Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 20 grudnia 2021 r.

  Sąd Okręgowy w Bydgoszczy, VIII Wydział Gospodarczy,

  w składzie:

Przewodniczący: sędzia Artur Fornal

po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2021 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) z siedzibą w K.

przeciwko K. K.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda na postanowienie zawarte w punkcie 3. (trzecim) wyroku zaocznego Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 13 lipca 2021 r., sygn. akt VIII GC 210/21

p o s t a n a w i a:

odrzucić zażalenie.

UZASADNIENIE

Powód zaskarżył wyrok zaoczny wydany przez Sąd I instancji w zakresie w jakim nie zasądzono w nim zwrotu części kosztów postępowania w łącznej kwocie 3 379,17 zł, o których, zdaniem skarżącego, należało rozstrzygnąć w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie, jako o kosztach postępowania zabezpieczającego w zakresie dochodzonego roszczenia (art. 745 § 1 k.p.c.).

Na wartość przedmiotu zaskarżenia składały się koszty poniesione przez powoda w postępowaniu o udzielenie zabezpieczenia prowadzonym w Sądzie Rejonowym Lublin-Zachód w Lublinie, sygn. akt VIII Co 620/20 (opłata od wniosku - 100 zł, od pełnomocnictwa - 17 zł oraz koszty zastępstwa prawnego w tym postępowaniu - 900 zł), a następnie w postępowaniu o wykonanie zabezpieczenia przed Komornikiem Sądowym przez Sądzie Rejonowym w Bydgoszczy K. D., sygn. akt Km 543/20 (koszty zastępstwa prawnego w tym postępowaniu - 900 zł oraz koszty wykonania zabezpieczenia - 1 462,17 zł).

Ustalono jednak, że złożone w niniejszej sprawie pismo z dnia 4 listopada 2020 r. z wnioskiem powoda o zasądzenie kosztów postępowania w tym zakresie (kopia pisma na k. 50-52 akt), Sąd Rejonowy w Bydgoszczy na podstawie zarządzeń z dnia 13 listopada 2020 r., a następnie z dnia 14 grudnia 2020 r. – a więc jeszcze przed wydaniem zaskarżonego rozstrzygnięcia – przekazał Sądowi Rejonowemu Lublin-Zachód w Lublinie do sprawy VIII GCo 620/20, ze wskazaniem, że skoro ten właśnie Sąd (a nie Sąd Rejonowy w Bydgoszczy) orzekał o udzieleniu zabezpieczenia roszczenia dochodzonego przez powoda, to pozostaje on także właściwy do rozpoznania wniosku o przyznanie kosztów tego postępowania (zarządzenia – k. 49 i 55, pisma przewodnie wraz z e.p.o. – k. 53, 57 i 114 akt).

Chociaż z akt sprawy nie wynika, aby o tych czynnościach powód (wnioskodawca, a obecnie skarżący) został odrębnie poinformowany, to jednak nie ulega wątpliwości, że o powyższych kosztach – których pominięcia w wyroku zaocznym z dnia 13 lipca 2021 r. (zob. k. 79 akt) dotyczy przedmiotowe zażalenie – Sąd Rejonowy nie rozstrzygał. Wynika to także z uzasadnienia ww. wyroku zaocznego, gdzie powyższy wniosek powoda o zasądzenie kosztów postępowania zabezpieczającego nie jest wzmiankowany. Powołano się tam bowiem jedynie na zawarty w samym pozwie wniosek powoda o zasądzenie kosztów postępowania „według norm przepisanych”, co Sąd I instancji uwzględnił zasądzając w punkcie 3. ww. wyroku od pozwanej kwotę 4 398 zł (obejmującą: wynagrodzenie pełnomocnika - 3 600 zł, opłatę skarbową od pełnomocnictwa - 17 zł oraz opłatę od pozwu - 781 zł; zob. pozew z dnia 24 września 2020 r. – k. 3; uzasadnienie wyroku zaocznego - k. 89 i 90 akt).

Z kolei z informacji uzyskanej już w toku niniejszego postępowania zażaleniowego wynika, że wniosek powoda (wierzyciela) o przyznanie kosztów wykonania zabezpieczenia (a więc tych właśnie, których dotyczy przedmiotowe zażalenie) podlega rozpoznaniu przez Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie w sprawie VIII Co 620/20 (zob. pismo tego Sądu z dnia 29 października 2021 r. – k. 116 akt).

W ocenie Sądu II instancji powyższe ustalenia skutkować muszą oceną, że zażalenie złożone w niniejszej sprawie jest niedopuszczalne, nie dotyczy ono bowiem rozstrzygnięcia zawartego w zaskarżonym postanowieniu o kosztach. Chociaż przyjmuje się, że w razie nieuwzględnienia wniosku o przyznanie kosztów procesu w całości, zbędne jest orzekanie o oddaleniu tego wniosku w pozostałej części (zob. uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 30 listopada 2011 r., III CZP 69/11, OSNC 2012, nr 4, poz. 48), to jednak przeszkodą w zaskarżeniu takiego orzeczenia zażaleniem w niniejszej sprawie jest uprzednie przekazanie wniosku o zasądzenie kosztów w tej części innemu sądowi. Z tych przyczyn zażalenie powoda podlega odrzuceniu, jako zwrócone przeciwko orzeczeniu, której nie istnieje (zob. m.in. postanowienia SN z dnia 2 czerwca 1964 r., I PR 10/63, OSNC 1965, nr 5, poz. 80 i z dnia 14 czerwca 2014 r., V CZ 39/14, LEX nr 1504593, a także uzasadnienie uchwały z dnia 26 września 2000 r., III CZP 29/00, OSNC 2001, Nr 2, poz. 25).

Mając to na uwadze orzeczono jak na wstępie na podstawie art. 373 § 1 w zw. z art. 397 § 3 k.p.c.

Na oryginale właściwe podpisy