Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Zmiana załącznika nr 1 w zakresie terminu wypłaty kredytu/transz kredytu oraz ich wysokości nie wymaga zawarcia aneksu do umowy. (...)Sama kwota kredytu (w CHF) nie była uzgodniona indywidualnie, ponieważ ustalenia określonej kwoty franków szwajcarskich dokonał pozwany bank – kredytobiorca(...)z konsumentem – podanie kwoty kredytu w walucie obcej było konieczne z uwagi na konstrukcję kredytu denominowanego i nie wynikało z woli(...)(...)Klauzula ryzyka kursowego w umowie kredytu denominowanego w walucie obcej określa samą kwotę kredytu, czyli najistotniejsze postanowienie umowy kredytu. (...)Brak jest podstaw do uznania umowy kredytu za bezwzględnie nieważną.

Jako walutę waloryzacji kredytu wskazano wprawdzie walutę CHF (franka szwajcarskiego), ale kredyt był wypłacany w złotówkach. (...)Podczas wizyty przedstawiono mu propozycję zawarcia umowy kredytowej indeksowanej do franka szwajcarskiego. (...)W umowie nie ma żadnej wzmianki o sposobie ustalania kursu franka szwajcarskiego. (...)Spłata kredytu w CHF i ustawa „antyspreadowa” Pozwany zwracał uwagę, iż powód mógł od pewnego czasu dokonywać spłat kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich.

(...)pozwany bank wynika, że kwota kredytu wyrażona w walucie waloryzacji na dzień uruchomienia kredytu wynosi łącznie 137 373,22 CHF(...)Z kolei przy spłacie kredytu wysokość zobowiązania miała być ustalana według kursu sprzedaży waluty franka szwajcarskiego z Harmonogramu spłat kredytu stanowiącego załącznik nr 1 do umowy, będącego jej integralną częścią (§ 11 ust. 1 i 2 umowy). (...)Przywołane wyżej postanowienia umowne dotyczące indeksacji nie odwołują się więc do ustalanych w sposób neutralny kursów franka szwajcarskiego czy jakichś obiektywnych wskaźników, na które żadna ze stron nie ma wpływu. (...)Indeksacja kredytu na podstawie przedmiotowej umowy odbywa się w oparciu o tabele kursowe sporządzane przez pozwanego i to uprawnienie banku do określania wysokości kursów franka szwajcarskiego na gruncie zawartych umów nie doznaje formalnie żadnych określonych ograniczeń.

Tymczasem umowa kredytowa w sprawie niniejszej poprzez indeksację odnosi wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)Naliczanie odsetek według korzystniejszej stopy procentowej (dzięki finansowaniu kredytu we frankach) było możliwe (z punktu widzenia banku) jedynie w przypadku przeliczenia wierzytelności kredytu na franki. (...)Nie można również stawiać pozwanemu bankowi zarzutu nieprzewidzenia zdarzeń przyszłych, np. uwolnienia kursu franka przez szwajcarski bank centralny na początku 2015 r. i wywołaną wówczas gwałtowną zwyżką kursu. (...)Przykładowo: Bank (...) przedstawiał klientom informacje o wysokości raty i salda zadłużenia w zależności od rosnącego kursu franka.

Ani w umowie, ani w regulaminie nie ma wzmianki o sposobie ustalania kursu franka szwajcarskiego, który miał mieć zastosowanie przy realizacji umowy ( umowa kredytu k. 41-44, k. 245-247, regulamin k. 251-259 ). (...)Przyjmuje się jednak, że kredyt denominowany lub indeksowany do waluty obcej to kredyt udzielony w złotych polskich, którego kwota jest odnoszona do waluty obcej. Kredyt taki jest kredytem złotowym, z tym, że na skutek denominacji lub indeksacji, saldo kredytu wyrażane jest w walucie obcej, do której kredyt został denominowany lub indeksowany. (...)Zamiar ten bez konsekwencji dla statusu konsumenta może się zmienić w czasie” (vide: Jacek Zandecki, Status prawny konsumenta jako strony umowy o kredyt indeksowany/denominowany do franka szwajcarskiego, Studium Prawa Publicznego, Nr 2 (22) 2018).

Kwota kredytu określona została na 900.000,00 zł, zaś waluta waloryzacji kredytu na franki szwajcarskie (§ 1 ust. 2 i 3). (...)Nie ulegało wątpliwości Sądu Rejonowego, że w czasie gdy powodowie zawierali umowę z pozwanym, kredyt waloryzowany kursem franka szwajcarskiego był niezwykle atrakcyjny dla klientów, z uwagi na korzystne kursy walut. (...)Jak wynikało z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, powodowie mieli świadomość, że kurs franka szwajcarskiego może ulec zmianie, o czym byli także informowani przez pracowników banku. (...)Różnica między kursami kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego jest więc szczególną formą wynagrodzenia banku a usługę, z której kredytobiorca czerpie konkretne, wymierne korzyści.

Kwota kredytu określona została na 238.700,00 zł, a waluta waloryzacji na franki szwajcarskie. (...)Dopiero w chwili uruchomienia kredytu kwota ta została wyrażona w walucie waloryzacji, tj. we frankach szwajcarskich według kursu kupna zgodnie z tabelą kursową. (...)Sąd zwrócił uwagę, że w chwili zawarcia umowy, kredyt waloryzowany kursem franka szwajcarskiego był niezwykle atrakcyjny dla klientów, z uwagi na korzystne kursy walut. (...)Sąd podkreślił, że od 1 lipca 2009 r. powodowie mogli spłacić kredyt bezpośrednio we frankach szwajcarskich pomijając kursy CHF ustalane przez bank, o czym pozwany poinformował wszystkich klientów w dniu 30 czerwca 2009 r.

Informacja o wysokości poszczególnych rat kredytu, wyrażonych we frankach szwajcarskich, była przekazywana powódce drogą listowną. (...)Kursy walut, w tym franka szwajcarskiego ulegały stałym zmianom, nawet wielokrotnie w ciągu dnia. (...)Wskazać należy, iż powódka już składając wniosek o udzielenie kredytu jasno i precyzyjnie określała, ze interesuje ją kredyt we frankach szwajcarskich. (...)Samo zatem udzielanie kredytów we frankach szwajcarskich nie może być uznane jako naruszające interesy konsumentów, tym bardziej, że mają oni wybór co do rodzaju zaciąganego kredytu.