Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 czerwca 2024 r.

Sąd Okręgowy w Łomży III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodnicząca - sędzia Jolanta Pardo

Protokolant - st. sekr. sąd. Małgorzata Olszewska

po rozpoznaniu 19 czerwca 2024 r. w Ł., na rozprawie

sprawy P. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o prawo do emerytury pomostowej

na skutek odwołania P. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z 21 lutego 2024 r. nr (...)

1.  oddala odwołanie;

2.  zasądza od P. K. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego 180 (sto osiemdziesiąt) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia o kosztach do dnia zapłaty.

Sygn. akt III U 151/24

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. decyzją z 21 lutego 2024 r. znak: (...) na podstawie przepisów ustawy z 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz.U. z 2023 r. poz. 164 z późn. zm.), ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2023 r. poz. 1251 z późn. zm.) oraz ustawy z 28 lipca 2023 r. o zmianie ustawy o emeryturach pomostowych oraz niektórych innych ustaw (DZ.U. z 2023 r. poz. 1667), odmówił P. K. prawa do emerytury pomostowej, ponieważ po dniu 31.12.2008 r. nie wykonywał prac w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze. Zakład wskazał, że do pracy wykonywanej w warunkach szczególnych uwzględnił okresy zatrudnienia od 22.09.1986 r. do 15.08.1988 r., od 20.08.1988 r. do 31.12.1988 r., od 01.10.1990 r. d 28.04.2005 r. oraz od 29.04.2005 r. do 31.12.2008 r. z wyłączeniem okresów nieskładkowych, tj. 20 lat 2 miesiące 12 dni. Wskazał też, że nie uznał do pracy w szczególnych warunkach okresu od 01.01.2009 r. do 28.02.2009 r., ponieważ P. K. nie został zgłoszony do ZUS jako pracownik zatrudniony w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył P. K., nie zgadzając się z nią. Wskazał, że ma przepracowane ponad 20 lat w warunkach szkodliwych, natomiast po 31.12.2008 r. zmieniły się przepisy i pracodawca nie poinformował go, że jego stanowisko pracy jako szkodliwe przestało istnieć. Ponadto wskazał, że ZUS nie uwzględnił mu pracy jako kierowca w zakładowej straży pożarnej, co jest uwzględnione w starym, jak i w nowym wykazie stanowisk szkodliwych.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o jego oddalenie oraz zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu powtórzył argumentację z zaskarżonej decyzji. Podniósł, że podnoszone w odwołaniu argumenty nie znajdują uzasadnienia w zebranym w sprawie materiale odwodowym oraz w ugruntowanym orzecznictwie Sądu Najwyższego i sądów powszechnych.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

P. K. (ur. (...)) od 14.10.1981 r. do 30.06.1986 r. był zatrudniony w Barlineckim Przedsiębiorstwie (...) w B. jako kierowca-mechanik w ochronie przeciwpożarowej. Od 22.09.1986 r. do 30.06.2010 r. pracował w (...) S.A. i w „H. sp.k. W. K. i E. K. i zgodnie z wystawionym świadectwem wykonywania pracy w warunkach szczególnych wykonywał pracę w kanałach remontowych. Pracował też w firmie (...) od 11.04.2011 r. do 31.12.2013 r. Powyższe okresy zatrudnienia zostały bezsprzecznie ustalone w toku postępowania sądowego przeprowadzonego przez tut. Sąd w sprawie o sygn. III U 248/22, które zostało zainicjowane złożeniem przez P. K. odwołania od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. z 27.06.2022 r. znak: (...) odmawiającej mu prawa do emerytury pomostowej. Odwołanie P. K. zostało oddalone przez Sąd.

23.01.2024 r. P. K. złożył wniosek o emeryturę pomostową, w wyniku rozpoznania którego Zakład Ubezpieczeń Społecznych decyzją z 21.02.2024 r. (obecnie zaskarżoną) odmówił mu prawa do emerytury pomostowej. W uzasadnieniu wskazał, że P. K. po dniu 31.12.2008 r. nie wykonywał prac w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty znajdujące się w aktach organu rentowego i aktach sprawy, w tym aktach tut. Sądu o sygn. III U 248/22, których wiarygodność nie była kwestionowana przez żadną ze stron. Sąd nie znalazł również podstaw do podważenia ich z urzędu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Wniesione odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie rozważań należy wskazać, że warunki nabycia prawa do emerytury pomostowej przez odwołującego się zostały szczegółowo zbadane w poprzednio toczącej się sprawie (III U 248/22). We wskazanej sprawie Sąd jednoznacznie ustalił i wskazał, że w okolicznościach sprawy nie było kwestionowane, iż P. K. w okresie zatrudnienia był pracownikiem wykonującym pracę w kanałach remontowych. Praca taka niewątpliwie kwalifikowana była jako praca w warunkach szczególnych w rozumieniu art. 32 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, które rozpatrywać należy w związku z Rozporządzeniem Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. nr 8 poz. 43 ze zm.). W wykazie A dziale XIV poz. 16 tego Rozporządzenia praca wykonywana w kanałach remontowych przy naprawie pojazdów mechanicznych lub szynowych jest wymieniona jako praca w warunkach szczególnych. Wskazał też, że nie ulega wątpliwości, że zasadniczo większość okresu zatrudnienia P. K. od 22.09.1986 r. do 31.12.2008 r. jest tego rodzaju pracą w rozumieniu art. 32 ustawy o emeryturach i rentach z FUS , które rozpatrywać należy w związku z Rozporządzeniem Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Sąd podniósł, że nie było sporne, że P. K. przepracował ponad 15 lat w warunkach szczególnych w rozumieniu art. 32 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, rozpatrywanym w związku z Rozporządzeniem Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Niemniej jednak praca w kanałach remontowych nie jest kwalifikowana jako praca w warunkach szczególnych lub szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych. A zatem okres takiej pracy po 31.12.2008 r. nie może zostać zakwalifikowany jako praca w warunkach szczególnych w rozumieniu ustawy.

W tym miejscu należy przypomnieć, że warunki nabywania prawa do emerytury pomostowej określa ustawa z 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych, która weszła w życie 1 stycznia 2009 r. Ustawa ta zastąpiła przepisy ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych określające zasady przyznawania emerytur w niższym wieku pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach pracy lub w szczególnym charakterze nowymi regulacjami określającymi zasady nabywania wcześniejszych emerytur z tytułu tego rodzaju pracy. Celem tej ustawy jest ograniczenie kręgu uprawnionych do emerytury z powodu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze do mniejszej liczby sytuacji uzasadnionych rzeczywistą koniecznością przejścia na emeryturę przed osiągnięciem wieku emerytalnego, w których oczekiwania osób, które rozpoczęły wykonywanie takiej pracy na starych zasadach, na wcześniejsze przejście na emeryturę powinny zostać zaspokojone. Ustawa ma charakter przejściowy, ograniczając prawo do uzyskania emerytury pomostowej do osób urodzonych po 31 grudnia 1948 r., które pracę w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS) rozpoczęły przed 1 stycznia 1999 r. (art. 4 pkt ustawy). Jak wskazano w doktrynie, emerytura pomostowa ma być pomostem między dotychczasowym systemem z licznymi możliwościami przechodzenia na emeryturę w obniżonym wieku emerytalnym i nowym systemem, w którym tego typu rozwiązania będą wyjątkiem (uzasadnienie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 16 marca 2010 r., sygn. K 17/09).

Wskazany powyżej cel ustawy pomostowej, w najbardziej widoczny sposób, realizują jej przepisy określające przesłanki nabycia emerytury pomostowej.

Zgodnie z art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych (o treści obowiązującej na dzień wydania decyzji przez organ rentowy) prawo do emerytury pomostowej, przysługuje pracownikowi, które spełnia łącznie następujące warunki:

1) urodził się pod dniu 31 grudnia 1948 r.;

2) ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3) osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4) ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5) przed dniem 1 stycznia 1999 r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;

6) po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

7) nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

Natomiast po myśli art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych prace w szczególnych warunkach to prace związane z czynnikami ryzyka, które z wiekiem mogą z dużym prawdopodobieństwem spowodować trwałe uszkodzenie zdrowia, wykonywane w szczególnych warunkach środowiska pracy, determinowanych siłami natury lub procesami technologicznymi, które mimo zastosowania środków profilaktyki technicznej, organizacyjnej i medycznej stawiają przed pracownikami wymagania przekraczające poziom ich możliwości, ograniczony w wyniku procesu starzenia się jeszcze przed osiągnięciem wieku emerytalnego, w stopniu utrudniającym ich pracę na dotychczasowym stanowisku (wykaz prac w szczególnych warunkach określa załącznik nr 1 do ustawy); zaś prace o szczególnym charakterze to prace wymagające szczególnej odpowiedzialności oraz szczególnej sprawności psychofizycznej, których możliwość należytego wykonywania w sposób niezagrażający bezpieczeństwu publicznemu, w tym zdrowiu lub życiu innych osób, zmniejsza się przed osiągnięciem wieku emerytalnego na skutek pogorszenia sprawności psychofizycznej, związanego z procesem starzenia się (wykaz prac o szczególnym charakterze określa załącznik nr 2 do ustawy).

Zgodnie z art. 3 ust. 7 za pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach uważa się pracowników wykonujących po dniu wejścia w życie ustawy, w pełnym wymiarze czasu pracy, prace, o których mowa w ust. 1. Za takich pracowników uważa się również osoby wykonujące przed dniem wejścia w życie ustawy prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Z powyższego wynika, że jakkolwiek w świetle art. 4 pkt 2 i 5 w zw. z art. 3 ust. 7 ustawy, do wymaganego przez ustawę stażu przypadającego przed dniem jej wejścia w życie, tj. przed 01.01.2009 r., wlicza się okresy pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu zarówno art. 3 ust. 1 i 3 tej ustawy, jak też art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, to właściwego ograniczenia do zamierzonego przez ustawodawcę kręgu osób uprawnionych do emerytury pomostowej dokonuje konieczność spełnienia przesłanki z art. 4 pkt 6. Wymaganie to spełnia zasadniczą funkcję eliminacyjną, ograniczając ostatecznie prawo do emerytury pomostowej do kręgu osób wykonujących pracę kwalifikowana jako szczególną w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych.

Możliwość uzyskania emerytury pomostowej przez osoby niespełniające warunku z art. 4 pkt 6 przewiduje art. 49 omawianej ustawy. Według tego artykułu prawo do emerytury pomostowej przysługuje również osobie, która:

1) po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

2) spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1-5 i art. 5-12;

3) w dniu wejścia w życie ustawy miała wymagany w przepisach, o których mowa w pkt 2, okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3.

Przepis ten zmienia wymagania konieczne do uzyskania emerytury pomostowej dla osób niespełniających warunku z art. 4 pkt 6 ustawy, zwalniając je z konieczności wykonywania po 31 grudnia 2008 r. pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 tej ustawy, jednakże wprowadza w to miejsce wymaganie, aby ubiegający się o rozważane świadczenie spełniał w dniu wejścia w życie ustawy warunek posiadania co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3. Warunek ten został jasno wyrażony i wynika wprost z literalnego brzmienia art. 49 pkt 3 ustawy i jest zgodny z jej celem.

Należy podkreślić, że jedynie łączne spełnienie wszystkich przesłanek uprawnia do uzyskania prawa do wcześniejszej emerytury (wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi, sygn. III AUa 1664/12). Innymi słowy, niespełnienie jednej z przesłanek wymienionych w art. 4 ustawy pomostowej, pozbawia wnioskodawcę prawa do emerytury pomostowej.

Warunkiem skutecznego ubiegania się o emeryturę pomostową w świetle art. 4 i 49 ustawy pomostowej jest legitymowanie się wymaganym stażem pracy w warunkach szczególnych lub o szczególnym charakterze (w rozumieniu tej ustawy lub dotychczasowych przepisów) oraz kontynuowanie pracy w tych warunkach po wejściu w życie ustawy o emeryturach pomostowych, a więc po 1 stycznia 2009 r. Z kolei osoba ubiegająca się o emeryturę pomostową, która nie kontynuuje pracy w warunkach szczególnych lub o szczególnym charakterze i legitymuje się w związku z tym jedynie stażem pracy „szczególnej” według poprzednio obowiązujących przepisów, może nabyć prawo do tej emerytury jedynie wówczas, gdy dotychczasowy staż pracy można kwalifikować jako pracę w warunkach szczególnych lub o szczególnym charakterze w rozumieniu obowiązujących przepisów (wyrok Sądu Najwyższego z 13 marca 2012 r., sygn. II UK 164/11).

Powyższe oznacza, że kryterium weryfikacji szczególnego charakteru prac wykonywanych do 31.12.2008 r. stanowią przepisy nowej ustawy, tj. ustawy o emeryturach pomostowych, a nie dotychczas obowiązujące, tj. przepisy Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Bezpośrednią konsekwencją tego jest obowiązywanie wykazu prac w warunkach szczególnych z ustawy o emeryturach pomostowych.

W niniejszej sprawie spór dotyczył tych samych zagadnień, co w sprawie o sygn. III U 248/22. |Od czasu rozstrzygnięcia w poprzedniej sprawie przepis art. 49 nie zmienił się w kierunku pożądanym przez odwołującego się. Zarówno sytuacja odwołującego się nie zmieniła się, jak i stan prawny nie uległ w tym zakresie zmianie.

Zmiana wprowadzone do ustawy o emeryturach pomostowych od 01.01.2024 r. ustawą z 28.07.2023 r. o zmianie ustawy o emeryturach pomostowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2023 r. poz. 1667) nie mają wpływu na sytuację odwołującego się w zakresie objętym zaskarżoną decyzją.

Ustawą zmieniającą uchylono punkt 5 art. 4 a zatem zniesiono warunek wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze przed 1 stycznia 1999 r. Punkt ten usunięto również z art. 49 pkt 2 .

A zatem z dniem 01.01.2024 r. została usunięta przesłanka nabycia prawa do emerytury pomostowej, o której jest mowa w pkt 5 powyżej, czyli przesłanka, że pracownik przed dniem 01.01.1999 r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy. lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (art. 1 pkt 2 ustawy z 28 lipca 2023 r. o zmianie ustawy o emeryturach pomostowych oraz niektórych innych ustaw – dalej u.z.u.e.p.). Jednocześnie u.z.u.e.p. nie zmienia tego, że za pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu ustawy o emeryturach pomostowych uważa się również osoby wykonujące przed dniem 1.01.2009 r. prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (art. 3 ust. 7 ustawy o emeryturach pomostowych). Ponieważ jednak jedną z przesłanek nabycia prawa do emerytury pomostowej jest to, aby pracownik wykonywał prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu ustawy po 31.12.2008 r., okresy pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze przebyte przed 01.01.2009 r. mogą być uwzględnione przy ustalaniu prawa do emerytury pomostowej tylko w przypadku takich pracowników, którzy po 31.12.2008 r. wykonywali pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu ustawy o emeryturach pomostowych.

Osobom wykonującym przed 01.01.2009 r. prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych), uwzględnia się do 01.01.2009 r. okresy zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów Rozporządzenia Rady Ministrów z 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, pod warunkiem, że wykonywały one po dniu 31.12.2008 r. pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych. Możliwość ta jest natomiast wyłączona w stosunku do osób, które takiej pracy po wskazanej dacie nie wykonywały, a w rezultacie nie spełniają warunku określonego w art. 4 pkt 6 ustawy (wyrok SN z 23.11.2021 r., (...) 85/21, postanowienie SN z 20.09.2022 r., I (...) 327/21, wyrok SN z 06.10.2022 r., (...) 159/21).

W świetle powyższego uzasadnione jest stanowisko, że przesłanki nabycia prawa do emerytury pomostowej muszą być spełnione po 31.12.2008 r. Przepis art. 4 ustawy do nabycia prawa do emerytury pomostowej wymaga łącznego spełnienia wszystkich wymienionych w nim przesłanek, a jedną z nich jest wymóg, aby pracownik także po 31.12.2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu ustawy o emeryturach pomostowych. Od 1.01.2024 r. nie jest jedynie już wymagane, aby pracownik także przed dniem 1.01.1999 r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Ustawą zmieniającą nie wprowadzono żadnej nowelizacji w zakresie art. 49 pkt 3 ustawy o emeryturach pomostowych. Nadal osoba ubiegająca się o emeryturę pomostową niespełniająca warunku z art. 4 pkt 6 (wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 tej ustawy po 31.12.2008 r.) nabywa prawo do emerytury pomostowej jeśli spełnia w dniu wejścia w życie ustawy warunek posiadania co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych – czyli warunek wykonywania pracy w warunkach szczególnych bądź szczególnym charakterze wymienionej w załączniku 1 lub 2 do ustawy o emeryturach pomostowych.

Jak już wskazano w sprawie III U 248/22 w odniesieniu do odwołującego się można jedynie rozważać ewentualne zaliczenie jako pracy w rozumieniu art. 3 ust 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych, okresu od 14.10.1981 r. do 30.06.1986 r. kiedy to był zatrudniony jako kierowca mechanik w ochronie przeciwpożarowej. Istnieje prawdopodobieństwo, że praca ta może odpowiadać tej, która jest wymieniona w poz. 20 załącznika 2 do ustawy o emeryturach pomostowych - prace pracowników jednostek ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w art. 15 pkt 1a-5 i 8 ustawy z 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej, uczestniczących bezpośrednio w akcjach ratowniczych. Okres ten wynosi jednak tylko 4 lata 8 miesięcy 18 dni i jest zbyt krótki do nabycia uprawnień do emerytury pomostowej.

W ocenie Sądu przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało w sposób nie budzący wątpliwości, że odwołujący się nie spełnia wszystkich przesłanek do przyznania prawa do emerytury pomostowej, a zaskarżona decyzja organu rentowego jest prawidłowa. Wobec powyższego odwołujący się prawa do emerytury pomostowej uzyskać nie może. Nie spełnia wszystkich warunków określonych w art. 4 i 49 ustawy o emeryturach pomostowych.

Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 KPC oddalił odwołanie nie znajdując podstaw do jego uwzględnienia.

Z uwagi na wynik postępowania, w którym nie uwzględniono żądania odwołującego się, mając za podstawę art. 98 i 99 KPC w zw. z § 9 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2023 r. poz. 1935) Sąd zasądził od P. K. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. 180 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia o kosztach do dnia zapłaty.