Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 1250/18 - zarządzenie, uzasadnienie Sąd Okręgowy w Łodzi z 2019-04-04

Sygnatura akt I C 1250/18

UZASADNIENIE

Pozwem z 20 kwietnia 2018 roku, wniesionym do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie, (...) Bank S.A. z/s w W. wniósł o zasądzenie na swą rzecz od A. M. kwoty 255.173,56 zł, przy czym:

- kwotę 241.147,96 zł (tytułem kapitału) wraz z odsetkami karnymi w wysokości podwójnego oprocentowania umownego, które na dzień sporządzenia pozwu wynosiły 9,60% ale nie więcej niż w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 12 kwietnia 2018 roku do dnia zapłaty,

- kwotę 2.526,06 zł (tytułem odsetek umownych za okres korzystania z kapitału) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty,

- kwotę 11.321,34 zł (tytułem odsetek karnych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, oraz zasądzenie zwrotu kosztów sądowych w kwocie 3.190 zł.

W uzasadnieniu wskazano, że strona powodowa zawarła z A. M. umowę kredytu hipotecznego. Pozwana nie wywiązała się z ciążącego na niej zobowiązania terminowego dokonywania spłat w wysokościach ustalonych w umowie. W związku z brakiem zapłaty zaległych rat, strona powodowa pismem z 16 sierpnia 2017 roku wypowiedziała przedmiotową umowę stawiając całą należność w stan wymagalności.

(pozew k. 3-8 w zw. z k. 45-46)

Nakazem zapłaty z 7 maja 2018 roku wydanym w postępowaniu upominawczym orzeczono zgodnie z żądaniem pozwu.

(nakaz zapłaty k. 10)

A. M. wniosła sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym zaskarżyła go w całości, domagając się oddalenia powództwa oraz zasądzenia od powoda na swą rzecz kosztów postępowania.

Pozwana zarzuciła powodowi nieudowodnienie istnienia, wysokości oraz wymagalności wierzytelności dochodzonej pozwem, brak udowodnienia wysokości roszczenia co do wysokości, jak i co do zasadności.

(sprzeciw k. 13)

Postanowieniem z 5 czerwca 2018 roku przekazano sprawę do rozpoznania przez Sąd Okręgowy w Łodzi.

(postanowienie k. 19)

W piśmie z 18 września 2018 roku strona powodowa sprecyzowała stopy i sposób naliczania odsetek wskazane w uzasadnieniu pozwu. Wniesiono o zasądzenie na rzecz wierzyciela kosztów postępowania wg norm przepisanych wraz z opłatami skarbowymi od pełnomocnictw w kwocie 34 zł oraz kosztów notarialnego uwierzytelnienia dokumentów przedłożonych do sprawy w kwocie 186,96 zł.

(pismo procesowe k. 23)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 21 września 2007 roku pomiędzy (...) Bank S.A. w K. – (...) Oddział w Ł. a E. M. zawarta została umowa kredytu hipotecznego nr (...) indeksowanego do (...), zgodnie z którą Bank udzielił kredytobiorcy kredytu w kwocie 144.175,36 zł indeksowanego kursem (...) przy założeniu, że uruchomiono całość kredytu w dacie sporządzenia umowy równowartość kredytu wynosiłaby 64.973,12 CHF (ustalono, że rzeczywista równowartość zostanie określona po wpłacie ostatniej transzy kredytu). Spłata kredytu miała nastąpić w 300 miesięcznych równych ratach kapitałowo – odsetkowych, wysokość rat została określona z harmonogramie spłat. Ustalono, że oprocentowanie kredytu jest zmienne i na dzień sporządzenia umowy wynosiło 5,82% w skali roku, na które składała się suma obowiązującej stawki (...) i stałej marży Banku, która wynosiła 3,11%. Odsetki karne wynosiły 11,64% i miały ulegać zmianie w przypadku zmiany indeksu (...) z ograniczeniem do odsetek maksymalnych, które określono jako czterokrotność sumy kredytu lombardowego NBP (w dacie sporządzania umowy wysokość stopy kredytu lombardowego stanowiła 5,75%). W przypadku przewalutowania kredytu na PLN odsetki karne na dzień sporządzenia umowy wynosiły 20,47% (§ 1). Kredyt miał być przeznaczony na pokrycie ceny wykupu nieruchomości oraz na spłatę wcześniejszych kredytów i pożyczek, a także na koszty związane z przyznaniem niniejszego kredytu i ustanowieniem zabezpieczeń w postaci hipoteki kaucyjnej, kilku rodzajów ubezpieczeń, weksla in blanco (§ 3). W dniu wypłaty kredytu kwota wypłaconych środków miała zostać przeliczona do (...) wg kursu kupna walut określonego w Tabeli Kursów – obowiązującego w dniu uruchomienia środków (§ 9). W § 13 umowy ustalono, że oprocentowanie jest zmienne i ulega zmianie w pierwszym dniu najbliższego miesiąca następującego po ostatniej zmianie indeksu (...), zaś indeks (...) dla każdego miesiąca oblicza się w oparciu o stawkę LIBOR 3M. W przypadku niespłacenia w terminie całości lub części raty spłaty wynikającej z umowy, niespłacona kwota stawała się zadłużeniem przeterminowanym, od którego bank miał prawo naliczać odsetki karne w wysokości podwójnego oprocentowania umownego (§ 14). W § 15 zawarto zapis dotyczący prawa banku do naliczania opłat i prowizji w przypadku niewykonania zobowiązań przez kredytobiorcę. W § 20 umowy opisano prawo do przewalutowania kredytu na wniosek kredytobiorcy. W razie nie dotrzymania warunków umowy istniała możliwość wypowiedzenia jej przez bank z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia (§ 22).

(umowa kredytu k. 48-55)

W dniu 30 lipca 2010 roku strony zawarły Aneks nr (...), którego przedmiotem było ustalenie zasad funkcjonowania oferty M. R., polegającego m.in. na odroczeniu płatności części rat kredytu.

(Aneks nr (...) k. 56-58)

W 2009 roku miało miejsce połączenie przez przeniesienie całego majątku (...) Bank S.A. na (...) Bank S.A. na podstawie art. 492 § 1 pkt 1 k.s.h. oraz zmiana nazwy na (...) Bank S.A. (KRS (...)). Na podstawie tego samego przepisu w 2017 roku nastąpiło połączenie przez przejęcie całego majątku (...) Bank S.A. na (...) Bank S.A. (KRS (...)).

(odpisy KRS k. 28-44)

Do kwietnia 2017 roku pozwana spłacała kredyt zgodnie z harmonogramem, ewentualnie z kilkudniowym opóźnieniem. Od maja 2017 roku zaprzestała dokonywania spłat.

(historia rachunku k. 71-99)

W związku z powstaniem zaległości w spłacie kredytu, pismem z 13 lipca 2017 roku Bank wezwał A. M., pod rygorem wypowiedzenia umowy, do uregulowania w terminie 14 dni roboczych od daty doręczenia niniejszego pisma całości zaległości obejmującej następujące kwoty: 547,17 CHF tytułem należności kapitałowej, 244,43 CHF tytułem odsetek umownych, 2,83 CHF tytułem odsetek podwyższonych za opóźnienie w spłacie należności kapitałowej oraz 12,54 PLN tytułem kosztów i opłat za czynności banku.

(wezwanie do zapłaty k. 59-60 wraz z dowodem nadania k. 61-62)

Wobec nieuregulowania zaległości w spłacie kredytu, pismem z 16 sierpnia 2017 roku Bank wypowiedział pozwanej umowę kredytu z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia liczonego od dnia doręczenia niniejszego pisma. Jednocześnie wskazano, że Bank rozważy możliwość cofnięcia oświadczenia o wypowiedzeniu w przypadku uregulowania w okresie wypowiedzenia całości zaległości obejmującej na dzień sporządzenia niniejszego pisma następujące kwoty: 744,48 CHF tytułem należności kapitałowej, 366,08 CHF tytułem odsetek umownych, 5,55 CHF tytułem odsetek podwyższonych za opóźnieni w spłacie należności kapitałowej oraz 12,54 PLN tytułem kosztów i opłat za czynności Banku.

(wypowiedzenie k. 63-64 z dowodem nadania k. 65-66)

Pismem z dnia 27 października 2017 roku skierowano do pozwanej ostateczne wezwanie do zapłaty, wzywając do zapłaty w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego wezwania całości należności obejmującej: 241.147,96 PLN tytułem należności kapitałowej, 2.526,06 PLN tytułem odsetek umownych, 710,85 PLN tytułem odsetek podwyższonych za opóźnienie w spłacie należności kapitałowej, 33,24 PLN tytułem kosztów i opłat za czynności banku.

(ostateczne wezwanie do zapłaty k. 67-68 z dowodem nadania k. 69)

Wobec braku zapłaty żądanej kwoty, w dniu 12 kwietnia 2018 roku (...) Bank S.A. w W. sporządził wyciąg z ksiąg banku, w którym stwierdzono, że z tytułu zawartej umowy kredytu nr (...) z dnia 21.09.2007 r. w księgach banku figuruje wymagalne zadłużenie A. M., na które składają się:

- należność główna w kwocie 241.147,96 PLN,

- odsetki umowne za okres korzystania z kapitału w wysokości: 2,33% od dnia 01.05.2017 r. do dnia 03.05.2017 r., 2,32% od dnia 04.05.2017 r. do dnia 15.10.2017 r. w kwocie 2.526,06 PLN,

- odsetki za opóźnienie naliczane od kwoty niespłaconego kapitału w wysokości: 4,66% od dnia 01.05.2017 r. do dnia 03.05.2017 r., 4,64% od dnia 04.05.2017 r. do dnia 16.10.2017 r., 9,60% od dnia 17.10.2017 r. do dnia 11.04.2018 r. w kwocie 11.321,34 PLN,

- opłaty i prowizje 178,20 PLN.

(wyciąg z ksiąg banku k. 47)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych wyżej dowodów z dokumentów, szczególnie, że powód złożył kopię umowy i aneksu podpisane przez pozwaną – potwierdzone za zgodność z oryginałem przez notariusza, a wszelkie dokumenty wygenerowane z systemu bankowego Bank przedłożył z opatrzeniem ich podpisem wystawcy.

Sąd zważył, co następuje:

Mając na uwadze całość materiału zebranego w sprawie, Sąd uznał, że powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Zgodnie z art. 353 1 k.c. strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

W oparciu o wyrażoną powołanym przepisem zasadę swobody umów oraz w oparciu o przepis art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (t.j. Dz.U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 ze zm.), (...) Bank S.A. w K. (poprzednik prawny (...) Bank S.A. w W.) zawarł z A. M. w dniu 21 września 2007 roku umowę kredytu hipotecznego indeksowanego do (...) nr (...), na podstawie której pozwana uzyskała kredyt w wysokości 144.175,36 PLN (64.973,12 CHF) zł na 25 lat, z przeznaczeniem w części na cenę wykupu nieruchomości (12.881 PLN), zaś w pozostałej części na spłatę innych kredytów. Nie ulegało wątpliwości w niniejszej sprawie, że kwota kredytu po potrąceniu określonej w umowie prowizji banku oraz kosztów opłat została pozwanej przedstawiona do wykorzystania.

Przedmiotowa umowa kredytu z dnia 21.09.2007 r. przewidywała możliwość jej wypowiedzenia przez kredytodawcę z zachowaniem 30-dniowego terminu wypowiedzenia w przypadku niedotrzymania przez kredytobiorcę warunków udzielenia kredytu. Skorzystanie z prawa wypowiedzenia umowy wywoływało skutek w postaci rozwiązania tej umowy z upływem okresu wypowiedzenia.

Nie może budzić wątpliwości w niniejszej sprawie, w świetle przede wszystkim przedstawionych dokumentów, że pozwana uchybiła obowiązkowi terminowej spłaty kredytu. Strona powodowa miała zatem, według treści przedmiotowej umowy, prawo wypowiedzenia umowy z zachowaniem 30-dniowego terminu wypowiedzenia i postawienia całego pozostałego do spłaty kredytu wraz z odsetkami w stan natychmiastowej wymagalności.

Nie powinno budzić wątpliwości, że ocena skuteczności wypowiedzenia umowy kredytowej przez bank wymaga uwzględnienia zarówno postanowień umowy łączącej strony jak również regulacji zawartej w art. 75 ustawy Prawo bankowe. Zgodnie z przywołanym art. 75 ust. 1 i 2 pr. bankowego bank może wypowiedzieć umowę kredytu, gdy kredytobiorca nie dotrzymuje warunków udzielonego kredytu, a termin wypowiedzenia nie może być krótszy niż 30 dni. W § 22 umowy kredytu zawartej przez strony zawarto postanowienie tej samej treści. W umowie nie wskazano na konieczność wcześniejszego wezwania kredytobiorcy do spłaty zaległości, jednakże w części dotyczącej zmiany w Tabeli Prowizji i Opłat (§ 15 pkt 6) zawarto ustalenie, że kredytobiorca będzie mógł wypowiedzieć niniejszą umowę w terminie 14 dni od powiadomienia go o zmianach z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia. Mając na uwadze równoważność uprawnień, należało wywieść, że bank może wypowiedzieć umowę w części dotyczącej warunków spłaty w przypadku niedokonania przez kredytobiorcę terminowej spłaty raty kredytu w terminach określonych przez bank, po wcześniejszym skierowaniu przypomnienia. Celem przesłania przypomnień niewątpliwie jest poinformowanie kredytobiorcy o występującej zaległości, której utrzymywanie się może zrodzić poważny skutek w postaci wypowiedzenia kredytu. Kredytobiorca nie powinien być bowiem zaskakiwany wypowiedzeniem umowy, co skutkuje postawieniem w stan natychmiastowej wymagalności całej pozostałej niespłaconej kwoty kredytu wraz z należnymi odsetkami.

Wobec narastającego zadłużenia, pismem z dnia 13 lipca 2017 r. wezwano pozwaną do zapłaty zaległości w terminie 14 dni roboczych od otrzymania wezwania z jednoczesną informacją o możliwości złożenia wniosku o restrukturyzację. Pismem datowanym na 16 sierpnia 2017 roku bank wypowiedział umowę z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia. Pismo powyższe zostało nadane listem poleconym na adres wskazany przez kredytobiorcę w umowie, a następnie zostało zwrócone do nadawcy po dwukrotnej awizacji. Zatem zgodnie z art. 61 §1 k.c. należy uznać, że oświadczenie woli zostało złożone pozwanej skutecznie, gdyż mogła się zapoznać z jego treścią.

Pozwana kwestionując zasadność powództwa w ogólności, nie zaprzeczyła w istocie okolicznościom zawarcia przedmiotowej umowy kredytu, czy też treści wynikających z wyciągu z ksiąg bankowych, w szczególności nie można uznać, iż podważyła jego wiarygodność, czy też rzetelność. Nie zostało wykazane, iż pozwana spłaciła swoje zobowiązanie w całości lub w części innej niż wskazana przez powoda, zarówno w odniesieniu do kapitału, jak i do odsetek. Same twierdzenia pozwanej wyrażone w sprzeciwie od nakazu zapłaty nie mogły także prowadzić do ustalenia, iż wskazane przez powoda zadłużenie jest nieważne z przyczyn leżących po jego stronie. W tym zakresie nie została podjęta przez pozwaną żadna inicjatywa dowodowa. W tych okolicznościach mając na uwadze treść wystawionego przez powoda wyciągu z ksiąg bankowych, jak również złożoną do akt sprawy umowę kredytu oraz wezwanie do zapłaty, nie wystąpiły przesłanki do zanegowania zasadności powództwa jedynie w oparciu o gołosłowne twierdzenia strony przeciwnej. I tak zdaniem Sądu zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwolił na pozytywne zweryfikowanie okoliczności podnoszonych w pozwie. Powód wykazał źródło zobowiązania pozwanej, jego istnienie oraz wysokość. Wymieniony wyciąg, jak również treść umowy kredytu dokumentują sposób, okres i podstawę naliczenia odsetek. Podkreślenia wymaga również, ze powód poparł swe żądania również innymi dokumentami (wydruk historii rachunku kredytowego, wydruk historii rachunku po wypowiedzeniu/ przewalutowaniu umowy).

Podsumowując należy stwierdzić, iż zgromadzony materiał dowodowy uzasadniał żądanie powoda w całości.

O odsetkach za opóźnienie od przyznanej kwoty Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 k.c., ustalając bieg terminu odsetek ustawowych za opóźnienie od kwoty należności głównej od dnia 12 kwietnia 2018 roku, tj. od daty wystawienia wyciągu z ksiąg bankowych oraz w zakresie skapitalizowanych odsetek od 20 kwietnia 2018 roku, tj. od daty wniesienia pozwu (art. 482 k.c.), zgodnie z żądaniem powoda.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. Pozwana jako strona przegrywająca sprawę w całości jest zobowiązana do zwrotu stronie powodowej całości poniesionych przez nią kosztów niezbędnych do celowego dochodzenia praw. W tym zakresie zasądzono od pozwanej na rzecz powoda kwotę 3.190 zł wniesioną tytułem opłaty od pozwu. Nie uwzględniono kosztów notarialnego uwierzytelnienia dokumentów uznając, iż bank dysponował oryginałami dokumentów, które mógł złożyć do akt sprawy - nie było zatem konieczności ich notarialnego uwierzytelniania.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć zgodnie z wnioskiem.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Grażyna Paul
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Łodzi
Osoba, która wytworzyła informację:  SSO Ewa Maciejewska
Data wytworzenia informacji: