Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 28 kwietnia 2023 roku

Pozwem z dnia 17 lutego 2023 roku strona powodowa Gmina M. R. – Izba Wytrzeźwień w R. domagała się zasądzenia od strony pozwanej Fabryka (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M. kwoty 14.145,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 30 listopada 2022 roku do dnia zapłaty oraz wniosła o zasądzenie na jej rzecz zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu pozwu strona powodowa wskazała, iż dokonała zakupu pralnico-wirówki znak: (...) nr seryjny (...), którą zamontowała i ustawiła strona pozwana. Wystawiona faktura została opłacona przez stronę powodową. Podniosła, że od daty zakupu pralkowirówka ulegała ciągłym awariom, przy czym pierwsza awaria została zgłoszona w styczniu 2022 roku. Podał, że przy dokonywaniu przeglądów i napraw przez serwis należący do Fabryki (...) stwierdzono złą pracę układu grzewczego, spalenie się grzałki. Strona powodowa zgłosiła sprzedawcy reklamację, na co strona pozwana wskazała, że gwarancja nie dotyczy części normalnie się zużywających, części gumowych oraz części elektronicznych takich jak np. grzałki. Pracownicy strony pozwanej dokonali bezpłatnej naprawy. Kolejna awaria wystąpiła w dniu 7 lutego 2022 roku- zepsucie się grzałki, strona pozwana ponownie dokonała nieodpłatnie naprawy. Kolejno w dniu 25 marca 2022 roku serwis został wezwany do niesprawnego urządzenia. Stwierdzono złą pracę układu grzewczego, dokonano wymiany dwóch grzałek – jednej z czujnikiem, a drugiej bez czujnika. Następna awaria została zgłoszona w dniu 11 maja 2022 roku. Po raz kolejny stwierdzono złą pracę układu grzewczego i dokonano wymiany grzałki w urządzeniu. Strona powodowa podała, że z uwagi na ilość awarii i ich częstotliwość oraz brak możliwości korzystania ze sprzętu, pismem z dnia 16 listopada 2022 roku odstąpiła od zawartej umowy, z uwagi na wadę produktu. Stwierdziła, iż bezcelowe jest kolejne wymienianie lub naprawa urządzenia, w związku z czym skierowała do pozwanej spółki pismo, w którym zażądała zwrotu zapłaconej kwoty za sprzęt nienadający się do wykorzystania oraz posiadający nieusuwalną wadę. Strona powodowa powołała się na art. 560 k.c. Ponadto wskazała, że art. 559 k.c. wskazuje, że sprzedawca jest odpowiedzialny z tytułu rękojmi za wady fizyczne, które istniały w chwili przejścia niebezpieczeństwa na kupującego lub wynikły z przyczyny tkwiącej w rzeczy sprzedanej w tej samej chwili. Wskazała, iż nabyła przedmiotową pralnico-wirówkę jako konsument, zaś wady rzeczy ujawniły się już w około miesiąc po zakupie – uznać należy, że przepis ten znajduje zastosowanie w niniejszej sprawie. W ocenie strony powodowej niedopuszczalna jest sytuacja, w której strona pozwana wyłącza uprawnienia wynikające z tytułu rękojmi i gwarancji w wystawionej fakturze VAT za usługę związaną z naprawą wadliwego sprzętu. W konsekwencji uznała, że złożyła skuteczne oświadczenie o odstąpieniu od umowy. Podniosła, iż dokonując wyboru oferty strony pozwanej nie miała świadomości wyłączenia rękojmi i gwarancji. Wskazała, że niezależnie od podstawy roszczenia wynikający z przepisów o rękojmi, strona powodowa powołuje się na przepisy dotyczące nienależytego wykonania umowy art. 471 k.c. Strona pozwana w sposób nienależyty wykonała zawartą umowę, a roszczenia strony powodowej oparte na przepisach o nienależytym wykonaniu umowy zasługują na uwzględnienie. (k. 3-11)

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym wydanym dnia 24 lutego 2023 roku w sprawie o sygn. akt V GNc 719/23 upr Sąd Rejonowy w Kielcach V Wydział Gospodarczy orzekł zgodnie z żądaniem pozwu. (k. 55)

W sprzeciwie od nakazu zapłaty strona pozwana Fabryka (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M. wniosła o oddalenie powództwa w całości.

W uzasadnieniu sprzeciwu wskazała, iż w ramach swej działalności gospodarczej, w odpowiedzi na prośbę przedstawiciela strony powodowej przygotowała i przesłała w dniu 4 listopada 2021 roku do Izby Wytrzeźwień w R. ofertę handlową na sprzedaż trzech modeli przemysłowych pralnico-wirówek. Oferta zawierała także warunki sprzedaży oraz istotne postanowienia ewentualnej umowy sprzedaży dla każdej pralnico-wirówki. Wyjaśniła, że strona powodowa po zapoznaniu się z ofertą w dniu 24 listopada 2021 roku złożyła pozwanej pisemne zlecenie zakupu wybranej przez siebie pralnico-wirówki, w związku z czym pozwana przygotowała i przesłała do Izby Wytrzeźwień w R. zamówioną pralnico-wirówkę w dniu 1 grudnia 2022 roku. Strona pozwana podniosła, że w przesłanej stronie powodowej ofercie sprzedaży, jak i w protokole jej uruchomienia, a także na wystawionej stronie powodowej fakturze VAT widnieje ustalenie o wyłączeniu odpowiedzialności sprzedawcy z tytułu rękojmi za sprzedaną pralnicę. Zdaniem pozwanej spółki, wobec skutecznego wyłączenia w umowie odpowiedzialności sprzedawcy z tytułu rękojmi strona powodowa nie może żądać od strony pozwanej w oparciu o przepisy kodeksu cywilnego dotyczące rękojmi naprawy przedmiotowej pralnico-wirówki. Ponadto podała, że je zdaniem bezpodstawne jest oświadczenie powoda o odstąpieniu od umowy sprzedaży z powodu rzekomej wady pralnico-wirówki. Wskazała, że do dnia 11 maja 2022 roku wymieniła w pralnico-wirówce w trakcie 5 wizyt serwisowych 6 grzałek do podgrzewania wody. Podczas niniejszych wizyt serwisowych przedstawiciele pozwanej stwierdzili, iż w siedzibie strony powodowej występuje bardzo twarda woda, co przyczynia się do nadmiernego zużywania grzałek do podgrzewania wody. Co więcej strona powodowa pierze zazwyczaj bardzo zabrudzone materiały, a wszystko to powoduje, że na grzałkach do podgrzewania wody odkładała się znaczna ilość osadu, co doprowadziło do ponadstandardowego przepalania się grzałek. Podała, że zalecała stronie powodowej zastosowanie specjalistycznej chemii do prania m.in. odkamieniacza, który strona powodowa zakupiła dopiero w dniu 31 maja 2022 roku. Po zastosowaniu przedmiotowego środka przy dalszej intensywnej eksploatacji pralnicy następne przepalenie grzałki miało miejsce dopiero w dniu 14 listopada 2022 roku. Pozwana zauważyła, że grzałki do podgrzewania wody w przemysłowych pralnicach to element zużywalny, który w zależności od intensywności i warunków pracy ulega czasowemu zużyciu, dlatego też jest wyłączany z udzielanej gwarancji i jest to działalnie standardowe. Ponadto strona powodowa będąca jednostką organizacyjną gminy, wbrew temu co zostało podniesione w pozwie nie jest i nie może być uznana za konsumenta. Co zaś tyczy się zarzutu strony powodowej dotyczącego nienależytego wykonania umowy, wskazała, że strona powodowa nie wykazała na czym jego zdaniem miałoby polegać nienależyte wykonanie umowy sprzedaży przez stronę pozwaną i jaką z tego tytułu miałaby ponieść szkodę. Strona pozwana wskazała, że wobec skutecznego wyłączenia w umowie sprzedaży odpowiedzialności sprzedawcy z tytułu rękojmi, jak również z uwagi na brak istotnej wady urządzenia, a także z powodu niewykazania nienależytego wykonania umowy oraz braku szkody, powództwo nie zasługuje na uwzględnienie. (k. 61-63)

W piśmie procesowym z dnia 5 kwietnia 2023 roku strona powodowa Gmina M. R. – Izba Wytrzeźwień w R. podtrzymała żądanie pozwu i dotychczasowe twierdzenia. W ocenie strony powodowej fakt „twardej wody” nie zasługuje na uznanie, gdyż wykorzystywanie odpowiednich, specjalistycznych i wskazanych przez pozwaną spółkę środków jedynie wydłużyło bezawaryjny czas pracy urządzenia, a nie zapobiegło powstawaniu awarii. Nie zgodziła się ze stwierdzeniem strony pozwanej, że grzałka to element zużywalny, dlatego jest wyłączona z udzielonej gwarancji. Dodatkowo wskazała, że prawa strony powodowej jako konsumenta zostały naruszone poprzez ograniczenie prawa do gwarancji oraz pozbawienie go prawa rękojmi. Zauważył, że wobec nienależytego wykonania umowy przez stronę pozwaną, poniosła ona szkodę w postaci wydatku na zakup pralki, z której nie może korzystać w kwocie 14.145,00 zł. (k. 83-87)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Gmina M. R. – Izba Wytrzeźwień wystąpiła z zapytaniem do Fabryki (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M. z zapytaniem o ofertę sprzedaży urządzenia pralniczego. Fabryka (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M. przygotowała i przesłała w dniu 4 listopada 2021 roku za pośrednictwem poczty elektronicznej Gminie M. R. – Izba Wytrzeźwień ofertę handlową sprzedaży kilku modeli przemysłowych pralnico-wirówek. Oferta zawierała także szczegółowe warunki sprzedaży, w tym zapis, iż strony wyłączają odpowiedzialność z tytułu rękojmi (zapis ten nie dotyczy konsumentów).

W dniu 24 listopada 2021 roku Gmina M. R. – Izba Wytrzeźwień złożyła pisemne zamówienie na zakup jednej z przedstawionych w ofercie pralnico-wirówki o oznaczeniu: znak: (...) nr ser. (...).

Z tytułu sprzedaży wskazanej pralnico-wirówki Fabryka (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M. wystawiła na rzecz Gminy M. R. fakturę VAT o nr (...) na kwotę 14.145,00 zł brutto. Zamontowanie i ustawienie sprzętu wykonali pracownicy serwisu Fabryki (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M. w dniu 22 grudnia 2021 roku, po dokonaniu przez Gminę M. R. zapłaty ceny urządzenia.

Zarówno na fakturze jak i na protokole uruchomienia urządzenia znajduje się informacja, iż odpowiedzialność z tytułu rękojmi za towar lub usługę jest wyłączona wobec nabywców/zleceniodawców, którzy nie są konsumentami.

(dowód: - wydruk korespondencji e-mail wraz z ofertą– k. 66-70

-zamówienie - k. 71,

-faktura VAT nr (...)- k. 30,

-protokół uruchomienia- k. 22)

Fabryka (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M. udzieliła Gminie M. R. – Izbie Wytrzeźwień gwarancji na okres 12 miesięcy od daty sprzedaży urządzenia. W treści gwarancji widnieje zapis, iż wady lub uszkodzenia urządzenia ujawnione w okresie gwarancji usuwane będą bezpłatnie (pkt. 3 warunków gwarancji). Zgodnie z punktem 5 warunków gwarancji, gwarancja nie dotyczy części normalnie zużywających się oraz części elektrycznych, w tym np. grzałek, zaworów zasilających i spustowych.

(dowód: - warunki gwarancji wraz z kartą gwarancyjną– k. 28)

Nabyta przez Gminę M. R. – Izbę Wytrzeźwień pralnico-wirówka uległa pięciokrotnej awarii w okresie od zamontowania do dnia 11 maja 2022 roku. Każda z awarii dotyczyła złej pracy układu grzewczego, a konkretnie polegała na spalonej grzałce. Napraw ww. usterek dokonała bezpłatnie Fabryka (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M..

(dowód: - protokoły naprawy pralnico-wirówki – k. 23-27)

W dniu 31 maja 2023 roku Gmina M. R. – Izba Wytrzeźwień złożyła w Fabryka (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M. zamówienie na odkamieniacz. Przy stosowaniu środka, kolejna awaria pralnico-wirówki wystąpiła w dniu 14 listopada 2022 roku.

(dowód: - wydruk korespondencji e-mail stron – k. 76-77)

W piśmie z dnia 16 listopada 2022 roku Gmina M. R. – Izba Wytrzeźwień złożyła Fabryka (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M. oświadczenie o odstąpieniu od umowy sprzedaży z uwagi na wystąpienie istotnych wad sprzedanej pralki, które uniemożliwiają jej normalną eksploatację. Gmina wskazała na liczne awarie oraz okoliczność iż pomimo spełnienia specjalnych kryteriów użytkowania pralkowirówki określonych przez sprzedawcę tj. specjalnie dedykowany proszek, pralka ponownie przestała działać. Jednocześnie Gmina M. R.- Izba Wytrzeźwień wezwała Fabrykę (...) w M. do odebrania uszkodzonej pralki oraz zwrotu zapłaconej ceny w kwocie 14.145,00 zł. Pismo to zostało doręczone w dniu 22 listopada 2022 roku.

(dowód: - odstąpienie od umowy wraz z potwierdzeniem nadania i odbioru – k. 33-36)

W piśmie datowanym na dzień 5 grudnia 2022 roku Fabryka (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M. nie uznała zgłoszonych roszczeń Gminy M. R. – Izby Wytrzeźwień. W treści pisma wskazała, że awaria grzałek do podgrzewania wody wynikała z ich przepalenia na skutek zbyt małej ilości wody oraz nadmiernej ilości nagromadzonego osadu na tychże grzałkach. Zauważyła, iż zależnie od powyższego, przy sprzedaży strony wyłączyły odpowiedzialność sprzedawcy z tytułu rękojmi za wady sprzedawanej pralnico-wirówki.

(dowód: -pismo z dnia 5 grudnia 2022 roku- k. 37-38)

Pismem z dnia 13 grudnia 2022 roku Gmina M. R. – Izba Wytrzeźwień ponownie wezwała Fabrykę (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M. do zapłaty kwoty 14.415,00 zł.

(dowód: - pismo z dnia 13 grudnia 2022 roku wraz z potwierdzeniem odbioru i nadania
– k. 39-43)

W dniu 19 stycznia 2023 roku Gmina M.- Izba Wytrzeźwień wezwała Fabryka (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M. do zapłaty kwoty 14.145,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnieni w terminie 7 dni pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego.

(dowód: - wezwanie do zapłaty z dnia 19 stycznia 2023 roku- k. 43)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o opisane powyżej dokumenty, których autentyczność oraz prawdziwość nie była kwestionowana w toku procesu i nie budziła również wątpliwości Sądu.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

W przedmiotowej sprawie strony zawarły umowę sprzedaży urządzenia pralniczego tj. pralnico-wirówki. Zgodnie z art. 535 § 1 k.c. przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Poza sporem pozostawało, iż strony zawarły umowę, a sprzedana pralnico-wirówka została wydana, a Fabryka (...) otrzymała cenę. Bezsporne było również to, iż powód złożył oświadczenie o odstąpieniu od umowy z uwagi na wystąpienie istotnych wad sprzedanego urządzenia. Sporne pomiędzy stronami było to czy złożone oświadczenie o odstąpieniu od umowy było skuteczne, a także to czy pralnico-wirówka posiadała wady za które odpowiedzialność winna ponieść strona pozwana.

W tym miejscu należy przypomnieć, że zgodnie z treścią art. 6 kc. , ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Przepis ten określa reguły dowodzenia, tj. przedmiot dowodu oraz osobę, na której spoczywa ciężar udowodnienia faktów mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. Przedstawienie przez stronę dowodu w celu wykazania określonych twierdzeń o faktach sprawy, z których wywodzi ona korzystne dla siebie skutki, nie jest jej prawem czy obowiązkiem procesowym, lecz ciężarem procesowym, wynikającym i zagwarantowanym przepisami prawa, przede wszystkim w jej własnym interesie. To interes strony, jakim jest wygranie procesu, nakazuje jej podjąć wszelkie możliwe czynności procesowe w celu udowodnienia przedstawionych twierdzeń o faktach. W świetle powyższych rozważań Sąd nie był obowiązany do poszukiwania dowodów z własnej inicjatywy i bazował przy orzekaniu na materiale dowodowym przedstawionym przez strony.

Istota niniejszego sporu sprowadzała się zatem do ustalenia zasadności roszczenia powoda ocenianego w kontekście przepisów o odstąpieniu od umowy sprzedaży z tytułu rękojmi za wady przedmiotu umowy. Powód początkowo wywodził swe roszczenie z art. 560 § 1 k.c., zgodnie z którym, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę, kupujący może złożyć oświadczenie o obniżeniu ceny albo odstąpieniu od umowy, chyba że sprzedawca niezwłocznie i bez nadmiernych niedogodności dla kupującego wymieni rzecz wadliwą na wolną od wad albo wadę usunie. Ograniczenie to nie ma zastosowania, jeżeli rzecz była już wymieniona lub naprawiana przez sprzedawcę albo sprzedawca nie uczynił zadość obowiązkowi wymiany rzeczy na wolną od wad lub usunięcia wady. § 4 powołanego przepisu stanowi, iż kupujący nie może odstąpić od umowy, jeżeli wada jest nieistotna.

Rękojmia za wady fizyczne rzeczy sprzedanej przy umowie sprzedaży, nie będącej sprzedażą konsumencką, znajduje swoją regulację w przepisach kodeksu cywilnego. Stosownie do treści art. 556 k.c. sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę fizyczną lub prawną (rękojmia). Jednakże jak zauważyła pozwana , strony dokonały wyłączenia rękojmi w związku z zawartą sprzedażą, czemu strona powodowa starała się zaprzeczyć, jednak bez rezultatu.

Należy zwrócić uwagę iż zgodnie z art. 558 § 1 k.c. strony mogą odpowiedzialność z tytułu rękojmi rozszerzyć, ograniczyć lub wyłączyć. Jeżeli kupującym jest konsument, ograniczenie lub wyłączenie odpowiedzialności z tytułu rękojmi jest dopuszczalne tylko w przypadkach określonych w przepisach szczególnych. W przedmiotowej sprawie mamy styczność z przedsiębiorcami po obu stronach stosunku. Umowy zawierane w ramach wykonywania zadań własnych gminy są sprawami gospodarczymi, a gmina jest traktowana jak przedsiębiorca (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 24 lipca 2013 roku, sygn. III CZP 43/13). Podobnie Sąd Najwyższy orzekł w uchwale ze stycznia 2006 r. (sygn. III CZP 124/05). Stwierdził w niej, że umowa zawierana w celu realizacji zadań własnych może stanowić transakcję handlową, a więc pod pewnymi warunkami może być działalnością gospodarczą. Gmina M. R. – Izba Wytrzeźwień zwarła umowę sprzedaży pralnico-wirówki w ramach realizacji zadań własnych, nie posiada zatem statusu konsumenta. W ocenie Sądu dopuszczalne było zatem wyłączenie przepisów o rękojmi w związku z zawartą umową sprzedaży i należy ocenić je jako skuteczne. Ponadto nie sposób przyjąć, iż strona powodowa nie wyraziła zgody na wyłączenie przepisów o rękojmi. Przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe, wykazało, iż informacje o wyłączeniu odpowiedzialności sprzedawcy z tytułu rękojmi za sprzedaną pralnicę znajdowały się już w przesłanej stronie powodowej ofercie sprzedaży, następnie zapisane były wyraźnie w protokole uruchomienia pralnico-wirówki, a co więcej znajdowały się także na fakturze VAT wystawionej z tytułu dokonanej sprzedaży. W związku z czym biorąc pod uwagę okoliczności faktyczne w sprawie, ustalone na podstawie przedstawionych w sprawie dokumentów, oraz mając na względzie zapisy kodeksu cywilnego, stwierdzić należało, iż pomiędzy stronami doszło do skutecznego wyłączenia przepisów o odpowiedzialności z rękojmi. Brak było zatem podstaw, by uwzględnić powództwo strony powodowej na podstawie przepisów o rękojmi. W konsekwencji stwierdzić należy, iż złożone oświadczenie o odstąpieniu od umowy było nieskuteczne.

Pomimo tego, iż postanowienia umowne skutecznie wyłączy odpowiedzialność strony pozwanej z tytułu rękojmi, to strona powodowa po zakupie pralnico-wirówki pozostawała w uprawnieniach co do ochrony z tytułu gwarancji, przez wskazany w jej warunkach okres i zakres. Zgodnie z treścią warunków gwarancyjnych Fabryka (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M. udzieliła Gminie M. R. – Izbie Wytrzeźwień gwarancji na okres 12 miesięcy od daty sprzedaży urządzenia. W treści niniejszej gwarancji widnieje zapis, iż wady lub uszkodzenia urządzenia ujawnione w okresie gwarancji usuwane będą bezpłatnie (pkt. 3 warunków gwarancji). Natomiast zgodnie z punktem 5 warunków gwarancja nie dotyczy części normalnie zużywających się oraz części elektrycznych, w tym np. grzałek, zaworów zasilających i spustowych.

Z ustalonych okoliczności wynika, iż przyczyną każdej awarii pralnico-wirówki były przepalone grzałki. Strona pozwana w okresie od zamontowania pralnico-wirówki do dnia 11 maja 2022 roku wielokrotnie dokonywała napraw zgłaszanych awarii. Bezsporna pozostawała także okoliczność, iż strona pozwana dokonywała napraw powyższych awarii w ww. okresie bezpłatnie (za pierwszym razem wystawiono fakturę, która została skorygowana do kwoty 0,00 zł). Naprawy polegały na wymianie spalonych grzałek. Należy zauważyć, iż zgodnie z obowiązującymi strony warunkami gwarancji, pozwana nie była zobowiązana do dokonania ww. napraw, tj. wymian grzałek, gdyż jak wynika z treści gwarancji, nie obejmowała ona części elektrycznych w tym grzałek, jednakże w podanym okresie strona pozwana pięciokrotnie usunęła zgłaszane awarie urządzenia, na własny koszt.

Strona powodowa niezależnie od podstawy roszczenia wynikającej z przepisów o rękojmi, powołał się na przepisy dotyczące nienależytego wykonania umowy z art. 471 k.c. Podnosiła, iż strona pozwana w sposób nienależyty wykonała zawartą umowę w związku z tym roszczenie oparte na przepisach o nienależytym wykonaniu umowy także zasługują na uwzględnienie.

W myśl art. 471 k.c. dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Przesłankami odpowiedzialności kontraktowej w ogólności są: niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania, będące następstwem okoliczności, za które dłużnik ponosi odpowiedzialność; szkoda po stronie wierzyciela oraz związek przyczynowy między zdarzeniem w postaci niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania a szkodą. Tym samym samo naruszenie zobowiązania przez dłużnika nie rodzi jeszcze jego odpowiedzialności kontraktowej. Konieczne jest bowiem jeszcze to, aby naruszenie było spowodowane okolicznościami, za które dłużnik ponosi odpowiedzialność. Okoliczności, za które dłużnik odpowiada, mogą wynikać z ustawy lub być określone przez same strony zgodnie z brzmieniem art. 472 i art. 473 oraz treścią art. 361 § 2 kc. Ich określenie przez strony przekłada się na zakres odpowiedzialności dłużnika w wypadku naruszenia przez niego zobowiązania. Jeżeli zakres odpowiedzialności dłużnika nie jest zmodyfikowany przez ustawę, umowę lub inną czynność prawną, to okolicznością, za którą dłużnik jest odpowiedzialny, jest niezachowanie przez niego należytej staranności. Stąd można twierdzić, że odpowiedzialność kontraktowa jest odpowiedzialnością opartą na zasadzie winy.

Przesłanką odpowiedzialności dłużnika jest wystąpienie szkody po stronie wierzyciela. Pojęcie to na tle art. 471 KC obejmuje zarówno szkodę rzeczywistą ( damum emergens), jak i utracone korzyści ( lucrum cessans). Z kolei zagadnienie związku przyczynowego nie jest samodzielnie uregulowane na tle art. 471 KC. W tym zakresie zastosowanie znajduje więc art. 361 § 1 k.c. Powszechnie wskazuje się w tym względzie, że między zdarzeniem polegającym na niewykonaniu lub nienależytym wykonaniu zobowiązania, a szkodą musi istnieć adekwatny związek przyczynowy. Takie stwierdzenie jest powszechnie stosowanym skrótem myślowym oznaczającym, że pomiędzy kolejnymi etapami sekwencji występujących w świecie zewnętrznym zdarzeń (mających charakter niewykonania lub nienależytego zobowiązania), prowadzącymi w konsekwencji do powstania szkody w majątku wierzyciela, musi istnieć związek przyczynowy w rozumieniu
art. 361 § 1 k.c.

Zgodnie z zasadami rozkładu ciężaru dowodu, na wierzycielu spoczywa ciężar wykazania niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania przez dłużnika, szkody wynikającej z tego faktu oraz związku przyczynowego między oboma zdarzeniami. Z tego też względu na wierzycielu ciąży dowód co do tego, że zobowiązanie dłużnika w danej sytuacji istniało, a także co do jego treści.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że strona powodowa nie wykazał, aby strona pozwana wykonała swoje zobowiązanie polegające na dostarczeniu i zamontowaniu pralnico-wirówki w sposób nienależyty. Strona pozwana wywiązała się ze swojego zobowiązania, dostarczyła stronie pozwanej zamówione przez niego urządzenie, które następnie przedstawiciele pozwanej zamontowali i uruchomili w siedzibie strony powodowej. Ponadto strona pozwana uwzględniła aż pięć reklamacji i wymieniła spalone elementy systemu grzewczego urządzenia tj. grzałki, które zgodnie z obowiązującymi i zaakceptowanymi przez powoda warunkami gwarancji nie podlegały ochronie gwarancyjnej.

Strona powodowa nie wykazał jaką rzekomo poniósł szkodę w związku ze wskazywanym nienależytym wykonaniem umowy przez pozwaną. Co prawda wskazywał, iż swej szkody upatruje w wydatku na zakup pralki, która podlegała częstym awariom. Jednakże w ocenie Sądu tak pojęta szkoda, nie może zostać wzięta pod uwagę. Należy zwrócić uwagę, iż powód zakupił sprawną i funkcjonująca pralnico-wirówkę, która podczas stałej eksploatacji ulegała awariom. Po pierwsze wskazać wypada, iż sam wydatek poniesiony w związku z kupnem urządzenia nie może być uznany jako szkoda, gdyż byłoby to kuriozalne zjawisko, gdyby uznać, iż dokonując transakcji kupna nowego sprzętu, bądź innej rzeczy ponosimy szkodę, czyli, że sam zakup jest już automatycznie samą w sobie szkodą. Kolejno jak już wskazano powyżej, strona powodowa nie wykazała, aby awarie którym ulegał zakupiony sprzęt spowodowane były nienależytym wykonaniem zobowiązaniem przez stronę pozwaną, czy też stanowiły o wadliwości zakupionego sprzętu. Awarie, którym podlegała zakupiona pralnico-wirówka mogły być spowodowane np. „twardą wodą”. Strona powodowa nie udowodniła w żaden sposób, aby to pozwana spółka miała ponosić winę z tytułu zaistniałych uszkodzeń pralki, w szczególności biorąc pod uwagę fakt, iż każda z usterek pralnico-wirówki dotyczyła układu grzewczego pralnicy tj. spalenia grzałki, co nie wchodziło w zakres odpowiedzialności i ochrony gwarancyjnej. W ocenie Sądu na stronie powodowej ciążył obowiązek wykazania, iż grzałki przepalały się na skutek wady pralki, a nie nieprawidłowej eksploatacji czy innych czynników. Ustalenie tych okoliczności wymaga wiadomości specjalnych, a żadna ze stron nie wniosła o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego. Niewykazanie tej okoliczności obciąża stronę powodową i skutkowało oddaleniem powództwa. Strona powodowa nie wykazała również wysokości szkody.

Mając na uwadze powyższe rozważania, na podstawie powołanych przepisów, Sąd oddalił powództwo, o czym orzekł w pkt I wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł w pkt II wyroku, kierując się zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Strona przegrywająca winna jest zwrócić celowe i niezbędne koszty obrony swych praw przeciwnikowi procesowemu. Na podstawie art. 98 § 1 i § 3 k.p.c. w związku z § 2 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2015, poz. 1800 ze zm.) Sąd zasądził od strony powodowej na rzecz strony pozwanej kwotę 3.617,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, na którą złożyły się: koszty zastępstwa procesowego w kwocie 3.600,00 zł i kwota 17,00 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Sędzia Justyna Stachurka

Sygn. akt V GC 354/23 upr

ZARZĄDZENIE

1.  Odnotować uzasadnienie wyroku;

2.  Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi strony powodowej.

K., dnia 29 maja 2023 roku

Sędzia Justyna Stachurka