Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 17 stycznia 2025 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi, po rozpoznaniu sprawy z powództwa K. M. przeciwko (...), o zapłatę:

I. zasądził od (...) na rzecz K. M. niniejsze kwoty tytułem wyrównania wynagrodzenia za miesiące od marca do grudnia 2022 roku:

a) 1 285,84 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 1 kwietnia 2022 roku do dnia zapłaty,

b) 1 285,84 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 1 maja 2022 roku do dnia zapłaty,

c) 1 443,84 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 1 czerwca 2022 roku do dnia zapłaty,

d) 1 443,84 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 1 lipca 2022 roku do dnia zapłaty,

e) 1 443,84 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 1 sierpnia 2022 roku do dnia zapłaty,

f) 1 443,84 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 1 września 2022 roku do dnia zapłaty,

g) 1 396,74 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 1 października 2022 roku do dnia zapłaty,

h) 1 443,84 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 1 listopada 2022 roku do dnia zapłaty,

i) 1 443,84 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 1 grudnia 2022 roku do dnia zapłaty,

j) 1 443,84 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 1 stycznia 2023 roku do dnia zapłaty;

II. oddalił powództwo w pozostałej części;

III. zasądził od (...) na rzecz K. M. kwotę 1 350,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

IV. nadał wyrokowi w punkcie I. rygor natychmiastowej wykonalności do wysokości kwoty 23 049,28 zł.

(wyrok – k. 71)

W rozpoznawanej sprawie Sąd Rejonowy poczynił ustalenia faktyczne oraz przedstawił ocenę dowodów, w oparciu o które wydał kwestionowane orzeczenie, a które w całości podziela i przyjmuje za własne Sąd II instancji.

(uzasadnienie – k. 78-86)

Apelację od powyższego wyroku w całości wniósł pozwany (...) reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika. Wydanemu rozstrzygnięciu pozwany zarzucił naruszenie:

1.  przepisów prawa procesowego, który mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, mianowicie art. 321 k.p.c. poprzez zasądzenie w wyrokiem z dnia 17 stycznia 2025 roku kwot wyższych niż żądane przez powódkę, a to:

- w punkcie I lit. c - zamiast kwoty: 1425,84 zł zasądził 1 443,84 zł - tj. o 18 zł ponad żądanie powódki,

- w punkcie I lit. d - zamiast kwoty: 1425,84 zł zasądził 1 443,84 zł - tj. o 18 zł ponad żądanie powódki,

- w punkcie I lit. e - zamiast kwoty: 1425,84 zł zasądził 1 443,84 zł - tj. o 18 zł ponad żądanie powódki,

- w punkcie I lit. f - zamiast kwoty: 1425,84 zł zasądził 1 443,84 zł - tj. o 18 zł ponad żądanie powódki,

- w punkcie I lit. h - zamiast kwoty: 1425,84 zł zasądził 1 443,84 zł - tj. o 18 zł ponad żądanie powódki,

- w punkcie I lit. i - zamiast kwoty: 1425,84 zł zasądził 1 443,84 zł - tj. o 18 zł ponad żądanie powódki,

- w punkcie I lit. j - zamiast kwoty: 1425,84 zł zasądził 1 443,84 zł - tj. o 18 zł ponad żądanie powódki.

W związku z powyższym pełnomocnik strony pozwanej wniósł o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji na podstawie art. 386 § 4 k.p.c, ewentualnie o zmianę wyroku i oddalenie powództwa, nadto zasądzenie od Powoda na rzecz Pozwanego kosztów postępowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych za czas po upływie tygodnia od dnia jego ogłoszenia do dnia zapłaty.

(apelacja k: 104-106)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja okazała się bezzasadna i jako taka podlegała oddaleniu.

W pierwszej kolejności przypomnieć należy, że niniejsza sprawa była rozpoznawana w postępowaniu uproszczonym, w związku z czym zgodnie z art. 505 ⁹§1 ¹ k.p.c. apelację można oprzeć tylko na zarzutach naruszenia prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie lub naruszenia przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć wpływ na wynik sprawy. Natomiast stosownie do art. 505 ¹³§2 k.p.c. jeżeli sąd drugiej instancji nie przeprowadził postępowania dowodowego, uzasadnienie wyroku powinno zawierać jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa. Podkreślić należy, iż w postępowaniu uproszczonym apelacja ma charakter ograniczony, a celem postępowania apelacyjnego nie jest tu ponowne rozpoznanie sprawy, ale wyłącznie kontrola wyroku wydanego przez Sąd I instancji w ramach zarzutów podniesionych przez skarżącego. Innymi słowy, apelacja ograniczona wiąże Sąd odwoławczy, a zakres jego kompetencji kontrolnych jest zredukowany do tego, co zarzuci w apelacji skarżący (tak też Sąd Najwyższy w uzasadnieniu uchwały składu 7 sędziów z dnia 31 stycznia 2008 roku, OSNC Nr 6 z 2008 r. poz. 55).

Na wstępie dalszych rozważań wskazać należy, iż Sąd II instancji podziela wszelkie ustalenia faktyczne Sądu Rejonowego oraz dokonaną ocenę dowodów zaprezentowaną w pisemnych motywach rozstrzygnięcia i przyjmuje je za własne, co skutkuje równocześnie ograniczeniem uzasadnienia do rozpoznania przedstawionego w apelacji zarzutu naruszenia prawa procesowego (art. 387 § 2 ¹ p. 1 k.p.c.). Wskazać należy, iż wydane rozstrzygnięcie Sądu I instancji jest również prawidłowe pod względem materialnoprawnym i brak jest podstaw do jego zmiany lub uchylenia, zaś Sąd Okręgowy w pełni podziela rozważania prawne zaprezentowane przez Sąd Rejonowy w pisemnych motywach rozstrzygnięcia (art. 387 § 2 ¹ p. 2 k.p.c.).

Nie ma racji skarżący wskazując, aby Sąd I instancji wydając zaskarżone rozstrzygnięcie dopuścił się naruszenia art. 321 § 1 k.p.c. Zgodnie ze wskazanym unormowaniem Sąd nie może wyrokować co do przedmiotu, który nie był objęty żądaniem, ani zasądzać ponad żądanie. Związanie Sądu przy wyrokowaniu żądaniem stanowi wyraz obowiązywania w procesie cywilnym zasady dyspozytywności, zgodnie z którą to powód decyduje o zakresie rozstrzygnięcia sprawy. Prawidłowe zastosowanie tej zasady ma ścisły związek z dokładnym określeniem żądania w pozwie (art. 187 k.p.c.), przy czym przyjmuje się, iż żądanie pozwu indywidualizują przytoczone okoliczności faktyczne, natomiast powód nie ma obowiązku podania podstawy prawnej dochodzonego roszczenia. Przepisy prawa materialnego wskazywane przez powoda, jako podłoże jego żądań, nie wiążą Sądu i mogą być przezeń pominięte przy wydawaniu orzeczenia co do istoty sporu, konstrukcja podstawy prawnej rozstrzygnięcia należy bowiem do Sądu (tak Sąd Najwyższy m.in. w wyroku z dnia 25 kwietnia 2008 r., II CSK 613/07, LEX nr 420867). Innymi słowy przyjęcie przez Sąd innej podstawy rozstrzygnięcia, niż wskazana w pozwie nie stanowi wyjścia poza granice żądania w ujęciu art. 321 § 1 k.p.c., natomiast oparcie wyroku na podstawie faktycznej niepowołanej przez powoda jest orzeczeniem ponad żądanie w rozumieniu art. 321 k.p.c. W orzecznictwie panuje również zgodność co do tego, iż związanie granicami żądania nie oznacza, że Sąd jest związany w sposób bezwzględny samym sformułowaniem zgłoszonego żądania. Jeżeli treść żądania jest sformułowana niewyraźnie, niewłaściwie, nieprecyzyjnie to Sąd może, a nawet ma obowiązek odpowiednio je zmodyfikować, jednakże zgodnie z wolą powoda i w ramach podstawy faktycznej powództwa. Ingerencja Sądu nie może być w tym zakresie zbyt daleko idąca, chodzi o nadanie objawionej w treści pozwu woli powoda poprawnej jurydycznie formy (zob. wyroki Sądu Najwyższego z dnia: 28 czerwca 2007 r., IV CSK 115/07, LEX nr 358817, 8 lipca 2011 r., IV CSK 536/10, LEX nr 1084734).

W uwzględnieniu powyższego podkreślić należy, że proces cywilny może się prawidłowo toczyć tylko wówczas, gdy zostanie dokładnie sformułowane żądanie pozwu, co jest obowiązkiem powódki i co powódka niewątpliwie uczyniła.

W analizowanej sprawie powódka domagała się zasądzenia kwoty 14 122,40 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, liczonymi od kwot:

- 1 285,84 złotych z odsetkami od dnia 28 marca 2022 roku do dnia zapłaty;

- 1 285,84 złotych z odsetkami od dnia 28 kwietnia 2022 roku do dnia zapłaty;

- 1 443,84 złotych z odsetkami od dnia 28 maja 2022 roku do dnia zapłaty;

- 1 443,84 złotych z odsetkami od dnia 28 czerwca 2022 roku do dnia zapłaty;

- 1 443,84 złotych z ustawowymi od dnia 28 lipca 2022 roku do dnia zapłaty;

- 1 443,84 złotych z odsetkami od dnia 28 sierpnia 2022 roku do dnia zapłaty;

- 1 443,84 złotych z odsetkami od dnia 28 września 2022 roku do dnia zapłaty;

- 1 443,84 złotych z odsetkami od dnia 28 października 2022 roku do dnia zapłaty;

- 1 443,84 złotych z odsetkami od dnia 28 listopada 2022 roku do dnia zapłaty;

- 1 443,84 złotych z odsetkami od dnia 28 grudnia 2022 roku do dnia zapłaty.

Tak skonstruowane żądanie pozwu wynika jednoznacznie z jego treści (k: 3-4), która w toku procesu nie została zmodyfikowana. Orzekanie o tym wynagrodzeniu, w tym za okres od marca 2022 r. do sierpnia 2022 r. i od października 2022 r. do grudnia 2022 r. przez Sąd I instancji nie naruszało zatem, w przekonaniu Sądu Okręgowego art. 321 § 1 k.p.c. Sąd I instancji nie wyrokował co do przedmiotu, który nie był objęty żądaniem.

Podnoszona przez apelanta kwestia potencjalnego doręczenia mu odpisu pozwu o brzmieniu innym niż pozew znajdujący się w aktach sprawy po pierwsze nie została w jakikolwiek sposób wykazana, a po drugie nie mieści się w kategorii zarzutu naruszenia normy art. 321§1 kpc. Brak jakichkolwiek innych zarzutów zgłoszonych w rozpoznawanym środku zaskarżenia, przy uwzględnieniu, iż sprawa jest rozpoznawana w postępowaniu uproszczonym, czyni go całkowicie nieskutecznym.

Mając na uwadze powyższe Sąd II instancji, na mocy art. 385 k.p.c., oddalił apelację w całości jako nieuzasadnioną.

SSO Paweł Wojas