Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II C 949/17 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Łodzi z 2018-02-26

II C 949/17

UZASADNIENIE

W pozwie z 25 lipca 2017 r., skierowanym przeciwko Bankowi (...) w S., powódka - Fundacja (...) w Z., działająca w imieniu i na rzecz M. K. (1), wniosła o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w postaci zaopatrzonego postanowieniem z 25 lipca 2015 r. w klauzulę wykonalności , bankowego tytułu egzekucyjnego z 16 lipca 2015 r., w całości, na podstawie art. 840 § 1 pkt. 1 k.p.c., oraz o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, a w przypadku zaistnienia przesłanek z art 326 § 1 k.p.c. w zw. z art. 109 § 2 k.p.c. o zasądzenie kosztów w wysokości dwukrotności stawki minimalnej.

Uzasadniając swoje stanowisko powódka powołała się na art. 840 § 1 pkt 1 k.p.c., wskazując, że zaprzecza zdarzeniom, na których oparto wydanie klauzuli wykonalności, a w szczególności kwestionuje istnienie obowiązku stwierdzonego tytułem egzekucyjnym niebędącym orzeczeniem sądu.

Powódka wskazała, iż należność objęta wymienionym tytułem egzekucyjnym, według twierdzeń pozwanego, wynika z umowy o kredyt obrotowy nr (...) z dnia 30 września 2013r. zwartej z Bankiem (...) w S., tymczasem M. K. (1) nie zawierał z pozwanym umowy kredytowej. Natomiast, przy przyjęciu, że M. K. (1) złożył oświadczenie o poddaniu się egzekucji jako poręczyciel cywilny, nie byłoby ono skuteczne i nie mogło by stanowić podstawy do wystąpienia z wnioskiem o nadanie powyższemu tytułowi klauzuli wykonalności, gdyż, poręczenie cywilne nie jest czynnością bankową.

Strona powodowa podniosła wiele innych jeszcze zarzutów:

- że doszło do podpisania ugody między kredytobiorcą a bankiem, jednak mimo dokonywania spłat przez kredytobiorcę zgodnie z zawartą ugodą, pozwany wszczął egzekucję przeciwko M. K. (1),

- brak wymagalności roszczenia objętego bankowym tytułem egzekucyjnym, a nawet jego wysokość i istnienie,

- niedopełnienie wymogu doręczenia M. K. wzorca umowy,

- brak wykazania umocowania przez bank osoby podpisującej bankowy tytuł egzekucyjny, a dokładniej brak umocowania osób, które udzieliły jej pełnomocnictwa (Bank przedstawił w postępowaniu klauzulowym jedynie kopię odpisu KRS.),

-stosowanie niedozwolonych, nieuzgodnionych indywidualnie z konsumentem, a więc niewiążących go klauzul umownych (art. 385 1 § 1 k.c.),

- sprzeczność przepisów ustawy Prawo bankowe, obowiązujących w dacie wystawienia kwestionowanego bankowego tytułu egzekucyjnego nie tylko z Konstytucją RP, ale także z prawem Unii Europejskiej, w tym niezgodność z prawem do rzetelnego procesu przewidzianym w art. 6 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności.

Postanowieniem z 9 sierpnia 2017 r. Sąd zabezpieczył powództwo przez zawieszenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Skierniewicach R. L. z wniosku Banku (...) w S. przeciwko M. K. (1) w sprawie KM 294/17 do czasu prawomocnego zakończenia postępowania w niniejszej sprawie. (postanowienie, k. 53-54)

W odpowiedzi na pozew Bank (...) w S. wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych.

Pozwany wskazał, że w dniu 30 września 2013 r. M. K. (3), w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, zawarła z pozwanym umowę kredytu na podstawie umowy o kredyt obrotowy nr (...). Tego samego dnia M. K. (1) – jako poręczyciel weksla wystawionego na zabezpieczenie przez M. K. (3) i jako dłużnik rzeczowy z racji zabezpieczenia hipoteką, złożył dwa oświadczenia o poddaniu się egzekucji w trybie art. 97 ustawy Prawo bankowe. Pozwany wskazał, iż poręczenie wekslowe jest operacją wekslową w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy prawo bankowe, co powoduje, że jest czynnością bankową w rozumieniu również art. 97 w/w ustawy, co tym samym daje podstawy do wystawienia BTE również wobec poręczyciela wekslowego.

Pozwany wskazał na fakt skutecznego wypowiedzenia umowy oraz doręczenia oświadczeń w tym przedmiocie kredytodawcy i M. K. (1), a także istnienie wierzytelności i jej wymagalność, tak w momencie sporządzania bankowego tytułu egzekucyjnego, jak i nadawania przez Sąd klauzuli wykonalności.

Do odpowiedzi na pozew załączono wyliczenie odsetek. Podkreślono także, że M. K. (1) brał udział w toczącym się przez okres niemal dwóch lat postępowaniu egzekucyjnym w sprawie i nie kwestionował dotychczas rzetelności i prawdziwości złożonych oświadczeń woli oraz wysokości egzekwowanej należności. (odpowiedź na pozew, k. 63-68 k.)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

30 września 2013 r. pomiędzy Bankiem (...) w S. a M. K. (3), prowadzącą działalność gospodarczą, została zawarta umowa o kredyt obrotowy nr (...). Bank udzielił M. K. (3) kredytu w kwocie 145.000zł do 30.09.2033 r. Kredytobiorca zobowiązał się do dokonania całkowitej spłaty kredytu oraz odsetek zgodnie z harmonogramem.

Zgodnie z § 8 umowy prawne zabezpieczenie spłaty udzielonego kredytu, a także innych związanych z kredytem należności stanowiły:

- weksel in blanco kredytobiorcy awalizowany przez M. K. (1)

- hipoteka umowna do kwoty 290.000zł zabezpieczająca spłatę kredytu, odsetek i kosztów od kredytu, ustanowiona na nieruchomości położonej w S. 93.

W myśl§ 9 umowy bank miał prawo, celem przymusowego zaspokojenia swoich należności, do wystawienia bankowego tytułu egzekucyjnego w stosunku do kredytobiorcy oraz dłużników banku z tytułu zabezpieczenia kredytu udzielonego na podstawie przedmiotowej umowy, na zasadach określonych w odrębnym oświadczeniu o poddaniu się egzekucji. Oświadczenie o poddaniu się egzekucji stanowiło integralną część umowy.

Zgodnie z umową, brak spłaty należności w terminie upoważniał bank do wypowiedzenie umowy o kredyt w całości lub w części, obniżenia kwoty kredytu oraz ustalenia nowego terminu płatności całego zadłużenia z tytułu kredytu i odsetek oraz przystąpienia do realizacji przyjętych zabezpieczeń. O kolejności i zakresie realizacji zabezpieczeń decydować miał bank.

(umowa o kredyt (...), k. 72-75, zeznania świadka B. M., protokół rozprawy z dnia 10.01.2018 r.- 00:08:52, k. 126v.-127, e-protokół, k. 128)

30 września 2013 r. M. K. (3) podpisała „oświadczenie dłużnika banku o poddaniu się egzekucji” w trybie art. 97 ust. 1 i 2 ustawy Prawo bankowe, na podstawie którego oświadczyła, że jest dłużnikiem Banku (...) w S. z tytułu umowy kredytu obrotowego – restrukturyzacyjnego, umowa nr (...) z dnia 30 września 2013 r. udzielonego w kwocie 145.000zł. (oświadczenie M. K. (3) o poddaniu się egzekucji, k. 69)

Również 30 września 2013 r. M. K. (3) podpisała deklarację wystawcy weksla in blanco wraz z wekslem in blanco poręczonym przez M. K. (1) jako zabezpieczenie spłaty kredytu udzielonego jej na mocy umowy z 30.09.2013 r. nr (...).

(deklaracja wekslowa, k. 76, kopia weksla, k. 134)

Tego samego dnia M. K. (1) podpisał „oświadczenie poręczyciela o poddaniu się egzekucji” w trybie art. 97 ust. 1 i 2 ustawy Prawo bankowe oświadczając, że jako poręczyciel jest dłużnikiem Banku (...) w S. z tytułu umowy kredytu obrotowego – restrukturyzacyjnego, umowa nr (...) z 30 września 2013 r. udzielonego w kwocie 145.000zł, zawartej pomiędzy pozwanym bankiem a M. K. (3). Oświadczył nadto, że poddaje się egzekucji (…) prowadzonej przez bank według przepisów kodeksu postępowania cywilnego, w oparciu o bankowy tytuł egzekucyjny, po nadaniu mu przez sąd klauzuli wykonalności. (kopia oświadczenia M. K. (1) o poddaniu się egzekucji, k. 70)

Dodatkowo, M. K. (1) podpisał także „oświadczenie dłużnika banku z tytułu zabezpieczenia wierzytelności o poddaniu się egzekucji”w trybie art. 97 ust. 1 i 2 ustawy Prawo bankowe, w którym oświadczył, iż na podstawie umowy (...) z dnia 30 września 2013r. (…), jest dłużnikiem Banku z tytułu zabezpieczenia należności w kwocie 145.000 zł, wynikającej z umowy nr (...) z dnia 30 września 2013r o kredyt obrotowo – restrukturyzacyjny, zawartej pomiędzy pozwanym Bankiem a M. K. (3), oraz, że w przypadkach określonych w/w umową (…) poddaje się dobrowolnie i nieodwołalnie egzekucji, prowadzonej przez pozwany bank w oparciu o bankowy tytuł egzekucyjny, po nadaniu mu przez sąd klauzuli wykonalności, odnośnie egzekucji z nieruchomości położonej w miejscowości S. 93, dla której w Sądzie Rejonowym w Skierniewicach prowadzona jest KW nr (...).

(świadczenie M. K. (1) z tytułu zabezpieczenia wierzytelności, k. 71, zeznania świadka B. M., protokół rozprawy z dnia 10.01.2018 r.- 00:08:52, k. 126v.-127, e-protokół, k. 128)

M. K. (1) złożył także oświadczenie o ustanowieniu na rzecz pozwanego banku, hipoteki umownej do kwoty 290.000 zł, na stanowiącej jego własność w/w nieruchomości.(oświadczenie, k. 80, wniosek, k. 78-79, treść księgi wieczystej, k. 81-86)

Także w dniu 30 września 2013r. M. K. (1) podpisał deklarację poręczyciela wekslu in blanco, w którym wskazał, że złożył na wekslu swój podpis jako poręczyciel za wystawcę, oraz, że w stosunku do niego - jako poręczyciela - weksel ten nie może być wypełniony na sumę wyższą niż kwota 290.000 zł. (deklaracja, k. 77, zeznania świadka B. M., protokół rozprawy z dnia 10.01.2018 r.- 00:08:52, k. 126v.-127, e-protokół, k. 128)

+W dniu 12 maja 2015 r. pozwany bank wypowiedział M. K. (3) umowę kredytową w związku z niedotrzymaniem jej postanowień. Wypowiedzenie zostało odebrane przez M. K. (3) w dniu 27.05.2015 r. W tym samym dniu zostało doręczone M. K. (1). (wypowiedzenie umowy kredytowej, k. 87, potwierdzenia odbioru, k. 88-89)

W dniu 16 lipca 2015 r. Bank (...) w S. wystawił przeciwko M. K. (1) bankowy tytuł egzekucyjny. Na podstawie ksiąg bankowych, pozwany stwierdził w jego treści, że figuruje w nich płatne i wymagalne zadłużenie M. K. (1) z tytułu poręczenia kredytu obrotowego – restrukturyzacyjnego, zaciągniętego przez M. K. (3) (…) na podstawie umowy o kredyt obrotowy nr (...) z dnia 30 września 2013 r. Roszczenia banku określono jako wymagalne. Bankowy tytuł egzekucyjny podpisała mgr E. N. – członek zarządu oraz mgr H. N. – II wiceprezes zarządu. (bankowy tytuł egzekucyjny, k. 3 załączonych akt sprawy I Co 644/15, zeznania świadkaBożeny M., protokół rozprawy z dnia 10.01.2018 r.- 00:08:52, k. 126v.-127, e-protokół, k. 128)

W dniu 21 lipca 2015r. pozwany Bank wystąpił do Sądu Rejonowego w Skierniewicach z wnioskiem o nadanie klauzuli wykonalności wskazanemu powyżej bankowemu tytułowi egzekucyjnemu z dnia 16.07.2015r., wystawionemu przeciwko dłużnikowi M. K. (1). (wniosek, k. 2 załączonych akt sprawy I Co 644/15)

Do

powyższego wniosku Bank załączył bankowy tytuł egzekucyjny z dnia 16.07.2015r. przeciwko M. K. (1), umowę o kredyt, wydruk z Centralnej Informacji Krajowego Rejestru Sądowego. Nadto załączył podpisane przez M. K. (1) w dniu 30 września 2013 r. oświadczenie o poddaniu się egzekucji, w którym M. K. oświadczył, że jako poręczyciel jest dłużnikiem Banku (...) w S. z tytułu umowy kredy

obrotowego – restrukturyzacyjnego, umowa nr (...) z dnia 30 września 2013 r. udzielonego M. K. (3). (w załączonych aktach sprawy I Co 644/15: BTE, k. 3, umowa o kredyt, k. 4-11, oświadczenie poręczyciela, k. 12)

Postanowieniem z dnia 25sierpnia 2015 r. w sprawie I Co 644/15 Sąd Rejonowy w Skierniewicach I Wydział Cywilny tytułowi temu nadał klauzulę wykonalności wskazując jako tytuł zobowiązania dłużnika umowę o kredyt numer (...) z dnia 30 września 2013 r. (postanowienie, k. 26 załączonych akt sprawy I Co 644/15)

Na podstawie powyższego tytułu Komornik Sądowy R. L. prowadził postępowanie egzekucyjne Km 135/15 przeciwko M. K. (1). (postanowienie, k. 98)

W październiku 2015 r. M. K. (3) wraz z poręczycielem wekslowym złożyła pismo do Banku (...) w S. z prośbą o wstrzymanie egzekucji i zawarcie porozumienia. Zarząd Banku odmówił zawarcia porozumienia nie widząc szans realizacji jego postanowień, jednakże Bank złożył do komornika wniosek o zawieszenie postępowania egzekucyjnego. Warunkiem wstrzymania czynności egzekucyjnych była realizacja przez kredytobiorcę spłaty powstałego zadłużenia w ratach miesięcznych, płatnych od miesiąca stycznia 2016r. w wysokości 1.200 zł miesięcznie. M. K. (1) dokonywał od tego czasu przelewem ze swojego konta bankowego wpłat po 1.200 zł miesięcznie ( od czerwca 2016r. do m

+++++

+rca 2017 r.) (zeznania świadka B. M., protokół rozprawy z dnia 10.01.2018 r.- 00:08:52, k. 126v.-127, e-protokół, k. 128, pismo, k. 35, k. 36, decyzja zarządu Banku, k. 90, potwierdzenia przelewu, k. 42-51)

Wobec zawieszenia postepowania egzekucyjnego i braku wniosku o jego podjęcie w ciągu roku, postępowanie egzekucyjne uległo umorzeniu z mocy samego prawa, wobec czego Komornik postanowieniem z dnia 22 lutego 2017r. zakończył wskazane postepowanie egzekucyjne. (postanowienie o zawieszeniu postępowania, k.91, postanowienie o zakończeniu postępowania k. 98)/*

Wobec nie wywiązania się przez M. K. (3) i M. K. (1) z terminowej spłaty dwóch kolejnych rat w wysokości po 1.200 zł miesięcznie, tj. za kwiecień i maj 2017r. Zarząd pozwanego Banku podjął decyzję o podjęciu postępowania egzekucyjnego także wobec M. K. (1). (decyzja Zarządu pozwanego Banku, k. 92, zeznania świadka B. M., protokół rozprawy z dnia 10.01.2018 r.- 00:08:52, k. 126v.-127, e-protokół, k. 128, wniosek, k. 99-100)

Postępowanie egzekucyjne Km 294/17 nie doprowadziło do wyegzekwowania jakiejkolwiek kwoty. (informacja, k. 123, zawiadomienie, k. 34)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych dowodów, w tym w postaci załączonych do akt dokumentów (ich niebudzących wątpliwości kopii) *-oraz zeznań świadka B. M..

Sąd nie oparł się na zaoferowanych przez stronę powodową dokumentach w postaci postanowienia Sądu Okręgowego w Łodzi wydanego w sprawie I C 692/17 oraz postanowienia Sadu Rejonowego w Rzeszowie, w sprawie o sygn. akt I.I. Co 456/16, jako nieprzydatnych dla rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Powództwo jest zasadne.

Po nadaniu bankowemu tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności środkiem ochrony dłużnika jest powództwo o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności uregulowane w art. 840 § 1 k.p.c., stanowiące merytoryczną obronę dłużnika przed egzekucją.

Stosownie do powołanegoprzepisu dłużnik może w drodze procesu żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części, między innymi, jeżeli przeczy zdarzeniom, na których oparto wydanie klauzuli wykonalności, a w szczególności gdy kwestionuje istnienie obowiązku stwierdzonego tytułem egzekucyjnym niebędącym orzeczeniem sądu.

Dłużnik może przy tym wnieść powództwo na podstawie art. 840 § 1 pkt 1 k.p.c., niezależnie od tego, czy skarżył postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności, choćby można było w drodze zaskarżenia tego postanowienia podnieść te same zarzuty ( tak np. wyrok SN z 26.07.2012r., II CSK 760/11).

Na wstępie należy odnieść się zatem do zarzutu wystawienia bankowego tytułu egzekucyjnego przez osobę nieumocowaną do składania oświadczeń woli w imieniu pozwanego ze względu na brak umocowania osób, które udzieliły jej pełnomocnictwa. Istotnie bank nie przedstawił pełnomocnictw dla osób wystawiających bankowy tytuł egzekucyjny, gdyż nie było takiej potrzeby. Umocowanie do działania w imieniu banku członka zarządu oraz II Wiceprezesa Zarządu wynika bezpośrednio z załączonego opisu Krajowego Rejestru Sądowego pozwanego banku i nie wymaga przedstawiania dodatkowych pełnomocnictw. W myśl art. 4 ust. 4 aa ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym pobrane samodzielnie wydruki komputerowe aktualnych informacji o podmiotach wpisanych do Rejestru mają moc zrównaną z mocą dokumentów wydawanych przez Centralną Informację, Krajowego Rejestru Sądowego, jeżeli posiadają cechy umożliwiające ich weryfikację z danymi zawartymi w Rejestrze.

Jak ustalono powyżej, umowa o kredyt obrotowy nr (...) została zawarta 30 września 2013r. pomiędzy pozwanym bankiem a M. K. (3), a zgodnie z § 8 umowy zabezpieczenie spłaty stanowił weksel in blanco kredytobiorcy awalizowany przez M. K. (1) oraz hipoteka umowna ustanowiona na jego nieruchomości. M. K. (1) nie zawarł z pozwanym bankiem, wbrew treści bankowego tytułu egzekucyjnego, umowy poręczenia cywilnoprawnego.

W wystawionym w dniu 16 lipca 2015r. bankowym tytule egzekucyjnym, pozwany Bank błędnie i bezpodstawnie zatem stwierdza, na podstawie ksiąg banku, iż figuruje w nich płatne i wymagalne zadłużenie M. K. (1) z tytułu poręczenia kredytu obrotowo – restrukturyzacyjnego, zaciągniętego przez M. K. (3) na podstawie umowy o kredyt obrotowy Nr (...) z dnia 30 września 2013 r.

Także w załączonym do złożonego do Sądu Rejonowego w Skierniewicach wniosku banku o nadanie klauzuli wykonalności oświadczeniu poręczyciela o poddaniu się egzekucji, podpisanym przez M. K. (1) w dniu 30 września 2013 r. bezpodstawnie zostało wskazane, iż M. K. (1) jako poręczyciel jest dłużnikiem Banku (...) w S. z tytułu umowy kredytu - umowy nr (...) z 30 września 2013 r.

W myśl obowiązującego w czasie wystawienia przedmiotowego tytułu art. 97 ust. 1 i 2 ustawy prawo bankowe z dnia 29 sierpnia 1997 r.(Dz.U.2015.128 t.j.), bankowy tytuł egzekucyjny mógł być podstawą egzekucji prowadzonej według przepisów kodeksu postępowania cywilnego po nadaniu mu przez sąd klauzuli wykonalności wyłącznie przeciwko osobie, która bezpośrednio z bankiem dokonywała czynności bankowej albo jest dłużnikiem banku z tytułu zabezpieczenia wierzytelności banku wynikającej z czynności bankowej i złożyła pisemne oświadczenie o poddaniu się egzekucji oraz gdy roszczenie objęte tytułem wynika bezpośrednio z tej czynności bankowej lub jej zabezpieczenia.

Zgodnie zaś z także obowiązującym ówcześnie art. 96 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, banki mogły wystawiać bankowe tytuły egzekucyjne, na podstawie ksiąg banków lub innych dokumentów związanych z dokonywaniem czynności bankowych. W bankowym tytule egzekucyjnym należało oznaczyć bank, który go wystawił i na rzecz którego egzekucja ma być prowadzona, dłużnika zobowiązanego do zapłaty, wysokość zobowiązań dłużnika wraz z odsetkami i terminami ich płatności, datę wystawienia bankowego tytułu egzekucyjnego, jak również oznaczenie czynności bankowej, z której wynikają dochodzone roszczenia, oraz wzmiankę o wymagalności dochodzonego roszczenia.

Do czynności bankowych odnosi się zaś art. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. prawo bankowe, który wskazuje, iż w tej kategorii mieści się miedzy innymi przyjmowanie wkładów pieniężnych płatnych na żądanie lub z nadejściem oznaczonego terminu oraz prowadzenie rachunków tych wkładów, prowadzenie innych rachunków bankowych, udzielanie kredytów, pożyczek pieniężnych oraz operacje czekowe i wekslowe.

Z treści powołanych przepisów wynika, że bankowy tytuł egzekucyjny mógł być wystawiony jedynie w związku z czynnością bankową lub zabezpieczającą, z której wynika wierzytelność przysługująca bankowi. Warunkiem koniecznym było, aby dłużnik - czy z czynności bankowej, czy zabezpieczającej, dokonanej z bankiem - złożył pisemne oświadczenie o poddaniu się egzekucji, a wierzytelność banku wynikać musiała bezpośrednio z tej czynności bankowej lub zabezpieczającej, do której doszło z dłużnikiem składającym oświadczenie. Dodać należy przy tym, że postępowanie klauzulowe jest sformalizowane i ogranicza się do badania treści tytułu egzekucyjnego.

W wystawionym przeciwko M. K. (1) bankowym tytule egzekucyjnym bank powołał się na nieistniejące poręczenie M. K. (1) kredytu. M. K. (1) nie był stroną czynności, wskazanej w złożonym z wnioskiem o nadanie klauzuli oświadczeniu o poddaniu się egzekucji, nie miało zatem miejsce zdarzenie, na podstawie którego wystawiono tytuł, przy czym dla tej konstatacji nie ma znaczenia czy istnieje i istniała wówczas inna podstawa odpowiedzialności M. K., która mogła skutkować wystawieniem tytułu prawidłowego.

Należało się tutaj odnieść do argumentacji strony powodowej, iż weksel M. K. (3), awalizowany przez M. K. (1), jeżeli został wypełniony dopiero na etapie toczącego się postępowania w niniejszejsprawie, nie mógł zostać przedstawiony do zapłaty wystawcy weksla własnego oraz poręczającemu za wystawcę M. K. (1). Podnoszony przez powódkę zarzut miałby znaczenie w sytuacji wskazania przez Bank przy dochodzeniu należności jako podstawy odpowiedzialności M. K. (1) dokonania przez niego poręczenia zobowiązania wekslowego, podczas gdy taka sytuacja w niniejszej sprawie nie miała miejsca. Zgodzić się należy, iż pełne skutki prawne może wywoływać jedynie weksel wypełniony i odpowiadający warunkom określonym przepisami prawa. Jednakże w przedmiotowej sprawie poręczenie wekslowe M. K. (1) nie stanowiło podstawy wydania przeciwko niemu bankowego tytułu egzekucyjnego.

Reasumując, bankowy tytułu egzekucyjny z dnia 16 lipca 2015r. wskazuje na podstawę odpowiedzialności materialnej M. K. (1), która nie istnieje. Skutecznie zatem zaprzeczono zdarzeniu, na którym oparto wydanie klauzuli wykonalności.

Mając na uwadze powyższe rozważania, należało pozbawić przedmiotowy tytuł wykonawczy wykonalności w całości.

Z uwagi, iż przeprowadzone w niniejszej sprawie postepowanie dowodowe wykazało,iż zaszła wskazana powyżej okoliczność uzasadniająca uwzględnienie powództwa, w ocenie Sądu nie ma potrzeby ustosunkowywania się do pozostałych, licznie podniesionych w pozwie zarzutów.

O kosztach postępowania Sąd orzekł w oparciu o art. 98 k.p.c., stosując zasadę odpowiedzialności za wynik procesu, zgodnie z którą strona przegrywająca obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty procesu.

W rozpoznawanej sprawie jako strona powodowa, w imieniu i na rzecz M. K. (1), działała Fundacja (...). W myśl art. 61 § 1 k.p.c. stanowi ona organizację pozarządową, która w zakresie swoich zadań statutowych działa na rzecz ochrony konsumentów, zaś po uzyskaniu wyrażonej na piśmie zgody M. K. (1) była uprawniona do wytoczenia na jego rzecz powództwa.

Pozwany Bank (...) w S. przegrał proces w całości, zatem Sąd zasądził od niego na rzecz powodowej Fundacji (...)tytułem zwrotu kosztów procesu kwotę 5.417 zł, na którą złożyły się koszty zastępstwa procesowego w wysokości 5.400 zł, ustalone zgodnie § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U.2018.265 t.j.) oraz opłata od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł.

Z uwagi na fakt, iż wskazana Fundacja była zwolniona od ponoszenia kosztów sądowych w całości na mocy art. 96 ust. 1 pkt 6 u.k.s.c. w zw. z art. 8 ust. 1 u.k.s.c i art. 62 k.p.c., w toku procesu powstały nieuiszczone koszty sądowe w postaci opłaty sądowej od pozwu w wysokości 7.400 zł. Obowiązkiem jej poniesienia, stosownie do dyspozycji art. 113 ust. 1 i 2 pkt 1 u.k.s.c., należało obciążyć stronę pozwaną.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Sylwia Nowakowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Łodzi
Data wytworzenia informacji: