Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Kraków dnia 5 lipca 2017r.

Sąd Okręgowy w Krakowie, I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Wojciech Żukowski

Protokolant: starszy protokolant Marzena Stępkowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 czerwca 2017 r. w Krakowie

połączonych do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia:

sprawy z powództwa (...) Bank Spółki Akcyjnej w W. przeciwko R. T. i M. T., o zapłatę

oraz

sprawy z powództwa (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej w W. przeciwko R. T. i M. T., o zapłatę

I.  zasądza od pozwanych R. T. i M. T. solidarnie na rzecz strony powodowej (...) Bank Spółki Akcyjnej w W. kwotę 123 878 zł. 58 gr. (słownie: sto dwadzieścia trzy tysiące osiemset siedemdziesiąt osiem złotych pięćdziesiąt osiem groszy) z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwoty 123 788 zł. 58 gr. (słownie: sto dwadzieścia trzy tysiące siedemset osiemdziesiąt osiem złotych pięćdziesiąt osiem groszy) liczonymi od dnia 10 lutego 2016 r. do dnia zapłaty,

II.  oddala wniosek pozwanych o rozłożenie świadczenia zasądzonego w pkt I sentencji na raty,

III.  zasądza od pozwanych R. T. i M. T. solidarnie na rzecz strony powodowej (...) Bank Spółki Akcyjnej w W. kwotę 271 zł. 92 gr. (słownie: dwieście siedemdziesiąt jeden złotych dziewięćdziesiąt dwa grosze) tytułem zwrotu kosztów postępowania,

IV.  umorzyć postępowanie z powództwa (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej w W. przeciwko R. T. i M. T. w zakresie żądania zapłaty kwoty 137 915 zł. 18 gr. (sto trzydzieści siedem tysięcy dziewięćset piętnaście złotych osiemnaście groszy),

V.  zasądza od pozwanych R. T. i M. T. solidarnie na rzecz strony powodowej (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej w W.:

- kwotę 1 487 585 zł. 60 gr. (słownie: jeden milion czterysta osiemdziesiąt siedem tysięcy pięćset osiemdziesiąt pięć złotych sześćdziesiąt groszy) z odsetkami ustawowymi powiększonymi o 10 punktów procentowych (jednakże nie wyższej niż czterokrotność stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego a ponadto nie wyższej niż dwukrotność wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie) liczonymi od dnia 18 listopada 2016 r. do dnia zapłaty,

- kwotę 37 233 zł. 93 gr. (słownie: trzydzieści siedem tysięcy dwieście trzydzieści trzy złote dziewięćdziesiąt trzy grosze),

VI.  oddala wniosek pozwanych o rozłożenie świadczenia zasądzonego w pkt V sentencji na raty,

VII.  zasądza od pozwanych R. T. i M. T. solidarnie na rzecz strony powodowej (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej w W. kwotę 15420 zł. 08 gr. (słownie: piętnaście tysięcy czterysta dwadzieścia złotych osiem groszy) tytułem zwrotu kosztów postępowania,

VIII.  przyznaje od Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Krakowie na rzecz radcy prawnego D. Ś. kwotę 8856 (słownie: osiem tysięcy osiemset pięćdziesiąt sześć) złotych tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej pozwanym z urzędu.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 10 lutego 2016 r. strona powodowa (...) Bank S.A. w W. wniosła o zasądzenie solidarnie od pozwanych R. T. i M. T. kwot:

- 115.961 zł. 20 gr. z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty,

- 5740zł. 66 gr. z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty,

- 2086 zł. 72 gr. z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty,

- 90 zł.

oraz o zwrot kosztów procesu.

Na uzasadnienie powołała, że zawarła z pozwanymi umowę kredytu z dnia 13 lipca 2012 r. zmienioną aneksem. Pozwani nie wywiązali się z ciążącego na nich zobowiązania terminowego dokonywania spłat. Strona powodowa wypowiedziała umowę i podjęła próbę ugodowego rozwiązania sporu, ale pozwani nie spłacili wierzytelności. Na dochodzoną kwotę składają się:

- 115.961 zł. 20 gr. tytułem należności głównej,

- 5740zł. 66 gr. tytułem odsetek umownych w wysokości 10% za okres od dnia 25 maja 2015 r. do dnia 12 listopada 2015 r.

- 2086 zł. 72 gr. tytułem odsetek za opóźnienie w wysokości 10% od dnia 25 maja 2015 r. do dnia 4 lutego 2016 r.

- 90 zł. tytułem opłat i prowizji.

W złożonym w dniu 19 kwietnia 2016 r. (k. 16) sprzeciwie od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym pozwani wnieśli o rozłożenie płatności kwoty objętej nakazem na raty oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanych kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powołali, że w związku z trudną sytuacją majątkową i toczącymi się postępowaniami sądowymi i egzekucyjnymi nie są w stanie uregulować zadłużenia objętego nakazem, jednakże w ratach.

Pozwem z dnia 20 kwietnia 2016 r. (k. 2 akt I C 2109/16) strona powodowa (...) Bank (...) S.A. w W. wniosła o zasądzenie od pozwanych R. T. i M. T. kwot:

- 1.577.033,01 zł. z odsetkami ustawowymi powiększonymi o 10 punktów procentowych jednak nie wyżej niż czterokrotność stopy kredytu lombardowego a ponadto nie wyżej niż dwukrotność odsetek ustawowych od dnia 1 kwietnia 2016 r. do dnia zapłaty,

- 48.467,77 zł.

- 37233,93 zł.

oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych.

Na uzasadnienie podała, że zawarł z pozwanymi umowę kredytu z dnia 25 kwietnia 2013. Na kwotę 1.624.000 zł. Umowę wypowiedziała wobec braku realizacji przez pozwanych warunków umowy. Na dzień złożenia pozwu wymagalne zadłużenie pozwanych to kwoty:

- 1.577.033,01 zł. należności głównej,

- 48.467,77 zł. odsetek umownych zwykłych

- 37233,93 zł. odsetek umownych podwyższonych za opóźnienie w zapłacie.

W złożonym w dniu 29 czerwca 2016 r. (k. 48 akt I C 2109/16) sprzeciwie od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym pozwani wnieśli o rozłożenie płatności kwoty objętej nakazem na raty oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanych kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powołali, że w związku z trudną sytuacją majątkową i toczącymi się postępowaniami sądowymi i egzekucyjnymi nie są w stanie uregulować zadłużenia objętego nakazem, jednakże w ratach.

Postanowieniem z dnia 22 grudnia 2016 r. (k. 89 akt I C 2109/16) połączono sprawę sygn. akt I C 2109/16 do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia ze sprawę I C 2101/16.

Pismem z dnia 20 stycznia 2017 r. (k. 140) strona powodowa (...) Bank (...) S.A. w W. ograniczyła żądanie pozwu o kwotę 137.915,18 zł. wnosząc o zasądzenie od pozwanych solidarnie:

- kwoty 1.487.585,60 zł. z odsetkami ustawowymi powiększonymi o 10 punktów procentowych jednak nie wyżej niż czterokrotność stopy kredytu lombardowego a ponadto nie wyżej niż dwukrotność odsetek ustawowych od dnia 1 kwietnia 2016 r. do dnia zapłaty,

- kwoty 37233,93 zł.

nadto wniosła o zasądzenie odsetek ustawowych powiększonych o 10 punktów procentowych jednak nie wyżej niż czterokrotność stopy kredytu lombardowego a ponadto nie wyżej niż dwukrotność odsetek ustawowych liczonych do kwoty 1.577.033,01 zł. od dnia 1 kwietnia 2016 r. do dnia 17 listopada 2016 r.

Wskazała, że ograniczenie żądania pozwu wynika z faktu dokonania przez Towarzystwo (...) wpłaty pod dacie złożenia powództwa tytułem odszkodowania tytułem niskiego wkładu własnego. Zarzuciła nadto, że fakt wszczęcia przyśpieszonego postępowania restrukturyzacyjnego nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia, gdyż umorzono je postanowieniami z dnia 1 września 2016 r. Nadto wszczęcie tych postępowań nie stanowi przeszkody w kontynuowaniu niniejszego postępowania.

Nie uwzględniono zawartego w piśmie pozwanych z dnia 23 sierpnia 2016 r. (k. 89) wniosku o wezwanie do udziału w postępowaniu nadzorcy sądowego - W. P. ustanowionego w przyśpieszonych postępowaniach układowych pozwanych, albowiem zgodnie z art. 258 prawa restrukturyzacyjnego o postępowaniach sądowych dotyczących masy układowej ustanowionego zarządcę sądowego informuje dłużnik, a nie sąd prowadzący to postępowanie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 13 lipca 2012 r. została zawarta pomiędzy (...) Bank S.A. w W. a M. T. i R. T. umową kredytu konsumpcyjnego, na podstawie której Bank udzielił na okres 72 miesięcy kredytu w kwocie 150.000 zł. Kredyt został procentowany według zmiennej stopy procentowej wynoszącej w dniu podpisania umowy 16,20% rocznie. W § 8 zastrzeżono, że bank pobiera opłaty i prowizje za wykonanie czynności wynikających z umowy lub związanych z jej obsługą lub zmianą.

Dowód: - odpis umowy, k. 66-68

- odpis aneksu, k. 70

Pismami z dnia 2 września 2015 r. (...) Bank S.A. wypowiedział R. T. i M. T. umowę kredytu z dnia 13 lipca 2012 r.

Dowód: - odpisy wypowiedzeń, k. 72, 73

Pismami z dnia 12 listopada 2015 r. (...) Bank S.A. wezwał R. T. i M. T. do zapłaty całości należności wynikającej z umowy kredytu z dnia 13 lipca 2012 r.

Dowód: - odpisy oświadczeń, k. 76

W dniu 25 kwietnia 2013 r. pomiędzy (...) Bank (...) S.A. w W. a M. T. i R. T. została zawarta umowa kredytu w kwocie 1624000 zł. z terminem spłaty do dnia 4 maja 2043 r.

Oprocentowanie kredytu określono jako zmienne, na które składa się stopa referencyjna w postaci WIBOR 3M i marża podstawowa. W przypadkach określonych dokumentacją kredytową Bank w miejsce oprocentowania kredytu pobiera stopę karną równą stopie odsetek ustawowych powiększonej o 10 pkt procentowych ale nie większą niż czterokrotność stopy kredytu lombardowego NBP.

Dowód: - odpis umowy, k. 4-13 akt I C 2109/16

- odpis aneksu, k. 23 akt I C 2109/16

Pismami z dnia 12 listopada 2015 r. (...) Bank S.A. w W. wypowiedział M. T. i R. T. umowę kredytu. Pisma doręczono w dniu 22 grudnia 2015 r.

Dowód: - odpis oświadczeń, k. 26-29 akt I C 2109/16

Postanowieniem z dnia 14 czerwca 2016 r. (sygn. akt VIII GR 17/16) otwarto w stosunku do R. T. przyśpieszone postępowanie układowe, wyznaczając nadzorcą sądowym W. P..

Postanowieniem z dnia 14 czerwca 2016 r. (sygn. akt VIII GR 18/16) otwarto w stosunku do M. T. przyśpieszone postępowanie układowe, wyznaczając nadzorcą sądowym W. P..

Postanowieniami z dnia 1 września 2016 r. umorzono postępowania przyśpieszone postępowania układowe wobec M. T. i R. T. sygn. akt GRp 5/16 i GRp 6/16.

Dowód: - odpisy postanowień, k. 99-106

- wydruki z (...), k. 154-155

W stosunku do R. T. toczy się postępowanie egzekucyjne z wniosku wierzyciela S. H. prowadzone przez komornika sądowego R. B. do sygn. akt KM 952/15.

W stosunku do R. T. toczy się postępowanie egzekucyjne z wniosku wierzyciela Bank (...) S.A. prowadzone przez komornika sądowego P. K. do sygn. akt KM 69/16.

W stosunku do M. T. toczy się postępowanie egzekucyjne z wniosku wierzyciela Bank (...) S.A. prowadzone przez komornika sądowego P. K. do sygn. akt KM 1111/15.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 5 lutego 2016 r. zasądzono od pozwanej M. T. na (...) Bank (...) S.A. w W. kwotę 12 120 zł. 33 gr. z odsetkami ustawowymi od dnia 18 grudnia 2015 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 169 zł. tytułem zwrotu kosztów sądowych.

Dowód: - odpis nakazu, k. 28

- odpisy zajęć, k. 27, 29, 30

Przy ustalaniu stanu faktycznego oparł się sąd na złożonych do akt dokumentach, które nie były kwestionowane co do ich prawdziwości i rzetelności. Nie czyniono ustaleń w oparciu o wyciągi z ksiąg bankowych, albowiem dokumenty te zgodnie z art. 95 ust. 1a ustawy – prawo bankowe nie mają w niniejszej sprawie mocy dokumentu urzędowego, zaś jako dokumenty wyłącznie prywatne, stanowiące oświadczenia jednej ze stron postępowania, nie były zdatne do wykazywania okoliczności w nich stwierdzonych.

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. prawo bankowe (tj. z 2012 r. poz. 1376 ze zm.) przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz do zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Jak wynika z ustalonego stanu faktycznego pomiędzy stroną powodową G. (...) Bank – jako kredytodawcą – a pozwanymi – jako kredytobiorcami została w dniu 13 lipca 2012 r. zawarta umowa, na podstawie której kredytodawca udzielił kredytobiorcom kredytu w kwocie 150.000 zł. Pozwani nie zaprzeczali, że doszło do złożenia wobec nich do oświadczeń z dnia 2 września 2015 r. o wypowiedzeniu tych umów. W konsekwencji zaś skutecznego wypowiedzenia wymagalna stała się całość udzielonego, a nie spłaconego kredytu. Strona powodowa dochodzi w niniejszej sprawie dochodzi tytułem niespłaconej należności głównej kwoty 115.961 zł. 20 gr. Z treści przedstawionej umowy wynika, że udzielono pozwanym kredytu w kwocie 150.000 zł. (a zatem wyższej, aniżeli dochodzona kwota), a więc to na pozwanych ciążył ciężar wykazania, że w rzeczywistości spłacili kwotę wyższą aniżeli wynikająca z różnicy powyższych kwot. Skoro zaś ani twierdzeń, ani dowodów w tym przedmiocie nie powołali, to uznać należało, że strona powodowa wykazała, przedkładając odpis umowy kredytu, wysokość dochodzonej należności głównej.

Co do żądania zapłaty odsetek należy wskazać, iż z umowy kredytu wynika, że udzielony kredyt był oprocentowany, zaś pozwani nie podnieśli żadnych zarzutów ani co do stopy żądanych odsetek ani co do okresu, za które odsetki zostały naliczone. Żądanie odsetek należy zatem ocenić jako uzasadnione w świetle art. 481 i art. 359 § 1 k.c.

Natomiast obowiązek zapłaty przez pozwana opłat i prowizji wynika z § 8 umowy kredytu, zaś pozwani nie podnieśli żadnych zarzutów przeciwko wysokości kwoty żądanej tytułem prowizji i opłat.

Mając to na uwadze, oraz uwzględniając okoliczność, że fakt otwarcia wobec pozwanych przyśpieszonego postępowania układowego nie stanowi przeszkody biegu niniejszej sprawy, powództwo strony powodowej (...) Bank S.A. podlegało uwzględnieniu, o czym orzeczono w pkt I sentencji na podstawie wyżej powołanych przepisów.

Pismem z dnia 20 stycznia 2017 r. strona powodowa (...) Bank (...) S.A. w W. ograniczyła żądanie pozwu o kwotę 137.915,18 zł. Mając powyższe na uwadze, stwierdzając, że wobec złożenia pisma częściowo cofającego pozew jeszcze przed rozpoczęciem rozprawy w niniejszej sprawie zgodnie z art. 203 § 1 k.p.c. zgoda pozwanych na cofnięcie pozwu nie jest wymagana, na zasadzie art. 355 § 1 k.p.c. postanowiono jak w pkt IV sentencji.

Zgodnie z art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. prawo bankowe (tj. z 2012 r. poz. 1376 ze zm.) przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz do zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Jak wynika z ustalonego stanu faktycznego pomiędzy (...) Bank (...) S.A. w W. – jako kredytodawcą – a M. T. i R. T. – jako kredytobiorcami została w dniu 25 kwietnia 2013 r. zawarta umowa, na podstawie której kredytodawca udzielił kredytobiorcom kredytu w kwocie 1.624.000 zł. z terminem spłaty do dnia 4 maja 2043 r. Pozwani nie zaprzeczali że strona powodowa jest tożsama z (...) Bank (...) S.A. w W..

Z przedstawionych przez stronę powodową dokumentów wypowiedzenia umowy i dowodów doręczenia wynika, że strona powodowa dokonała pismami z dnia 12 listopada 2012 r. wobec pozwanych wypowiedzenia umowy kredytu. Pozwani nie przeczyli, że zachodziły okoliczności uprawniające do dokonania tych wypowiedzeń. W konsekwencji zaś skutecznego wypowiedzenia wymagalna stała się całość udzielonego, a nie spłaconego kredytu. Strona powodowa dochodzi w niniejszej sprawie tytułem niespłaconej należności głównej kwoty 1.487.585,60 zł. Z treści przedstawionej umowy wynika, że udzielono pozwanym kredytu w kwocie 1.624.000 zł. (a zatem wyższej, aniżeli dochodzona kwota). Zatem to na pozwanych ciążył ciężar wykazania, że w rzeczywistości spłacili kwotę wyższą aniżeli różnica powyższych kwot. Skoro zaś ani twierdzeń, ani dowodów w tym przedmiocie nie powołali, to uznać należało, że strona powodowa wykazała, przedkładając odpis umowy kredytu, wysokość dochodzonej należności głównej.

Co do żądania zapłaty odsetek należy wskazać, iż z umowy kredytu wynika, że udzielony kredyt był oprocentowany, zaś pozwani nie podnieśli żadnych zarzutów ani co do stopy żądanych odsetek ani co do okresu, za które odsetki zostały naliczone. Żądanie odsetek należy zatem ocenić jako uzasadnione w świetle art. 481 i art. 359 § 1 k.c.

Mając to na uwadze oraz uwzględniając okoliczność, że fakt otwarcia wobec pozwanych przyśpieszonego postępowania układowego nie stanowi przeszkody biegu niniejszej sprawy, powództwo strony powodowej (...) Bank (...) S.A. w W. podlegało uwzględnieniu, o czym orzeczono w pkt V sentencji na podstawie wyżej powołanych przepisów.

Pozwani wnieśli o rozłożenie świadczeń objętych pozwami na raty. Stosownie do treści art. 320 k.p.c. w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie. W niniejszej sprawie nie zaszły jednak żadne szczególne okoliczności uzasadniające rozłożenie zasądzonych w wyroku kwot na raty. Rozłożenie należności na raty w trybie art. 320 k.p.c. ma stworzyć dłużnikowi warunki do dobrowolnego spełnienia świadczenia, bez obciążania go dodatkowymi kosztami egzekucji. Podstawą takiego rozstrzygnięcia może być wykazanie, że dłużnik nie może spełnić świadczenia w całości, ale ma realne możliwości dobrowolnego spełnienia świadczenia w ratach. Nadto przy podejmowaniu w tym przedmiocie decyzji należy uwzględnić godne ochrony interesy wierzyciela, mając na względzie, że co do zasady zasądzenie świadczenia powinno następować zgodnie z treścią zobowiązania, a odstępstwa w orzeczeniu sądowym o treści zobowiązania mają wyjątkowy charakter. W tym kontekście zauważyć należy, że pozwani nie wykazali okoliczności co do pozytywnej prognozy spłaty przez nią zadłużenia. Powołana przez pozwanych aktualna sytuacja materialna, w szczególności powoływany w oświadczeniach majątkowych fakt, że powodowie nie osiągają żadnych dochodów a ich majątek sprowadza się do prawa własności nieruchomości przy ul. (...) o wartości 300.000 zł., nie stanowią podstaw do uwzględnienia wniosku o rozłożenie na raty. Co więcej, fakty te jednoznacznie wskazują, że ewentualne rozłożenie na raty wcale nie pozwoli pozwanym na spłatę zadłużeń bez popadania w opóźnienie, gdyż brak bieżących dochodów powoduje, że i tak nie będą w stanie uiścić zasądzonych rat. W tym stanie rzeczy ocenić należy, że rozłożenie świadczeń w połączonych sprawach w ogóle sytuacji pozwanych nie jest w stanie poprawić, a zarazem będzie oczywiście sprzeczne z interesem stron powodowych, albowiem utrudni im podjęcie próby wyegzekwowania przynajmniej części należnych im kwot poprzez wszczęcie egzekucji z jedynego znanego na chwilę obecną składnika majątkowego powodów, jakim jest należąca do pozwanych nieruchomość. Rozłożenie na raty postawiłoby nadto obie strony powodowe w mniej korzystnej sytuacji w stosunku do pozostałych wierzycieli powodów ( (...) Bank (...) S.A. w W., S. H., Bank (...) S.A.), spośród których niektórzy już wszczęli nawet wobec pozwanych postępowania egzekucyjne. Natomiast w realiach niniejszej sprawy nie ujawniły się żadne okoliczności, które uzasadniałyby takie pogorszenie sytuacji stron powodowych. Z tych względów wnioski pozwanych o rozłożenie na raty podlegały oddaleniu o czym orzeczono w pkt II oraz VI sentencji na podstawie art. 320 k.p.c.

Na zasądzone w pkt III sentencji na zasadzie art. 98 § 1 k.p.c. na rzecz strony powodowej (...) Bank S.A. koszty procesu złożyły się uiszczonej opłata od pozwu, kwota 4,92 zł. kosztu sporządzenia odpisu pełnomocnictwa oraz kwota 17 zł. kosztu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, a zatem łącznie kwota 271 zł. 92 gr.

Na zasądzone w pkt VII sentencji na zasadzie art. 98 § 1 k.p.c. na rzecz strony powodowej (...) Bank (...) S.A. koszty procesu złożyły się uiszczona opłata od pozwu, kwota 3,08 zł. kosztu odpisu pełnomocnictwa, kwota 17 zł. kosztu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz kwota 14400 zł. wynagrodzenia pełnomocnika strony powodowej, a zatem łącznie kwota: 15420 zł. 08 gr.

O wynagrodzeniu pełnomocnika z urzędu pozwanych orzeczono na zasadzie § 4 ust. 1 i ust. 3 w zw. z § 8 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 1805) w kwocie 8856 zł. mając na względzie okoliczność, że fakt reprezentowania pozwanych w dwóch połączonych sprawach nie wiązał się z istotniejszym zwiększeniem nakładu pracy pełnomocnika z urzędu, co uzasadniało przyznanie jednego wynagrodzenia uwzględniającego łączną wysokość roszczeń w obu połączonych sprawach.