Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Miała wielokrotnie z nimi styczność i doskonale znała ich wizerunki gdyż są stałymi klientami sklepu (...) na ul. (...) zaznaczając przy tym, że ubierali się w taki sam sposób jak w czasie zajścia zapisanego na monitoringu.

(...)nagrania monitoringu, na których utrwalono wizerunek sprawcy, były takiej jakości, że nie była na nich wyraźnie widoczna jego twarz, nie dawała podstaw do podważenia dokonanej przez policjantów identyfikacji oskarżonego. (...)Nawet w tych wypadkach, gdy analizowali oni również ten element wizerunku sprawcy, stwierdzenie, że był nim(...)(...)Przy okazji wykonywanych czynności służbowych mieli oni z nim już kilkakrotnie wcześniej styczność i w związku z tym – jak określił to S. J. – kojarzyli jego wizerunek z nazwiskiem (k. 331).

Co prawda tylko W. L. w toku postępowania opisała wygląd oskarżonej odpowiadający wizerunkowi oskarżonej oraz rozpoznała oskarżoną na rozprawie, jednakże powyższe nie poddaje w wątpliwość szczerości świadków, ani nie czyni ustaleń poczynionych na ich podstawie dowolnymi.

Jednocześnie obrońca starał się zdeprecjonować zeznania pokrzywdzonego złożone bezpośrednio po zdarzeniu ( w dn. 4 września 2014r.) oraz wyniki czynności procesowej okazania wizerunków, których efektem było rozpoznanie i(...)(...)(...)sposób okazania mu zdjęć z wizerunkami, stanowczo przy tym zaprzeczając, by podczas tej czynności doszło do jakichkolwiek nieprawidłowości, sugestii, braku swobody („Nic takiego nie miało miejsca. (...)W tym stanie rzeczy, mając nadto na uwadze poprawnie ocenione przez Sąd zeznania świadków G. S. , A. R. , A. i M. Z. , zgodzić się należy ze stanowiskiem Sądu meriti, iż nie ma racjonalnych powodów, by podważać prawidłowość rozpoznania sprawcy przez R. W. podczas okazania wizerunków.

(...)wnioskami płynącymi z okazania pokrzywdzonym wizerunków (zdjęć) oskarżonego G. oraz J.(...)(...)U. Nr 104, poz. 981) Sąd Okręgowy nie stwierdził żadnych podstaw do kwestionowania prawidłowości przeprowadzenia okazania obu pokrzywdzonym utrwalonych wizerunków (zdjęć) M. G. oraz J. K. (czynności wykonanych w dniu 16 maja 2008 r. oraz 25 września 2008 r.). Wszak wizerunki okazywanych pokrzywdzonym mężczyzn nie odbiegały od wizerunków oskarżonego M. G. oraz J. K. , co jednoznacznie wynika z przeglądu okazanych pokrzywdzonym tablic poglądowych (k. 16- 17, k. 732- 735). (...)Jednocześnie norma art. 173 § 1 kpk nie wyklucza okazania świadkowi osoby podejrzanej po wcześniejszym okazaniu jej wizerunku.

Gdyby wszak prawdą było, że pokrzywdzona utrwalała wizerunki obu oskarżonych, to niezwłocznie po przybyciu funkcjonariuszy Policji okazałaby im wykonane zdjęcia, celem sprawniejszej identyfikacji sprawców.

Następnie pokrzywdzony rozpoznał osoby sprawców na tablicach poglądowych, a konkretniej bez żadnych wątpliwości wskazał na M. P. oraz na wizerunki braci C. informując, że „jeden z nich popychał go i kopał po całym ciele feralnego dnia”. K. R. zaznaczył wówczas, że wie, iż mężczyźni na okazanych mu wizerunkach to bracia bliźniacy, że są oni do siebie bardzo podobni, bo chodził z nimi do szkoły. W istocie zatem, słusznie wskazuje obrońca, iż pokrzywdzony nie rozpoznał sprawcy; konkretyzując tą myśl – wskazał on na wizerunek braci C. , ale nie był w stanie stwierdzić, który dokładnie z nich go atakował.

(...)nagrania zapisu video jest ukazany wizerunek oskarżonego i na żadnym etapie postepowania ów fakt nie był podważany.