Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Teza orzeczenia: W ocenie Sądu czyn oskarżonego nie zawierał znamion czynu zabronionego, ponieważ oskarżony nie nawoływał do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, czy wyznaniowych, a jedynie manifestował swój osobisty pogląd, mimo, że działał publicznie albowiem poprzez oferowanie swoich produktów do sprzedaży w internecie udostępniał on je (...)

Wśród produktów oferowanych przez oskarżonego do sprzedaży były: koszulka z wizerunkiem L. , krzyża celtyckiego oraz(...)(...)Trzeci obiekt z wizerunkiem umundurowanych mężczyzn zawiera wizerunek mężczyzny w mundurze przypominającym mundur żołnierza SS ewentualnie Gestapo, czyli organizacji mających na sumieniu miliony ludzkich istnień. (...)Zdaniem biegłego, bez względu na intencje nadawcy, takie wizerunki należy traktować jako publiczne propagowanie ustroju faszystowskiego. Trudno jednak biegłemu stwierdzić na ile potencjalni odbiorcy takiego wizerunku ulegną tym napisom, treściom i rysunkom, a zatem na ile takie działanie poprzez rozpowszechnianie tego wizerunku będzie miało wpływ na zachowania innych ludzi.

(...)podnoszenie kwalifikacji zawodowych; kreowanie profesjonalnego wizerunku firmy poprzez postawę wobec kontrahentów,(...)

Teza orzeczenia: Zamieszczane wpisy na blogu zawierają pewne sugestie, wskazówki, których kompleksowa ocena – wbrew twierdzeniom oskarżonego wyraźnie wskazuje na oskarżyciela prywatnego. Oskarżony obniża jego wartości intelektualne, w sposób inteligentny ośmiesza, bez istniejącego obiektywnego powodu uczynił sobie z osoby P.F.- D. przedmiot drwiny.

Uczynił sobie z blogu miejsce do kreowania negatywnego wizerunku każdej osoby, z którą ma kontakt i która nie akceptuje opinii samego oskarżonego.

Teza orzeczenia: 1. art. 302 § 1 zd. 1 k.p.c. stanowi podstawę do pominięcia dowodu z przesłuchania stron w sytuacji, gdy pomimo przeprowadzenia środków dowodowych pozostały jeszcze do wyjaśnienia fakty istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, lecz z przyczyn natury faktycznej lub prawnej przesłuchać można co do okoliczności spornych jedną tylko stronę albo żadną (...)

Pomiędzy stronami bezsporne było, że wywiad w prasie nie został udzielony, lecz był to materiał promocyjny, zmierzający do zmiany wizerunku kandydata i był dokonywany w ramach kampanii, zaś pozwany przez następne kilka dni nie kwestionował zasadności podjętych czynności. (...)Z kontekstu sytuacyjnego wynikał zakres działań przyjmującej zlecenie Spółki, której zadaniem było uczestniczenie w kampanii wyborczej na Prezesa (...) , w tym poprawienie wizerunku kandydata oraz wygranie wyborów, od czego było uzależnione dodatkowe wynagrodzenie, tzw. premia za sukces. (...)Świadek wyjaśnił, że na spotkaniu 18 października 2016 r. został poproszony o przedstawienie pomysłu planu na pozytywną kampanię wyborczą, tak aby w ciągu 10 dni kampanii, zmienić wizerunek pozwanego, co uczynił.

Teza orzeczenia: Ochrona dóbr osobistych a ochrona danych osobowych jednostki

(...)danych o sytuacji finansowej powoda, wizerunku z dokumentu tożsamości.

Zgodnie z art. 23 k.c. dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość(...)(...)W ocenie powódki działania A. K. godziły w jej dobre imię jako przedsiębiorcy i negatywnie wpływały na jej wizerunek wśród przedsiębiorców. (...)Trudno więc mówić, iż na skutek ich złożenia do akt w toku konkretnego procesu, ucierpiała renoma powódki, dobre imię, pozytywny wizerunek wśród innych uczestników.

(...)www.ladykama.com.pl wszelkich znaków (...) z wizerunku opakowania oraz z nazw artykułu(...)

Zeznania składane przez R. L. w trakcie czynności okazywania mu wizerunku osób (k. 37-38 oraz 73-74)(...)Natomiast zeznania składane przez pokrzywdzonego podczas kolejnej czynności okazania wizerunku osób (k. 78-79), gdzie wśród(...)(...)Sąd rozpoznający przedmiotową sprawę oczywiście zdaje sobie sprawę, że czynność okazania wizerunku osoby jest czynnością jednorazową, jednakże(...)(...)Co istotne, świadek zeznała, że pokrzywdzony wróciwszy do domu po przeprowadzeniu dwóch pierwszych czynności okazania wizerunku osób zrelacjonował jej, że nie rozpoznał spośród okazywanych mu mężczyzn sprawcy rozboju na jego osobie.