., 14.08.2002r.-5.11.2002r., 25.08.2004r.-20.10.2004r., 4.11.2004r.-10.05.2005r., 14.06.2005r.-24.06.2005r., 6.07.2005r.-29.11.2005r.), 3.06.2014r.-31.08.2014r. (...) Oddział Okręgowy PCK, 1.04.2016r.-30.06.2016r. (...) B. Zbór Kościoła (...) umowa zlecenie, 1.07.2016r.-31.10.2016r. (...) Oddział Okręgowy PCK umowa zlecenie. ZUS podał, że nie uwzględniono nieobecności nieusprawiedliwionej 9.03.1981r.-13.03.1981r. w okresie zatrudnienia w Wojewódzkiej Kolumnie (...) Sanitarnego w Ł. zgodnie z zapisem w świadectwie pracy z dn. 27.03.1981r. /k. 16 akt ZUS/. Za okresy zatrudnienia w Zakładach (...) w (...).02.1976r.-17.05.1976r., 14.09.1976r.-31.05.1980r. przyjęto do podstawy wymiaru wynagrodzenie minimalne za lata 1976-1979 w następujących kwotach: 1976 r.– 3596zł (do 17.05.1976) plus 4280zł (od 14.09.1976), 1977r. 16000zł, 1978r. 18400zł, 1979r. 20800zł. Za rok 1980 przyjęto kwotę 16849zł zgodnie z zaświadczeniem (...) z 15.01.1998r. /k. 42 akt ZUS/. Organ rentowy wyjaśnił, że nie uwzględnił wynagrodzenia na podstawie doręczonych angaży, ponieważ zostało określone stawką godzinową /k. 159-173 akt ZUS/. Zakład wskazał, że emerytura wcześniejsza o symbolu E została zawieszona, gdyż jest świadczeniem mniej korzystnym. Wypłacana jest emerytura przyznana z wieku powszechnego o symbolu (...), do obliczenia wysokości której na nowych zasadach przyjęto kwotę składek zaewidencjonowanych na koncie od stycznia 1999r., w tym zaewidencjonowanych od wynagrodzenia wypłaconego przez SP ZOZ do listopada 2005r. oraz kwoty składek odprowadzonych przez SP ZOZ od wynagrodzenia wypłaconego po ustaniu ubezpieczenia, tj. w latach 2007, 2008. /pismo procesowe ZUS k. 52-53/.

W kolejnym piśmie procesowym z dn. 10.07.2018r. ZUS wyjaśnił, że wynagrodzenie z okresu zatrudnienia 6.01.1986r.-1.07.1986r. w Zakładach (...) S.A. w kwocie 42557zł zostało uwzględnione w oparciu o zaświadczenie (...) z dn. 17.02.2011r. Co do wynagrodzenia z okresu zatrudnienia w (...) Zespole (...) w (...).08.1992r.-29.11.2005r. ZUS podał, że do obliczenia emerytury wcześniejszej przyznanej decyzją z dn. 25.11.2005r. ustalone zostały w oparciu o zaświadczenie (...) z dn. 26.10.2005r. z lat 1999-2004, Zaświadczenia (...) z dn. 4.04.2003r. z lat 1992-1998. Zakład wskazał, że pismem z dn. 22.03.2011r. wnioskodawczyni została poinformowana, że w celu przeliczenia podstawy wymiaru tej emerytury należy nadesłać zaświadczenie o dokonaniu wypłaty kwot wynagrodzeń na podstawie ugody sądowej – w zaświadczeniu (...) – zakład istnieje – lub innej dokumentacji, z której wynika tytuł, czas za jaki przysługuje wynagrodzenie oraz jego wysokość. Następnie ZUS wyjaśnił, że do obliczenia emerytury powszechnej przyznanej na podstawie art. 26 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS, przyjęto składki zewidencjonowane na koncie wnioskodawczyni za okres od stycznia 1999r. do listopada 2005r. oraz kwoty składek odprowadzonych przez SP ZOZ od wynagrodzenia wypłaconego po ustaniu ubezpieczenia, tj. w latach 2007, 2008. ZUS dodał, że odwołującej wypłacana jest emerytura z wieku powszechnego jako świadczenie korzystniejsze /pismo procesowe ZUS k. 65/.

Na rozprawie w dn. 18.07.2018r. – bezpośrednio poprzedzającej wydanie wyroku w n/n sprawie – wnioskodawczyni poparła odwołanie, natomiast pełnomocnik ZUS wniósł o jego oddalenie /e-prot. z 18.07.2018r.: 00:07:46/.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni - Z. K. urodziła się w dn. 20.10.1950r. /niesporne, a nadto wniosek k. 1 akt ZUS/.

Ze świadectwa pracy z dn. 27.03.1981r. wystawionego przez Wojewódzką Kolumnę (...) Sanitarnego w Ł. wynika, że odwołująca była zatrudniona w w/w zakładzie pracy od 3.09.1980r. do 28.03.1981r. na stanowisku robotnika gospodarczego i odnotowano w tym świadectwie w dniach 9,10,11,12,13.03.1981r. nieusprawiedliwioną nieobecność w pracy wnioskodawczyni /świadectwo pracy k. 16-16verte akt ZUS/.

W dn. 30.06.2003r. odwołująca złożyła wniosek o ustalenie kapitału początkowego /wniosek – k. 1 akt kapitałowych ZUS/.

Decyzją z dn. 18.02.2004r. ZUS ustalił wnioskodawczyni na dzień 1.01.1999r. kapitał początkowy w wysokości 113455,65zł. Do ustalenia wartości kapitału początkowego Zakład przyjął podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 722,89zł. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych od 1.01.1989r. do 31.12.1998r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 59,21%. Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustalono w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 59,21% przez 1220,89zł, tj. kwotę bazową określoną w ustawie z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS (59,21% x 1220,89zł = 722,89zł). Zakład od ustalenia wartości kapitału początkowego przyjął okresy składkowe łącznie 26 lat, 4 miesiące i 10 dni, tj. 316 miesięcy oraz okresy nieskładkowe łącznie 1 rok i 2 dni, tj. 12 miesięcy. Współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do 31.12.1998r. wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego wyniósł dla wnioskodawczyni 99,09%. Zakład wyjaśnił, że współczynnik ten służy do obliczenia części 24% kwoty bazowej. Wysokość 24% kwoty bazowej wyniosła 293,01zł. Wartość współczynnika 99,09% ZUS wyliczył przy przyjęciu 48 lat ukończonych przez wnioskodawczynię w dn. 31.12.1998r., 16 lat – wiek wnioskodawczyni w pełnych latach w którym po raz pierwszy powstał obowiązek ubezpieczenia, 60 lat – wiek emerytalny, 27 – łączna liczba lat okresów składkowych i nieskładkowych do 31.12.1998r. w pełnych latach, 20 lat – wymagany staż pracy. Dalej ZUS wyjaśnił, że średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat wynosi 209 miesięcy zgodnie z komunikatem Prezesa GUS z dn. 25.03.1999r. w sprawie tablic średniego dalszego trwania życia kobiet i mężczyzn – M.P. Nr 12, poz. 173. Organ rentowy wyjaśnił, że obliczył wartość kapitału początkowego w następujący sposób: 203,01zł x 99,09% (współczynnik proporcjonalny) = 290,34zł, (316 miesięcy składkowych x 1,3%):12x722,89zł (podstawa wymiaru) = 247,45zł, (12 miesięcy okresów nieskładkowych x 0,7%):12 x722,89zł = 5,06zł, co razem dało 542,85zł, które pomnożone przez 209 miesięcy dalszego średniego trwania życia dało wartość kapitału początkowego ustalonego na dzień 1.01.1999r. w wysokości 113455,65zł. Jednocześnie ZUS podał, że do ustalenia wartości kapitału początkowego nie uwzględnił okresów:

-1.09.1974r.-28.10.1974r. pracy nakładczej, ponieważ osiągnęła wnioskodawczyni wynagrodzenie niższe niż połowa najniższego wynagrodzenia obowiązującego w tym okresie;

- 11.02.1975r.-7.02.1976r., ponieważ brak informacji, że wnioskodawczyni osiągnęła nie mniej niż 50% najniższego wynagrodzenia w każdym miesiącu,

- 9.03.1981r.-13.03.1981r. gdyż w tym okresie nie była opłacana składka na ubezpieczenie społeczne z powodu nieobecności nieusprawiedliwionej /decyzja k. 31-32 akt kapitałowych/.

Następnie decyzją z dn. 3.08.2004r. ZUS ponownie ustalił kapitał początkowy dla wnioskodawczyni na dzień 1.01.1999r. Do ustalenia wartości kapitału początkowego Zakład przyjął podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 722,89zł ustaloną decyzją z dn. 18.02.2004r. o ustaleniu kapitału początkowego, okresy składkowe łącznie 27 lat, 4 miesiące i 5 dni, tj. 328 miesięcy oraz okresy nieskładkowe łącznie 1rok, 2 dni, tj. 12 miesięcy. Współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do 31.12.1998r. wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego dla wnioskodawczyni wyniósł 100%. Wartość współczynnika 100% ZUS przyjął ponieważ nie może on przekraczać 100% a w przypadku wnioskodawczyni wyniósł 100,90% do wyliczenia którego przyjęto 48 lat ukończonych przez wnioskodawczynię w dn. 31.12.1998r., 16 lat – wiek wnioskodawczyni w pełnych latach, w którym po raz pierwszy powstał obowiązek ubezpieczenia, 60 lat – wiek emerytalny, 28 – łączna liczba lat okresów składkowych i nieskładkowych do 31.12.1998r. w pełnych latach, 20 lat – wymagany staż pracy. Zakład wyjaśnił, że współczynnik ten służy do obliczenia części 24% kwoty bazowej. Wysokość 24%kwoty bazowej wyniosła 293,01zł. Dalej ZUS wyjaśnił, że średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat wynosi 209 miesięcy zgodnie z komunikatem Prezesa GUS z dn. 25.03.1999r. w sprawie tablic średniego dalszego trwania życia kobiet i mężczyzn – M.P. Nr 12, poz. 173. Organ rentowy wyjaśnił, że obliczył wartość kapitału początkowego w następujący sposób: 293,01zł x 100% (współczynnik proporcjonalny) = 293,01zł, (328 miesięcy składkowych x 1,3%):12x722,89zł (podstawa wymiaru) = 256,84zł, (12 miesięcy okresów nieskładkowych x 0,7%):12 x722,89zł = 5,06zł, co razem dało 554,91zł, które pomnożone przez 209 miesięcy dalszego średniego trwania życia dało wartość kapitału początkowego ustalonego na dzień 1.01.1999r. w wysokości 115976,19zł. Jednocześnie ZUS podał, że do ustalenia wartości kapitału początkowego nie uwzględnił okresów:

-1.09.1974r.-28.10.1974r. pracy nakładczej, ponieważ osiągnęła wnioskodawczyni wynagrodzenie niższe niż połowa najniższego wynagrodzenia obowiązującego w tym okresie;

- 9.03.1981r.-13.03.1981r. gdyż w tym okresie nie była opłacana składka na ubezpieczenie społeczne z powodu nieobecności nieusprawiedliwionej /decyzja k. 41-42 akt kapitałowych/.

W dn. 17.01.2011r. ZUS wydał decyzję o ponownym ustaleniu kapitału początkowego dla wnioskodawczyni na dzień 1.01.1999r. Do ustalenia wartości kapitału początkowego Zakład przyjął podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 722,89zł. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych od 1.01.1989r. do 31.12.1998r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 59,21%. Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustalono w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 59,21% przez 1220,89zł, tj. kwotę bazową określoną w ustawie z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS (59,21% x 1220,89zł = 722,89zł). Zakład od ustalenia wartości kapitału początkowego przyjął okresy składkowe łącznie 27 lat, 5 miesięcy i 5 dni, tj. 329 miesięcy oraz okresy nieskładkowe łącznie 4 miesiące i 8 dni, okres sprawowania opieki nad dzieckiem (dziećmi) 10 miesięcy i 26 dni, co razem dało okres nieskładkowy 1 rok, 3 miesiące i 4 dni, tj. 15 miesięcy. Współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do 31.12.1998r. wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego wyniósł dla wnioskodawczyni 100% - ustalony decyzją z dn. 3.08.2004r. o ponownym ustaleniu kapitału początkowego. Dalej ZUS wyjaśnił, że średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat wynosi 209 miesięcy zgodnie z komunikatem Prezesa GUS z dn. 25.03.1999r. w sprawie tablic średniego dalszego trwania życia kobiet i mężczyzn – M.P. Nr 12, poz. 173. Organ rentowy wyjaśnił, że obliczył wartość kapitału początkowego w następujący sposób: 293,01zł x 100% (współczynnik proporcjonalny) = 293,01zł, (329 miesięcy składkowych x 1,3%):12x722,89zł (podstawa wymiaru) = 257,64zł, (15 miesięcy okresów nieskładkowych x 0,7%):12 x722,89zł = 6,36zł, co razem dało 557,01zł, które pomnożone przez 209 miesięcy dalszego średniego trwania życia dało wartość kapitału początkowego ustalonego na dzień 1.01.1999r. w wysokości 116415,09zł. Jednocześnie ZUS podał, że do ustalenia wartości kapitału początkowego nie uwzględnił okresu 9.03.1981r.-13.03.1981r., gdyż w tym okresie nie była opłacana składka na ubezpieczenie społeczne z powodu nieobecności nieusprawiedliwionej /decyzja k. 47-48 akt kapitałowych/.

W dn. 2.02.2011r. ZUS wydał kolejną decyzję o ponownym ustaleniu kapitału początkowego dla wnioskodawczyni na dzień 1.01.1999r. Do ustalenia wartości kapitału początkowego Zakład przyjął podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 722,89zł. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych od 1.01.1989r. do 31.12.1998r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 59,21%. Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustalono w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 59,21% przez 1220,89zł, tj. kwotę bazową określoną w ustawie z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS (59,21% x 1220,89zł = 722,89zł). Zakład do ustalenia wartości kapitału początkowego przyjął okresy składkowe łącznie 27 lat, 6 miesięcy i 6 dni, tj. 330 miesięcy oraz okresy nieskładkowe łącznie 4 miesiące i 8 dni, okres sprawowania opieki nad dzieckiem (dziećmi) 10 miesięcy i 26 dni, co razem dało okres nieskładkowy 1 rok, 3 miesiące i 4 dni, tj. 15 miesięcy. Współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do 31.12.1998r. wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego wyniósł dla wnioskodawczyni 100% - ustalony decyzją z dn. 3.08.2004r. o ponownym ustaleniu kapitału początkowego. Dalej ZUS wyjaśnił, że średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat wynosi 209 miesięcy zgodnie z komunikatem Prezesa GUS z dn. 25.03.1999r. w sprawie tablic średniego dalszego trwania życia kobiet i mężczyzn – M.P. Nr 12, poz. 173. Organ rentowy wyjaśnił, że obliczył wartość kapitału początkowego w następujący sposób: 293,01zł x 100% (współczynnik proporcjonalny) = 293,01zł, (330 miesięcy składkowych x 1,3%):12x722,89zł (podstawa wymiaru) = 258,43zł, (15 miesięcy okresów nieskładkowych x 0,7%):12 x722,89zł = 6,36zł, co razem dało 557,80zł, które pomnożone przez 209 miesięcy dalszego średniego trwania życia dało wartość kapitału początkowego ustalonego na dzień 1.01.1999r. w wysokości 116580,20zł. Jednocześnie ZUS podał, że do ustalenia wartości kapitału początkowego nie uwzględnił okresu 9.03.1981r.-13.03.1981r., gdyż w tym okresie nie była opłacana składka na ubezpieczenie społeczne z powodu nieobecności nieusprawiedliwionej /decyzja k. 57 akt kapitałowych/.

Następnie w dn. 16.03.2011r. ZUS wydał kolejną decyzję o ponownym ustaleniu kapitału początkowego dla wnioskodawczyni na dzień 1.01.1999r. Do ustalenia wartości kapitału początkowego Zakład przyjął podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 722,89zł. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych od 1.01.1989r. do 31.12.1998r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 59,21%. Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustalono w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 59,21% przez 1220,89zł, tj. kwotę bazową określoną w ustawie z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS (59,21% x 1220,89zł = 722,89zł). Zakład do ustalenia wartości kapitału początkowego przyjął okresy składkowe łącznie 27 lat, 7 miesięcy i 10 dni, tj. 331 miesięcy oraz okresy nieskładkowe łącznie 4 miesiące i 8 dni, okres sprawowania opieki nad dzieckiem (dziećmi) 9 miesięcy i 23 dni, co razem dało okres nieskładkowy 1 rok, 2 miesiące i 1 dzień, tj. 14 miesięcy. Współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do 31.12.1998r. wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego wyniósł dla wnioskodawczyni 100% - ustalony decyzją z dn. 2.02.2011r. o ponownym ustaleniu kapitału początkowego. Dalej ZUS wyjaśnił, że średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat wynosi 209 miesięcy zgodnie z komunikatem Prezesa GUS z dn. 25.03.1999r. w sprawie tablic średniego dalszego trwania życia kobiet i mężczyzn – M.P. Nr 12, poz. 173. Organ rentowy wyjaśnił, że obliczył wartość kapitału początkowego w następujący sposób: 293,01zł x 100% (współczynnik proporcjonalny) = 293,01zł, (331 miesięcy składkowych x 1,3%):12x722,89zł (podstawa wymiaru) = 259,23zł, (14 miesięcy okresów nieskładkowych x 0,7%):12 x722,89zł = 5,93zł, co razem dało 558,17zł, które pomnożone przez 209 miesięcy dalszego średniego trwania życia dało wartość kapitału początkowego ustalonego na dzień 1.01.1999r. w wysokości 116657,53zł. Jednocześnie ZUS podał, że do ustalenia wartości kapitału początkowego nie uwzględnił okresu 9.03.1981r.-13.03.1981r., gdyż w tym okresie nie była opłacana składka na ubezpieczenie społeczne z powodu nieobecności nieusprawiedliwionej /decyzja k. 63 akt kapitałowych/.

Decyzją z dn. 21.05.2012r. ZUS ponownie ustalił kapitał początkowy dla wnioskodawczyni na dzień 1.01.1999r. Do ustalenia wartości kapitału początkowego Zakład przyjął podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 722,89zł ustaloną decyzją z dn. 16.03.2011r. o ponownym ustaleniu kapitału początkowego. Zakład do ustalenia wartości kapitału początkowego przyjął okresy składkowe łącznie 27 lat, 7 miesięcy i 10 dni, tj. 331 miesięcy oraz okresy nieskładkowe łącznie 4 miesiące i 8 dni, okres sprawowania opieki nad dzieckiem (dziećmi) 9 miesięcy i 23 dni, co razem dało okres nieskładkowy 1 rok, 2 miesiące i 1 dzień, tj. 14 miesięcy. Współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do 31.12.1998r. wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego wyniósł dla wnioskodawczyni 100%. Zakład wyjaśnił, że współczynnik ten służy do obliczenia części socjalnej kapitału początkowego wynoszącego 24% kwoty bazowej. Wysokość 24% kwoty bazowej wynosi 293,01zł. Do obliczenia wartości współczynnika 102,69%, który został ograniczony do 100%, Zakład przyjął: 48 lat ukończonych przez wnioskodawczynię w dn. 31.12.1998r., 16 lat – wiek wnioskodawczyni w pełnych latach, w którym po raz pierwszy powstał obowiązek ubezpieczenia, 60 lat – wiek emerytalny, 28 – łączna liczba lat okresów składkowych i nieskładkowych do 31.12.1998r. w pełnych latach, 20 lat – wymagany staż pracy. Dalej ZUS wyjaśnił, że średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat wynosi 209 miesięcy zgodnie z komunikatem Prezesa GUS z dn. 25.03.1999r. w sprawie tablic średniego dalszego trwania życia kobiet i mężczyzn – M.P. Nr 12, poz. 173. Organ rentowy wyjaśnił, że obliczył wartość kapitału początkowego w następujący sposób: 293,01zł x 100% (współczynnik proporcjonalny) = 293,01zł, (331 miesięcy składkowych x 1,3%):12x722,89zł (podstawa wymiaru) = 259,23zł, (14 miesięcy okresów nieskładkowych x 0,7%):12 x722,89zł = 5,93zł, co razem dało 558,17zł, które pomnożone przez 209 miesięcy dalszego średniego trwania życia dało wartość kapitału początkowego ustalonego na dzień 1.01.1999r. w wysokości 116657,53zł. Jednocześnie ZUS podał, że do ustalenia wartości kapitału początkowego nie uwzględnił okresu 9.03.1981r.-13.03.1981r., gdyż w tym okresie nie była opłacana składka na ubezpieczenie społeczne z powodu nieobecności nieusprawiedliwionej /decyzja k. 68-69 akt kapitałowych/.

Następnie decyzją z dn. 2.07.2014r. ZUS po rozpatrzeniu wniosku Z. K. z 25.06.2014r. ponownie ustalił kapitał początkowy na dzień 1.01.1999r., którego wartość wyniosła 116937,59zł. Zakład wyjaśnił, że obliczył wartość tego kapitału w następujący sposób – podstawa wymiaru kapitału początkowego wyniosła 726,55zł i została ustalona w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 59,51% przez kwotę 1220,89zł tj. kwotę bazową (59,51% x 1220,89zł=726,55zł). Zakład przyjął okresy składkowe w ilości 27 lat, 7 mieisęcy i 10 dni, tj. 331 miesięcy, a okresy nieskładkowe w ilości 4 miesięcy i 8 dni, tj. 4 miesiące oraz 9 miesięcy i 23 dni, tj. 9 miesięcy, co łącznie do obliczenia kapitału początkowego dało okresy nieskładkowe w ilości 1 roku, 2 miesięcy i 1 dnia, tj. 14 miesięcy. Współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do 31.12.1998r. wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego dla wnioskodawczyni wyniósł 102,69%. Zakład wyjaśnił, że współczynnik ten służy do obliczenia części socjalnej kapitału początkowego wynoszącej 24% kwoty bazowej. Wysokość 24% kwoty bazowej wynosi 293,01zł. Dalej ZUS wyjaśnił, że średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat wynosi 209 miesięcy zgodnie z komunikatem Prezesa GUS z dn. 25.03.1999r. w sprawie tablic średniego dalszego trwania życia kobiet i mężczyzn – M.P. Nr 12, poz. 173. Organ rentowy wyjaśnił, że obliczył wartość kapitału początkowego w następujący sposób: 293,01zł x 102,69% (współczynnik proporcjonalny) = 293,01zł, (331 miesięcy składkowych x 1,3%):12x726,55zł (podstawa wymiaru) = 260,54zł, (14 miesięcy okresów nieskładkowych x 0,7%):12 x726,55zł = 5,96zł, co razem dało 559,51zł, które pomnożone przez 209 miesięcy dalszego średniego trwania życia dało wartość kapitału początkowego ustalonego na dzień 1.01.1999r. w wysokości 116937,59zł. Jednocześnie ZUS poinformował wnioskodawczynię, że kapitał ustalony na dzień 1.01.1999r. będzie podlegał waloryzacji według zasad określonych w art. 173 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS. ZUS wyjaśnił, że zwaloryzowany kapitał początkowy oraz zwaloryzowane składki na ubezpieczenie emerytalne opłacone po dn. 31.12.1998r. stanowić będą podstawę obliczenia emerytury ustalonej według przepisów art. 24-26 w/w ustawy /decyzja i załącznik k. 74-75 akt kapitałowych/.

Kolejną decyzją z dn. 15.07.2015r. ZUS po rozpatrzeniu wniosku Z. K. z 20.05.2015r. ponownie naliczył kapitał początkowy na dzień 1.01.1999r. zgodnie z ustawą z dn. 5.03.2015r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z FUS ponownie ustalił kapitał początkowy wnioskodawczyni na 1.01.1999r., którego wartość wyniosła 117529,06zł. Zakład wyjaśnił, że obliczył wartość tego kapitału w następujący sposób – podstawa wymiaru kapitału początkowego wyniosła 726,55zł ustaloną w decyzji z 2.07.2014r. o ponownym ustaleniu kapitału początkowego. Zakład przyjął okresy składkowe w ilości 27 lat, 7 miesięcy i 10 dni, tj. 331 miesięcy, a okresy nieskładkowe w ilości 4 miesięcy i 8 dni, tj. 4 miesiące oraz okresy opieki nad dzieckiem (dziećmi) 9 miesięcy i 23 dni, tj. 9 miesięcy. Zakład wyjaśnił, że okresy opieki nad dzieckiem zostały przeliczone przy zastosowaniu art. 174 ust. 2a ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS, tj. przy zastosowaniu przelicznika 1,3 za każdy rok. Współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do 31.12.1998r. wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego dla wnioskodawczyni wyniósł 100%. Dalej ZUS wyjaśnił, że średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat wynosi 209 miesięcy zgodnie z komunikatem Prezesa GUS z dn. 25.03.1999r. w sprawie tablic średniego dalszego trwania życia kobiet i mężczyzn – M.P. Nr 12, poz. 173. Organ rentowy wyjaśnił, że obliczył wartość kapitału początkowego w następujący sposób: 293,01zł x 100% (współczynnik proporcjonalny) = 293,01zł, (331 miesięcy składkowych x 1,3%):12x726,55zł (podstawa wymiaru) = 260,54zł, (9 miesięcy nieskładkowych x 1,3%):12 x 726,55zł= 7,12zł, (4 miesiące okresów nieskładkowych x 0,7%):12 x726,55zł = 1,67zł, co razem dało 562,34zł, które pomnożone przez 209 miesięcy dalszego średniego trwania życia dało wartość kapitału początkowego ustalonego na dzień 1.01.1999r. w wysokości 116937,59zł. Jednocześnie ZUS poinformował wnioskodawczynię, że kapitał ustalony na dzień 1.01.1999r. będzie podlegał waloryzacji według zasad określonych w art. 173 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS. ZUS wyjaśnił, że zwaloryzowany kapitał początkowy oraz zwaloryzowane składki na ubezpieczenie emerytalne opłacone po dn. 31.12.1998r. stanowić będą podstawę obliczenia emerytury ustalonej według przepisów art. 24-26 w/w ustawy /decyzja k. 68-69 akt kapitałowych/.

W dniu 3.11.2005r. odwołująca złożyła wniosek o emeryturę /wniosek k. 1 akt ZUS/.

W związku z tym po raz pierwszy przyznano wnioskodawczyni prawo do wcześniejszej emerytury decyzją z dn. 4.02.2011r. od 30.11.2005r., tj. od zaprzestania pobierania zasiłku chorobowego. Zakład podał, że do stażu pracy nie uwzględnił okresu pracy od 25.09.1974r. do 28.10.1974r. w Spółdzielni Pracy (...) – pracy nakładczej, gdyż w w/w okresie osiągnęła wynagrodzenie niższe niż połowa najniższego wynagrodzenia obowiązującego w tym okresie, dodając, że w przypadku dalszej choroby po 30.11.2005r. wypłaty emerytury nie należy podejmować, gdyż emerytura nie przysługuje. ZUS wskazał, że wypłata emerytury podlega zawieszeniu, gdyż wnioskodawczyni kontynuuje zatrudnienie, dodając, że w celi podjęcia wypłaty emerytury należy przedłożyć świadectwo pracy lub zaświadczenie potwierdzające fakt rozwiązania stosunku pracy z każdym pracodawcą, na rzecz którego praca ta była wykonywana bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury. Do ustalenia wysokości emerytury Zakład uwzględnił 32 lata i 8 miesięcy okresów składkowych, tj. 392 miesięcy okresów składkowych oraz 2 lata i 10 miesięcy, tj. okresów nieskładkowych /decyzja k. 54 akt ZUS/.

Po wydaniu tej decyzji odwołująca złożyła świadectwo pracy z 28.11.2005r. wystawione przez (...) Zespół (...), w którym potwierdzono, że odwołująca była zatrudniona na umowę o pracę na stanowisku salowej w pełnym wymiarze czasu pracy od 20.08.1992r. do 29.11.2005r. i że stosunek pracy ustał w wyniku rozwiązania umowy o pracę za porozumieniem /świadectwo k. 55 akt ZUS/.

Decyzją z dn. 13.12.2005r. po rozpoznaniu wniosku z 2.12.2005r. o zmianę stażu pracy i podjęcie wypłaty świadczenia ZUS przyznał wnioskodawczyni od 30.11.2005r. tj. od nabycia uprawnień do emerytury – emeryturę i doliczył okres 20.10.-29.11.2005r. do stażu pracy a do ustalenia wysokości emerytury uwzględnił 32 lata i 8 miesięcy, tj. 393 miesięcy okresów składkowych oraz 2 lata i 11 miesięcy, tj. 35 okresów nieskładkowych /decyzja k. 58 akt ZUS/.

W dn. 1.10.2008r. wnioskodawczyni złożyła podanie, w którym wniosła o wyjaśnienie jaki wskaźnik ZUS zastosował do waloryzacji jej świadczenia podając, że od dn. 28.02.2006r. wskaźnik był 102,30% a od dn. 29.02.2008r. wskaźnik waloryzacji był 106,50% i wniosła o ponowne przeliczenie świadczenia z uwagi na błąd w wyliczeniu wysokości jej emerytury /podanie k. 75 akt ZUS/.

Pismem z dn. 23.10.2008r. ZUS w odpowiedzi na w/w pismo wyjaśnił wnioskodawczyni, że od 30.11.2005r. przyznana została odwołującej emerytura zgodnie z art. 29, 26 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i na dzień 30.11.2005r. emerytura wynosiła 1003,10zł a wynika z następującego sposobu jej wyliczenia: 24% x 1903,03zł (kwota bazowa) = 456,73zł, 393 x 1,3% : 12 x 1229,17zł= 522,03zł, 34 x 0,7% :12 x 1229,17zł= 24,24zł, co razem dało 1003,10zł. Waloryzacja po 1.01.2006r. od marca 2006r. podstawa wymiaru 1229,17zł x 102,3% = 257,44zł, wysokość świadczenia 1003,84zł x 102,3% = 1026,93zł, od marca 2008 r. podstawa wymiaru 1257,44zł x 102,3% = 1339,17zł, wysokość świadczenia 1026,93zł x 106,5%= 1093,68zł. W konkluzji ZUS stwierdził, że wnioskodawczyni otrzymuje świadczenie w prawidłowej wysokości /pismo z 23.10.2008r. k. 77 akt ZUS/

Decyzją z 18.03.2011r. ZUS po rozpoznaniu wniosku odwołującej z 3.01.2011r. przeliczył emeryturę od 1.01.2011r., tj. od daty, której przyznano świadczenie. Zakład stwierdził okresy składkowe w ilości 32 lata, 10 miesięcy i 9 dni oraz okresy nieskładkowe w ilości 2 lat, 10 miesięcy i 11 dni, a łączny staż sumaryczny wyniósł 35 lat, 8 miesięcy i 20 dni /decyzja k. 65/66, karta przebiegu zatrudnienia k. 69/70/.

Pismem z dn. 22.03.2011r. ZUS wyjaśnił wnioskodawczyni, że do ustalenia wysokości emerytury obliczonej według nowych zasad przyjęto kwotę składek zewidencjonowanych na jej koncie za okres od stycznia 1999r. do listopada 2005r. oraz kwoty składek odprowadzanych przez SP ZOZ od wynagrodzenia wypłacanego po ustaniu ubezpieczenia tj. w latach 2007, 2008 /pismo z 22.03.2011r. k. 77/78 akt ZUS/.

W dn. 2.04.2012r. wnioskodawczyni złożyła wniosek przeliczenie z uwzględnieniem minimalnego wynagrodzenia podstawy wymiaru, od którego ostatnio obliczono świadczenie /wniosek k. 81 akt ZUS/.

Decyzją z 22.05.2012r. ZUS odmówił wnioskodawczyni prawa do przeliczenia emerytury podając w uzasadnieniu, że zgodnie z art. 174 ponownie przeliczono wartość kapitału początkowego a wysokość kapitału ustalono w decyzji z dn. 21.05.2012r. w kwocie 116657,53zł. Jednocześnie organ rentowy wyjaśnił, że zmiany do art. 174 wprowadzone ustawą z 28.07.2011r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 187, poz. 1112) pozostają bez wpływu na wysokość ustalonego kapitału początkowego – decyzja o ponownym ustaleniu kapitału początkowego w załączeniu. Wartość współczynnika proporcjonalnego została wyliczona w wysokości 102,69% jednakże podlega ograniczeniu do 100% zgodnie z obowiązującymi przepisami. Zakład wskazał też, że podstawa wymiaru ustalona do wyliczenia kapitału początkowego nie uległa zmianie i nadal najkorzystniejszym wariantem jest 10 kolejnych lat kalendarzowych tj. od 1.01.1989r. do 31.12.1998r. przyjętych z okresu ubezpieczenia przed 1999r. i wynosi 59,21%. ZUS dodał, że do podstawy wymiaru kapitału początkowego i emerytury za lata pracy, za które nie przedłożyła odwołująca dochodów, przyjęto obowiązujące w danym okresie kwoty minimalnego wynagrodzenia, co pozostało bez wpływu na wskaźnik wysokości podstawy emerytury /decyzja k. 87 akt ZUS, obliczenie wskaźnika podstawy wysokości podstawy wymiaru k. 86/.

W dn. 25.06.2014r. odwołująca złożyła wniosek o ponowne przeliczenie kapitału początkowego i emerytury /wniosek k. 114 akt ZUS/.

Decyzją z dn. 4.07.2014r. ZUS po rozpoznaniu w/w wniosku przeliczył emeryturę wnioskodawczyni od 1.06.2014r., tj. od dnia w którym zgłoszono wniosek. Zakład wyjaśnił, że podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału początkowego zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze życie dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę. Organ rentowy przyjął, że: kwota skorygowanego i zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 305470,60zł, kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi 30227,79zł, średnie dalsze trwanie życia wynosi 246,10 miesięcy. Po korekcie kapitału początkowego na koncie wysokość emerytury wynosi: (30227,79 zł + 305470,60zł)/ 246,10= 1364,07zł. ZUS wskazał, że emerytura po waloryzacji przysługuje w kwocie od 1.03.2011r. – 1406,36zł, od 1.03.2012r. – 1477,36zł, od 1.03.2013r. – 1536,45zł, od 1.03.2014r. – 1561,03zł. ZUS wskazał, że n/n decyzją ustalono nową wysokość świadczenia w oparciu o ponowne ustalenie kapitału początkowego, a decyzja ostateczna zostanie wydana po wyjaśnieniu niezgodności na indywidualnym koncie ubezpieczonej /decyzja k. 125 akt ZUS/.

Odwołująca w dn. 3.09.2014r. złożyła wniosek o ponowne ustalenie wysokości emerytury i doliczenie składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego, do którego załączyła zaświadczenie, że pozostaje w zatrudnieniu od 3.06.2014r. do 31.08.2014r. w (...) Oddziale Okręgowym Polskiego Czerwonego Krzyża /wniosek k. 129 akt ZUS, zaświadczenie k. 130 akt ZUS/.

ZUS decyzją z dn. 8.09.2014r. o charakterze zaliczkowym po rozpoznaniu w/w wniosku przeliczył emeryturę odwołującej od 1.09.2014r., tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Zakład podał, że emeryturę ustaloną w kwocie 1561,03zł zwiększa się o kwotę wynikającą podzielenia składek zewidencjonowanych na koncie po dnu ponownego ustalenia wysokości emerytury do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie wysokości emerytury, z uwzględnieniem ich waloryzacji, przez średnie dalsze trwanie życia ustalone dla wnioskodawczyni wieku w dniu złożenia tego wniosku tj. w dn. 3.09.2014r. ZUS podał, że kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi 166,40zł, średnie dalsze trwanie życia wynosi 223,10 miesięcy. Po ponownym ustaleniu wysokości emerytura wynosi: 1561,03zł + (166,40zł/223,10) = 1561,78zł. Organ rentowy wyjaśnił, że n/n decyzją doliczono składki zaewidencjonowane na indywidualnym koncie wnioskodawczyni do 31.08.2014r., tj. do miesiąca poprzedzającego miesiąc zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie emerytury. ZUS wyjaśnił, że decyzja ma charakter zaliczkowy, a decyzja ostateczna zostanie wydana po wyjaśnieniu niezgodności na indywidualnym koncie ubezpieczonego /decyzja k. 135 akt ZUS/.

Następnie ZUS wydał w dn. 20.01.2015r. decyzję ostateczną o przeliczeniu emerytury po rozpoznaniu wniosku odwołującej z 3.09.2014r. przeliczył jej emeryturę do 1.09.2014r., tj. od miesiąca złożenia wniosku. ZUS wskazał, że emeryturę ustaloną w kwocie 1561,03zł zwiększa się o kwotę wynikającą podzielenia składek zewidencjonowanych na koncie po dnu ponownego ustalenia wysokości emerytury do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie wysokości emerytury, z uwzględnieniem ich waloryzacji, przez średnie dalsze trwanie życia ustalone dla wnioskodawczyni wieku w dniu złożenia tego wniosku tj. w dn. 15.01.2015r. ZUS podał, że kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi 243,70zł, średnie dalsze trwanie życia wynosi 223,10 miesięcy. Po ponownym ustaleniu wysokości emerytura wynosi: 1561,03zł + (243,70,40zł/223,10) = 1562,12zł. /decyzja k. 141 akt ZUS/.

Odwołująca w dn. 20.05.2015r. złożyła wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia emerytalnego wnosząc o ponowne przeliczenie kapitału początkowego i emerytury w związku ze zmianą przepisów / wniosek k. 145 – 147 akt ZUS/.

W wyniku rozpoznania tego wniosku ZUS wydał decyzję z 20.07.2015r., którą przeliczył emeryturę odwołującej od 1.05.2015r., tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. ZUS podał, że podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału początkowego zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę. Po przeliczeniu kapitału początkowego na koncie wnioskodawczyni, które nastąpiło w związku z realizacją zapisów ustawy z 5.03.2015r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z FUS: kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 307015,68zł, kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi 30227,79zł, średnie dalsze trwanie życia wynosi 246,10 miesięcy, wyliczona kwota emerytury wynosi 1370,35zł. Po przeliczeniu kapitału początkowego na koncie wysokość emerytury wynosi (30227,79zł + 307015,68zł)/246,10= 1370,35zł. Zakład podał, że emerytura po waloryzacji wynosi od 1.03.2011r. –1412,83zł, od 1.03.2012r. –1483,83zł, od 1.03.2013r. –1543,18zł, od 1.03.2014r. –1567,87zł, od 1.03.2015r. –1604,96zł. /decyzja k. 149 akt ZUS/.

Następnie wnioskodawczyni złożyła kolejny wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia emerytalnego w dn. 8.07.2015r. , w którym wniosła o doliczenie okresów składkowych i nieskładkowych przebytych przed przyznaniem świadczenia, przeliczenie podstawy wymiaru świadczenia od zarobków uzyskanych w całości przed przyznaniem świadczenia z liczby kolejnych 10 lat kalendarzowych i w okresie wskazanym do ustalenia poprzedniej podstawy wymiaru świadczenia, z kolejnych10 lat kalendarzowych wybranych z 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok kalendarzowy, w którym zgłoszono wniosek o przyznanie albo o ponowne ustalenie wysokości świadczenia, z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu, przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie wysokości świadczenia – wpisując, że wnosi o przyjęcie dla niej wariantu najkorzystniejszego /wniosek k. 153 -155 akt ZUS/.

Po rozpoznaniu wniosku z 8.07.2015r. i z 13.07.2015r. ZUS wydał decyzję z dn. 23.07.2015r. , którą odmówił odwołującej prawa do przeliczenia emerytury. W uzasadnieniu ZUS podał, że zgodnie z par. 21 pkt 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 11.10.2011r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno – rentowe środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu oraz uposażenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty na zasadach określonych w art. 111 ust. 1 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS są zaświadczenia pracodawcy lub innego płatnika składek, legitymacja ubezpieczeniowa lub inny dokument, na podstawie którego, można ustalić wysokość wynagrodzenia, dochody, przychody lub uposażenia. W przypadku braku takich dowodów wynagrodzenie może być ustalane w oparciu o akta osobowe pracownika i znajdujące się w nich dokumenty pozwalające na ustalenie stałych składników wynagrodzenia, co do których nie ma wątpliwości, że podlegały składce na ubezpieczenie społeczne. Dokumentami takimi są: umowa o pracę określająca stawkę wynagrodzenia zasadniczego, pisma dotyczące przeszeregowania i awansowania lub angaże. W przypadku, gdy w aktach osobowych pracownika wynagrodzenie określone jest stawką godzinową – dopuszczalne jest ustalenie wynagrodzenia, stanowiącego podstawę wymiaru świadczenia tylko wówczas, jeżeli zachowały się dane dotyczące ilości godzin, jaką pracownik faktycznie przepracował w danym okresie na określonym stanowisku (dziennie, tygodniowo, miesięcznie). Zakład wskazał, że przedłożone przez wnioskodawczynię angaże nie zawierają danych o ilości faktycznie przepracowanych godzin, zatem brak możliwości ustalenia jej wynagrodzeń za okres 14.09.1976r.-31.12.1979r. Przy ustaleniu podstawy wymiaru za w/w okres przyjęto minimalne wynagrodzenie pracowników, co pozostaje bez wpływu na wysokość świadczenia. Jednocześnie ZUS poinformował wnioskodawczynię, że wynagrodzenie za okres 1.01.1980r. -31.05.1980r. zostało uwzględnione przy ustalaniu wysokości świadczenia wcześniejszymi decyzjami /decyzja k. 179 akt ZUS/.

Następnie Zakład przesłał wnioskodawczyni decyzję waloryzacyjną z 1.03.2016r. wraz z decyzją z 1.03.2016r. o przyznaniu jednorazowego dodatku pieniężnego /pismo ZUS z 10.05.2016r. k. 210 akt ZUS/.

W dn. 26.07.2016r. odwołująca złożyła wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia emerytalnego, wnosząc o doliczenie okresów składkowych i nieskładkowych przebytych po przyznaniu świadczenia, do którego załączyła zaświadczenie wystawione przez Stację (...), z którego wynika, że skarżąca od 1.04.2016r. pozostaje w zatrudnieniu w Zborze Kościoła (...) w Ł. na umowę zlecenie na stanowisku opiekunki i że jest objęta nowym systemem ubezpieczeń społecznych, a składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe zostały opłacone do 31.07.2016r. /wniosek k. 214-215 akt ZUS, zaświadczenie k. 217 akt ZUS/.

W wyniku rozpoznania tego wniosku ZUS wydał decyzję z dn. 28.07.2016r., którą uwzględnił wnioskowany okres zatrudnienia (ubezpieczenia) i przeliczył emeryturę od 1.07.2016r. tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Zakład wyjaśnił, że do ustalenia podstawy wymiaru emerytury przyjęto: dotychczasową podstawę wymiaru świadczenia, dotychczasowy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru świadczenia. ZUS podał, że do ustalenia wysokości emerytury uwzględnił okresy: składkowe w ilości 33 lat, 1 miesiąca 1 dnia, tj. 397 miesięcy, nieskładkowe w ilości 2 lat, 10 miesięcy, 11 dni, tj. 34 miesięcy. Po doliczeniu okresu zatrudnienia od 1.04.2016r. do 30.06.2016r. emerytura wniosła 1445,31zł. ZUS wyjaśnił jednocześnie, że emerytura ustalona n/n decyzją zostaje zawieszona ponieważ świadczenie jest mniej korzystnym i nadal będzie wnioskodawczyni wypłacana emerytura obliczona w myśl art. 26 ustawy o symbolu (...) /decyzja k. 221 akt ZUS/.

Tego samego dnia, tj. 28.07.2016r. ZUS wydał decyzję zaliczkową o symbolu (...), którą po rozpoznaniu wniosku z 26.07.2016r., przeliczył odwołującej emeryturę od 1.07.2016r., tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. ZUS wyjaśnił, że emeryturę ustaloną w kwocie 1608,81zł zwiększa się o kwotę wynikającą z podzielenia składek zewidencjonowanych na kocie po dniu ponownego ustalenia wysokości emerytury do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie wysokości emerytury z uwzględnieniem ich waloryzacji, przez średnie dalsze trwanie życia ustalone dla wnioskodawczyni wieku w dniu złożenia tego wniosku, tj. w dn. 26.07.2016r. Zakład podał, że kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi 85,86zł, średnie dalsze trwanie życia wynosi 209,90 miesięcy, wyliczona kwota emerytury wynosi 1609,22 zł. Po ponownym ustaleniu wysokości emerytury wynosi: 1608,81zł + (85,86zł/209.90) = 1609,22zł. Zakład wskazał, że n/n decyzją w wysokości świadczenia uwzględniono składki zewidencjonowane na koncie indywidualnym ubezpieczonej do 30.06.2016r., tj. do miesiąca poprzedzającego miesiąc zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie emerytury. Zakład podał, że n/n decyzja jest zaliczkowa i ostateczna zostanie wydana po wyjaśnieniu niezgodności na koncie indywidualnym wnioskodawczyni /decyzja k. 225-227 akt ZUS/.

Wnioskodawczyni w dn. 26.09.2016r. złożyła kolejny wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia emerytalnego, w którym wniosła o doliczenie okresów składkowych i nieskładkowych przebytych po przyznaniu świadczenia /wniosek k. 229-232/.

Decyzją z dn. 30.09.2016r. ZUS odmówił odwołującej przeliczenia emerytury. W uzasadnieniu Zakład wskazał, że zgodnie z art. 108 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS jeżeli po dniu, od którego przyznano emeryturę w myśl art. 24 emeryt podlegał ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowym wysokość świadczenia ulega ponownemu ustaleniu wyłącznie na wniosek świadczeniobiorcy zgłoszony nie wcześniej niż po upływie roku kalendarzowego lub po ustaniu ubezpieczeń emerytalnego i rentowych. Emerytura obliczona według zasad określonych w art. 26 powiększa się o kwotę wynikającą z podzielenia składek zaewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego po dniu ustalenia prawa do emerytury przez wyrażone w miesiącach średnie dalsze trwanie życia ustalone dla wieku danego ubezpieczonego w dniu złożenia wniosku o przeliczenie wysokości emerytury. Organ rentowy wyjaśnił, że w dn. 26.07.2016r. odwołująca zgłosiła wniosek o doliczenie składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego, który został załatwiony decyzją z 28.07.2016r. uwzględniającą w wysokości świadczenia składki zapisane do 30.0. (...)., a skoro wnioskodawczyni nadal pozostaje w ubezpieczeniu wobec tego kolejny wniosek o zmianę wysokości świadczenia może zgłosić nie wcześniej niż po upływie bieżącego roku kalendarzowego tj. po 31.12.2016r. /decyzja k. 251 akt ZUS/.

Tego samego dnia 30.09.2016r. ZUS po rozpoznaniu wniosku z 26.07.2016r. wydał też decyzję ostateczną o przeliczeniu emerytury od 1.07.2016r., tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Zakład wyjaśnił, że emeryturę ustaloną w kwocie 1608,81zł zwiększa się o kwotę wynikającą z podzielenia składek zewidencjonowanych na koncie po dniu ponownego ustalenia wysokości emerytury do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie wysokości emerytury, z uwzględnieniem ich waloryzacji, przez średnie dalsze trwanie życia ustalone dla odwołującej wieku w dniu złożenia tego wniosku, tj. w dn. 26.07.2016r. Zakład podał, że: kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi 85,86zł, średnie dalsze trwanie życia wynosi 209,90 miesięcy, wyliczona kwota emerytury wynosi 1609,22zł. Po ponownym ustaleniu wysokości emerytury wynosi: 1608,81zł + (85,86zł/209,90)= 1609,22zł. Zakład wyjaśnił, że decyzja ta jest ostateczna i wydana została po wyjaśnieniu niezgodności występujących na indywidualnym koncie ubezpieczonej, które pozostały bez wpływu na wysokość świadczenia, a kwoty wynikające z decyzji zaliczkowych zalicza się na poczet decyzji ostatecznej /decyzja k. 256-257 akt ZUS/.

Następnie odwołując złożyła w dn. 2.11.2016r. wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia emerytalnego wnosząc o doliczenie okresów składkowych i nieskładkowcyh przebytych po przyznaniu świadczenia, do którego załączyła zaświadczenie wystawione 15.10.2016r. przez Zbór Kościoła (...) w Ł., w którym poświadczono, że była zatrudniona na umowę zlecenie od 1.04.2016r. do 15.10.2016r., była objęta nowym systemem ubezpieczeń społecznych i składki zostały odprowadzone do dnia 15.10.2016r., a także zaświadczenie 2.11.2016r. wystawione przez (...) Oddział Okręgowy Polskiego Czerwonego Krzyża, w którym poświadczono, że wnioskodawczyni była na umowę zlecenie zatrudniona od 17.06.2016r. do 31.10.2016r. i była objęta nowym systemem ubezpieczeń społecznych a składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe zostały opłacone do 30.09.2016r. /wniosek k. 259-262 akt ZUS, zaświadczenie k. 263 akt ZUS, zaświadczenie k. 265 akt ZUS/.

W dn. 18.11.2016r. ZUS wydał decyzję o przeliczeniu emerytury odwołującej na podstawie art. 113 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS, na mocy której po rozpoznaniu wniosku z 2.11.2016r. przeliczył emeryturę od 1.11.2016r., tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. W uzasadnieniu wskazano, że do ustalenia podstawy wymiaru emerytury przyjęto: dotychczasową podstawę wymiaru świadczenia, dotychczasowy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru i do ustalenia wysokości emerytury uwzględniono okresy składkowe w ilości 33 lat, 5 miesięcy i 9 dni, tj. 401 miesięcy, a okresy nieskładkowe w ilości 2 lat, 10 miesięcy i 11 dni, tj. 34 miesięcy. Zakład podał, że od 1.11.2016r. po doliczeniu okresu zatrudnienia od 1.07.2016r. do 31.10.2016r. emerytura wynosi 1452,95zł. Jednocześnie organ rentowy wyjaśnił, że emerytura ustalona tą decyzją zostaje zawieszona ponieważ jest świadczeniem mniej korzystnym i nadal będzie wnioskodawczyni wypłacane świadczenie o symbolu (...) /decyzja k. 269-270 akt ZUS/.

Wnioskodawczyni złożyła w dn. 17.08.2017r. wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia emerytalnego z uwzględnieniem składek zewidencjonowanych na indywidualnym koncie oraz o wyjaśnienie waloryzacji jej emerytury za 2016r./wniosek k. 275-277 akt ZUS/.

Decyzją z dn. 24.08.2017r. organ rentowy przeliczył wnioskodawczyni świadczenie emerytalne z uwzględnieniem składek zewidencjonowanych na indywidualnym koncie do 31.07.2017.r, tj. do miesiąca poprzedzającego zgłoszenie wniosku o ponowne ustalenie emerytury. ZUS podwyższył świadczenie emerytalne wnioskodawczyni w marcu 2016r. o 3,85zł, (tj. 1604,96zł x 100,24% = 1608,81zł brutto) a także wypłacił w tym miesiącu na rzecz skarżącej jednorazowy dodatek w wysokości 50zł. /decyzja wraz z załącznikiem k. 282-285 akt ZUS/.

Odwołująca w dn. 27.11.2017r. złożyła wniosek o ponowne przeliczenie jej świadczenia emerytalnego, w którym argumentowała, że rozpoczęła pracę w wieku 17 lat, a także, że dorabiała do emerytury do lipca 2017r. i jednocześnie zwróciła się do ZUS by wskazał jej jakich dokumentów brakuje i gdzie może ich szukać, aby można było podwyższyć jej emeryturę oraz aby organ rentowy ponownie sprawdził jej dokumenty i przeliczył zarobki /wniosek k. 287 akt ZUS/.

Zaskarżoną decyzją z dn. 22.12.2017r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie art. 114 ust.1 ustawy z dn. 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych po rozpoznaniu wniosku z dn. 27.11.2017r. odmówił Z. K. przeliczenia emerytury z uwagi na brak nowych okoliczności oraz niezłożeni przez odwołującą nowych dowodów pozwalających na ponowne ustalenie wysokości jej emerytury, którą przeliczono poprzednio decyzją z dn. 24.08.2017r. Jednocześnie Zakład podał, że do ustalenia świadczenia wnioskodawczyni przyjęto wszystkie wskazane okresy zatrudnienia a wobec nieudokumentowanych okresów przyjęto minimalne wynagrodzenie. W konkluzji ZUS stwierdził, że kwota świadczenia nie ulega zmianie /decyzja w aktach ZUS k. 289/.

Pismem z dn. 13.02.2018r. ZUS poinformował wnioskodawczynię, że do obliczenia emerytury w związku z przeliczeniem podstawy wymiaru kapitału początkowego odwołująca udokumentowała wynagrodzenia z następujących okresów zatrudnienia: 6.01.1973r.-28.08.1974r., 1.10.1974r.-28.10.1974r., 1.01.1980r.-31.05.1980r., 3.09.1980r.-28.03.1981r., 1.10.1982r.-31.10.1991r., 13.12.1991r.–19.08.1992r. (Powiatowy Urząd Pracy), 20.08.1992r.-31.12.2004r. Za okresy pozostawania w stosunku pracy, za które nie udokumentowała wnioskodawczyni wynagrodzeń zostały przyjęte kwoty minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w jednostkach gospodarki uspołecznionej, a mianowicie: 20.05.1967r.-5.10.1968r. Spółdzielnia Pracy (...) UL. (...).04.1969r. – 20.09.1969r. (...), 28.04.1969r.- 20.09.1969r. (...), 2.10.1969r. – 21.04.1971r. (...) S.A. Zakłady (...), 5.08.1971r.–13.10.1971r. F. Stomil, 17.01.1972r.-28.11.1972r. (...) Przedsiębiorstwo Handlu (...), 15.01.1975r.-22.04.1975r. Centrala R. w Ł., 17.02.1976r.-17.05.1976r., 14.09.1976r.-31.12.1979 r. T. – Dandys. Dodatkowo ZUS udzielił odwołującej odpowiedzi, że w marcu 2016r. wypłacono jej emeryturę w wysokości 1608,81zł brutto i jednorazowy dodatek w kwocie 50zł i w 2017r. Wysokość świadczenia do wypłaty wyniosła 1345,02zł i 50 zł łącznie 1395,02zł. Zakład dodał, że decyzją z dnia 30.09.2016r. po wyjaśnieniu niezgodności na indywidualnym koncie ubezpieczonej emerytura wyniosła brutto (...),22zl, a wysokość świadczenia do wypłaty 1345,39zł. ZUS podał też, że w marcu 2017r. emerytura po waloryzacji wyniosła 1619,22zł brutto, a wysokość świadczenia do wypłaty 1353,49zł + 4 zł z tytułu rozliczenia podatku za 2016rok. Dalej ZUS poinformował, że na wniosek odwołującej z 17.08.2017r. od 1.08.2017r. doliczono składki zewidencjonowane na jej indywidualnym koncie do 31.07.2017r. Wyrównanie za sierpień 2017r. wynosi 9,96zł brutto. Należność za sierpień 2017r. została wypłacona wraz z emeryturą za wrzesień 2017r. brutto 1629,18zł + 9,96zł = 1639,14zł, a wysokość świadczenia do wypłaty we wrześniu 2017r. wyniosła 1369,62zł. Od 1.10.2017r. wysokość emerytury wynosi 1361,55zł /pismo ZUS z 13.02.2018r. k. 293 akt ZUS/.

ZUS na podstawie złożonych dokumentów uwzględnił odwołującej staż pracy w ilości 33 lat, 8 miesięcy i 7 dni okresów składkowych oraz 2 lat 10 miesięcy i 11 dni okresów nieskładkowych w następujących okresach:

- 20.05.1967r.-05.10.1968r. Spółdzielnia Pracy Usług i (...),

- 15.03.1969r.-14.04.1969r. Spółdzielnia Pracy im. (...),

- 28.04.1969r.-20.09.1969r. Przedsiębiorstwo (...),

- 2.10.1969r.-21.04.1971r. Zakłady (...) S.A.,

- opieka nad dzieckiem 22.04.1971r.-4.08.1971r.,

- 5.08.1971r.-13.10.1971r. (...) S.A.,

- opieka nad dzieckiem 14.10.1971r.-16.01.1972r.,

- 17.01.1972r.-28.11.1972r. Hurtownia (...). Elektrotechnicznych w Ł.,

- opieka nad dzieckiem 29.11.1972r.-5.01.1973r.,

- 25.09.1974r.-28.10.1974r. Spółdzielnia pracy (...) w Ł. – chałupnik,

- opieka nad dzieckiem 29.10.1974r.-29.11.1974r.,

- 15.01.1975r.-22.04.1975r. Centrala R. w Ł.,

- 23.04.1975r.-7.02.1976r. Spółdzielnia Pracy (...) chałupnik,

- 17.02.1976r.-17.05.1976r., 14.09.1976r.-31.05.1980r. Zakłady (...) w Ł.,

- 3.09.1980r.-8.03.1981r., 14.03.1981r.-28.03.1981r. Wojewódzka Kolumna (...) Sanitarnego w Ł.,

-1.10.1982r.-31.10.1991r. (...) Przedsiębiorstwo (...),

-6.01.1986r.-1.07.1986r. (...) S.A. 1/2 etatu,

-13.12.1991r.-19.08.1992r. PUP zasiłek dla bezrobotnych,

-20.08.1992r.-29.11.2005r. (...) Psychiatryczny ZOZ w Ł. (zwolnienia lekarskie: 15.10.1992r.-20.10.1992r., 8.04.1993r.-20.04.1993r.,17.05.1993r.-31.05.1993r., 16.09.1993r.-23.09.1993r.; 2.10.1994r.-8.10.1994r., 9.02.1995r.-23.02.1995r., 12.06.1995r.-19.06.1995r., 22.04.1996r.-30.04.1996r., 5.08.1996r.-12.08.1996r., 10.10.1996r.-25.10.1996r.; 2.11.1998r.-9.11.1998r., 17.12.1998r.-8.01.1999r., 11.01.1999r.-25.01.1999r., 31.01.2000r.-29.02.2000r., 1.03.2000r.-14.03.2000r., 13.06.2000r.-22.06.2000r., 4.12.2000r.-18.12.2000r.,15.03.2001r.-17.04.2001r., 14.08.2002r.-5.11.2002r., 25.08.2004r.-20.10.2004r., 4.11.2004r.-10.05.2005r., 14.06.2005r.-24.06.2005r., 6.07.2005r.-29.11.2005r.),

-3.06.2014r.-31.08.2014r. (...) Oddział Okręgowy PCK,

-1.04.2016r.-30.06.2016r. (...) B. Zbór Kościoła (...) umowa zlecenie,

-1.07.2016r.-31.10.2016r. (...) Oddział Okręgowy PCK umowa zlecenie.

/karta przebiegu zatrudnienia k. 295 akt ZUS/.

ZUS nie uwzględnił wnioskodawczyni nieobecności nieusprawiedliwionej 9.03.1981r.-13.03.1981r. w okresie zatrudnienia w Wojewódzkiej Kolumnie (...) Sanitarnego w Ł. zgodnie z zapisem w świadectwie pracy z dn. 27.03.1981r. /świadectwo pracy k. 16 akt ZUS/.

Decyzją z dn. 13.02.2018r. ZUS na podstawie ustawy z 16.11.2016r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z FUS oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2017r., poz. 38) i ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS po rozpatrzeniu wniosku z 24.01.2018r. o uwzględnienie w wymiarze świadczenia okresu zatrudnienia (ubezpieczenia) przeliczył emeryturę od 1.01.2018r. tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Do obliczenia wysokości emerytury przyjęto dotychczasową podstawę wymiaru świadczenia i dotychczasowy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru. Zakład do wysokości świadczenia emerytalnego uwzględnił okresy składkowe w ilości 33 lat, 8 miesięcy i 7 dni, tj. 404 miesiące, a także okresy nieskładkowe w ilości 2 lat, 10 miesięcy i 11 dni, tj. 34 miesiące. ZUS wskazał, że po doliczeniu okresu zatrudnienia od 3.06.2014r. do 31.08.2014r. emerytura wyniosła 1468,73zł. Zakład wyjaśnił, że zawiesza emeryturę wcześniejszą o symbolu E ponieważ jest mniej korzystna. Wnioskodawczyni wypłacana jest emerytura o symbolu (...) przyznana w powszechnym wieku emerytalnym obliczona na nowych zasadach /decyzja k. 287 akt ZUS/.

Do obliczenia wysokości emerytury o symbolu (...) na nowych zasadach przyjęto kwotę składek zaewidencjonowanych na koncie od stycznia 1999r. do listopada 2005r., w tym zaewidencjonowanych od wynagrodzenia wypłaconego przez SP ZOZ do listopada 2005r. oraz kwoty składek odprowadzonych przez SP ZOZ od wynagrodzenia wypłaconego po ustaniu ubezpieczenia, tj. w latach 2007, 2008. /pismo procesowe ZUS k. 52-53, wykazy składek zewidencjonowanych na koncie wnioskodawczyni po 31.12.1998r. i kalkulatory wyliczeń k. 54-64, pismo procesowe ZUS k. 65/.

Za okresy zatrudnienia w Zakładach (...) w (...).02.1976r.-17.05.1976r., 14.09.1976r.-31.05.1980r. przyjęto do podstawy wymiaru wynagrodzenie minimalne za lata 1976-1979 w następujących kwotach: 1976 r.– 3596zł (do 17.05.1976) plus 4280zł (od 14.09.1976), 1977r. 16000zł, 1978r. 18400zł, 1979r. 20800zł. Za rok 1980 przyjęto kwotę 16849zł zgodnie z zaświadczeniem (...) z 15.01.1998r. /k. 42 akt ZUS/.

Organ rentowy nie uwzględnił wnioskodawczyni wynagrodzenia na podstawie doręczonych angaży, ponieważ zostało określone stawką godzinową /k. 159-173 akt ZUS/.

ZUS uwzględnił odwołującej w oparciu o zaświadczenie (...) z dn. 17.02.2011r.wynagrodzenie z okresu zatrudnienia 6.01.1986r.-1.07.1986r. w Zakładach (...) S.A. w kwocie 42557zł. Wynagrodzenia odwołującej z okresu zatrudnienia w (...) Zespole (...) w (...).08.1992r.-29.11.2005r. ZUS do obliczenia emerytury wcześniejszej przyznanej decyzją z dn. 25.11.2005r. ustalone zostały w oparciu o zaświadczenie (...) z dn. 26.10.2005r. z lat 1999-2004, Zaświadczenia (...) z dn. 4.04.2003r. z lat 1992-1998. /dokumenty w aktach ZUS/.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o powołane dokumenty, których nie kwestionowała żadna ze stron.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie podlega oddaleniu, jako w całości bezzasadne.

Wstępnie należy wskazać, że choć odwołująca nie wskazała, którą decyzję zaskarża, to jednak treść jej zarzutów pozwalała ustalić, że kwestionuje decyzję z 22.12.2017r., którą organ rentowy na podstawie art. 114 ust.1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 887 ze zm.) odmówił przeliczenia emerytury.

Zgodnie z art. 114 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 887 ze zm.), prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które miały wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość.

Powyższy przepis określa przesłanki warunkujące możliwość ponownego ustalenia wysokości świadczeń.

Sąd Okręgowy badając n/n sprawę podzielił przy tym stanowisko, jakie zostało przedstawione przez Sąd Najwyższy w wyroku z 26.07.2013r., zgodnie z którym pojęcie nowych okoliczności należy odnieść także do okoliczności ustalonych w wyniku następczego postępowania wyjaśniającego, a nie wyłącznie do okoliczności faktycznych. Ponadto, art. 114 ust. 1 ustawy stanowi gwarancję, że decyzje organu rentowego będą odzwierciedleniem sytuacji prawnej zainteresowanych (por. wyrok Sądu Najwyższego z 26.07.2013 r., III UK 145/12, Legalis nr 787678). Istotna jest zatem możliwość zweryfikowania ustaleń dokonanych przez organ rentowy w celu wyeliminowania z obrotu prawnego decyzji nieodpowiadających prawu. Jak stwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z 29.11.2016r., decyzje organu rentowego w zakresie potwierdzenia uprawnień przysługujących ubezpieczonym z mocy prawa mają charakter wyłącznie deklaratoryjny (por. wyrok Sądu Najwyższego z 29.11.2016 r., II UK 416/15, Legalis nr 1555632). W konsekwencji, nawet prawomocna decyzja organu rentowego, nie ma charakteru konstytutywnego. Ubezpieczony nie nabywa prawa do świadczeń na podstawie decyzji organu rentowego, lecz na podstawie przepisów prawa materialnego, z mocy samego prawa przy spełnieniu przesłanek ustawowych (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z 31.10.2017 r., III AUa 1513/16).

Odnosząc powyższe rozważania do stanu faktycznego sprawy należy stwierdzić,
że organ rentowy w sposób prawidłowy zaskarżoną decyzją odmówił odwołującej ponownego ustalenia wysokości świadczeń przysługujących ubezpieczonej na podstawie dyspozycji art. 114 ust. 1 ustawy emerytalnej. W sprawie nie przedłożono nowych dowodów, jak również nie zostały ujawnione okoliczności istniejące przed wydaniem przedmiotowej decyzji mające wpływ na prawo do świadczeń bądź ich wysokość.

Odnosząc się do argumentacji odwołującej wymaga podkreślenia, że wnioskodawczyni uprzednio jako pierwsze nabyła prawo do wcześniejszej emerytury o symbolu E, a później do emerytury z wieku powszechnego o symbolu (...), która jako korzystniejsza jest wypłacana skarżącej, zaś wcześniejsza E jest zawieszona.

Z dniem 1 stycznia 1999 roku ustawą z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych został wprowadzony nowy system emerytalny zakładający przyznanie prawa do emerytury po osiągnieciu wieku emerytalnego z tym, że wysokość tego świadczenia jest uzależniona wyłącznie od wyłącznie od sumy zaewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego zwaloryzowanych składek. Suma składek zostanie w tym celu podzielona przez liczbę n obrazującą dalsze trwanie życia osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego (art.26 ustawy), natomiast dla osób, które przystąpiły do OFE druga część emerytury bazowej będzie zależała od wielkości zgromadzonego kapitału. Z uwagi na to, że radykalna zmiana w prawie do emerytury nie mogła objąć wszystkich ubezpieczonych ustawodawca w pierwszej kolejności wyłączył osoby, którym w chwili wejścia w życie reformy brakowało do osiągnięcia wieku emerytalnego mniej niż 15 lat. Data urodzenia stanowi zatem kryterium podziału ubezpieczonych na tych objętych nowym systemem emerytalnym i tych, których emerytura zostanie wyliczona według dotychczasowych zasad. Jeśli przypada ona przed 1 stycznia 1949 roku, to emerytura będzie nabywana na dotychczasowych zasadach. Natomiast osoby urodzone po 31 grudnia 1948 roku – jak wnioskodawczyni - otrzymają emeryturę według nowych zasad. W grupie osób objętych nowym systemem ustawodawca wyodrębnił ponadto podgrupę osób, które urodziły się po 31 grudnia 1948 roku, ale przed 1 stycznia 1969 roku, do której należy skarżąca.

Emeryturę wcześniejszą o symbolu E wnioskodawczyni uzyskała od 30.11.2005r. na podstawie art. 29 w zw. z art. 46 ustawy emerytalnej, tj. emeryturę na tzw. starych zasadach, gdyż umożliwiał to art. 46 ustawy. Przepis ten regulował procedurę ustalania wysokości emerytury wobec osób urodzonych po 31 grudnia 1948 r. a przed 1 stycznia 1969 r., które wszystkie wymagane warunki (tj. wiek i okres ubezpieczenia) spełniły do dnia 31 grudnia 2008 r. Przepis art. 46 ustawy nie wymuszał na ubezpieczonych konieczności składania wniosku o wcześniejszą emeryturę. Osoby te, chcąc uzyskać prawo do świadczenia na starych zasadach, mogły złożyć wniosek o prawo do świadczenia także po 31 grudnia 2008 r., jednak nie później niż przez ukończeniem powszechnego wieku emerytalnego wynoszącego 60 lat dla kobiet i 65 lata dla mężczyzn. Stosownie do treści art. 29 ustęp 1 ustawy prawo do emerytury przysługuje tylko tym ubezpieczonym kobietom, które nie osiągnęły wieku emerytalnego określonego w art. 27 ust. 2 ustawy, a jednocześnie ukończyły 55 lat i mają co najmniej 30-letni okres składkowy i nieskładkowy albo jeżeli mają co najmniej 20-letni okres składkowy i nieskładkowy oraz została uznana za całkowicie niezdolną do pracy. Dodatkowo w myśl art. 29 ustęp 2 ustawy emerytura, o której mowa w ust. 1 art. 29 ustawy, przysługuje ubezpieczonym, którzy: 1) ostatnio, przed zgłoszeniem wniosku o emeryturę, byli pracownikami oraz 2) w okresie ostatnich 24 miesięcy podlegania ubezpieczeniu społecznemu lub ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym pozostawali w stosunku pracy co najmniej przez 6 miesięcy, chyba że w dniu zgłoszenia wniosku o emeryturę są uprawnieni do renty z tytułu niezdolności do pracy. Spełnienia warunków, o których mowa w ust. 2, nie wymaga się od ubezpieczonych, którzy przez cały wymagany okres, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, podlegali ubezpieczeniu społecznemu lub ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tytułu pozostawania w stosunku pracy (art. 29 ustęp 3 ustawy).Art. 29 ustawy stwierdza, że „ubezpieczeni mogą przejść na emeryturę”, czyli emerytura ta jest prawem do przejścia na nią mimo nieosiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego przez osoby, które taki wiek emerytalny obowiązuje, prawem powstającym w związku z wyrażeniem woli w tym względzie, znajdującym wyraz w złożonym wniosku (U. Jackowiak, Wcześniejsze emerytury dla kobiet, Praca i Zabezpieczenie Społeczne 2005 nr 11, str. 12-13, I. Jędrasik-Jankowska, Treść ryzyka emerytalnego, w: T. Bińczycka - Majewska (red.), Konstrukcje prawa emerytalnego, Kraków 2004). Do ustalenia wysokości emerytury symbol E na podstawie dokumentów złożonych do akt rentowych ZUS prawidłowo decyzją z 25.11.2005r. ustalił okresy składkowe w ilości 32 lat, 8 miesięcy tj. 392 miesięcy oraz okresy nieskładkowe w ilości 2 lata i 10 miesięcy, tj. 34 miesięcy i właściwie wyliczył na dzień 30.11.2005r. emeryturę w kwocie 1003,10 zł w następujący sposób: 24% x 1903,03 (kwota bazowa) = 456,73 zł, 392 miesiąca x 1,3%: 12 x 1229,17 zł= 522,03zł, 34 miesiące x 0,7% :12 x 1229,17zł= 24,34 zł, co razem dało 1003,10zł. Nadto z dokumentów ZUS wynika, że emerytura była po 1.01.2006r. waloryzowana od marca 2006r. podstawa wymiaru 1229,17 zł x 102,3% = 257,44 zł, wysokość świadczenia 1003,84zł x 102,3% = 1026,93zł, od marca 2008r. podstawa wymiaru 1257,44 zł x 102,3% = 1339,17 zł, wysokość świadczenia 1026,93 zł x 106,50%= 1093,68 zł.

Natomiast emeryturę o symbolu (...) z wieku powszechnego wnioskodawczyni nabyła na mocy decyzji z 4.02.2011 r. od 1.01.2011 r. Warunki uzyskiwania prawa oraz ustalania wysokości emerytury dla osób urodzonych po 31 grudnia 1948r. regulują art. 24-26 oraz art. 183 ustawy emerytalnej. Osoby urodzone po 1948r. – z chwilą osiągnięcia tego wieku, uzyskują prawo do emerytury ustalanej w myśl zreformowanych zasad, która wypłacana jest w systemie tzw. zdefiniowanej składki. Oznacza to, że wysokość świadczenia została uzależniona od sumy zaewidencjonowanych składek na indywidualnym koncie ubezpieczonego. Czynnikami wpływającymi na wysokość świadczenia są: kwota należnych (waloryzowanych) składek z całego okresu ubezpieczenia, która zależy od wysokości osiąganych zarobków z czasu aktywności zawodowej, długość tego okresu i przerwy w ubezpieczeniu. Zwaloryzowane składki (i zwaloryzowany kapitał początkowy dla ubezpieczonych, którzy pracowali przed dniem 1 stycznia 1999r.), w momencie przejścia na emeryturę zostają podzielone przez średnie dalsze trwanie życia ustalone wspólnie dla kobiet i mężczyzn, liczone w miesiącach, ogłaszane corocznie do dnia 31 marca przez Prezesa GUS dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego. W odniesieniu do argumentacji skarżącej, podkreślić należy, że w razie osiągnięcia przez ubezpieczonego wymaganego powszechnego wieku emerytalnego emerytura ustalana jest na podstawie powołanych wyżej przepisów ustawy emerytalnej. Odmienne są bowiem zasady przyznawania i ustalania wysokości emerytury wcześniejszej oraz powszechnej.

W rozpoznawanej sprawie po uzyskaniu uprawnień emerytalnych skarżąca nadal pracowała i właśnie w związku z tym jej staż pracy na skutek kolejnych wniosków ulegał zwiększeniu i był doliczany przez ZUS. Zgodnie z dostępną dokumentacją emerytalną ZUS prawidłowo uwzględnił odwołującej staż pracy w ilości 33 lat, 8 miesięcy i 7 dni okresów składkowych oraz 2 lat 10 miesięcy i 11 dni okresów nieskładkowych. Niezrozumiała jest argumentacja skarżącej, że ZUS od początku przyznając jej prawo do emerytury nie uwzględnił w/w ilości ogólnego stażu pracy, skoro ten ulegał dopiero później po nabyciu uprawnień emerytalnych zwiększeniu.

Wnioskodawczyni nabyła prawo do emerytury z wieku powszechnego (...) od 1.01.2011r. na mocy decyzji z 4.02.2011r. Wniosek złożyła 1.01.2011r. (I kwartał) więc jej składki od 1.01.1999r. do 31.12.2010r. były waloryzowane i wyniosły wraz z waloryzacją 30227,79zł. Następnie doliczono jej składki z okresów 1.01.2011r. -31.08.2014r.- 243,70zł na wniosek z 3.09.2014r. na mocy decyzji z 20.01.2015r., z okresu 1.09.2014r. -30.09.2016r. - 85,86zł na wniosek z 26.07.2016r. na mocy decyzji z 30.09.2016r., z okresu 1.07.2016r.-31.07.2017r. na wniosek z 17.08.2017r. na mocy decyzji z 24.08.2017r. Doliczone składki z okresu 1.07.2016r. -31.07.2017r. wraz z waloryzacją wyniosły 2042,62 zł: składki za III kwartał 2016r. 515,22 zł + waloryzacja, składki za IV kwartał 2016r. 269,14zł + waloryzacja, składki za 2017r. 1152,06zł nie podlegały waloryzacji.

Od marca 2016r. przeprowadzono waloryzację świadczenia emerytalnego i emerytura wnioskodawczyni wzrosła o 3,85zł (1605,96 zł x 100,24% = 1608,81zł brutto) a nadto w marcu został wnioskodawczyni wypłacony jednorazowy dodatek 50 zł.

Sąd zważył, że wnioskodawczyni nie sprecyzowała nawet na ostatnim terminie rozprawy, którego okresu zatrudnienia jej zdaniem ZUS błędnie nie zaliczył do stażu pracy. Z chwilą wniesienia odwołania wnioskodawczyni stała się stroną procesu, a organ rentowy jej przeciwnikiem procesowym, zaś podporządkowanie się obowiązującym w procesie cywilnym zasadom, w tym zasadzie kontradyktoryjności, wymaga, aby strony powoływały dowody na poparcie swych twierdzeń, albowiem sądy ustalają fakty na podstawie dowodów. Sąd nie jest zobowiązany do poszukiwania dowodów z urzędu, gdyż w myśl zasady kontradyktoryjności ciężar dowodu spoczywa na stronach. To strony są dysponentem toczącego się postępowania dowodowego i to one ponoszą odpowiedzialność za jego wynik. Powyższe wynika z art. 3 k.p.c., zgodnie z którym to na stronach spoczywa obowiązek dawania wyjaśnień, co do okoliczności sprawy zgodnie z prawdą i przedstawiania dowodów na ich poparcie, a odwołująca konsekwentnie od początku twierdziła, że złożyła już wszystkie możliwe dokumenty do organu rentowego. Z dostępnych dokumentów zalegających w aktach ZUS wynika zaś, że organ rentowy nie popełnił błędu w ustalaniu stażu skarżącej.

Zaakcentować należy, że co do nieusprawiedliwionej nieobecności 9-13.03.1981r. w okresie zatrudnienia w Wojewódzkiej Kolumnie (...) Sanitarnego w Ł. to ZUS prawidłowo oparł się w tym zakresie na świadectwie pracy z dn. 27.03.1981r. zalegającym w aktach emerytalnych za kartą 16, gdzie umieszczono tej treści adnotację, wobec czego zarzuty wnioskodawczyni w tym względzie są chybione.

Co do wynagrodzenia z okresu zatrudnienia w Specjalistycznym Psychiatrycznym ZOZ w Ł. od 20.08.1992r. do 29.11.2005r. to do obliczenia emerytury wcześniejszej o symbolu E przyznanej decyzją z 25.11.2005r. ustalone zostały w oparciu o zaświadczenie (...) z dn. 26.10.2005r. z lat 1999-2004, zaświadczenia (...) z dn. 4.04.2003r. z lat 1992-1998 a wnioskodawczyni pismem z dn. 22.03.2011r. została poinformowana, że w celu przeliczenia podstawy wymiaru tej emerytury należy nadesłać zaświadczenie o dokonaniu wypłaty kwot wynagrodzeń na podstawie ugody sądowej – w zaświadczeniu (...) – zakład istnieje – lub innej dokumentacji, z której wynika tytuł, czas za jaki przysługuje wynagrodzenie oraz jego wysokość. Natomiast do obliczenia emerytury powszechnej (...) przyznanej na podstawie art. 26 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS, przyjęto składki zewidencjonowane na koncie wnioskodawczyni za okres od stycznia 1999r. do listopada 2005r. oraz kwoty składek odprowadzonych przez SP ZOZ od wynagrodzenia wypłaconego po ustaniu ubezpieczenia, tj. w latach 2007, 2008.

Z materiału dowodowego znajdującego się w aktach ZUS wynika też, że organ rentowy poprawnie za okresy zatrudnienia w Zakładach (...) w (...).02.1976r.-17.05.1976r., 14.09.1976r.-31.05.1980r. przyjął do podstawy wymiaru wynagrodzenie minimalne za lata 1976-1979 w następujących kwotach: 1976 r.– 3596zł (do 17.05.1976) plus 4280zł (od 14.09.1976), 1977r. 16000zł, 1978r. 18400zł, 1979r. 20800Zł, za rok 1980 przyjął kwotę 16849zł zgodnie z zaświadczeniem (...) z 15.01.1998r. /k. 42 akt ZUS/. Organ rentowy nie uwzględnił wynagrodzenia na podstawie doręczonych angaży, ponieważ zostało określone stawką godzinową /k. 159-173 akt ZUS/, zaś odwołująca nie przejawiła żadnej inicjatywy dowodowej aż do końca postępowania w n/n sprawie celem wykazania rzeczywistej wysokości wynagrodzenia, mimo iż to na niej spoczywał ciężar dowodzenia prawdziwości jej twierdzeń.

Wobec chybionych zarzutów skarżącej dotyczących zaniżonego stażu zatrudnienia przyjmowanego przez ZUS do wyliczenia jej emerytury na nowych zasadach wymaga też wyraźnego zaznaczenia, że do ustalenia wysokości kapitału początkowego uwzględnia się tylko okresy składkowe do 1.01.1999r. Zgodnie z treścią art. 173 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, kapitał początkowy ustala się dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek. Zasady ustalania kapitału określa przepis art. 174. W myśl art. 174 ust. 1 ustawy emerytalnej kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12. Przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy: 1) okresy składkowe, o których mowa w art. 6; 2) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5; 3) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-4 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2 (ust. 2).

Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed dniem 1 stycznia 1999 r. (art. 174 ust. 3). Do obliczenia kapitału początkowego przyjmuje się kwotę bazową wynoszącą 100 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w II kwartale kalendarzowym 1998 r. (art. 174 ust. 7). Przy obliczaniu kapitału początkowego część kwoty bazowej wynoszącej 24% tej kwoty mnoży się przez współczynnik proporcjonalny do wieku ubezpieczonego oraz okresu składkowego i nieskładkowego osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 r. Współczynnik ten oblicza się według ustalonego w ustawie wzoru (art. 174 ust. 8). Wzór ten przewiduje uwzględnienie m.in. wieku ubezpieczonego oraz osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 r. stażu ubezpieczeniowego, który oznacza udowodniony okres składkowy i nieskładkowy. Zgodnie z art. 174 ust. 9a ustawy emerytalno-rentowej, staż ubezpieczeniowy i wymagany staż, o których mowa w ust. 8, określa się w dniach, jeżeli jest to dla ubezpieczonego korzystniejsze.

Nie znajdując podstaw w świetle całokształtu materiału dowodowego do przypisania organowi rentowemu jakichkolwiek uchybień przy ustalaniu wysokości należnej emerytury dla wnioskodawczyni, Sąd uznał, że zaskarżona decyzja odpowiada prawu. W efekcie, mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzeczono jak w sentencji i oddalono odwołanie skarżącej.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć wnioskodawcy z pouczeniem o terminie i sposobie do wniesienia apelacji.

A.P.