Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

X Ga 176/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2015-09-25

  Sygn. akt X Ga 176/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

  Dnia 25 września 2015 r.

  Sąd Okręgowy w Gliwicach, X Wydział Gospodarczy

w składzie

0.0.1.Przewodniczący Sędzia SO Iwona Wańczura

0.0.2. Sędzia SO Małgorzata Korfanty

Sędzia SO Barbara Przybyła (spr.)

Protokolant Grzegorz Kaczmarczyk

po rozpoznaniu w dniu 25 września 2015r. w Gliwicach

na rozprawie

sprawy z powództwa (...)w K.

przeciwko D. K.

o zapłatę

na skutek apelacji wniesionej przez powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 25 listopada 2014r.

sygn. akt VII GC 540/14

1.  oddala apelację;

2.  przyznaje kuratorowi ustanowionemu dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego adwokatowi B. B. wynagrodzenie w wysokości 1.476 (jeden tysiąc czterysta siedemdziesiąt sześć) złotych brutto tytułem wynagrodzenia w postępowaniu odwoławczym;

3.  nakazuje pobrać od powoda na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Gliwicach kwotę 1.476 (jeden tysiąc czterysta siedemdziesiąt sześć) złotych tytułem należności czasowo wypłaconych z sum budżetowych na pokrycie wynagrodzenia kuratora.

SSO Małgorzata Korfanty SSO Iwona Wańczura SSO Barbara Przybyła

Sygn. akt X Ga 176/15

UZASADNIENIE

Powód C. (...) w K. domagał się zasądzenia od pozwanego D. K. kwoty 45.197,85 zł wraz z ustawowymi odsetkami oraz kosztami postępowania

Wyrokiem z dnia 25 listopada 2014 roku Sąd Rejonowy w Gliwicach oddalił powództwo, przyznał kuratorowi ustanowionemu dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego wynagrodzenie w wysokości 2.952,00 zł i nakazał pobrać od powoda na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Gliwicach kwotę 552,00 zł tytułem wydatków poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa.

Sąd Rejonowy ustalił, że w dniu 3 marca 2010r. pozwany zawarł z Bankiem (...) S.A. umowę kredytową. Następnie w dniu 7 października 2011r. bank wystawił bankowy tytuł egzekucyjny, któremu postanowieniem z dnia 23 stycznia 2012r. została nadana klauzula wykonalności. W dniu 24 czerwca 2013r. Bank (...) S.A. podpisał umowę nazwaną „umowa sprzedaży wierzytelności”, w której wskazano, iż cedent odpłatnie przenosi na powoda wierzytelności wymienione w załącznikach umowy. Powód wzywał pozwanego do zapłaty należności dochodzonej pozwem. Bank (...) S.A. prowadził egzekucję należności w stosunku do pozwanego aż do dnia 5 czerwca 2014r, kiedy to Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Tarnowskich Górach umorzył postępowanie egzekucyjne na skutek cofnięcia wniosku.

W ocenie Sądu I instancji powództwo należało oddalić w całości, wobec braku legitymacji procesowej czynnej. W przedstawionych przez powoda dokumentach brak było należytej reprezentacji stron potwierdzających przejście uprawnień. Umowa sprzedaży wierzytelności nie wskazuje na wierzytelność, której dochodzi powód, odwołując się w tym względzie do załączników. Załącznik numer 4, z którego wierzytelność miała wynikać, jest wydrukiem fragmentu bazy danych nie zawierającym ani podpisów ani danych osób, które załącznik podpisały. Brak jest również podstaw do uznania, iż w istocie fragment wydruku „wykazu wierzytelności wchodzących w skład portfela III” stanowi załącznik do umowy z 24.06.2013 roku. Poza tym wszystkie pozostałe załączniki za wyjątkiem umowy i wyciągu z ksiąg rachunkowych banku z dnia 29 marca 2013 roku został przedstawione w kserokopiach, a zatem nie są to dokumenty i z okoliczności nie wynika, aby powód oryginałami lub odpisami dokumentów dysponował. Zarzut tego, iż nie doszło do skutecznego przejścia wierzytelności, z której powód wywodzi roszczenia znajduje uzasadnienie także w okoliczności przywołanej przez powoda, iż 5 czerwca 2014 roku komornik umorzył postępowania egzekucyjne prowadzone z wniosku cedenta przeciwko pozwanemu, pomimo iż umowa cesji, na która powołał się powód została zawarta prawie rok wcześniej.

Dokumenty niepodpisane nie stanowią dokumentu w rozumieniu art. 245 (por. wyrok SN z dnia 9 grudnia 1980 r., II URN 171/80, OSP 1981, z. 7, poz. 126). Przy czym załącznik, na który powołuje się powód wskazuje, że przedmiotem cesji miałaby być wierzytelność wynikająca z kredytu obrotowego (k. 39-41), a nie wierzytelność objęta bankowym tytułem egzekucyjnym (k.-29-31), wobec czego nie sposób na jego podstawie uwzględnić powództwa uznając, iż pozwany był obowiązany do zapłaty zobowiązania w wysokości wskazanej prze powoda. W ocenie Sądu Rejonowego dokumentacja przedstawiona przez powoda nie wykazała ani istnienia, ani wysokości, ani wymagalności dochodzonych od pozwanej wierzytelności.

Apelację od powyższego wyroku wywiódł powód zaskarżając go w całości wnosząc o zmianę zaskarżonego orzeczenia poprzez zasądzenie na jego rzecz kwoty 45.197,85 zł wraz z umownymi odsetkami i kosztami postępowania za obie instancje. Zaskarżonemu wyrokowi powód zarzucił naruszenie:

- art. 6 kc polegającego na zastosowaniu nieprawidłowego ciężaru dowodu w sprawie wobec szczegółowego udokumentowania żądania pozwu przez powoda,

- art. 65 kc w zw. zart. 509 kc poprzez błędną wykładnię prowadzącą do uznania umowy cesji za bezskuteczną, podczas gdy powód przedłożył do akt sprawy umowę cesji wierzytelności zawierające wszelkie elementy przedmiotowo oraz podmiotowo istotne, by uznać cesję za skuteczną, w tym wykazał prawidłową reprezentacje powoda przy jej zawieraniu;

- art. 511 kc poprzez błędne przyjęcie, że nie został spełniony wymóg stwierdzenia przelewu wierzytelności pismem pomimo przedłożenia przez powoda do akt sprawy notarialnie sporządzonej umowy cesji wierzytelności wraz z załącznikami w tym wyciągiem z załącznika nr 4 do umowy cesji;

- art. 512 kc poprzez przyjęcie, że pozwany nie został zawiadomiony o cesji oraz błędne przyjęcie, że nie zawiadomienie o cesji pozwanego świadczy o nieskuteczności przelewu i tym samym przesądza o braku legitymacji czynnej powoda skutkującej oddaleniem powództwa.

- art. 359 kc poprzez przyjęcie, ze żądane odsetki umowne nie należą się powodowi podczas gdy prawo powoda do odsetek umownych wynika wprost z umowy kredytu stanowiącej podstawę dochodzonego roszczenia. Powód ponadto zarzucił naruszenie przepisów postępowania mających wpływ na wynik sprawy, a mianowicie:

- sprzeczność ustaleń sądu I instancji z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego poprzez bezpodstawne przyjęcie jakoby powód nie wykazał nabycia wierzytelności w stosunku do pozwanego;

- art. 233 kpc polegające na przekroczeniu zasady swobodnej oceny materiału dowodowego wyrażającej się w błędnej ocenie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego i uznanie, pomimo złożenia dokumentów, że nie nabył on wierzytelności będącej podstawą niniejszego postępowania od poprzedniego wierzyciela.

W uzasadnieniu apelacji powód wskazał, że jego roszczenie zostało poparte licznymi dowodami wskazującymi na skuteczne nabycie wierzytelności. Pozwany nie przedłożył żadnych dowodów, które mogłyby podważyć zasadność roszczenia, a to na niego ów ciężar dowodowy został przerzucony. Powód przedłożył umowę cesji notarialnie sporządzoną, poświadczoną przez pełnomocnika za zgodność z oryginałem, jak również załączniki niewątpliwie stanowiące jej integralną część. Przedłożył również pełnomocnictwa wskazujące umocowanie osób zawierających umowę cesji wraz z odpisami pełnymi KRS wprost wskazując tymi umocowanie osób udzielających tychże pełnomocnictw. Powód podniósł, że skuteczność przelewu nie zależy od zgody, ani też wiedzy pozwanego. Powód przedłożył zawiadomienie Banku (...) S.A. z dnia 4 lipca 2013 roku. skierowane do pozwanego, informujące o dokonanym przelewie i obowiązku zapłaty do rąk nowego wierzyciela. Zasada, wysokość oraz podstawa naliczenia odsetek wynika wprost z dołączonej umowy o kredyt obrotowy. Przedstawione przez powoda dokumenty w postaci umowy cesji wraz z załącznikami zostały sporządzone w formie pisemnej, poświadczone notarialnie, a następnie poświadczone za zgodność z oryginałami przez profesjonalnego pełnomocnika. W przedmiotowej sprawie ani strona, ani też Sąd nie skorzystali z prawa żądania przedłożenia oryginału dokumentu.

W odpowiedzi na apelację pozwany wniósł o jej oddalenie i zasądzenie kosztów postępowania. Pozwany wskazał, że zarzuty podniesione przez powoda w apelacji są bezzasadne i podniósł zarzut przedawnienia .

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Apelacja powoda nie zasługuje na uwzględnienie.

Wbrew zarzutom apelacji Sąd nie ustalił, że powód nie dysponuje oryginałami lub odpisami dokumentów na które się powołuje i, zarzuty że mając taką możliwość Sąd (ani strona) przeciwna nie zażądali ich złożenia nie zasługuje na uwzględnienie.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał jednakże, że wydruk fragmentu bazy danych obejmujących wykaz wierzytelności wchodzący w skład portfela III nie zawiera podpisów osób które go podpisały, a zatem nie jest w ogóle dokumentem. Podobnie nie noszą cech dokumentu kserokopie dokumentów. Według Sądu I instancji z okoliczności nie wynikało, aby powód dysponował oryginału lub odpisami dokumentów poza odpisami wyciągu z ksiąg rachunkowych banku na dzień 29 marca 2013 roku i umową sprzedaży wierzytelności. Tych ustaleń Sadu Rejonowego Sąd Okręgowy nie podziela.

Wbrew twierdzeniom Sądu Rejonowego także wydruk obejmujący wyciąg z załącznika Nr 4 zawiera oświadczenie pełnomocnika, iż odpis jest zgodny z oryginałem. Faktem jest, że nie zawiera on podpisów, ale jest wymieniony jako załącznik do podpisanej umowy i tak też został opisany.

Fakt prowadzenia przez cedenta egzekucji po 26 czerwca 2013 roku wbrew ustaleniom Sadu I instancji nie świadczy o tym, że nie doszło do zbycia wierzytelności. Fakt, iż cesjonariusz dokonał zbycia określonej wierzytelności, a mimo to nie cofnął wniosku o egzekucję, nie wpływa na skuteczność dokonanej cesji wierzytelności.. Stąd zarzuty apelacji w tym zakresie należy uznać za zasadne.

Niezależnie od tego, iż w sprawie, z braku innych dowodów, ustalono iż umorzenie postępowania egzekucyjnego nastąpiło postanowieniem z dnia 5 czerwca 2014 roku, ale nie ustalono kiedy cedent wniósł o umorzenie postępowania egzekucyjnego. Ta okoliczność jednak nie ma zasadniczego znaczenia w sprawie.

Zgodnie z przedstawionymi dokumentem, wyciągiem z rejestru funduszy inwestycyjnych ( k 19), C. (...)w K. jest reprezentowany według treści tego wyciągu przez (...) Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych Spółkę Akcyjną w K. - KRS (...) i taki odpis z KRS powód celem wykazania swojej legitymacji przedstawił.

Z umowy cesji natomiast wynika, iż przy zawieraniu umowy cesji wierzytelności Fundusz był reprezentowany nie przez Spółkę Akcyjną w K., a przez C. (...)S.A. we W. (nr KRS (...)). Powód przedstawił pełnomocnictwo (k 83) z którego wynika, że (...) S.A. w K. udzielił w dniu 9 kwietnia 2013 roku pełnomocnictwa „C. (...)” S.A. we W. do podejmowania czynności zmierzających do uzyskania spłaty przysługujących funduszowi wierzytelności a także dokonywania czynności dotyczących lub związanych z obsługą wierzytelności.

Z treści tego pełnomocnictwa wynika, iż obejmowało ono czynności związane z wierzytelnościami już objętymi przez Fundusz. Z treści tego pełnomocnictwa nie wynika by (...) w K. udzieliło pełnomocnictwa do zwarcia umowy cesji.

Prezes zarządu (...) S.A. w K. posiadał pełnomocnictwo ogólne do reprezentowania funduszu, ale w aktach sprawy brak jest pełnomocnictwa udzielonego do zawarcia umowy cesji przez Spółkę Akcyjna we W.. W związku z czym, wobec nieprzedstawienia stosownych dokumentów wskazujących że, istotnie umowę cesji podpisały podmioty umocowane do działania w imieniu F.w K., niezasadny był zarzut w stosunku do orzeczenia Sąd I instancji, iż wadliwe ocenił przedłożone w sprawie dokumenty, a mianowicie te które wskazują na to że powód nie wykazał aby skutecznie zawarto umowę cesji.

Nieuzasadniony jest zarzut przedawnienia roszczenia. Pozwany pomija w fakt, iż przerwa w biegu przedawnienia nastąpiła przez przedstawienie wniosku o nadanie klauzuli wykonalności wniesionego przez cedenta przed dokonaniem cesji. Wszczęte przez cedenta postępowanie egzekucyjne zostało umorzone na skutek cofnięcia wniosku o egzekucję, co wynika z treści postanowienia Komornika z 5 czerwca 2014 roku( k 78). Zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z 19 lutego 2015 roku sygn, akt III CZP 103/14 – umorzenie postępowania egzekucyjnego na wniosek banku prowadzącego egzekucję na podstawie (...) zaopatrzonego w klauzulę wykonalności niweczy skutki spowodowane wnioskiem o wszczęcie egzekucji. Jednak zgodnie z orzeczeniem Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 7 maja 2014 roku I Aco 1215/13 wniosek o nadanie klauzuli wykonalności także przerywa bieg przedawnienia. Postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności zostało wydane w dniu 23 stycznia 2013 roku, a zatem przed dokonaniem cesji.

Nabywca wierzytelności, w przypadku skutecznego zawarcia umowy cesji, zwierając umowę cesji nabył wierzytelność objętą tym tytułem wykonawczym tj. wskazanym w postanowieniu o nadaniu klauzuli wykonalności Bankowym Tytułem Egzekucyjnym, a zatem wierzytelność której bieg terminu przedawnienia zastał skutecznie przerwany wnioskiem o nadanie klauzuli wykonalności. Przerwa biegu przedawnienia nastąpiła z chwilą wydania postanowienia z dnia 23 stycznia 2012 roku i od tej chwili bieg przedawnienia zaczął biec na nowo. Nabywając wierzytelność w dniu 24 czerwca 2013 nabył wierzytelność, której bieg przedawnienia został skutecznie przerwany przez wniosek o nadanie klauzulę wykonalności . Pozew został wniesiony w dniu 4 lipca 2013 roku tj. przed upływem 3 – letniego terminu przedawnienia. Powyższe rozważania, w zakresie przedawnienia, nie mają jednak wpływu na rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie w związku z brakiem legitymacji czynnej powoda.

Faktem jest, iż z rejestru Funduszy Inwestycyjnych wynika jakie osoby są uprawnione są do reprezentacji F. (...) w K. – zarządzające F.i został przedstawiony na tę okoliczności odpis z KRS tego T..

Skarżący nie wykazał jednak, iż z treści umowy cesji wynika, że C. (...)z siedzibą w K. jest reprezentowany przez C. S.A. we W.. Przedłożone dla C. S.A we W. pełnomocnictwo nie obejmuje umocowania do zawarcia umowy cesji, pełnomocnictwo dotyczy jedynie wierzytelności którymi Fundusz już zarządza.

Stąd prawidłowo Sąd ustalił, iż powód nie wykazała aby umowa cesji została skutecznie zawarta.

Sad Okręgowy orzekł jak w sentencji zgodnie za art. 385 kpc.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 kpc w związku z art. 108 kpc, obciążając powoda jako stronę przegrywającą postępowanie apelacyjne kosztami zastępstwa procesowego pozwanego przez ustawionego dla niego kuratora.

SSO Małgorzata Korfanty SSO Iwona Wańczura SSO Barbara Przybyła

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Anna Czyż-Bogacka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Data wytworzenia informacji: