Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W uzasadnieniu wskazano, że powodowie zawarli ze stroną pozwaną umowę kredytu indeksowanego do waluty obcej (franka szwajcarskiego). (...)Powodowie w momencie podpisywania umowy kredytu byli świadomi tego, że jest on indeksowany do kursu franka szwajcarskiego i podjęli decyzję o wyborze takiego właśnie produktu, pomimo przedstawienia im przez stronę powodową w pierwszej kolejności oferty zawarcia kredytu złotówkowego. (...)Przedmiotowy kredyt jest kredytem udzielonym w walucie polskiej, indeksowanym do waluty obcej – franka szwajcarskiego. (...)Wydaje się przy tym oczywiste, że niemożliwym było zastosowanie do kredytu wyrażonego w złotych oprocentowania dotyczącego franków szwajcarskich, ale z uzasadnienia nie wynika nawet aby Sąd takie oprocentowanie zastosował do wyliczenia rat.

Zgodnie z tytułem umowy zawartej przez strony, była ona umową o kredyt hipoteczny, indeksowany co do franka szwajcarskiego. (...)(...)w ramach którego zobowiązywałyby się do zakupu określonej ilości waluty po(...)ceny rynkowej, lecz uzależniły wielkość kredytu należnego do spłaty od, przynajmniej w założeniu, zbliżonego do rynkowego kursu waluty, do której kredyt był indeksowany (tj. franka szwajcarskiego). (...)Stąd też strony wykorzystując indeksację kredytu do franka szwajcarskiego uzyskały w miarę stabilną podstawę do długookresowego utrzymania stałej siły nabywczej wartości pieniężnych udzielonych w kwocie kredytu. (...)W rozpoznawanej sprawie brak było także podstaw do uwzględnienie żądania pozwanego o „przewalutowanie kredytu” według kursu franka szwajcarskiego z dnia zawarcia umowy kredytowej.

Powód świadomie dokonał wyboru kredytu indeksowanego do waluty obcej franka szwajcarskiego. (...)Strony ustaliły, iż kredyt jest indeksowany do waluty obcej franka szwajcarskiego. (...)W niniejszej sprawie powód wniósł o przyznanie mu kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego i taki kredyt otrzymał. (...)Tym samym pozwany nie był uprawniony do przeliczenia kwoty kredytu udzielonego powodowi wedle przyjętego przez siebie kursu franka szwajcarskiego, a następnie do otrzymywania rat tego kredytu jako jego spłaty wedle także przyjętego przez siebie kursu franka szwajcarskiego.

Na mocy tej umowy pozwanej został udzielony kredyt w wysokości 340.380 franków szwajcarskich (CHF) celem sfinansowania remontu domu jednorodzinnego oraz spłaty zobowiązania finansowego w innym banku. (pkt 2 umowy: Kwota i waluta kredytu). (...)Kurs walut nie wpływał na wysokość zobowiązania pozwanych do zwrotu wykorzystanej kwoty kredytu, które określone jest w walucie kredytu - we frankach szwajcarskich. (...)Pozwane podnosiły, że waloryzacja należnego powodowi świadczenia następowała w drodze obliczenia kwoty miesięcznej raty według kursu złotego do franka szwajcarskiego, powiększonego o marżę banku. (...)Skoro pozwana nawet nie próbowała skorzystać z możliwości spłaty kredytu we frankach szwajcarskich nie może czynić zarzutu powodowi o stosowaniu obowiązujących u niego kursów walut w momencie wypłaty czy spłaty kredytu.

W związku z tym udali się do jednego z jego oddziałów, gdzie przedstawiono im dwie oferty: kredyt złotówkowy i kredyt denominowany do kursu franka szwajcarskiego. (...)Zgodnie z umową pozwana zobowiązała się postawić do dyspozycji powoda kwotę 211.210,89 franków szwajcarskich. (...)Problemy ze spłatą związane były także ze wzrostem kursu franka szwajcarskiego. (...)Od podpisania aneksu powód mógł spłacać kredyt we frankach szwajcarskich i to czynił.

Nie było bowiem uzasadnionych powodów do usztywniania kursu franka szwajcarskiego, jak i nie było podstaw do próby powiązania go z marżami kredytu złotówkowego. (...)Za abuzywne uznano mianowicie te postanowienia umowne dotyczące sposobu określenia kursu, który stanowił o przeliczeniu należności z franków szwajcarskich (do której to waluty należność była indeksowana) na złote polskie. (...)Jedną z takich walut jest z pewnością frank szwajcarski. (...)Nie do końca bowiem można wykluczyć scenariusz, zgodnie z którym na skutek różnych nieprzewidzianych działań wartość franka szwajcarskiego w stosunku do złotego mogłaby nawet radykalnie spaść.

Teza orzeczenia: 1. Ocena czy dane postanowienie wzorca umowy, kształtując prawa i obowiązki konsumenta „rażąco" narusza interesy konsumenta, uzależniona jest od tego, czy wynikająca z tego postanowienia nierównowaga praw i obowiązków stron na niekorzyść konsumenta jest istotna. 2. Skoro sam wzrost poziomu zadłużenia powodów wynika wyłącznie z faktu wzrostu (...)

Zdaniem powodów postanowienia tej umowy nie podają bowiem sposobu i nie wyjaśniają w jaki sposób kurs franka szwajcarskiego będzie przez pozwany Bank ustalany do operacji przeliczeniowych. (...)Kurs franka szwajcarskiego na dzień 22 września 2011 r. wynosił 3,7790 zł. (...)Mimo tego powodowie ponownie i z pełną świadomością zdecydowali się na wybór kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego. (...)Z opinii biegłego wprost wynika, że do ewentualnego pogorszenia sytuacji ekonomicznej powodów przyczynił się wzrost kursu franka szwajcarskiego, który był jednak powszechny i miał zasięg globalny.

Ubezpieczyciel nie wstąpił do sprawy. (pismo k. 117-118, postanowienie(...)Spółką Akcyjną w W. umowę kredytu hipotecznego (...) , mocą której bank udzielił kredytu w wysokości 160.170,84 CHF z okresem spłaty do 8 sierpnia 2023 r. (...)W ust. 2 przepis ten stanowił, iż bank nie jest obowiązany do uzyskania zgody dłużnika banku na przelew wierzytelności banku z tytułu umów kredytu, w przypadku niedotrzymania przez kredytobiorcę warunków udzielenia kredytu, określonych w umowie. (...)Czynność ta, jako autonomiczne źródło stosunku zobowiązaniowego w relacji do umowy kredytu bankowego łączącej inne podmioty, podlega zatem reżimowi prawnemu obowiązującemu w chwili jej dokonania (por. art. (...)Dotychczasowy dorobek judykatury wskazuje, że hipoteczne umowy kredytowe indeksowane lub denominowane do franka szwajcarskiego są ważne (wyroki: Sądu Apelacyjnego(...)