Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 6 września 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SO Leszek Dąbek

po rozpoznaniu w dniu 6 września 2016 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym sprawy

z powództwa W. B., B. F.

przeciwko H. K.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanego

na rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 2 postanowienia Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 1 października 2015 r., sygn. akt II Nc 2770/15

postanawia:

SSO Leszek Dąbek

Sygn. akt III Cz 960/16

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Gliwicach w postanowieniu z dnia 1 10 2015r. oddalił wniosek pozwanej H. K. o przywrócenie terminu do złożenia sprzeciwu od nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu upominawczym oraz odrzucił sprzeciw od tego nakazu.

W uzasadnieniu postanowienia o odrzuceniu sprzeciwu od nakazu zapłaty ocenił,
że niezasadny pozostaje zarzut pozwanej wadliwego doręczenia nakazu zapłaty. Doręczający omyłkowo wpisał w danych odbiorcy K. K. zamiast H. K.. Stwierdził, iż zaniechanie dokonania czynności było spowodowane okolicznościami zawinionymi przez stronę, zatem sprzeciw od nakazu zapłaty został wniesiony po terminie i dlatego jako spóźniony - na podstawie
art. 504 § 1 k.p.c. - podlega on odrzuceniu.

Orzeczenie to zaskarżyła pozwana H. K. , która wnosiła
o jego uchylenie wraz z uchyleniem postanowienia o oddaleniu wniosku
o przywrócenie terminu i pozostawienie rozstrzygnięcia o kosztach w orzeczeniu kończącym postępowanie.

Zarzuciła, że zaskarżone postanowienie zostało wydane z naruszeniem regulacji art. 233 § 1 k.p.c., poprzez dokonanie istotnych ustaleń w sposób sprzeczny z treścią zgromadzonego materiału i przyjęcie że pozwana ponosi winę w uchybieniu terminowi do złożenia sprzeciwu, podczas gdy uprawdopodobniła , że takiej winy nie ponosi.

W uzasadnieniu podnosiła, że korespondencja zawierająca pozew oraz nakaz zapłaty przekazana została synowi pozwanej J. K., a to ze względu na zły stan zdrowia pozwanej, która ma trudności w rozpoznawaniu swojej sytuacji prawnej.
Z uwagi na obuoczną ślepotę syn błędnie odczytał datę odbioru przesyłki.

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Odpis nakazu zapłaty został doręczony pozwanej na adres wskazany w pozwie oraz odebrany przez nią osobiście w dniu 6 08 2015r., co potwierdza złożony przez nią podpis i sporządzona w dowodzie doręczenia adnotacja doręczyciela, iż został on doręczony adresatowi.

Nakaz zapłaty został doręczony skarżącej w dniu 6 08 2015r. i od dnia następnego rozpoczął biec zakreślony jej dwutygodniowy termin do złożenia sprzeciwu, który upłynął z dniem 20 08 2015r.

Regulacja art. 168 § 1 i § 2 k.p.c. uzależnia przywrócenie terminu procesowego od kumulatywnego spełnienia przesłanek: braku winy strony w uchybieniu terminowi
i powstanie w wyniku tego uchybienia ujemnych dla niej skutków procesowych.

Pozwana wniosła sprzeciw od nakazu zapłaty do Sądu Rejonowego dopiero
w dniu 21 08 2015r., tj. już po upływie powyższego terminu.

Do uchybienia terminu miało dojść na skutek wadliwego odczytania przez syna skarżącej J. K. daty doręczenia pozwanej odpisu nakazu zapłaty i w następstwie tego błędnego poinformowania przez niego drogą elektroniczną jego fachowego pełnomocnika o dacie jego doręczenia, przy czym przyczyną wadliwego odczytania daty przez niego daty doręczenia nakazu zapłaty była jego choroba w postaci obuocznej ślepoty.

Abstrahując od tego, iż podana przez pozwaną przyczyna wadliwego poinformowania jej pełnomocnika o dacie doręczenia jej odpisu nakazu zapłaty jest wątpliwa (cyfry „6” i „7” tak zasadniczo różnią się graficznie, iż trudno przyjąć, że mogło dojść do omyłki syna pozwanej w odczytaniu daty doręczenia jej odpisu nakazu zapłaty),

to niewątpliwie J. K. nie dochował on przy tych czynnościach należytej staranności, co równoznaczne jest z jego niedbalstwem przy ich dokonywaniu (będąc świadomy swojej choroby przed poinformowaniem pełnomocnika pozwanej o dacie doręczenia jej nakazu zapłaty powinien był on przy jej odczytaniu skorzystać z pomocy dobrzewidzącej osoby trzeciej, bądź też przy tych czynnościach posłużyć się np. lupą, gdyż z doręczonego pozwanej pouczenia w sposób jednoznaczny wynikały negatywne konsekwencje nieterminowego wniesienia sprzeciwu co obligowało do wzmożonej staranności przy ich podejmowaniu).

Z tej przyczyny ponosi on winę w niedochowani przez pozwaną terminu

do wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty, a wobec tego, że była to osoba którą posłużyła się ona w relacjach z jej późniejszym fachowej pomocnikiem obciąża to pozwaną.

W świetle przywołanej powyżej regulacji czyni to jej wniosek o przywrócenie terminu do wniesieniu sprzeciwu od nakazu zapłaty bezzasadnym i obligowało Sąd pierwszej instancji do jego oddalenia, a w konsekwencji tego do odrzucenia samego sprzeciwu - w oparciu o regulację art. 504 § 1 k.p.c. - jako wniesionego po upływie terminu

Znalazło to prawidłowe odzwierciedlenie w zaskarżonym rozstrzygnięciu
i zażalenie jest bezzasadne.

Reasumując zaskarżone rozstrzygnięcie jest prawidłowe i dlatego zażalenie pozwanej jako bezzasadne oddalono w na mocy art. 385 k.p.c. związku
z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c.

SSO Leszek Dąbek