Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 grudnia 2015r.

Sąd Rejonowy w Jarocinie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Mariusz Drygas
Protokolant:	st. sekr. sądowy Monika Wojciechowska-Stasik

po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2015r. w Jarocinie

na rozprawie sprawy:

z powództwa(...)z siedzibą we W.

przeciwko A. S.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanej A. S. na rzecz powoda (...) z siedzibą we W. kwotę 1.327,90 zł (tysiąc trzysta dwadzieścia siedem złotych 90/100) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 18 marca 2015r. do dnia zapłaty

2.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 227,00 zł (dwieście dwadzieścia siedem złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR M. Drygas

Sygn. akt I C 403/15 upr.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 18 marca 2015r. powód Prokura Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W. wniósł o zasądzenie od pozwanej A. S. kwoty 1 327,90 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu oraz kosztami procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu powód podniósł, iż pozwana oraz (...) Agricole (poprzednio (...) Bank S.A.) zawarli w dniu 14 lutego 2008r. umowę bankową nr (...), na podstawie której strona pozwana otrzymała określoną w umowie kwotę pieniężną i jednocześnie zobowiązała się do jej zwrotu na warunkach precyzyjnie określonych w tej umowie. Pozwana nie wywiązała się z przyjętego na siebie zobowiązania wobec czego niespłacona kwota należności głównej stała się wymagalna wraz z kwotą odsetek za opóźnienie w spełnieniu świadczenia. W dniu 27 lutego 2013r. (...) Agricole zawarł z powodem umowę przelewu wierzytelności, cedując na powoda całość praw i obowiązków wynikających z umowy zawartej przez stronę pozwaną z wierzycielem pierwotnym.

W odpowiedzi na pozew pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości, podnosząc zarzut przedawnienia dochodzonego roszczenia. Pozwana zarzuciła, iż zgodnie z umową zawarta z (...) Agricole (L. Bank), kredyt miał zostać spłacony do dnia 20 lutego 2010r., natomiast powód wniósł pozew w dniu 11 marca 2015r., upłynął zatem trzyletni termin przedawnienia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 14 lutego 2008r. pomiędzy (...) Bank S.A. a pozwaną zawarta została umowa pożyczki gotówkowej nr (...). Bank udzielił pożyczkobiorczyni pożyczki gotówkowej w kwocie 4 962,29 zł na okres od dnia 14 lutego 2008r. do dnia 20 lutego 2010r. włącznie.

Dowód: umowa pożyczki – k. 31-35

W dniu 28 stycznia 2011r. bank wystawił bankowy tytuł egzekucyjny obejmujący wierzytelność wynikającą z w/w umowy, któremu w dniu 27 września 2011r. Sąd Rejonowy Jarocinie nadał klauzulę wykonalności na wniosek złożony w dniu 19 września 2011r. Wszczęte w dniu 13 stycznia 2012r. postępowanie egzekucyjne zostało umorzone przez Komornika postanowieniem z dnia 26 kwietnia 2012r.

Dowód: wniosek o nadanie klauzuli i postanowienie SR w Jarocinie z dnia 27 września 2011r. – k. 2, 9 w aktach ICo 1938/11, wniosek egzekucyjny i postanowienie Komornika o umorzeniu postępowania egzekucyjnego – k. 1-2, 13 w aktach Km 273/12

W dniu 27 lutego 2013r. pomiędzy (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W. a powodem (...) z siedzibą we W. zawarta została umowa przelewu wierzytelności. W wyciągu z elektronicznego załącznika do umowy cesji ujęto wierzytelność w stosunku do A. S. w wysokości 726,66 zł tytułem kapitału, 417,07 zł tytułem odsetek i 155,00 zł tytułem kosztów i to na podstawie umowy z dnia 14 lutego 2008r. nr (...).

Dowód: Umowa przelewu wierzytelności – k. 7 - 10, W. z elektronicznego załącznika do umowy cesji – k. 11

W księgach rachunkowych powodowego funduszu figuruje zobowiązanie pozwanej z umowy pożyczki z dnia 14 lutego 2008r. nr (...) w łącznej wysokości 1 327,90 zł.

Dowód: wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego – k. 6

Sąd zważył, co następuje:

Ustalenia faktyczne wskazują, iż strony łączyła umowa pożyczki. Stosownie do treści art. 720 § 1 k.c., przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący pożyczkę zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Wierzytelność z tejże umowy została przelana w drodze cesji wierzytelności w trybie art. 506 i nast. k.c. na rzecz powoda. Powód wykazał przysługiwanie mu wierzytelności wobec pozwanej za pomocą powołanych wyżej dokumentów. Pozwana okoliczności tychże nie kwestionowała, w szczególności nie wykazała, by nastąpiła spłata wierzytelności dochodzonej w niniejszym postępowaniu.

Podniesiony natomiast zarzut przedawnienia jest niezasadny. Należy bowiem mieć na uwadze, iż stosownie do treści art. 123 § 1 pkt 1 k.c. bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. Przy tym w myśl art. 124 § 1 k.c., po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo. Zgodnie zaś z art. 120 § 1 k.c., bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne.

Jak wynika z poczynionych ustaleń wierzyciel już w dniu 10 września 2011r. wystąpił o nadanie bankowemu tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności, który to wniosek został uwzględniony przez Sąd. Złożenie zaś wniosku o nadanie klauzuli wykonalności nie tylko przerywa bieg przedawnienia, ale powoduje, że przedawnienie nie biegnie do chwili zakończenia postępowania klauzulowego, czyli przez okres, w którym uprawniony nie ma możliwości podejmowania innych środków w celu realizacji roszczenia. Po podjęciu czynności koniecznej we wskazanym wyżej znaczeniu, do czasu ukończenia wywołanego nią postępowania, uprawniony nie ma możliwości inicjowania dalszych stadiów postępowania, nie może więc podjąć innej czynności koniecznej, mogącej też przerwać bieg przedawnienia Uregulowanie to odpowiada fundamentalnemu założeniu instytucji przedawnienia, zgodnie z którym, termin przedawnienia nie może biec, jeżeli uprawniony nie ma możliwości realizowania roszczenia. Bez znaczenia jest, czy wniosek zmierza do nadania klauzuli wykonalności deklaratywnej czy konstytutywnej, czy też jakiego tytułu egzekucyjnego dotyczy: sądowego czy pozasądowego, nie wyłączając bankowego tytułu egzekucyjnego (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 16 stycznia 2004r. III CZP 101/03, publ. OSNC 2005/4/58, wyrok SN z dnia 12 stycznia 2012r. II CSK 203/11, publ LexPolonica 3906005, S. Dmowski, S. Rudnicki; Komentarz do kodeksu cywilnego. Księga pierwsza. Część ogólna; Warszawa 2011 Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis art. 123 teza 2). Później przerwanie biegu przedawnienia nastąpiło w dniu 13 stycznia 2012r. wskutek wystąpienia z wnioskiem egzekucyjnym, a następnie po jego umorzeniu postanowieniem z dnia 26 kwietnia 2012r., na skutek wystąpienia z niniejszym powództwem. Powyższe prowadzi do wniosku, iż przedawnienie dochodzonej wierzytelności nie nastąpiło.

Skoro zatem pierwotny wierzyciel dokonał ważnego i skutecznego przelewu wierzytelności na rzecz powoda, a roszczenie nie uległo przedawnieniu, dochodzona pozwem kwota podlegała ona zasądzeniu od pozwanej zgodnie ze zgłoszonym żądaniem.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Na zasądzone koszty złożyła się opłata od pozwu w wysokości 30 zł, wynagrodzenie pełnomocnika powoda w wysokości 180 zł ustalone przy zastosowaniu stawek przewidzianych w § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 z 2002 r. ze zmianami), a także 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

M.Drygas