Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III Ca 548/14 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2015-01-28

Sygn. akt III Ca 548/14

POSTANOWIENIE

Dnia 28 stycznia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Magdalena Balion - Hajduk

Sędziowie: SO Anna Hajda (spr.)

SR (del.) Łukasz Malinowski

protokolant Aneta Puślecka

po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2015 r. na rozprawie sprawy

z wniosku M. K. i A. K. (1)

z udziałem (...) Spółki Akcyjnej w K.

o ustanowienie służebności przesyłu

na skutek apelacji uczestnika postępowania

od postanowienia Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej

z dnia 4 grudnia 2013 r., sygn. akt I Ns 234/13

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać Sądowi Rejonowemu w Rudzie Śląskiej do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania odwoławczego.

SSR (del.) Łukasz Malinowski SSO Magdalena Balion – Hajduk SSO Anna Hajda

UZASADNIENIE

Wnioskodawcy A. K. (1) i M. K. wnieśli o ustanowienie za wynagrodzeniem służebności przesyłu na nieruchomości stanowiącej współwłasność wnioskodawców, położonej w R. przy ulicy (...), oznaczonej jako działka nr (...), o obszarze 0.0583 ha, dla której Sąd Rejonowy w Rudzie Śląskiej, V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o nr KW (...), na rzecz (...) S.A. — właściciela urządzeń przesyłowych, służących do doprowadzania energii elektrycznej przebiegających przez przedmiotową nieruchomość - ustalając ją w wielkości strefy ochronnej wyliczonej na 380 m 2 i przebiegającej wzdłuż linii WN o napięciu znamionowym 110 kV i natężeniu 1 kV/m pasem o szerokości po 19 metrów z każdej strony linii. W uzasadnieniu wnioskodawcy wskazali, że są właścicielami wskazanej wyżej nieruchomości przez którą przebiegają urządzenia służące do przesyłu energii elektrycznej. Wnioskodawcy zwrócić się do uczestnika w celu zawarcia stosownej umowy, ten jednak odmówił.

W odpowiedzi na wniosek uczestnika postępowania (...) S.A. wniósł o oddalenie wniosku, podnosząc zarzut zasiedzenia przez Skarb Państwa służebności gruntowej o treści odpowiadającej służebności przesyłu, ze wskazaniem nieruchomości zapisanej w KW Sądu Rejonowego w Bytomiu nr (...) a następnie nieruchomości zapisanej w księdze wieczystej Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej KW nr (...) jako nieruchomości władnącej, które to nieruchomości pozostają w użytkowaniu wieczystym uczestnika od dnia 5 grudnia 1990 r.

Pismem z dnia 5 lutego 2013 r. w związku z połączeniem spółek w trybie art. 492§ 1 pkt 1 k.s.h. w miejsce uczestnika postępowania (...) S.A. wstąpił (...) S.A. w K.

Pismem z dnia 6 maja 2013 r. swój udział w sprawie zgłosiła A. K. (2) – córka uczestników, która nabyła nieruchomość w drodze darowizny nieruchomość znajdującą się dotychczas we współwłasności wnioskodawców.

Postanowieniem z dnia 4 grudnia 2013 roku Sąd Rejonowy w Rudzie Śląskiej w punkcie pierwszym ustanowił za wynagrodzeniem, na nieruchomości uczestniczki postępowania A. K. (2), położonej w R. przy ul. (...) stanowiącej działkę nr (...) o powierzchni 0, 583 ha, dla której Sąd Rejonowy w Rudzie Śląskiej prowadzi księgę wieczystą nr (...) służebność przesyłu na rzecz uczestnika postępowania (...) Spółki Akcyjnej w K. - właściciela urządzeń przesyłowych służących do doprowadzania energii elektrycznej w postaci napowietrznej sieci wysokiego napięcia o napięciu znamionowym 110 kV, zgodnie mapą geodezyjną stanowiącą załącznik nr 2 do opinii biegłego z zakresu geodezji i kartografii W. P. z dnia 23 października 2012 r. (k. 392 akt) stanowiącą integralną część niniejszego postanowienia przyjmując, że służebność obejmuje pas gruntu o szerokości 13,4 (trzynaście i 4/10) m położony w zachodniej części nieruchomości, który zajmuje powierzchnię 198 (sto dziewięćdziesiąt osiem) m 2 .

W punkcie drugim zasądził Sąd I instancji od uczestnika postępowania (...) Spółki Akcyjnej w K. na rzecz uczestniczki postępowania A. K. (2) kwotę 11.632, 00 złotych tytułem wynagrodzenia za ustanowienie służebności. Dalej idący wniosek został oddalony orzeczeniem zawartym w punkcie trzecim.

Nadto zasądzono od uczestnika postępowania (...) Spółki Akcyjnej w K. na rzecz każdego z wnioskodawców kwotę po 1108,50 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania i nakazano pobrać od uczestnika postępowania (...) Spółki Akcyjnej w K. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej kwotę 4946,96 złotych z tytułu wydatków poniesionych w toku postępowania tymczasowo przez Skarb Państwa.

Podstawą tej treści rozstrzygnięcia było ustalenie, że nieruchomość położona w R. przy ulicy (...), stanowiąca działkę nr (...), o powierzchni 0.0583 ha, dla której Sąd Rejonowy w Rudzie Śląskiej prowadzi księgę wieczystą nr (...) (dawniej KW nr (...)) stanowiła własność Skarbu Państwa. W wyniku komunalizacji z dniem 27 maja 1990 r. nieruchomość ta stała się własnością gminy R.. Na podstawie umowy z dnia 20 października 1967 r. nieruchomość ta została oddana w użytkowanie wieczyste wnioskodawcom we wspólności ustawowej. Prawo to zostało wpisane do księgi wieczystej w dniu 19 sierpnia 1968 r., przy wniosku z dnia 25 października 1967 r.. Na podstawie decyzji Prezydenta Miasta R. z dnia 20 maja 1998 r. nr 47/98 prawo użytkowania wieczystego nieruchomości przekształcone zostało we własność. Na podstawie umowy z dnia 8 marca 2013 r. wnioskodawcy darowali nieruchomość zapisaną w księdze wieczystej nr (...) swojej córce A. K. (2).

Wnioskodawcy zamieszkują na nieruchomości faktycznie od roku 1969. Umowę o ustanowienie użytkowania wieczystego zawierali w chwili kiedy nieruchomość była niezabudowana. W latach 1967-1969 na nieruchomości wzniesiony został dom jednorodzinny.

Urządzenia przesyłowe przebiegające nad nieruchomością (...) wybudowane zostały w roku 1968 r. jak linia relacji H.S. i H.-W.. W chwili obecnej linia relacji H.S. nie istnieje w postaci pierwotnej.

Urządzenia przesyłowe znajdujące się na nieruchomości wnioskodawców zostały odebrane przez komisję odbiorową w dniu 7 października 1968 r. i były one w tym czasie częścią ciągu linii H.S.. Obecnie nad nieruchomością wnioskodawców przechodzą dwie linii wysokiego napięcia – H.W. (będąca częścią ciągu H.Ł.) i H.L., które powstały na bazie pierwotnej linii H.S. oraz późniejszych modernizacji.

(...) Ł. położony na nieruchomości dla której Sąd Rejonowy w Bytomiu prowadzi księgę wieczystą KW nr (...), został odebrany w dniu 31 lipca 1959 r., zaś połączony z urządzeniami położonymi na nieruchomości wnioskodawców został w dniu 13 listopada 2002 r.

Urządzenia elektroenergetyczne na nieruchomości położonej w R. KW nr (...) zostały oddane do eksploatacji w dniu 30 listopada 1981 r. Połączenie urządzeń przesyłowych przebiegających przez nieruchomość wnioskodawców z (...) W. zostało odebrane w dniu 22 stycznia 1981 r. natomiast podanie napięcia nastąpiło 30 listopada 1981 r., która to data jest datą faktycznego połączenia tych urządzeń.

Właścicielem urządzeń przesyłowych w 1962 roku na mocy zarządzenia nr 230 ministra górnictwa i energetyki z dnia 25 listopada 1958 roku było przedsiębiorstwo państwowe Zakłady (...), w którego skład wchodzi Zakład (...) w G., z uwzględnieniem zmian wprowadzanych zarządzeniem nr 48 ministra górnictwa i energetyki z dnia 12 czerwca 1968 roku, zarządzeniem nr 6 Ministra Górnictwa i Energetyki z dnia 18 lutego 1971 roku, zarządzeniem nr 77 Ministra Górnictwa i Energetyki z dnia 31 grudnia 1971 roku, zarządzeniem z dnia 13/O. Ministra Energetyki i Energii Atomowej z dnia 30 lipca 1976 roku, zarządzeniem nr 131 Ministra Górnictwa i Energetyki z dnia 1 sierpnia 1982 roku. Z dniem 1 kwietnia 1985 roku na podstawie zarządzenia nr 7/O. z dnia 22 kwietnia 1985 roku powstało przedsiębiorstwo państwowe pod nazwą (...). W wyniku podziału przedsiębiorstwa państwowego (...) na bazie Zakładu (...) w G. na mocy zarządzenia nr 75/ORG/89 Ministra Przemysłu z dnia 16 stycznia 1989 roku powstało przedsiębiorstwo państwowe Zakład (...) w G.. W akcie notarialnym z dnia 12 lipca 1993 roku zawarto oświadczenie Skarbu Państwa o przekształceniu przedsiębiorstwa państwowego pod nazwą Zakład (...) w G. w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa pod nazwą (...) Spółkę Akcyjną w G.. W dniu 1 lipca 2007 roku uczestnik postępowania zawarł z (...) Spółką Akcyjną w G. umowę o objęcie akcji i wniesienie wkładu niepieniężnego, na podstawie której uczestnik postępowania nabył zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w ramach której na rzecz uczestnika postępowania została przeniesiona własność urządzeń służących do przesyłu energii elektrycznej w tym stacji transformatorowych, słupów i linii elektroenergetycznych, w tym przebiegających nad nieruchomością wnioskodawcy wraz z wszystkimi prawami z nimi związanymi.

Następnie w trybie art.492 § 1 pkt 1 k.s.h. nastąpiło przejęcie przez uczestnika postępowania (...) S.A. w K. spółki (...) S.A. w G., będącej następcą prawnym (...) S.A.

Pismem z dnia 5 lipca 2010 r. wnioskodawcy zwrócili się do uczestnika postępowania o ustanowienie służebności przesyłu na ich nieruchomości za wynagrodzeniem. Uczestnik postępowania odmówił.

Projektowany przebieg służebności przesyłu na działce nr (...) winien mieć szerokość odpowiadającą rozstawowi skrajnych przewodów roboczych sieci (tj. 11,4 m) powiększonej o 2 m (po 1 m z każdej strony). Przebieg tej służebności obrazuje mapa geodezyjna (k. 392). Obszar działki przez który przebiegać miałaby służebność przesyłu wynosi 198 m 2.

W sprawie Sąd Rejonowy dopuścił również dowód z opinii biegłego z zakresu szacowania nieruchomości E. Ś. na okoliczność ustalenia wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu. Biegła ustalił wynagrodzenie na kwotę 11.632 zł, przy uwzględnieniu że projektowany przebieg służebności zajmuje ponad 1/3 powierzchni działki, zaś wartość 1 m gruntu wynosi 117,97 zł.

W tak ustalonym stanie faktycznym zważył Sąd Rejonowy, że wniosek zasługiwał na jego częściowe uwzględnienie. Wskazał Sąd I instancji, że dla oceny czy żądanie wnioskodawców jest uzasadnione, koniecznym było ustalenie, czy uczestnikowi postępowania przysługuje skuteczne wobec wnioskodawców prawo do korzystania z opisanej wyżej nieruchomości w zakresie w jakim wnioskodawcy domagają się ustanowienia służebności przesyłu. Zasadniczą więc kwestią istotną dla rozstrzygnięcia wniosku pozostaje zbadanie, czy w okolicznościach faktycznych sprawy rzeczywiście uczestnikowi przysługuje skuteczne względem wnioskodawców prawo do korzystania z należącej do nich nieruchomości w sposób tożsamy z treścią służebności przesyłu a zatem w zakresie niezbędnym dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania urządzeń przesyłowych.

Dokonując analizy i oceny prawnej ustalonego w sprawie stanu faktycznego w powiązaniu z obowiązującym stanem prawnym, przy uwzględnieniu poglądów judykatury uznał Sąd R., że uczestnikowi postępowania nie przysługuje skuteczne względem uczestniczki postępowania prawo do korzystania z nieruchomości w zakresie służebności przesyłu.

Jeżeli chodzi natomiast kwestię wynagrodzenia za ustanowienie służebności, wskazał Sąd meriti, że pierwotne żądanie wnioskodawców było zawyżone. Mając na względzie stopień ingerencji w prawo własności należało ustalić wynagrodzenie w sposób określony przez biegłą, gdzie wartość wynagrodzenia nie przekracza nawet połowy wartości gruntu objętego służebnością.

Mając powyższe na względzie, na podstawie powołanych wyżej przepisów orzeczono jak w sentencji zaskarżonego postanowienia.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 520 k.p.c. mając na względzie, że interesy wnioskodawców i uczestniczki postępowania A. K. (2) były sprzeczne z interesami uczestnika (...) S.A. w K..

O nieuiszczonych kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

Z wyżej wskazanym orzeczeniem nie zgodził się uczestnik postępowania (...) Spółka Akcyjna w K. wywodząc apelację i zaskarżając orzeczenie w całości. Skarżący zarzucił naruszenie prawa procesowego, mające wpływ na wynik sprawy, tj:

- art. 516 kpc w zw. z art. 305 1 § 1 kc poprzez oddalenie wniosku o ustanowienie służebności przesyłu w części, podczas gdy z zasady integralności postanowienia o ustanowieniu służebności przesyłu wynika niedopuszczalność zaskarżenia orzeczenia w części ( co do wynagrodzenia bądź jego części), a w konsekwencji za niedopuszczalne uznać należy oddalenie wniosku w części;

- naruszenie zasady swobodnej oceny dowodów ( art. 233 §1 kpc) poprzez błędną ocenę dowodu z opinii biegłej E. Ś. i uznanie jej za fachowa i rzetelną mimo, że biegła ta przyjmując, że wynagrodzenie za ustanowienie służebności przesyłu stanowi pochodną wartości rynkowej nieruchomości uczestników, nie uwzględniła, że wartość nieruchomości jest obniżona poprzez znajdujące się na niej od kilkudziesięciu lat urządzenia elektroenergetyczne, nie uwzględniła wpływu służebności osobistej mieszkania obciążającej nieruchomość, w wartości tej nieruchomości, co miałoby oczywiste przełożenie na niższą wysokość wynagrodzenia za służebność przesyłu, zawyżyła współczynnik współkorzystania z nieruchomości (k), który w tym przypadku nie powinien być wyższy niż 0,2-0,3;

- dokonanie ustaleń sprzecznie z zebranym materiałem dowodowym i przyjęcie, że termin zasiedzenia służebności mógł rozpocząć swój bieg dopiero od 30 listopada 1981 roku bądź też od 25 lipca 1990 roku w sytuacji gdy termin ten zaczął biec od 7 października 1968 roku;

- art. 516 kpc w zw. z art. 325 kpc w zw. z art. 305 1kc i brak oznaczenia w sentencji postanowienia oznaczonego zakresu korzystania z nieruchomości obciążonej, tj. czynności, które wnioskodawca może wykonywać na nieruchomości w ramach służebności przesyłu;

- art. 520 § 2 i 3 kpc i zasądzenie od uczestnika kosztów postępowania pomimo oddalenia wniosku o ustanowienie służebności przesyłu ponad kwotę 11.623 złote, a więc pomimo uznania przez Sąd Rejonowy, że wnioskodawcy przegrali sprawę w ponad 50%.

Skarżący zarzucił także naruszenie prawa materialnego, a to:

- art. 305 1kc w zw. z art. 305 4kc w zw. z art. 292 kc i w zw. z art. 285 kc w zw. ze stosowanym odpowiednio art. 172 § 1 i 2 kc poprzez ich niezastosowanie i brak uwzględnienia zarzutu zasiedzenia służebności gruntowej o treści odpowiadającej służebności przesyłu;

- art. 305 1kc w zw. z art. 305 4kc w zw. z art. 292 kc i w zw. z art. 285 kc w zw. ze stosowanym odpowiednio art. 172 § 1 i 2 kc poprzez ich błędną wykładnię i uznanie, że Skarb Państwa jako właściciel gruntu nie może zasiedzieć służebności na użytkowaniu wieczystym tego gruntu;

- art. 305 1kc w zw. z art. 305 4kc w zw. z art. 292 kc i w zw. z art. 285 kc w zw. ze stosowanym odpowiednio art. 172 § 1 i 2 kc poprzez ich niezastosowanie i uznanie, że do zasiedzenia służebności gruntowej o treści odpowiadającej służebności przesyłu konieczne jest wskazanie konkretnej nieruchomości władnącej;

- art. art. 305 1kc w zw. z art. 305 4kc w zw. z art. 292 kc i w zw. z art. 285 kc w zw. ze stosowanym odpowiednio art. 172 § 1 i 2 kc w zw. z art. 7 kc poprzez ich niezastosowanie i uznanie, że do objęcia służebności w posiadanie doszło w zlej wierze, mimo, że wnioskodawcy nie przedstawili żadnego dowodu na tę okoliczność, a tym samym nie zostało obalone domniemanie dobrej wiary;

- art. 305 2 § 1 kc poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i zasądzenie na rzecz uczestnika postępowania wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu, które nie jest „ odpowiednie”;

- art. 305 1kc poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i brak wskazania w postanowieniu o ustanowieniu służebności przesyłu treści służebności ( na czym służebność miałaby polegać, co jest konsekwencją braku wskazania odpowiedniego żądania przez wnioskodawców).

W oparciu o tak sformułowane zarzuty skarżący domagał się zmiany zaskarżonego postanowienia w całości i oddalenia wniosku o ustanowienie służebności oraz zasądzenia od wnioskodawców solidarnie na rzecz uczestnika kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych za postępowanie przed Sądem I instancji, jak i zasądzenia od wnioskodawców solidarnie na rzecz uczestnika kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych za postępowanie przed Sądem II instancji.

W odpowiedzi na apelację uczestniczka postępowania A. K. (2) domagała się jej oddalenia i zasądzenia na swoja rzecz od skarżącego kosztów postępowania apelacyjnego według norm prawem przepisanych, z uwzględnieniem kosztów zastępstwa procesowego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja uczestnika postępowania musiała odnieść skutek, jako że jeden z zarzutów w niej zawartych zasługiwał na aprobatę.

Rację mianowicie ma skarżący w części w jakiej zarzuca brak wskazania w postanowieniu o ustanowieniu służebności przesyłu treści służebności, co jest konsekwencją braku wskazania odpowiedniego żądania przez wnioskodawców. Z zarzutem tym koreluje zarzut naruszenia art. 516 kpc w zw. z art. 325 kpc w zw. z art. 305 1kc poprzez brak oznaczenia w sentencji postanowienia oznaczonego zakresu korzystania z nieruchomości obciążonej, tj. czynności, które wnioskodawca może wykonywać na nieruchomości w ramach służebności przesyłu.

Wskazania wymaga, że wniosek będąc kwalifikowanym rodzajem pisma procesowego powinien zgodnie z regulacją prawną art. 187 § 1 k.p.c. w związku z art. 13 § 2k.p.c. między innymi zawierać dokładne określenie żądania, co w niniejszej sprawie wymagało w sposób jednoznaczny i precyzyjny wskazanie we wniosku zakresu uprawnień składających się na żądaną służebność.

Ich dokładne określenie ma kardynalne znaczenie dla prawidłowego rozpoznania sprawy, gdyż wyznaczają one kognicje sądu i nieprecyzyjne określenie żądania może w konsekwencji doprowadzić do nieustalenia istoty sprawy i co za tym idzie do jej nierozpoznania.

W zakresie zasadniczym dla rozpoznania sprawy (ustanowienia na rzecz uczestnika postępowania służebności przesyłu) żądanie wniosku ograniczyło się do żądania ustanowienia za wynagrodzeniem służebności przesyłu i nie zostało ono w toku postępowania doprecyzowane.

Nie spełniało ono zatem wskazanych na wstępie wymogów, co w konsekwencji doprowadziło do nieustalenia istoty sprawy i co za tym idzie do jej nierozpoznania, co już tylko z tego powodu czyniło apelację uzasadnianą. Nadto zgodnie z art. 305 1 k.c. i 305 2 § 2 k.c., służebność przesyłu polega na obciążeniu nieruchomości na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1 k.c., prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń, a jeżeli odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, która jest konieczna do korzystania z nich, właściciel nieruchomości może żądać odpowiedniego wynagrodzenia w zamian za jej ustanowienie. Postanowienie sądu w przypadku uwzględnienia wniosku w każdym wypadku wymaga wypełnienia orzeczenia indywidualną treścią, uwzględniającą tzw. czynny charakter służebności. Nie ulega wątpliwości, że zwroty zawarte w dyspozycji przywołanych wyżej norm prawnych wyznaczają zakres przedmiotowy obciążeń, obejmujący nie tylko rodzaj i rozmiar uprawnień przedsiębiorcy, ale i powinność oznaczenia terenu, na którym będą one realizowane. Uszczegółowienie powinno być odpowiednie dla specyfiki przedsiębiorstwa, rodzaju i umiejscowienia urządzeń przesyłowych, obecnego sposobu ich wykorzystywania, działań przyszłych mieszczących się w granicach prawidłowego gospodarowania oraz przewidywalnych potrzeb. Celowe jest zwłaszcza wskazanie, że obciążenie obejmuje dostęp, korzystanie poprzez bieżącą eksploatację, dokonywanie kontroli, przeglądów, konserwacji, modernizacji, remontów, usuwanie awarii, wymiany urządzeń posadowionych na danej nieruchomości w zakresie niezbędnym dla zapewnienia prawidłowego i niezakłóconego działania sieci przesyłowej przedsiębiorstwa. Zaskarżone orzeczenie nie zawiera wyżej wskazanych postanowień, co musiało skutkować uznaniem je za wadliwe.

Reasumując powyższe, apelację wnioskodawcy jako uzasadnioną uwzględniono orzekając jak w sentencji w oparciu o przepis art. 386 § 4 k.p.c. w związku z art. 13 § 2 k.p.c.

Ponownie rozpoznając sprawę w pierwszej kolejności zobowiąże Sąd Rejonowy uczestniczkę postępowania A. K. (2), ewentualnie wnioskodawców do sprecyzowania wniosku przez jednoznaczne wskazanie uprawnień uczestniczki postępowania do korzystania z nieruchomości składających się na żądaną służebność, zakreślając w tym celu stosowny termin. W przypadku wykonania zobowiązania w tym zakresie rozpozna Sąd Rejonowy zasadność wniosku w jego sprecyzowanym zakresie i wyda orzeczenie w sprawie stosownie do wyników postępowania. W przypadku uwzględnienia wniosku precyzyjnie oznaczy Sąd Rejonowy treść służebności.

Na marginesie wskazuje Sąd II instancji, że aprobuje stanowisko Sądu Rejonowego w przedmiocie podniesionego przez uczestnika postępowania zarzutu zasiedzenia.

SSR(del.) Łukasz Malinowski SSO Magdalena Balion – Hajduk SSO Anna Hajda

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Aneta Puślecka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Osoba, która wytworzyła informację:  Magdalena Balion-Hajduk,  Łukasz Malinowski
Data wytworzenia informacji: